SOTT.net: Μπορούμε να ξεκινήσουμε με το μύθο των μαυρισμένων πνευμόνων; Όλοι έχουμε δει τις φωτογραφίες των μαυρισμένων υπέργηρων πνευμόνων που μας πληροφορούν ότι αυτό συμβαίνει στους πνεύμονες των καπνιστών. Ποια μελέτη κρύβεται πίσω αυτό;

Richard White: Ο πρώτος που το ανάφερε, απ' ότι μπόρεσα να ανακαλύψω, ήταν κάποιος ονόματι Ernst Wynder. Ήταν ένας νεαρός φοιτητής της ιατρικής ο οποίος κατά τη διαδικασία αυτοψίας μια μέρα παρατήρησε ότι οι πνεύμονες ήταν μαυρισμένοι και ότι ο αποθανών υπήρξε καπνιστής, και δεν μπόρεσε να βρει κάποιο στοιχείο ρύπανσης ή άλλους παράγοντες που να το είχαν προκαλέσει. Έτσι πείστηκε πως το κάπνισμα ήταν η αιτία κι από τότε ξεκίνησε. Τώρα γνωρίζουμε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η ίδια η ασθένεια μαυρίζει τους πνεύμονες ή οποιοδήποτε άλλο όργανο κτυπά η ασθένεια.

Γνωρίζουμε ότι πιο πρόσφατα χρησιμοποίησαν διάφορες τακτικές εκφοβισμού με τους πνεύμονες. Μερικές φορές χρησιμοποιούν πνεύμονες που έβαψαν μαύρους για να πείσουν. Σε προηγούμενες εκστρατείες χρησιμοποίησαν πνεύμονες ανθρακωρύχων και τους παρουσίασαν ως πνεύμονες καπνιστών κι έπρεπε μετά να τις αποσύρουν αφού δεν ήταν αληθινές. Και σήμερα όλοι έχετε δει τις φωτογραφίες που κυκλοφορούν υποτίθεται του λευκού υγιή πνεύμονα ενός μη-καπνιστή σε αντίθεση με τον μαύρο πνεύμονα ενός καπνιστή. Δεν έχω δει ούτε μια φωτογραφία να δείχνει ειλικρινά τον υγιή πνεύμονα ενός καπνιστή δίπλα στον υγιή πνεύμονα ενός μη-καπνιστή. [...] Στο βιβλίο μου αναφέρομε σε μια παράθεση από ένα παθολογοανατόμο, αφού αυτοί είναι οι άνθρωποι που βλέπουν στην καθημερινότητα τους αυτά τα φαινόμενα, κι από τότε που εκδόθηκε το βιβλίο μου έχω πολλά αποσπάσματα από παθολόγους που λένε «στο τραπέζι δεν μπορείς να δεις καμιά διαφορά [ανάμεσα στους πνεύμονες καπνιστών και μη-καπνιστών]» κι ότι εκτός κι αν έχεις ένα πακέτο τσιγάρα δίπλα στον πνεύμονα πάνω στο τραπέζι, ποτέ δεν ξέρεις [ποιος πνεύμονας είναι καπνιστή και ποιος μη-καπνιστή].

Όταν ήμουν ακόμα στο σχολείο μας είχαν πει ότι βάζουν πραγματική πίσσα στα τσιγάρα. Είναι από αυτά τα πράγματα που οι άνθρωποι απλά τα πιστεύουν, αλλά κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν καθόλου λογικό, αν κάποιος είχε πραγματική πίσσα στους πνεύμονες του δεν θα μπορούσε να αναπνεύσει. Κι αν μαζευόταν στους πνεύμονες σου θα είχε μαζευτεί και μέσα στο στόμα σου οπότε θα ήξερες ότι ήταν εκεί. Θα κοίταζες ένα καπνιστή και θα έβλεπες μαύρη πίσσα να βγαίνει από το στόμα του. Και η αλήθεια είναι ότι τότε δεν θα υπήρχαν καπνιστές που ζουν μέχρι τα 80 ή τα 90 όπως τόσους πολλούς που ζουν μέχρι βαθιά γεράματα, γιατί δεν θα μπορούσαν να αναπνεύσουν. Θα πέθαιναν από ασφυξία λίγα χρόνια αφότου ξεκίνησαν το κάπνισμα.

[...] Δεν είναι αναληθές ότι υπάρχουν ουσίες στον καπνό του τσιγάρου που συνδέονται με ασθένειες όπως ο καρκίνος. Το θέμα είναι όμως, πόση ποσότητα μιας ουσίας υπάρχει στο τσιγάρο. Τίποτα δεν προστίθεται στα τσιγάρα που δεν έχει ήδη εγκριθεί για ανθρώπινη κατανάλωση. Δεν υπάρχει τίποτα μέσα που δεν καταναλώνουμε από άλλες διόδους.

Και υπάρχουν και μερικές ουσίες που παράγονται από την καύση του τσιγάρου, αλλά και πάλι, αν σταθείτε μπροστά σε μια φωτιά του μπάρμπεκιου θα είστε εκτεθειμένοι στις ίδιες ακριβώς ουσίες αλλά σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες. [...] Έχω δει σε πυροσβεστικούς σταθμούς, πανό που λένε εάν εισπνεύσετε τρεις φορές τον καπνό από φλεγόμενο κτίριο θα λιποθυμήσετε, και όσα τσιγάρα κι αν καπνίσει κάποιος είναι απίθανο να καταφέρει να κρατήσει τόσο καπνό στους πνεύμονες του ώστε να λιποθυμήσει.

Προπαγανδιστική κι αναληθής καμπάνια εναντίον των καπνιστών

Η ρύπανση των αυτοκινήτων σκοτώνει όσους έχουν κάνει μεταμόσχευση πνευμόνων

Ο ΠΟΥ εκτιμά ότι 3,7 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν διεθνώς κάθε χρόνο εξαιτίας της έκθεσής τους στη ρύπανση του αέρα από μικροσκοπικά σωματίδια διαμέτρου κάτω των δέκα μικρομέτρων (εκατομμυριοστών του μέτρου), δηλαδή μικρότερη από το πλάτος μιας ανθρώπινης τρίχας. Ο ΠΟΥ συστήνει ότι η συγκέντρωση αυτών των αερολυμάτων δεν πρέπει να ξεπερνά τα 20 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα.

Η έκθεση των ανθρώπων στην ατμοσφαιρική ρύπανση έχει συνδεθεί από προηγούμενες μελέτες με αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Οι ασθενείς με μεταμόσχευση πνευμόνων ανήκουν σε κατ' εξοχήν ομάδα υψηλού κινδύνου λόγω της εξασθένησης του ανοσοποιητικού συστήματός τους, εξαιτίας της λήψης ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων, προκειμένου να αποφύγουν την απόρριψη του μοσχεύματος.

Περίπου οι μισοί ασθενείς με μεταμόσχευση πνευμόνων ζουν τουλάχιστον πέντε χρόνια μετά την επέμβαση, ποσοστό μικρότερο σε σχέση με τις μεταμοσχεύσεις άλλων οργάνων, πράγμα που οφείλεται στο υψηλότερο ποσοστό απόρριψης του μοσχεύματος σε βάθος χρόνου. Οι γιατροί υποπτεύονταν ότι αυτό σχετίζεται με τη ρύπανση του αέρα και η νέα μελέτη το επιβεβαιώνει.

Οι ερευνητές συνέλλεξαν στοιχεία για 5.700 ασθενείς με μεταμόσχευση πνευμόνων, μεταξύ 1987-2013, σε δέκα ευρωπαϊκές χώρες. Οι επιστήμονες υπολόγισαν τον βαθμό έκθεσης καθενός ασθενούς στην ατμοσφαιρική ρύπανση, ανάλογα το πού έμενε. Στη διάρκεια της εξαετούς έρευνας, το 45% των ασθενών πέθαναν και το 47% εμφάνισαν απόρριψη μοσχεύματος. Μεταξύ όσων είχαν πάρει αντιβιοτικά μακρολίδες, το ποσοστό θανάτων ήταν 30% έναντι 55% μεταξύ όσων δεν είχαν πάρει αυτά τα αντιβιοτικά.