Ο σαμπούκος (
Sambucus nigra) είναι ένας μικρός αυτοφυής φυλλοβόλος θάμνος που συναντάμε συχνά σε δασώδεις περιοχές. Έχει οδοντωτά και λογχοειδή φύλλα, μικρά λευκοκίτρινα άνθη, τα οποία μάλιστα έχουν έντονη μυρωδιά, και μικρούς καρπούς σκούρου μοβ χρώματος που μοιάζουν με ρώγες. Τα μέρη που χρησιμοποιούνται για φαρμακευτικούς λόγους είναι ο φλοιός, τα φύλλα και τα άνθη του, τα οποία συλλέγονται προς το τέλος της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού, καθώς και οι καρποί του, που συλλέγονται τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο. Μπορούμε να τον συναντήσουμε με πολλά ονόματα: ζαμπούκος, κουφοξυλιά, αφροξυλιά, αφροξυλάνθη.
Για την ιστορίαΣτην αρχαιότητα ο σαμπούκος ήταν γνωστός με το όνομα ακταία. Οι θεραπευτικές του ιδιότητες έγιναν γνωστές από τον Ιπποκράτη, ενώ ο Διοσκουρίδης αναφέρει ότι έφτιαχναν τσάι με τα φύλλα του
για την υποχώρηση των φλεμάτων και καταπλάσματα για δερματικές φλεγμονές και εγκαύματα. Όμως, οι αρχαίοι το χρησιμοποιούσαν και για άλλους λόγους:
με τους καρπούς του φυτού χρωμάτιζαν υφάσματα και δέρματα ή αρωμάτιζαν το κρασί, ενώ από το ξύλο του εικάζεται ότι κατασκεύαζαν ένα μουσικό όργανο, τη σαμβύκη. Τον 18ο αιώνα στη Γαλλία χρησιμοποιούσαν το απόσταγμά του για το
σβήσιμο των φακίδων.
Τα πολύτιμα συστατικά τουΕίναι πλούσιος σε
βιταμίνες Α, B, C, ασβέστιο, κάλιο, φώσφορο, αμινοξέα και σε πλήθος φυτοχημικών ουσιών (βετουλίνη, φλαβονοειδή, ανθοκυανίνες, γλυκοσίδια, τανίνες, κουερσετίνη, ρουτίνη και β-καροτίνη). Οι φυτοχημικές αυτές ουσίες βρίσκονται στα άνθη και στον καρπό του και έχουν αντιιική και αντιοξειδωτική δράση. Επίσης, το αιθέριο έλαιο από τα άνθη του περιέχει σημαντική ποσότητα ελεύθερων λιπαρών οξέων, που είναι ιδιαίτερα ευεργετικά για την καρδιαγγειακή υγεία.
Σχόλιο: Τα νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα σκοτώνουν τις μέλισσες
Οι μέλισσες χάνονται, η αγροτική παραγωγή και το οικοσύστημα απειλούνται
Καναδάς: Εκατομμύρια μέλισσες βρέθηκαν νεκρές σε περιοχή όπου φυτεύτηκε γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι και χρησιμοποιήθηκαν νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα