Αυτοί που Κινούν τα ΝήματαS


Arrow Down

Αντιμέτωπη με ιστορικό σοκ η οικονομία των ΗΠΑ - Η ανεργία ενδέχεται να ξεπεράσει ακόμα και το 16%

αμερική οικονομία πανδημία
Η αναστολή της λειτουργίας του μεγαλύτερου μέρους της οικονομίας των ΗΠΑ εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού προκαλεί σοκ ιστορικών διαστάσεων, το οποίο ενδέχεται να ωθήσει την ανεργία να φθάσει το 16% ή ακόμη και σε υψηλότερο επίπεδο εντός του μήνα, ενώ θα καταστήσει απαραίτητες ακόμη μεγαλύτερες δημόσιες δαπάνες για την τόνωση της δραστηριότητας, ώστε να εξασφαλιστεί σθεναρή ανάκαμψη, τόνισε χθες Κυριακή σύμβουλος του Λευκού Οίκου.

Πρόκειται για «μια αληθινά πολύ σοβαρή κατάσταση», διέγνωσε ο Κέβιν Χάσετ, σύμβουλος του Ρεπουμπλικάνου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ περί τα οικονομικά, κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στην εκπομπή «This Week» του τηλεοπτικού δικτύου ABC.

«Αυτό είναι το μεγαλύτερο σοκ που έχει υποστεί ποτέ η οικονομία μας, νομίζω. Θα δούμε ένα ποσοστό ανεργίας που θα πλησιάσει ύψη που είχαμε να δούμε από τη Μεγάλη Ύφεση», τη δεκαετία του 1930, πρόσθεσε ο Χάσετ.

Το lockdown που επιβλήθηκε απ' άκρου σ' άκρο των ΗΠΑ για να περιοριστεί η εξάπλωση της πανδημίας του κορωνοϊού σφυροκόπησε την αμερικανική οικονομία, οδηγώντας στο κλείσιμο εκατοντάδων εταιρειών κι εκτοξεύοντας την ανεργία.

Σχόλιο: Δείτε επίσης,


Jet4

Στο υψηλότερο επίπεδο από τον Ψυχρό Πόλεμο οι στρατιωτικές δαπάνες το 2019

Στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων τριών δεκαετιών έφτασε η αύξηση των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών το 2019. ΗΠΑ, Κίνα και Ινδία έχουν την "πρωτιά".
στρατός
© AP
Οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες αυξήθηκαν ραγδαία κι ανήλθαν στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων τριών δεκαετιών το 2019, κυρίως εξαιτίας των υψηλότερων στρατιωτικών προϋπολογισμών των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ινδίας. Αυτό τονίζεται σε έκθεση του Ινστιτούτου Ερευνών για τη Διεθνή Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI) που δόθηκε τη Δευτέρα στη δημοσιότητα..

Κατά την έκθεση, οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες ανήλθαν συνολικά σε 1,91 τρισεκατομμύριο δολάρια το 2019, αυξανόμενες κατά 3,6% από το 2018. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αύξησή τους από το 2010 ποσοστιαία, που τις οδήγησαν σε απόλυτο αριθμό στο υψηλότερο επίπεδο από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, το 1989.

Ωστόσο, οι στρατιωτικές δαπάνες πιθανόν έφθασαν πέρυσι στην κορύφωσή τους και θα μειωθούν σημαντικά φέτος, με δεδομένο τον τεράστιο οικονομικό αντίκτυπο της πανδημίας του νέου κορονοϊού.

Dollars

Λέκτορας Οικονομικής Θεωρίας: Ο κορονοϊός & η ιμπεριαλιστική φύση της Ευρωζώνης

Τη θεμελιακά λανθασμένη αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης που στηρίζεται στην ανισότητα μεταξύ Βορρά και Νότου φαίνεται να αναπαράγει το ευρωπαϊκό σχέδιο αντιμετώπισης των οικονομικών επιπτώσεων του κορονοϊού, σύμφωνα με τον Λέκτορα Οικονομικής Θεωρίας και Πολιτικής, Γιώργο Μεραμβελιωτάκη, ο οποίος μίλησε στο Sputnik.
ελλάδα κρίση
© AP Photo / Petros Giannakouris
Την άποψη ότι η πανδημία του νέου κορονοϊού δεν κυοφορεί μια νέα οικονομική κρίση, αλλά επαναφέρει την υποβόσκουσα παγκόσμια κρίση του 2008, τροφοδοτώντας την μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση, εκφράζει, μιλώντας στο Sputnik, ο Λέκτορας Οικονομικής Θεωρίας και Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου, Γιώργος Μεραμβελιωτάκης.

«Η πανδημία δε συνιστά αίτιο της οικονομικής κρίσης. Η πανδημία είναι απλώς το επιφαινόμενο. Η τρίτη μεγάλη καπιταλιστική κρίση του 2007-2008 ουσιαστικά δεν ξεπεράστηκε ποτέ, αλλά υποβόσκει σε λανθάνουσα μορφή. Αυτό που κάνει ο νέος κορονοϊός είναι να την ξαναβγάλει στην επιφάνεια, σε μεγαλύτερη έκταση και με μεγαλύτερη ένταση. Η κυρίαρχη αφήγηση προβάλει αυτή την κρίση ως καινούρια, ως μία άτυχη στιγμή, ώστε, μεταξύ άλλων, να κερδίσει την κοινωνική συναίνεση ως προς τις πολιτικές αντιμετώπισης, άρα και την ελαχιστοποίηση των πιθανοτήτων για ενδεχόμενες μελλοντικές κοινωνικές συγκρούσεις και αναταράξεις».

Σχόλιο: Δείτε επίσης,


Clipboard

Οκτώ ίχνη που θα αφήσει η πανδημία στη ζωή μας - για μερικά χρόνια ή και για πάντα

πανδημία
Κάθε ογκώδης κρίση αφήνει πίσω της ένα μόνιμο χνάρι στις κοινωνίες. Οι αποφάσεις που λαμβάνουν τώρα οι κυβερνήσεις και η συμμετοχή των πολιτών θα διαμορφώσουν πιθανώς τον κόσμο για τα επόμενα χρόνια. Πολλά από τα μέτρα που κρίνονται και παρουσιάζονται ως έκτακτα, καταλήγουν να γίνονται μόνιμα. Αρκεί να σκεφτούμε πόσο άλλαξαν οι κανόνες ασφαλείας στα αεροδρόμια μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 ή πόσο άλλαξαν οι κανόνες των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών μετά την οικονομική κρίση του 2008.

Η νυν κρίση του κορωνοϊού είναι μάλλον πρωτοφανής τόσο σε έκταση όσο και σε βάθος στα παγκόσμια χρονικά. Για πρώτη φορά βλέπουμε ένα φαινόμενο που έχει χτυπήσει κυριολεκτικά όλες τις χώρες και δεν κάνει διακρίσεις σε έθνη, πολιτισμούς ή τάξεις. Αν και βρισκόμαστε ακόμη στην αρχική φάση αυτού του παγκόσμιου κύματος, θα τολμήσουμε να παραθέσουμε οκτώ προβλέψεις για τις μάλλον μόνιμες επιπτώσεις που θα έχει η εμφάνιση αυτού του ιού στη δημόσια και ιδιωτική μας ζωή.

Σχόλιο: Δείτε επίσης,


Vader

SOTT Έμφασης: Κορωναϊός: Όπλο κάθε νυν και υποψήφιου Δικτάτορα και Ολιγαρχικού

Ο κορωναϊός δίνει στους δικτάτορες και τους ολιγάρχες την ευκαιρία να αποκτήσουν μεγαλύτερη εξουσία. Θα υποχωρήσουν και πάλι οι λαοί των δυτικών δημοκρατιών, όπως είχαν υποχωρήσει στη ναζιστική μάστιγα;
Star Wars
Η κ. Vera Sharav είναι επιζώσα του Ολοκαυτώματος. Μια από τις πλέον σεβαστές προσωπικότητες στο χώρο της κοινωνικής κριτικής και της υπεράσπισης των ατομικών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών στις ΗΠΑ. Οι έρευνές της -και, ιδιαίτερα αυτές που αφορούν τα εγκλήματα του ιατρο-φαρμακοβιομηχανικού συμπλέγματος- συμβάλλουν στην κατανόηση του παρελθόντος και στους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αλλάξουμε το μέλλον.

1. ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΑΙ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ
«Καθώς η πανδημία του κοροναϊού οδηγεί τον κόσμο σε αδιέξοδο και οι αγχωμένοι πολίτες απαιτούν δράση, οι ηγέτες σε ολόκληρο τον κόσμο αποκτούν εκτελεστικές και ουσιαστικά δικτατορικές εξουσίες με ελάχιστη αντίσταση.

Οι νέοι νόμοι που διευρύνουν την κρατική επιτήρηση, επιτρέπουν στις κυβερνήσεις να περιορίζουν επ 'αόριστο τους ανθρώπους και να παραβιάζουν τις ελευθερίες της συναθροίσεως και της έκφρασης, θα μπορούσαν να διαμορφώσουν τη ζωή των πολιτών, την πολιτική και τις οικονομίες των χωρών για τις επόμενες δεκαετίες».

The New York Times , 31 Μαρτίου 2020
Η πανδημία του κοροναϊού προκάλεσε στο κοινό έκπληξη, και εξέθεσε με λεπτομέρειες την αποσύνδεση της πραγματικότητας από τις αρχικές ψευδείς διαβεβαιώσεις των στελεχών της δημόσιας υγείας που ισχυρίστηκαν ότι υπάρχουν κυβερνητικά προγράμματα για να μας προστατεύσουν σε περίπτωση εμφάνισης μιας επικίνδυνης μολυσματικής νόσου ή μιας βιοτρομοκρατικής επίθεσης.

Bad Guys

Δύσκολοι καιροί για γερασμένες αυτοκρατορίες: Οι ΗΠΑ κινδυνεύουν να χάσουν δυο πολέμους

ηπα πεντάγωνο
Η είδηση ότι το Πεντάγωνο αναπτύσσει αντιαεροπορικά συστήματα τύπου Patriot στο Ιράκ για να αντιμετωπίσει το Ιράν, δεν είναι αυτή που περιμένεις να εμφανιστεί στα μέσα ενημέρωσης, εν μέσω της χειρότερης πανδημίας που έχει γνωρίσει ο πλανήτης τον τελευταίο αιώνα.

Πολύ περισσότερο όταν η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη δείχνει να χάνει τον έλεγχο της κατάστασης στο εσωτερικό και αξιωματούχοι εξετάζουν ακόμη και το ενδεχόμενο να σκάψουν ομαδικούς τάφους σε κεντρικά πάρκα της Νέας Υόρκης.

Στην πραγματικότητα, ο κορονoϊός, όχι μόνο δεν κατάφερε να κάμψει την επιθετικότητα της Ουάσιγκτον, αλλά συχνά μετατρέπεται, εμμέσως, σε ένα ακόμη «όπλο» για την ολοκληρωτική εξόντωση των αντιπάλων της.

Η πιο προφανής δραστηριότητα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου είναι η συνέχιση της προσπάθειας ανατροπής δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων μέσω κυρώσεων, οι οποίες, μάλιστα, εντείνονται εν μέσω της εξάπλωσης του κορονοϊού. Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η πανδημία του COVID-19, οι ΗΠΑ έχουν μπλοκάρει ορισμένους από τους βασικότερους αγοραστές πετρελαίου της Βενεζουέλας, γεγονός που στερεί από τη χώρα και τις τελευταίες πηγές εισοδήματος. Οι κυρώσεις συνοδεύτηκαν από την επικήρυξη του προέδρου Νικολάς Μαδούρο με την κατηγορία της εμπορίας ναρκωτικών, η οποία, σύμφωνα με διεθνείς οργανώσεις, δεν προκύπτει ούτε καν από τα κρατικά αρχεία των ΗΠΑ.

Target

Η κουλτούρα του φόβου

αστυνομία πανδημία
© Marton Monus/MTI via AP
Η εξάπλωση της επιδημίας φόβου που παρατηρείται λόγω έκτασης και έντασης του COVID-19 εκκολάπτει, τόσο στην Ελλάδα ή στην Κύπρο όσο και διεθνώς, τις αθεράπευτες παθογένειες μιας κουλτούρας φόβου που, in vivo, γεννά πολλαπλούς κινδύνους στο σημερινό βιόκοσμο.

Καθώς η συστημικά πλέον διαταραγμένη ισορροπία έχει αποκτήσει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα κρίσης, όπου τα επιμέρους συστατικά του βιόκοσμου οροθετούνται από ένα ακαθόριστο σύστημα κοινωνικής, πολιτικής ή οικονομικής διαντίδρασης, η πανδημία του ιού σχηματίζει ένα πλαίσιο όχι μόνο τριβής προβλημάτων αλλά και σύμμιξης παθογόνων παραγόντων αβεβαιότητας, άγχους και φόβου που διέπουν είτε τη συλλογική είτε την ατομική στάση και συμπεριφορά.

Σε κάθε περίπτωση, η καθημερινή υπερ-έκθεση μπροστά στο αδυσώπητο καθεστώς της παγκόσμιας εξάπλωσης του ιού και, κατ´επέκταση, η εξοικείωση με ειδησεογραφία και εικόνες θανάτου, αλλά και η αίσθηση της αιχμαλωσίας - λόγω του κατ´ οίκον περιορισμού - και της συνεπακόλουθης επιβολής πολύπτυχων εργαλειακών σχέσεων, μας υποχρεώνουν να αναστοχαστούμε το φόβο ως διαμορφωτικό πλέον παράγοντα της διαδικασίας κοινωνικού μετασχηματισμού που θα ακολουθήσει, μετά το τέλος της πανδημίας, στη δημόσια σφαίρα του 21ου αιώνα.

Πραγματικά, στις νεωτερικές μας κοινωνίες - όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία του ανθρώπινου είδους-, αναπτύσσονται από το τελευταίο μισό του 20ου αιώνα και εντείνονται στην εποχή μας νέοι τύποι φόβου, οι οποίοι κυριαρχούν σε πλείστες πτυχές της δημόσιας σφαίρας: φόβοι για την υγεία, τους γριποειδείς ιούς, τις κλιματικές αλλαγές, το μεταναστευτικό ρεύμα, την απώλεια εργασίας, τα πυρηνικά, τη στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων αλλά και φόβοι περιφερειακών εντάσεων, ανισοτήτων, φτωχοποίησης κοινωνιών, κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών κεκτημένων, κυριαρχίας κβαντικών τεχνολογιών και γενετικής μηχανικής.

Σχόλιο: Κορωνοϊός: Ελευθερία ή Φόβος;


Megaphone

Τα Καλύτερα του Διαδικτύου: Josep Ramoneda: «Οι αναφορές σε πόλεμο ανοίγουν το δρόμο στον αυταρχισμό»

O Josep Ramoneda
O γνωστός Ισπανός φιλόσοφος και συγγραφέας Josep Ramoneda εκφράζει την ανησυχία του για τις συνέπειες που μπορεί να συνεπάγεται ο περιορισμός των ανθρώπων στα σπίτια τους. Όχι μόνο λόγω των προφανών οικονομικών επιπτώσεων, αλλά και επειδή υπάρχει κίνδυνος να χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για τη μείωση των ελευθεριών και των δημοκρατικών εγγυήσεων. Ο Ramoneda είναι πολύ επικριτικός απέναντι στις πολεμικές παραπομπές στον δημόσιο λόγο, τις οποίες οι ηγέτες όπως ο Pedro Sánchez ή ο Emmanuel Macron (και στην Ελλάδα ο κ. Μητσοτάκης) χρησιμοποιούν για να εξηγήσουν τις αποφάσεις που ελήφθησαν για να περιορίσουν την επέκταση του κοροναϊού και θεωρεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτυγχάνει παταγωδώς σε αυτή την κρίση.

Τολμάτε να προβλέψετε τι θα συμβεί στη συνέχεια, όταν η πανδημία είναι ήδη υπό έλεγχο;

Όχι, καθόλου. Αυτό που τολμώ είναι να προειδοποιήσω για το τι θα μπορούσε να συμβεί αργότερα, και ότι θα υπάρξει ενίσχυση της αυταρχικότητας. Δίνουμε πολύ λίγη σημασία σε κάτι βασικό. Για λόγους που δικαιολογούνται, δεν το αμφισβητώ αυτό, οι θεμελιώδεις ελευθερίες έχουν περιοριστεί. Το πιο βασικό, αυτό της κυκλοφορίας, εκείνο της συνάντησης, του να είσαι μαζί με άλλους. Και η ιστορία δείχνει ότι ξέρουμε πότε αρχίζουν οι περιορισμοί στις ελευθερίες, αλλά όχι πότε τελειώνουν.

Η αντιμετώπιση αυτής της επιδημίας διευκολύνει την αυταρχική ρητορική που βλέπουμε, ενισχυμένη με τα fake news για το πώς το αντιμετώπισε η Κίνα. Υπάρχει ένας σοβαρός κίνδυνος για την επόμενη μέρα και αυτός είναι ο φόβος, ο οποίος έχει ωθήσει τους ανθρώπους να περιορίσουν τον εαυτό τους χωρίς όρια, να μένουν ζωντανοί και να αποδέχονται όσα κανονικά δεν θα γίνονταν δεκτά.

Σχόλιο: Δείτε επίσης,


Red Pill

Φόβος και πολιτικός παραλογισμός εν καιρώ πανδημίας

Κάθε μεγάλη επιδημία ανέτρεψε τη πορεία της ιστορίας, όχι κατ 'ανάγκην καταστρέφοντας τους πληθυσμούς, αλλά προκαλώντας εξεγέρσεις και αλλαγές στο πολιτικό καθεστώς. Κάτω από την επίδραση του πανικού, δεν μπορούμε να σκεφτούμε και συμπεριφερόμαστε συλλογικά σαν τα άγρια ζώα. Πολλές κοινωνίες δεν επέζησαν από ηλίθιες αποφάσεις που εφαρμόσθηκαν.
Nueva York
Las calles desiertas de Nueva York, cuya población se halla bajo confinamiento por la crisis del ‎coronavirus. ‎
Στην ιστορία, οι μεγάλες επιδημίες που εξολόθρεψαν τις εθνικές οικονομίες συνοδεύτηκαν από ανατροπές της εκτελεστικής εξουσίας. Αυτή της Covid-19 δεν αναμένεται να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα αυτό, ανεξάρτητα από τον αριθμό των θανάτων που μπορεί να προκαλέσει. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, σε ολόκληρο τον κόσμο, οι πολιτικοί ηγέτες παίρνουν αποφάσεις που γνωρίζουν ότι είναι άχρηστες, μόνο και μόνο για να δείξουν ότι κάνουν ό, τι μπορούν.

Η κοινωνική ψυχολογία δείχνει ότι ο φόβος δεν είναι ανάλογος προς τον κίνδυνο αλλά στο γεγονός ότι δεν μπορεί ο τελευταίος ούτε να εκτιμηθεί ούτε να ελεγχτεί.

Όταν πέφτει μια άγνωστη ασθένεια, που δεν ξέρουμε πόσοι άνθρωποι θα πεθάνουν η επιστήμη αντιδρά αμφισβητώντας τα πάντα. Οι πολιτικοί, από την άλλη πλευρά, παίρνουν αποφάσεις χωρίς να γνωρίζουν περισσότερα από τους ερευνητές. Ορισμένοι, λοιπόν, πλαισιώνονται από προσωπικότητες, με αναγνωρισμένο επιστημονικό έργο στο παρελθόν, τους λεγόμενους "εμπειρογνώμονες" για αυτά που δεν γνωρίζουν ακόμα, και τους χρησιμοποιούν για να δηλώσουν ότι εφαρμόζουν σωστή πολιτική. Ο στόχος των πολιτικών δεν είναι να σώσουν ζωές, αλλά να εξασφαλίσουν την εξουσία τους.

Σχόλιο: Δείτε ακόμα:


Pistol

Η ιταλική μαφία εκμεταλλεύεται τα μέτρα έκτακτης ανάγκης λόγω κορονοϊού

μαφία ιταλία
Μέτα την εξάπλωση του κορονοϊού στη χώρα, η ιταλική κυβέρνηση θα έρθει αντιμέτωπη και με τη μαφία, που έχει καταφέρει να εξαπλωθεί εν μέσω των συνθηκών οικονομικής και κοινωνικής αστάθειας.

Συγκεκριμένα, όπως επισημαίνει το Politico, οι προαναφερθείσες συνθήκες σε συνδυασμό με την απουσία της αστυνομίας έχουν ενισχύσει τις τοπικές ομάδες οργανωμένου εγκλήματος, οι οποίες πλέον «κινούν τα νήματα» σε πολλές περιοχές της Ιταλίας.

Σύμφωνα με τοπικούς αξιωματούχους, οι ομάδες οργανωμένου εγκλήματος, γνωστές για τον ρόλο που έχουν διαδραματίσει κατά τη διάρκεια παρόμοιων κρίσεων, έχουν «μπει» στον κόσμο των νόμιμων, ιδιωτικών επιχειρήσεων, προκειμένου να εκμεταλλευτούν τις οικονομικές τους αδυναμίες.

Οι αξιωματούχοι εκφράζουν, παράλληλα, την ανησυχία τους ότι η ενισχυμένη δραστηριότητα της μαφίας θα οδηγήσει στην αύξηση της εγκληματικότητας τόσο στην Ιταλία, όσο και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.

«Δεν υπάρχει χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που να μην αντιμετωπίζει παρόμοιο πρόβλημα», δήλωσε στο Politico η βουλευτής του Κινήματος Πέντε Αστέρων, Sabrina Pignedoli.