Στη διψασμένη Καλιφόρνια, απέραντες αγροτικές εκτάσεις ποτίζονται με νερό από γεωτρήσεις. Το νερό όμως δεν φτάνει για πάντα
Δορυφόροι που παρακολουθούν ανεπαίσθητες μεταβολές στο γήινο βαρυτικό πεδίο δείχνουν ότι οι υδροφόροι ορίζοντες υπεραντλούνται σε πολλές περιοχές του κόσμου, χωρίς καν να είναι γνωστό αν υπάρχουν αποθέματα ή αν το νερό απλά στερεύει.
Στις περισσότερες περιοχές του κόσμου, το υπέδαφος συγκεντρώνει μεγάλες ποσότητες βρόχινου νερού, το οποίο διαποτίζει πορώδη πετρώματα και συχνά μπορεί να αντληθεί με σχετική ευκολία.
Το πρόβλημα είναι ότι ο ρυθμός άντλησης συχνά υπερβαίνει κατά πολύ τον ρυθμό με τον οποίο ανανεώνονται τα υπόγεια αποθέματα.
Τα νέα ευρήματαΗ πρώτη από τις δύο μελέτες που δημοσιεύονται αυτή την εβδομάδα επιχειρεί να καταγράψει το μέγεθος του προβλήματος με δορυφορικά δεδομένα, επισημαίνοντας ότι οι διαθέσιμες επιτόπιες μετρήσεις στο υπέδαφος δεν επαρκούν.
Οι ερευνητές εξετάζουν μεταβολές στις 37 μεγαλύτερες λεκάνες υπόγειων υδάτων τη δεκαετία 2003-2013. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι λεκάνες που δέχονται τη μεγαλύτερο επιβάρυνση βρίσκονται σε ξηρές περιοχές του πλανήτη.
Η μέγιστη επιβάρυνση καταγράφεται στην Αραβική Χερσόνησο, της οποίας ο υπόγειος ταμιευτήρας αποτελεί σημαντική πηγή νερού για 60 εκατομμύρια ανθρώπους. Στη δεύτερη θέση η λεκάνη του Ινδού ποταμού στη βορειοδυτική Ινδία και το Πακιστάν, και στην τρίτη θέση η λεκάνη Μούρζουκ-Ντιάντο στη βόρεια Αφρική.Ακολουθεί η Κεντρική Κοιλάδα της Καλιφόρνια, η οποία φιλοξενεί εκτεταμένες καλλιέργειες, σημαντικές για την αμερικανική οικονομία, διανύει όμως περίοδο παρατεταμένης ξηρασίας που έχει οδηγήσει σε πρωτοφανείς, υποχρεωτικούς περιορισμούς στην κατανάλωση νερού.
Σχόλιο: Στο έλεος του λιμού 10 εκατομμύρια Αιθίοπες λόγω ξηρασίας