OF THE
TIMES
Γιατί η μεγάλη κατανάλωση γάλακτος προκαλεί οστεοπόρωση
Η μεγαλύτερη συνήθης παρανόηση σχετικά με το γάλα είναι ότι βοηθάει στην πρόληψη της οστεοπόρωσης. Μια και η ποσότητα ασβεστίου στο σώμα μας μειώνεται με την ηλικία, μας λένε να πίνουμε πολύ γάλα για να αποφύγουμε την οστεοπόρωση. Αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος. Η μεγάλη κατανάλωση γάλακτος στην πραγματικότητα προκαλεί την οστεοπόρωση.
Είναι γενικώς αποδεκτό πως το ασβέστιο του γάλακτος αφομοιώνεται καλύτερα απ΄ότι το ασβέστιο σε άλλες τροφές όπως τα μικρά ψάρια, αλλά αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό. Η περιεκτικότητα ασβεστίου στο ανθρώπινο αίμα είναι κανονικά σταθερή στα 9-10 χγρ. Όμως όταν πίνετε γάλα, η περιεκτικότητα ασβεστίου στο αίμα σας αυξάνεται απότομα. Παρ' όλο που με μια πρώτη ματιά, μπορεί να φαίνεται πως έχει απορροφηθεί πολύ ασβέστιο, η αύξηση του επιπέδου ασβεστίου του αίματος έχει ένα μειονέκτημα. Όταν η περιεκτικότητα ασβεστίου στο αίμα αυξάνεται απότομα, το σώμα προσπαθεί να επαναφέρει αυτό το αφύσικο επίπεδο πίσω στο φυσιολογικό αποβάλλοντας ασβέστιο από τα νεφρά με τα ούρα. Με άλλα λόγια, αν προσπαθείτε να πιείτε γάλα για να πάρετε ασβέστιο, αυτό ουσιαστικά έχει το ειρωνικό αποτέλεσμα να μειώνει το συνολικό επίπεδο ασβεστίου στο σώμα σας. Και οι τέσσερις χώρες με την υψηλότερη κατανάλωση γάλακτος - η Αμερική, η Σουηδία, η Δανία και η Φινλανδία - όπου καταναλώνεται πολύ γάλα σε καθημερινή βάση, έχουν πολλές περιπτώσεις ισχιακών καταγμάτων και οστεοπόρωσης.
Αντίθετα, τα μικρά ψάρια και τα φύκια, που έτρωγαν οι Ιάπωνες για αιώνες και που αρχικά θεωρούνταν χαμηλά σε ασβέστιο, περιέχουν ασβέστιο που δεν απορροφάται γρήγορα ώστε να αυξάνει το επίπεδο περιεκτικότητας ασβεστίου του αίματος. Επιπλέον, δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου περιπτώσεις οστεοπόρωσης στην Ιαπωνία τον καιρό που οι άνθρωποι δεν έπιναν γάλα. Ακόμη και σήμερα, δεν ακούμε για πολλούς ανθρώπους με οστεοπόρωση μεταξύ αυτών που δεν πίνουν τακτικά γάλα. Το σώμα μπορεί να απορροφήσει το απαραίτητο ασβέστιο και μεταλλικά άλατα με την πέψη μικρών γαρίδων, ψαριών και φυκιών.
Σχόλιο: Πόσο μεγάλη αδικία να συλλαμβάνεται ένας πατέρας γιατί προσπαθεί να κάνει τα πάντα για να βοηθήσει το κοριτσάκι του. Στ' αλήθεια, πόσο βοηθούν οι χημειοθεραπείες και οι ραδιοθεραπείες με όλες τους τις παρενέργειες; Γιατί να μην έχει το δικαίωμα ο καθένας να μελετήσει και να πάρει τις δικές του αποφάσεις για την υγεία του και αυτήν των δικών του ανθρώπων; Ή αυτό θα βλάψει πολύ τις τσέπες των φαρμακευτικών εταιριών;