Η σύφιλη, μια από τις πιο φοβερές λοιμώξεις του Μεσαίωνα και της Βικτοριανής Εποχής, μέχρι πρόσφατα όλοι πίστευαν πως είχε εξαλειφθεί από τον κόσμο μας. Στις ΗΠΑ, ενώ το 2000 ήταν κοντά στο μηδέν, το 2011 ο αριθμός ατόμων με σύφιλη άρχισε να αυξάνεται απότομα. Οι ειδικοί αποφεύγουν να δώσουν απαντήσεις στην αύξηση των Σεξουαλικά Μεταδιδόμενων Νοσημάτων (ΣΜΝ) γενικά. Ίσως να φταίει η αφέλεια τους ή η σεμνοτυφία τους όσον αφορά τα ΣΜΝ, ή απλά δεν έχουν κατανοήσει ακόμα τον κίνδυνο.

Σε αυτό το άρθρο, θα διαβάσετε τα σκανδαλιστικά στατιστικά στοιχεία για τα ΣΜΝ - όντως ένα σημείο των καιρών μας. Ελπίζουμε ότι τα δεδομένα θα βοηθήσουν εσάς και τους αγαπημένους σας να αποφύγετε αυτές τις λοιμώξεις, και να λάβετε όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προφύλαξη σας.

Ο Παράγοντας της Αηδίας

Ο Jonathan Haidt, συγγραφέας του φημισμένου βιβλίου, The Righteous Mind - Why People are Divided by Politics and Religion, εξηγά ότι τα ηθικά θεμέλια σε καθένα από εμάς, είναι έμφυτα - υπάρχουν μέσα μας πριν από τη βιωματική μας εμπειρία. Υπό αυτή την άποψη, οι ηθικές βάσεις είναι σαν το προσχέδιο ενός βιβλίου που συνεχώς αναθεωρείται καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν περιτριγυρισμένοι από τη μοναδική τους κουλτούρα. Ο Haidt περιγράφει 6 ηθικά θεμέλια:

Όλοι γνωρίζουμε ότι τα κορεσμένα λίπη είναι ανθυγιεινά και ότι μας σκοτώνουν. Το λέει η κυβέρνηση, το λένε οι ειδήμονες και οι ιατρικές αρχές.

Αλλά όντως ισχύει αυτό; Ας ρίξουμε μια ματιά στους επιστημονικούς ισχυρισμούς.
Η υπόθεση ότι τα κορεσμένα λίπη είναι ανθυγιεινά αναπτύχθηκε για πρώτη φορά το 1955 από τον ερευνητή Ancel Keys. Στην διάσημη του μελέτη των Εφτά Χωρών έδειξε ότι οι χώρες στις οποίες καταναλώνονταν τα περισσότερα κορεσμένα λίπη παρουσίαζαν τα υψηλότερα ποσοστά καρδιαγγειακών παθήσεων.

Δυο χρόνια αργότερα όμως, δύο άλλοι ερευνητές υπέδειξαν το πρόβλημα της μελέτης του. Ο Keys διάλεξε μόνο εφτά χώρες από τις 22 για τις οποίες ήταν διαθέσιμα αυτά τα στοιχεία. Αν χρησιμοποιούσε ολόκληρο το σύνολο δεδομένων η θεωρεία του θα παρουσιαζόταν ασθενέστερη και η μελέτη πιθανόν να μην δημοσιευόταν.

Πέραν του θέματος των δεδομένων, υπήρχε και ένας τεράστιος δομικός περιορισμός στη μελέτη των Εφτά Χωρών: ήταν μια επιδημιολογική έρευνα. Οι επιδημιολογικές έρευνες δείχνουν συσχετισμό όχι αιτιότητα. Με άλλα λόγια, δείχνουν απλά ότι δυο παράγοντες εμφανίζονται ταυτόχρονα αλλά δεν μπορούν να καταδείξουν συσχετισμό μεταξύ τους.

Την ίδια εποχή, μια άλλη θεωρία συζητιόταν έντονα: η υπόθεση για τη ζάχαρη, η οποία αποδίδει την αύξηση βάρους και πολλές χρόνιες ασθένειες σε μια διατροφή υψηλή σε ζάχαρη. Από τα τέλη της δεκαετίας του 50 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 70 ο Keys βρισκόταν σε διαρκή διαμάχη σχετικά με την επιστημονική βιβλιογραφία με τον John Yudkin, καθηγητή φυσιολογίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, ο οποίος τότε ήταν ο κύριος υποστηρικτής της υπόθεσης για τη ζάχαρη. «Ο Keys ήταν πολύ αντίθετος στην υπόθεση για τη ζάχαρη», δήλωσε αργότερα ένας από τους συναδέλφους του. Το σχόλιο του Keys ήταν απλά ότι η υπόθεση του Yudkin ήταν «ένα βουνό από ανοησίες».

Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο Yudkin είχε δίκαιο και ότι οι ανοησίες ήταν του Keys.

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτων από καρκίνο στις ΗΠΑ και την τρίτη πιο συνηθισμένη μορφή καρκίνου σε άνδρες και γυναίκες, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.

Παρά τη συχνότητά της, τα αίτιά της παραμένουν ασαφή. Οι επιστήμονες ωστόσο, πιστεύουν ότι η ασθένεια μπορεί να συνδέεται με τη διατροφή δυτικού τύπου, η οποία είναι συνήθως πλούσια σε λιπαρά και φτωχή σε φυτικές ίνες.

Επιστήμονες από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης έκαναν μια εντυπωσιακή ανακάλυψη.

Μετά από σχετική έρευνα, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ένα γιαούρτι με βάση το μπρόκολο θα μπορούσε να αποτρέψει, ακόμη και να θεραπεύσει, τον καρκίνο στο παχύ έντερο.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το γιαούρτι με βάση τη γνωστή υπερτροφή, τα οφέλη της οποίας για τον οργανισμό είναι αναρίθμητα, σκότωσε το 75% των όγκων σε ποντίκια και περισσότερα από 95 κύτταρα καρκίνου του εντέρου που αναπτύχθηκαν σε εργαστήριο.

Το μπρόκολο περιέχει σουλφόνη, μια χημική ουσία που καταπολεμά τον καρκίνο, ενώ το γιαούρτι περιέχει προβιοτικά, τα καλά βακτήρια που βοηθούν στη διατήρηση της χλωρίδας του στομάχου και των εντέρων.

Η Jill Price ήταν το πρώτο άτομο που διαγνώστηκε ποτέ με αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως «ανώτερη αυτοβιογραφική μνήμη», ή HSAM, με την οποία έχουν διαγνωσθεί 60 μόλις ακόμα άτομα στον κόσμο. Η Price μπορεί να θυμηθεί τις περισσότερες από τις ημέρες της ζωής της τόσο ξεκάθαρα όσο οι υπόλοιποι από εμάς θυμούνται το πολύ πρόσφατο παρελθόν, και με έντονες λεπτομέρειες. Στα 51 της χρόνια, θυμάται την ημέρα της εβδομάδας για κάθε ημερομηνία από το 1980. Θυμάται τι έκανε, με ποιον ήταν εκεί, που βρισκόταν σε κάθε μία από αυτές τις μέρες.

Μπορεί να θυμάται μια ανάμνηση 20 ετών, τόσο εύκολα όσο μια δύο ημερών, αλλά οι αναμνήσεις της προκαλούνται ακούσια. Πρόκειται για μια εξαντλική κατάσταση, καθώς το άτομο με HSAM έχει αναμνήσεις ανεξέλγκτα και σε κάποιες περιπτώσεις καθίσταται αδύνατη η παρακολούθηση του παρόντος, ενώ ταυτόχρονα αυτή η εκπληκτική ικανότητα παραμένει επιλεκτική και δεν μπορεί να αξιοποιηθεί για κάθε είδος πληροφορίας.

Πριν από την Jill Price, το HSAM ήταν μια εντελώς άγνωστη κατάσταση του μυαλού. Πώς όμως ανακαλύφθηκε και τέθηκε σε μελέτη; Ο Δρ James McGaugh το 2000 ήταν διευθυντής του Κέντρου Νευροβιολογίας της Μάθησης και Μνήμης του UC Irvine, του ερευνητικού ινστιτούτου που ίδρυσε το 1983. Εκείνη τη χρονιά, η Jill Price επικοινώνησε μαζί του μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αναφέροντας πως θεωρούσε πως είχε ένα πρόβλημα με τη μνήμη της.

Ο McGaugh, ο οποίος είναι τώρα 85 ετών ξεκίνησε να μελετά τη μνήμη στη δεκαετία του 1950. Μέχρι τη στιγμή που η Price επικοινώνησε μαζί του, η έρευνά του είχε επικεντρωθεί στο να αποδείξει ότι όσο πιο συναρπαστική είναι μια εμπειρία που βιώνει ένα υποκείμενο, τόσο πιο πιθανό είναι τα νευροβιολογικά συστήματα που εμπλέκονται στη δημιουργία μνήμης να λειτουργήσουν ώστε να τη θυμάται. Όταν συμβαίνει κάτι ελαφρώς διεγερτικό, θετικό ή αρνητικό, προκαλεί την απελευθέρωση ορμονών του επινεφριδιακού στρες, οι οποίες στη συνέχεια ενεργοποιούν την αμυγδαλή. Η αμυγδαλή προβάλλει τότε σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου ότι το γεγονός που μόλις συνέβη είναι σημαντικό και πρέπει να το θυμόμαστε. Μέσω αυτού του συστήματος ο McGaugh εξήγησε επιστημονικά ότι η δύναμη των αναμνήσεών μας μπορεί να ελέγχεται.

Να πάψουν να μετράνε τις θερμίδες αλλά να... κοιτάνε το ρολόι προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους προτρέπει όσους θέλουν να χάσουν κιλά μία νέα τάση της διατροφικής επιστήμης που φαίνεται να υποστηρίζεται από αρκετές επιστημονικές έρευνες.

Η μέθοδος ονομάζεται Time-restricted feeding ή TRF (θα μπορούσε να αποδοθεί ως Διατροφή Ελεγχόμενου Χρόνου) και υποστηρίζει ότι αν κάποιος εγκαταλείψει τον παραδοσιακό τρόπο διατροφής (πρωϊνό, μεσημεριανό κλπ) και ξεκινήσει να τρώει μόνο σε χρονικό εύρος 8 ωρών εντός της ημέρας του μπορεί να χάσει ευκολότερα τα περιττά κιλά και να βελτιώσει τη υγεία και την ευεξία του.

Με τη μέθοδο ασχολούνται σταδιακά όλο και περισσότεροι επιστήμονες και ερευνητές.

«Ουσιαστικά είναι σα να περιορίζεις την περίοδο διατροφής σε ένα χρονικό παράθυρο», λέει η Κρίστα Βαράντι καθηγήτρια διατροφολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ίλινοϊ, στο Σικάγο.

Από τα ευρήματά της έρευνάς της που διενεργήθηκε σε παχύσαρκους ενήλικες προέκυψε απώλεια βάρους 2,6% χωρίς να προκύψουν μάλιστα αρνητικές επιπτώσεις για μεταβολικά νοσήματα.

Συγκεκριμένα η επιστημονική της ομάδα υπέβαλε επί 3 μήνες σε «οκτάωρη δίαιτα» 23 παχύσαρκες γυναίκες -όλες μεσήλικες και μαύρες- οι οποίες έπρεπε να τρώνε μεταξύ 10 το πρωί και 6 το απόγευμα.

Μετά τι γιορτές όλοι βλέπουμε στη ζυγαριά και στα ρούχα μας τα αποτελέσματα της εορταστικής κραιπάλης. Εάν έχετε πάρει κι εσείς μερικά επιπλέον κιλά, τότε αυτό το πρωινό θα μπορούσε να σας ωφελήσει σύμφωνα με μία νέα επιστημονική μελέτη.

Συγκεκριμένα η έρευνα του CSIRO, προτείνει να τρώτε αυγά με μπέικον κάθε πρωί για να χάσετε το περιττό βάρος. Αν αυξήσετε την κατανάλωση πρωτεϊνών μεταξύ 25 και 30 γραμμαρίων στο πρωινό σας γεύμα, θα αποφύγετε την έντονη επιθυμία για φαγητό καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Όπως αναφέρει η συγκεκριμένη μελέτη, το κλειδί της απώλειας βάρους είναι η ομοιόμορφη κατανομή της πρωτεΐνης. Οι Αυστραλοί λαμβάνουν περισσότερες πρωτεΐνες το βράδυ κι αυτό είναι μια βασική αιτία τη αύξησης του βάρους τους.

Οι γυναίκες τρώνε 14 γραμμάρια λιγότερη πρωτεΐνη, ενώ οι άνδρες τρώνε λιγότερα από 10 γραμμάρια από τη συνιστώμενη ποσότητα.

Οι γυναίκες ηλικίας 19 έως 70 ετών πρέπει να τρώνε περίπου 79 γραμμάρια πρωτεΐνης ημερησίως, ενώ οι άνδρες της ίδιας ηλικιακής ομάδας θα πρέπει να τρώνε περίπου 107 γραμμάρια. Οι ακριβείς μετρήσεις καθορίζονται από το σωματικό βάρος.

Οι ερευνητές του Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας του Κέιμπριτζ, με επικεφαλής τον καθηγητή Κέταν Πατέλ χρησιμοποίησαν ποντίκια για να δείξουν ότι η κατανάλωση αλκοόλ οδηγεί σε μόνιμη γενετική βλάβη, πράγμα που εξηγεί εν μέρει γιατί αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου.

Η βλάβη προκαλείται κυρίως από την ακεταλδεΰδη, μια χημική ουσία που παράγεται κατά την επεξεργασία του αλκοόλ από το σώμα. Η ουσία αυτή διαπιστώθηκε ότι μπορεί να διασπάσει και να αλλοιώσει τα μόρια του DNA μέσα στα βλαστοκύτταρα του αίματος. Αυτό οδηγεί σε αναδιάταξη των χρωμοσωμάτων και σε μόνιμη τροποποίηση των αλληλουχιών του DNA στα βλαστικά κύτταρα σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Με τη σειρά της η βλάβη των βλαστοκυττάρων μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση καρκίνου. Η νέα μελέτη βοηθά έτσι να κατανοηθεί γιατί το αλκοόλ αυξάνει τον κίνδυνο επτά ειδών καρκίνου: στόματος, λαιμού, λάρυγγα, οισοφάγου, μαστού, ήπατος και εντέρου.

«Μερικοί καρκίνοι αναπτύσσονται εξαιτίας της βλάβης του DNA στα βλαστοκύτταρα. Μολονότι κάποιες βλάβες συμβαίνουν κατά τύχη, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο τέτοιας βλάβης», δήλωσε ο Πατέλ.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο συνολικός αριθμός ατόμων με άνοια παγκοσμίως το 2015 έφτανε τα 47.5 εκατομμύρια. Ο συνολικός αριθμός νέων περιπτώσεων άνοιας κάθε χρόνο παγκοσμίως ανέρχεται στα 7.7 εκατομμύρια περίπου, γεγονός που υποδηλώνει ένα νέο κρούσμα κάθε 4 δευτερόλεπτα. Ο αριθμός των ατόμων που πάσχουν από άνοια αναμένεται να αυξηθεί σε 75.6 εκατομμύρια το 2030 και 135.5 εκατομμύρια το 2050. Οι αριθμοί αυτοί είναι σχεδόν διπλάσιοι από τον προβλεπόμενο ρυθμό αύξησης του πληθυσμού κατά τη διάρκεια της δεδομένης χρονικής περιόδου.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπου 6 εκατομμύρια αμερικανοί ενήλικες πάσχουν από τη Νόσο του Αλτσχάιμερ ή άλλες ήπιες μορφές διανοητικής εξασθένησης. Εκτιμάται ότι αυτοί οι αριθμοί θα υπερδιπλασιαστούν σε 15 εκατομμύρια μέχρι το 2060. Αυτές οι εκτιμήσεις περιλαμβάνουν άτομα με βιοδείκτες ή άλλες ενδείξεις πιθανής προκλινικής νόσου του Αλτσχάιμερ, αλλά που δεν έχουν βλάβες ή άνοια του Αλτσχάιμερ. Οι άνθρωποι που παρουσιάζουν τέτοιες ενδείξεις προκλινικής ασθένειας διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης άνοιας του Αλτσχάιμερ.

Καλούμαστε να πιστέψουμε ότι η Νόσος του Αλτσχάιμερ δεν έχει καμιά θεραπεία ή ότι δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα να σταματήσουμε την διανοητική εξασθένηση. Στην καλύτερη περίπτωση, η επικρατούσα θεραπεία απλά επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου. Κατά κανόνα, το άτομο εξακολουθεί να χειροτερεύει για το υπόλοιπο της ζωής του, ώσπου να μην είναι πια το άτομο που ήταν κάποτε, ενώ οι απελπισμένοι φροντιστές του καταλήγουν εντελώς εξαντλημένοι. Για το λόγο αυτό, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα όταν ο Mark Sisson έγραψε πρόσφατα για μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Aging (2014) από τον Dale E. Bredesen. Η μελέτη αποκάλυψε απίστευτα αποτελέσματα που τα κύρια μέσα ενημέρωσης απέτυχαν να καλύψουν.

Τα 10 άτομα που έλαβαν μέρος στην έρευνα είχαν πολύ σοβαρές βλάβες όπως διαταραχή μνήμης από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, νοητική δυσλειτουργία και/ή υποκειμενική γνωστική εξασθένηση. Μετά από ένα ολοκληρωμένο και εξειδικευμένο θεραπευτικό πρόγραμμα βασισμένο στην υποκείμενη παθογένεση της νόσου του Αλτσχάιμερ, 9 στους 10 ασθενείς παρουσίασαν υποκειμενικές ή αντικειμενικές βελτιώσεις στην νοητική λειτουργία και την επίδοση τους σε διάστημα 3-6 μηνών. Το ένα άτομο στο οποίο δεν πέτυχε το πρόγραμμα είχε προχωρημένο στάδιο της νόσου του Αλτσχάιμερ. Έξι από τους ασθενείς που είχαν αναγκαστεί να σταματήσουν την δουλειά τους λόγω της νοητικής τους εξασθένησης, κατάφεραν να επιστρέψουν. Μετά από 2.5 χρόνια παρακολούθησης, οι ασθενείς διατηρούσαν ακόμα, και μάλιστα βελτίωσαν, τα αποτελέσματα. Κι αυτό είναι υπέροχο εάν σκεφτούμε ότι τα πρωτόκολλα της επικρατούσας ιατρικής έχουν ελάχιστα, ή και τίποτα να προσφέρουν, στους ασθενείς που υποφέρουν από Αλτσχάιμερ.

Μια δραστική δίαιτα πολύ χαμηλών θερμίδων μπορεί να πετύχει πλήρη υποχώρηση του διαβήτη χωρίς αντιδιαβητικά φάρμακα, σύμφωνα με έρευνα βρετανικών πανεπιστημίων. Όσοι ασθενείς μετείχαν στην έρευνα για ένα χρόνο, έχασαν περίπου δέκα κιλά βάρους και οι μισοί εξ αυτών παρουσίασαν μείωση του διαβήτη σε ποσοστό 90%.

Σύμφωνα με τους ερευνητές των πανεπιστημίων του Νιούκαστλ και της Γλασκόβης, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόι Τέιλορ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «The Lancet» και παράλληλα παρουσιάσθηκαν στο συνέδριο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη στο Αμπού Ντάμπι, ο ασθενής πρέπει να χάσει τουλάχιστον 15 κιλά και, επιπλέον, να μη τα ξαναβάλει σε βάθος χρόνου. Από όσους κατάφεραν να χάσουν τουλάχιστον δέκα κιλά, οι μισοί είδαν το διαβήτη τους να «χάνεται» και αυτός.

Στην έρευνα μετείχαν 306 άτομα ηλικίας 20 έως 65 ετών, που είχαν διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 2 μέσα στην τελευταία εξαετία, είχαν δείκτη μάζας σώματος 27 έως 45 και κανείς δεν έπαιρνε ινσουλίνη.

Οι μισοί από τους ασθενείς, που επιλέχθηκαν τυχαία, υποβλήθηκαν σε δίαιτα πολύ χαμηλών θερμίδων, ενώ οι υπόλοιποι λειτούργησαν ως η ομάδα ελέγχου για να γίνει σύγκριση, κάνοντας τη συνήθη θεραπεία για διαβητικούς.

Οι ασθενείς της πρώτης ομάδας κατανάλωναν 825 έως 853 θερμίδες τη μέρα επί τρεις έως πέντε μήνες και, στη συνέχεια, σε ένα διάστημα δύο έως οκτώ εβδομάδων, αύξησαν σταδιακά ξανά την ποσότητα του φαγητού τους.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ήδη ξεκίνησαν να ανάβουν το τζάκι στο σπίτι για να ζεσταθούν, ενώ μέσα στους επόμενους μήνες αναμένεται να ζήσουμε πάλι κατάσταση αιθαλομίχλης στις μεγάλες πόλεις από τους καπνούς από τα τζάκια των σπιτιών.

Εκτός όμως από τον κίνδυνο της βεβαρημένης ατμόσφαιρας, οι κίνδυνοι που διατρέχει η υγεία όλων από το κάψιμο ξύλου σε εσωτερικό χώρο, όπως είναι το σπίτι, είναι πολύ σημαντικοί και απαιτούν μεγάλη προσοχή. Γι' αυτό και είναι απαραίτητη η σωστή απαγωγή του καπνού (καμινάδα, εξαερισμός κλπ) και η σωστή οξυγόνωση και εξαέρωση του χώρου όπου γίνεται η καύση των ξύλων.

Έρευνα επάνω στην ασφάλεια της χρήσης του τζακιού και της σόμπας που καίει προϊόντα ξύλου (πχ πέλετ) μέσα σε ένα σπίτι πραγματοποίησε το νορβηγικό Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας.

Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας, Anette Kocbach Bølling, οι φυσικές και χημικές ιδιότητες των αιωρούμενων σωματιδίων από την καύση των ξύλων έχουν μεγάλη επιρροή στο πώς τα σωματίδια αυτά μπορούν να επηρεάσουν την υγεία μας. Η επιδείνωση των καρδιαγγειακών παθήσεων και των αναπνευστικών νόσων, όπως το άσθμα και η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, είναι οι κύριες ανησυχίες.