Από δηλητήριο, απαραίτητο στοιχείο για την υγεία και την ομορφιά των δοντιών!
Η φθορίωση είναι ένας θρίαμβος όχι της ιατρικής επιστήμης, αλλά της αμερικανικής κυριαρχίας. Παρόλο που τα φθοριούχα είναι γνωστά τοξικά δηλητήρια, ωστόσο
επιτρέπεται να υπάρχουν στα τρόφιμα, στο νερό και σε άλλα προϊόντα καθημερινής χρήσης, με το βολικό επιχείρημα πως προστατεύουν από την τερηδόνα των δοντιών. Όμως, την ίδια προστασία από την τερηδόνα μπορούν να προσφέρουν κι όλα τα άλλα βαρεά μέταλλα όπως ο άργυρος, ο μόλυβδος και το αρσενικό, ακόμα και το ουράνιο.
Γιατί το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε ειδικά στο φθόριο και στα φθοριούχα;
Στο σημείο αυτό, έχουμε να κάνουμε με μια μοναδική ιστορία πετυχημένου marketing.
Αρχικά, πώς,
με την αλλαγή της δημόσιας εικόνας ενός τοξικού προϊόντος, οι βιομηχανίες προστατεύθηκαν από τις μηνύσεις που θα μπορούσαν να τους γίνουν για την απελευθέρωση του και την επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Ακολούθως, πως
ένα τοξικό απόβλητο των βιομηχανιών σιδήρου, χαλκού, αλουμινίου και λιπασμάτων, που κανονικά θα έπρεπε να τις επιβαρύνει σημαντικά με κόστος για την αποθήκευση και αδρανοποίηση του, μετατρέπεται σε ένα προϊόν με εμπορική αξία, που η πώληση του προσφέρει ένα επιπλέον κέρδος στις βιομηχανίες αυτές. Υπενθυμίζουμε ότι
τα φθοριούχα συγκαταλέγονται ανάμεσα στα κυριότερα και πιο επικίνδυνα τοξικά βιομηχανικά απόβλητα και κανείς δεν τελείως προστατευμένος από αυτά. Μόνον στις ΗΠΑ, με βάση στοιχεία του 1989, 155.000 τόνοι φθοριούχων απελευθερώνονται κάθε χρόνο στον αέρα, ενώ 500.000 τόνοι φθοριούχων μολύνουν το νερό των ποταμών, των λιμνών και την θάλασσα!
Το φθόριο (Fluorum) είναι χημικό στοιχείο με σύμβολο F και ατομικό αριθμό 9. Δύο άτομα φθορίου σχηματίζουν ομοιοπολικό δεσμό μεταξύ τους, όταν το φθόριο βρίσκεται στη στοιχειακή του μορφή, σχηματίζοντας το διατομικό του μόριο, που γι" αυτό έχει το χημικό τύπο F2 και ονομάζεται «διφθόριο». Είναι ανοικτοκίτρινο δηλητηριώδες αέριο, το πιο δραστικό από όλα τα στοιχεία. Π.χ. οξειδώνει ταχύτατα υδρογονάνθρακες σε θερμοκρασία δωματίου, ενώ το οξυγόνο χρειάζεται και κάποιο σπινθήρα για να αρχίσει την καύση. Γι' αυτό το F2 είναι πάρα πολύ επικίνδυνο, πολύ περισσότερο από τα άλλα αλογόνα, ακόμη και από το χλώριο που χρησιμοποιήθηκε ως χημικό όπλο κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Επιπλέον, το φθόριο εμφανίζει την μεγαλύτερη ηλεκτραρνητικότητα.
Σχόλιο: Τα αντιβιοτικά πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο σε περιπτώσεις που είναι εντελώς απαράιτητα, και να χορηγούνται μαζί με προβιοτικά ώστε να μην καταστρέφουν το εντερικό μικροβίωμα.
Δείτε επίσης,