Καλώς Ορίσατε στο Sott.net
Τρι, 25 Ιούλ. 2017
Ο Κόσμος γι'αυτούς που Σκέφτονται

Επιστήμη του Πνεύματος
Χάρτης


Brain

Πώς αναπτύσσουμε φόβο και βιώνουμε πόνο μέσα από τα τραυματικά βιώματα των άλλων

Τσώλη Θεοδώρα
Το Βήμα
Τρι, 30 Μαι. 2017 13:45 UTC
Μελέτη δείχνει ότι όταν παρακολουθούμε εξ αποστάσεως τραυματικά γεγονότα, όπως τρομοκρατικές επιθέσεις, ενεργοποιούνται οι ίδιες περιοχές του εγκεφάλου που «ανάβουν» και όταν βιώνουμε οι ίδιοι ένα τραύμα

Πώς αναπτύσσουμε φόβο όταν παρακολουθούμε τραυματικά γεγονότα εξ αποστάσεως, όπως το πρόσφατο τρομοκρατικό χτύπημα στο Μάντσεστερ, εξηγεί η νέα μελέτη, δίνοντας ελπίδα για καλύτερες θεραπείες ενάντια στις αγχώδεις διαταραχές
Τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας όταν βλέπουμε άλλους ανθρώπους να βιώνουν τραύμα ή πόνο, όπως για παράδειγμα όταν κατακλυζόμαστε από εικόνες τρομοκρατικών χτυπημάτων σαν το τελευταίο στο Μάντσεστερ; Μια νέα μελέτη ερευνητών του Ινστιτούτου Καρολίνσκα στη Σουηδία που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Νature Communications» δίνει την απάντηση καθώς έδειξε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις ενεργοποιούνται οι ίδιες ακριβώς περιοχές που «ανάβουν» όταν νιώθουμε πόνο και εμείς οι ίδιοι. Ωστόσο, από τη μελέτη προέκυψε επίσης ότι ο καθένας μας έχει διαφορετικό βαθμό «ευαισθησίας» σε ό,τι αφορά το να μαθαίνει τον φόβο μέσω άλλων. Σε κάθε περίπτωση, «κλειδί» της όλης διαδικασίας... διδασκαλίας του φόβου «εξ αποστάσεως» φαίνεται να είναι το σύστημα ενδογενών οπιοειδών του εγκεφάλου.

Το να βλέπουμε άλλους να βιώνουν πόνο ή άγχος αποτελεί μια διαδικασία που μας παρέχει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με επικίνδυνα πράγματα και καταστάσεις που θα έπρεπε να αποφεύγουμε. Ωστόσο κάποιες φορές είναι πιθανό να αναπτύξουμε φόβο για καταστάσεις οι οποίες, λογικά, δεν είναι επικίνδυνες. Το σύστημα οπιοειδών έχει ως καθήκον να απαλύνει τον πόνο και τον φόβο, όμως δεν λειτουργεί το ίδιο αποτελεσματικά σε όλους τους ανθρώπους, γεγονός που μπορεί να αποτελεί μια από τις αιτίες για τις οποίες κάποια άτομα αναπτύσσουν αγχώδη σύνδρομα μόνο κοιτώντας άλλους ανθρώπους να βιώνουν τραύμα.
      Διαβάστε περισσότερα...
Family

Έρευνα: Οι μπαμπάδες βοηθάνε στη νοητική ανάπτυξη του παιδιού τους


lifo.gr
Πεμ, 11 Μαι. 2017 14:47 UTC

Έρευνα: Οι μπαμπάδες που περνάνε χρόνο με το μωρό τους, το βοηθάνε στη νοητική ανάπτυξη
Οι ενεργοί μπαμπάδες που περνάνε χρόνο με το μωρό τους, κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του, παίζοντας και αλληλεπιδρώντας μαζί του, το βοηθάνε να έχει στη συνέχεια καλύτερη νοητική ανάπτυξη, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα με ελληνική συμμετοχή.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Imperial College, King's College, Έξετερ και Οξφόρδης, με επικεφαλής τον καθηγητή Πολ Ραμστσαντάνι του Τμήματος Ιατρικής του Imperial, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα βρεφικής ψυχικής υγείας "Infant Mental Health Journal", μελέτησαν στοιχεία για τον τρόπο που επικοινωνούσαν 128 πατέρες με τα μωρά τους ηλικίας τριών μηνών. Στη συνέχεια, αξιολογήθηκε η νοητική ανάπτυξη των ίδιων παιδιών σε ηλικία δύο ετών.

Διαπιστώθηκε ότι όσο περισσότερο ένας μπαμπάς ασχολούνταν ενεργητικά με το μωρό του, τόσο καλύτερες επιδόσεις αυτό εμφάνιζε στα νοητικά τεστ (προσοχής, επίλυσης προβλημάτων, γλώσσας, κοινωνικών δεξιοτήτων κ.α.), που έκανε στα δύο του χρόνια.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι διάφοροι παράγοντες ασφαλώς εμπλέκονται στην ανάπτυξη ενός παιδιού, αλλά η σχέση με τον πατέρα κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του έχει παραγνωρισθεί και δεν έχει μελετηθεί ιδιαίτερα μέχρι σήμερα.

«Ακόμη και τόσο νωρίς, στην ηλικία των τριών μηνών, οι αλληλεπιδράσεις πατέρα-παιδιού μπορούν να επηρεάσουν θετικά την κατοπινή νοητική ανάπτυξη του παιδιού, κάτι που δεν είχε έως τώρα διαπιστωθεί» δήλωσε ο δρ Ραμτσαντάνι.

Σχόλιο: Προηγούμενες έρευνες δείχνουν ότι η εξυπνάδα κληρονομείται από τη μητέρα, αλλά φαίνεται ότι οι πατεράδες την "καλλιεργούν".

      Διαβάστε περισσότερα...
Hearts

Η επιστήμη εξηγεί την αγάπη μας για τους σκύλους


tvxs.gr
Παρ, 28 Απρ. 2017 16:04 UTC
Κάποτε ήταν βίαιοι κυνηγοί. Σήμερα είναι πιστοί σύντροφοί μας, που μας ακολουθούν στις βόλτες μας και μας κοιτάζουν με αγάπη στα μάτια. Πώς έγινε αυτή η μετάλλαξη όμως; Πώς ο σκύλος έγινε ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου;

Οι ρίζες των αγαπημένων μας τετράποδων παραμένουν ακόμα θολές. Δείγματα DNA μαρτυρούν ότι τόσο ο σκύλος όσο και ο λύκος προέρχονται από έναν κοινό πρόγονο που έζησε χιλιάδες χρόνια πριν πάνω στη γη. Τα πρώτα του ίχνη ενός λυκοειδούς προγόνου τους εντοπίζονται 10-30 χιλιάδες χρόνια πριν, ο οποίος συν-εξελίχθηκε παράλληλα με τον άνθρωπο.

Δύο φίλοι από τα παλιά

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι σκύλοι μοιράζονται μια βαθιά βιολογική σχέση με τον άνθρωπο. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία οι πρόγονοι των ανθρώπων και των σκύλων βοήθησαν ιστορικά ο ένας τον άλλο. Οι πρώτοι σκύλοι φαίνεται να ακολουθούσαν τους αρχαίους κυνηγούς, έχοντας την ελπίδα ότι θα φάνε μια μερίδα κι αυτοί από την λεία τους. Από την άλλη, αυτά τα τετράποδα πλάσματα που ακολουθούσαν τους ανθρώπους φάνηκαν πολύ χρήσιμα καθώς τους βοήθησαν να επιβιώσουν: αφενός σαν λαγωνικά που εντόπιζαν τη λεία που θα κυνηγούσαν τα αφεντικά τους, αφετέρου αναλαμβάνοντας τον ρόλο του φύλακα τους.

Κάπως έτσι λοιπόν, τα δύο είδη μοιράζονταν ένα εξελικτικό πλεονέκτημα με το να συμβιώνουν. Όταν, δε, ο άνθρωπος ασχολήθηκε την καλλιέργεια της γης, περίπου πριν 10.000 χρόνια, τα λυκοειδή τετράποδα έγιναν τα εξημερωμένα σκυλάκια που μας συντροφεύουν μέχρι και σήμερα.

Σχόλιο: Το δεσμό αγάπης ανθρώπων και σκύλων ενισχύει η ωκυτοκίνη

Οι ιδιοκτήτες σκύλων είναι πιο ευτυχισμένοι και ενσυνείδητοι από τους ιδιοκτήτες γάτων

Τα σκυλιά μπορούν να ξεχωρίσουν τους αξιόπιστους ανθρώπους από τους αναξιόπιστους

      Διαβάστε περισσότερα...
Info

Όταν ο σκύλος σας ζητά συγνώμη


tvxs.gr
Παρ, 28 Απρ. 2017 15:53 UTC
Εάν έχετε σκύλο και τον έχετε μαλώσει κάποια φορά σίγουρα θα έχετε δει να έρχεται κοντά σας με σκυμμένο το κεφάλι και με τα μεγάλα του μάτια να σας κοιτάζει όλο θλίψη. Στην ουσία η συμπεριφορά αυτή είναι ένας τρόπος για να σας ζητήσει συγγνώμη για τη ζημιά που έχει κάνει. Αυτή η συμπεριφορά είναι για τον σκύλο ένας τρόπος επιβίωσης που ισχύει και στους συγγενείς λύκους και ονομάζεται «υπόκλιση συγγνώμης».

Σύμφωνα με τον Νάθαν Χ. Λεντς, μοριακό βιολόγο στο City University της Νέας Υόρκης, οι λύκοι δείχνουν την υπόκλιση συγγνώμης με την έναρξη της κοινωνικής τους ένταξης. Έτσι οι λύκοι, όπως και τα σκυλιά, παίζουν συνεχώς το παιχνίδι με τα δαγκώματα και το κατρακύλισμα και αυτός είναι ένας τρόπος για να μάθουν να ακολουθούν τους κανόνες της αγέλης τους.

Εάν ένας λύκος δαγκώσει δυνατά κάποιον άλλον λύκο πάνω στο παιχνίδι τότε η αγέλη θα τον απορρίψει για κακή συμπεριφορά, εξήγησε ο Λεντς, σε άρθρο του στο «Psychology Today». Για να επιστρέψει στην κοινωνική του ομάδα, είπε, ότι ο λύκος, όπως και τα σκυλιά θα πρέπει να την προσεγγίσει με μία υπόκλιση συγγνώμης.

«Τα σκυλιά έχουν κληρονομήσει αυτή τη συμπεριφορά και την χρησιμοποιούν μετά από κάθε είδους παράβαση, που έχει ως συνέπεια να τιμωρηθούν» έγραψε ο Λεντς και πρόσθεσε: «Ως κοινωνικά ζώα, επιθυμούν την αρμονική ενσωμάτωση στην ομάδα και η παραμέληση ή η απομόνωση είναι οδυνηρή γι' αυτά».

Σχόλιο: Τα κουτάβια αντιδρούν στη φωνή μας ενώ τα ενήλικα σκυλιά στις χειρονομίες μας

Έρευνα αποδεικνύει αυτό που γνωρίζαμε: Οι σκύλοι καταλαβαίνουν τα λόγια μας και τον τρόπο που τα λέμε

      Διαβάστε περισσότερα...
Hearts

Ο σκύλος κάνει καλό στη ψυχολογία και την ανοσοποιητική υγεία από την παιδική ηλικία

Βενιού Ειρήνη
Το Βήμα
Τετ, 19 Απρ. 2017 11:05 UTC
Πέρα από τεράστιο ψυχικό όφελος, τα παιδιά που μεγαλώνουν με τη συντροφιά ενός σκύλου κερδίζουν τη... θωράκιση του οργανισμού τους, καθώς σύμφωνα με νέα μελέτη από το καναδικό Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα αντιμετωπίζουν μικρότερο κίνδυνο αλλεργιών και παχυσαρκίας.

Συγκεκριμένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που εκτίθονταν σε κατοικίδια τόσο προγεννητικά, μέσω της μητέρας τους, όσο και μεταγεννητικά «κουβαλούσαν» δύο επιπλέον τύπους βακτηρίων στο εντερικό τους σύστημα από μικρή ηλικία, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν ενισχυμένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Ενας τετράποδος φίλος χαρίζει προστασία στον οργανισμό των μικρών παιδιών, αναφέρουν οι επιστήμονες
Τα κατοικίδια τονώνουν το ανοσοποιητικό

Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι καναδοί ερευνητές εξέτασαν τις περιπτώσεις περίπου 700 βρεφών που είχαν καταγραφεί κατά την έρευνα «Canadian Healthy Infant Longitudinal Developmental Study», την περίοδο 2009-2012. Οι μητέρες είχαν ερωτηθεί τότε να δηλώσουν αν είχαν κατοικίδιο κατά την εγγραφή τους στη μελέτη, δηλαδή στην αρχή της κύησής τους, ή αν απέκτησαν ένα ζωάκι κατά το δεύτερο, τρίτο τρίμηνο ή ακόμα τρεις μήνες μετά τον τοκετό.

Οπως αναφέρουν με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό έντυπο «Microbiome», οι καναδοί ειδικοί μελέτησαν δεδομένα που αφορούσαν το μικροβίωμα του εντέρου των βρεφών από δείγματα που είχαν συλλεχθεί στην ηλικία των τριών μηνών. Στη συνέχεια συνέκριναν τα στοιχεία παιδιών που είχαν εκτεθεί στη συντροφιά ενός κατοικιδίου ενόσω βρίσκονταν στην κοιλιά της μαμάς τους, εκείνων που είχαν εκτεθεί πριν και μετά τον τοκετό, αλλά και εκείνων που δεν είχαν έρθει ποτέ σε επαφή με ένα κατοικίδιο.
      Διαβάστε περισσότερα...
Magic Wand

Επιστήμονες εντόπισαν το "κέντρο" των ονείρων στον εγκέφαλο


CNN Greece
Τρι, 11 Απρ. 2017 13:46 UTC
© nature.com
Επιστήμονες από τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Ευρώπη - μεταξύ των οποίων ένας Έλληνας της διασποράς- ανακάλυψαν ένα νέο τρόπο να ανιχνεύουν τα όνειρα στον εγκέφαλο των ανθρώπων και, με αυτή την τεχνική, πιστεύουν ότι εντόπισαν το «κέντρο» των ονείρων. Το βασικό συμπέρασμα από τη νέα 'χαρτογράφηση' είναι ότι οι άνθρωποι ονειρευόμαστε πολύ περισσότερο από ό,τι νομίζαμε, αν και μετά συνήθως έχουμε ξεχάσει τα όνειρά μας.

Η νέα έρευνα επιβεβαιώνει ότι τα όνειρα δεν συμβαίνουν μόνο στη φάση REM (ταχεία κίνηση των ματιών) του ύπνου. Οι κοιμισμένοι άνθρωποι ονειρεύονται επί αρκετές ώρες και παρόλα αυτά θυμούνται λίγα μόνα λεπτά - και αυτά με το ζόρι.

Όταν κοιμόμαστε, μπορούν να ανιχνευθούν χαμηλής συχνότητας εγκεφαλικά κύματα στον εγκέφαλο. Η νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι μια μείωση αυτών των κυμάτων σε μια συγκεκριμένη περιοχή στο πίσω μέρος του εγκεφάλου αποτελεί την «υπογραφή» ότι κάποιος ονειρεύεται. Αυτή η περιοχή φαίνεται να αποτελεί το 'κέντρο' των ονείρων.

Σχόλιο: Ζωτικά για τη μνήμη τα όνειρα

Εγκοίμηση: Ο ύπνος ως τελετουργική μέθοδος θεραπείας στην αρχαία Ελλάδα

      Διαβάστε περισσότερα...
Brain

Νέα ανακάλυψη για τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος μας δημιουργεί και αποθηκεύει τη μνήμη


CNN Greece
Κυρ, 09 Απρ. 2017 18:37 UTC
Όταν ο εγκέφαλος δημιουργεί τη μνήμη κάποιου γεγονότος, σχηματίζει ταυτόχρονα σε δύο διαφορετικές περιοχές δύο μνήμες του ίδιου πράγματος, μία για άμεση χρήση και μία για χρήση σε βάθος χρόνου, σύμφωνα με μια νέα ανακάλυψη Αμερικανών και Ιαπώνων επιστημόνων.

Έως τώρα πιστευόταν ότι πρώτα σχηματιζόταν σε ένα μέρος του εγκεφάλου (τον ιππόκαμπο) μια βραχυπρόθεσμη μνήμη και αργότερα αυτή γινόταν πιο μόνιμη, όταν μεταφερόταν σε μια άλλη εγκεφαλική περιοχή (τον φλοιό). Σύμφωνα όμως με τα νέα δεδομένα, η ίδια μνήμη σχηματίζεται την ίδια στιγμή τόσο στον ιππόκαμπο, όσο και στον φλοιό, αλλά στη δεύτερη περίπτωση παραμένει «σιωπηλή» για περίπου δύο εβδομάδες, εωσότου φθάσει σε ώριμη κατάσταση.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή βιολογίας και νευροεπιστήμης Σουσούμου Τονεγκάβα, διευθυντή του ιαπωνο-αμερικανικού ερευνητικού Κέντρου RIKEN-MIT, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», δήλωσαν έκπληκτοι από την ανακάλυψή τους, η οποία, όπως είπαν, πιθανώς θα οδηγήσει σε μερική αναθεώρηση των σημερινών θεωρητικών μοντέλων που αφορούν τη δημιουργία και αποθήκευση των μνημών.

Ήδη πειράματα που είχαν γίνει από τη δεκαετία του 1950 με τον περίφημο στη νευροεπιστήμη «Ασθενή Η.Μ.», είχαν αποκαλύψει ότι ο ιππόκαμπος παίζει ρόλο-κλειδί στη δημιουργία νέων μνημών. Όμως ένα είδος μακρόχρονης μνήμης, η επεισοδιακή (ή αυτοβιογραφική) είχε ανακαλυφθεί ότι σχηματίζεται εκτός του ιπποκάμπου, στον νεοφλοιό, το ανώτερο τμήμα του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην προσοχή, στον σχεδιασμό και σε άλλες γνωσιακές λειτουργίες.
      Διαβάστε περισσότερα...
Attention

Προσοχή! Τοξικοί άνθρωποι!

Βασιλική Ζιώγα
HuffPost Greece
Τετ, 05 Απρ. 2017 18:55 UTC
Στο σύμπαν των ανθρώπινων σχέσεων τα άτομα που βρίσκονται γύρω μας μπορούν τα λειτουργήσουν με δύο τρόπους: είτε ως «ήλιος» είτε ως «μαύρη τρύπα». Η πρώτη κατηγορία είναι οι άνθρωποι που ασκούν απόλυτα ευεργετική επίδραση επάνω μας. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν εκείνα τα άτομα που όπου και αν πηγαίνουν «ρουφάνε» από τους γύρω τους την καλή ενέργεια, την αισιοδοξία και την αυτοεκτίμηση. Είναι οι λεγόμενοι τοξικοί άνθρωποι και βρίσκονται παντού ανάμεσά μας.

Είναι εκείνος ο συνάδελφος που μόλις μπεις στο γραφείο, αντί για καλημέρα θα αναστενάξει βαθιά και θα σου πει - πάλι - για το πόσο χάλια είναι η δική του ζωή. Είναι εκείνη η ξαδέρφη που θα σου πει ότι αδυνάτισες, μόνο για να συμπληρώσει ότι σε κάνει να δείχνεις κουρασμένη. Είναι το αφεντικό σου που απορρίπτει κάθε πρωτοβουλία σου με συγκαταβατικό ύφος του στυλ «εγώ ξέρω καλύτερα» ή - ακόμα χειρότερα - με φωνές και μειωτικά επίθετα μπροστά σε όλους. Είναι κάποιος που μόλις του ανακοινώσεις γεμάτος χαρά ότι πήγες σε νέα δουλειά θα αρχίσει να σε ρωτάει για το ωράριο, μόνο και μόνο για να καταλήξει ότι «είσαι ζόρικα» και να νιώσει καλύτερα για τη δική του κατάσταση. Η λίστα είναι πραγματικά ατέλειωτη.

Σε αντίθεση, όμως, με τα τοξικά απόβλητα που έχουν επάνω τους τη χαρακτηριστική επιγραφή με τη νεκροκεφαλή, αυτό το είδος ανθρώπου, δυστυχώς για όλους μας, δεν φέρει καμιά προειδοποίηση επάνω του. Εκεί βρίσκεται η παγίδα: ο τοξικός άνθρωπος δεν είναι κανένας μανιακός που ουρλιάζει. Ο τοξικός άνθρωπος είναι πολύ χειρότερος, είναι ύπουλος, μοιάζει αθώος και πάντα είναι εκείνος που μπορεί να έχει κερδίσει τη συμπάθεια όλων επειδή είναι «ο καημένος που του πάνε όλα στραβά.»

Σχόλιο: Πως να αναγνωρίσετε τη χειραγώγηση στη σχέση σας

Πώς να αναγνωρίσετε ένα ναρκισσιστικό άτομο από τον τρόπο που μιλάει

      Διαβάστε περισσότερα...
Hearts

Τα μυστικά της ωκυτοκίνης

Γαλδαδάς Αλκης
Το Βήμα
Πεμ, 30 Μάρ. 2017 14:03 UTC
Η... αγαπησιάρα ορμόνη που δένει τη μάνα με το παιδί, τους συντρόφους, τους φίλους αποτελεί ένα άκρως αγαπητό ερευνητικό αντικείμενο. Ιδού πώς και γιατί
Είναι αλήθεια πως υπάρχει κάτι που λέγεται «the love molecule»; Και αν ναι, τι ακριβώς κάνει; Το πίνεις και ερωτεύεσαι; Το δίνεις στον άλλον και σε ερωτεύεται; Μήπως το πίνετε και οι δύο και σας ακούνε πέντε ορόφους επάνω; Τίποτε από αυτά. Πίσω από την καθόλου σοβαρή έκφραση «το μόριο της αγάπης και του έρωτα», σε σχέση με την ωκυτοκίνη, που τη θυμούνται κάποιοι δημοσιογράφοι, μαζί και την κυρία Σούζαν Ερντμαν του ΜΙΤ, πάντα τις ημέρες του Αγίου Βαλεντίνου, υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ερευνητική δραστηριότητα.

Με δυο λόγια

Είναι ορμόνη που παράγεται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου, μεταφέρεται στην υπόφυση και εκκρίνεται από εκεί. Τη συνέδεσαν με τον έρωτα διότι είναι αλήθεια πως αυξάνεται η έκκρισή της από τον οργανισμό μας όταν φιλάμε (αρκεί να υπάρχει πάθος και φόρτιση στο φιλί μας). Αλλά αυξάνεται και όταν η μητέρα θηλάζει το παιδί της. Την ώρα του τοκετού, οπότε αυξάνεται η ευκινησία της μήτρας, διαστέλλεται ο κόλπος και παίζει ρόλο στην εξώθηση του εμβρύου. Πλημμυρίζει όμως ακόμη και τους άνδρες όταν είναι με παρέα φίλων, που πραγματικά την απολαμβάνουν.

Η... αγαπησιάρικη ωκυτοκίνη

Στην τυπική γλώσσα της Χημείας λέμε πως είναι πεπτίδιο που περιέχει εννέα αμινοξέα. Τα πεπτίδια είναι αζωτούχες οργανικές ενώσεις που αποτελούν δομικό συστατικό των πρωτεϊνών και καθένα από αυτά είναι μια ένωση που την αποτελούν δύο ή περισσότερα αμινοξέα συνδεόμενα με χημικό δεσμό.

Σχόλιο: Η ορμόνη της αγάπης πίσω από τις λέξεις

Το δεσμό αγάπης ανθρώπων και σκύλων ενισχύει η ωκυτοκίνη

      Διαβάστε περισσότερα...
Sheeple

Η βιομηχανία της ευτυχίας: Χάπια και εργαλεία για να μην νοιώθουμε την αδικία

Θανάσης Γιαλκέτσης
efsyn.gr
Πεμ, 30 Μάρ. 2017 14:01 UTC
Το ακόλουθο άρθρο του γνωστού Βρετανού κριτικού της λογοτεχνίας και της κουλτούρας Τέρι Ιγκλετον δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα The Guardian
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό που όλοι θέλουμε είναι η ευτυχία. Το μοναδικό πρόβλημα είναι σε τι έγκειται το να είναι κανείς ευτυχής, ένα πρόβλημα για το οποίο ποτέ δεν κατόρθωσαν να συμφωνήσουν οι ηθικοί στοχαστές.

Η ευτυχία είναι ένα συναίσθημα καθαρά υποκειμενικό ή μπορεί κατά κάποιον τρόπο να μετρηθεί; Μπορούμε να είμαστε ευτυχείς χωρίς να το γνωρίζουμε; Θα μπορούσε κάποιος να είναι εντελώς δυστυχισμένος κι ωστόσο να παραμένει πεισμένος ότι βρίσκεται σε έκσταση;

Στις μέρες μας η έννοια της ευτυχίας έχει μετατοπιστεί από την ιδιωτική σφαίρα στη δημόσια.

Οπως αναφέρει ο Ουίλιαμ Ντέιβις στη σαγηνευτική έρευνά του «The Happiness Industry», ένας αυξανόμενος αριθμός επιχειρήσεων απασχολεί υπαλλήλους της ευτυχίας, όπως η Google που δημιούργησε τη μορφή του «jolly good fellow».

Με τον ίδιο τρόπο, θα μπορούσε ίσως η Τράπεζα της Αγγλίας να εξετάσει την πιθανότητα να προσλάβει έναν ταχυδακτυλουργό.

Ειδικοί σύμβουλοι της ευτυχίας δίνουν συμβουλές σε όποιον υποχρεώθηκε σε έξωση από την κατοικία του για το πώς πρέπει να συνεχίσει τη ζωή του.

Σχόλιο: Ένα μοναδικό βίντεο: Τι είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους;

Η ευτυχία δεν χρειάζεται χρήματα, μόνο αγάπη και έλλειψη άγχους

Η απόλυτη αδικία και ανισότητα! 62 κροίσοι κρατούν την μισή περιουσία του κόσμου στα χέρια τους

      Διαβάστε περισσότερα...
SOTT.net ελληνικά
Revolt! T-shirts