Το γάλα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα με διάφορους τρόπους :
- μέσω ευαισθησίας στην πρωτεΐνη καζεΐνη φέρνει την καταστροφή στο σώμα μας με τρόπο παρόμοιο με τη γλουτένη του σταριού και άλλων δημητριακών.
- μέσω αλλεργιών στο γάλα που μπορούν να αντιπαρατίθενται με το προηγούμενο πρόβλημα.
- μέσω δυσανεξίας στη λακτόζη.
- μέσω της τροφής που καταναλώνουν τα ζώα που μπορεί να περιέχει, μεταξύ άλλων, τοξικές λεκτίνες από την κατανάλωση δημητριακών ή Γενετικά Τροποποιημένων τροφών. Τα ζώα μπορεί να έχουν ορμόνες, αντιβιοτικά, φυτοφάρμακα, φλεγμονές κλπ.
- μέσω άλλων προβλημάτων επίσης.
Ευαισθησία στην Καζεΐνη
Η πρωτεΐνη καζεΐνη των γαλακτομικών προϊόντων δημιουργεί σοβαρά προβλήματα ακριβώς όπως η πρωτεΐνη γλουτένη μερικών δημητριακών όπως το στάρι. Μπορούν να πυροδοτήσουν μία αυτοάνοση αντίδραση και/ή να μιμηθούν ενδορφίνες προκαλώντας αλλαγές στην αντίληψη, τη διάθεση και τη συμπεριφορά. Ο εμπλεκόμενος μηχανισμός έχει να κάνει με την αποτυχία ενός συγκεκριμένου ενζύμου το οποίο αποσυναρμολογεί τις πρωτεΐνες γλουτένη και καζεΐνη, μια πεπτική διαδικασία απαραίτητη για να αποσπάσει το σώμα μας τα θρεπτικά συστατικά από αυτές τις πρωτεΐνες. Λόγω της αποτυχίας αυτού του ενζύμου να κάνει τη δουλειά του, απομένει ένα άπεπτο κομμάτι αυτών των πρωτεϊνών, και για το αμυντικό/ανοσοποιητικό μας σύστημα αυτό το κομμάτι μοιάζει με ιό. Έπειτα, νομίζοντας πως είναι ιός, το σώμα μας θα πυροδοτήσει μια αμυντική/ανοσολογική αντίδραση για να προστατεύσει το σώμα από τον "εισβολέα". Επειδή αυτό το κομμάτι γλουτένης ή καζεΐνης μοιάζει τόσο πολύ με διάφορους ιούς που προκαλούν ασθένειες, θα προκαλέσει μια πολύπλοκη αντίδραση, μια αυτοάνοση απόκριση για την οποία υπάρχουν υποψίες πως παίζει ρόλο στον διαβήτη τύπου Ι, τη σκλήρυνση κατά πλάκας και τον αυτισμό. Οι πολύπλοκες ανοσολογικές αντιδράσεις βλάπτουν διαφορετικούς ιστούς σε διαφορετικούς ανθρώπους, έτσι το φάσμα των ασθενειών είναι πολύ ετερόκλητο. Ακόμη, τα άπεπτα κομμάτια γλουτένης ή καζεΐνης μοιάζουν με οπιοειδή ναρκωτικά που μπορούν να έχουν σημαντική επίδραση στη συμπεριφορά και τον εγκέφαλό μας. Είναι κυριολεκτικά ναρκωτικά - και γι' αυτό ο κόσμος είναι τόσο εθισμένος στα γαλακτοκομικά και τη γλουτένη!
Στο βιβλίο DetoxificationandHealing(Αποτοξίνωση και Θεραπεία), η ιατρός Sydney MacDonald Baker το εξηγεί αυτό ως εξής (θυμηθείτε πως τα ακόλουθα ισχύουν για την καζεΐνη του γάλακτος):
Ο μέσος άνθρωπος και οι περισσότεροι ιατροί απλά δεν μπορούν να πιστέψουν ότι η δυσκολία στη χώνευση και στη βιοχημική και ανοσολογική επεξεργασία της γλουτένης που βρίσκεται σ΄ αυτούς τους καρπούς μπορεί να προκαλέσει ουσιώδεις βλάβες.Η έλλειψη αυτών των ενζύμων (πεπτιδάσεων) δεν οφείλεται μόνο στην κληρονομικότητα, αλλά επίσης πιστεύεται πως οφείλετε σε πολλαπλούς παράγοντες συμπεριλαμβανομένης της τοξίνωσης (για παράδειγμα, τοξίνωση από βαρέα μέταλλα) που τελικά εξασθενίζει τη λειτουργικότητά τους. Έχετε υπ΄ όψην πως πραγματικά δεν υπάρχει κανένας τρόπος αποφυγής της τοξίνωσης από βαρέα μέταλλα αφού είναι διαδεδομένη σε ολόκληρο τον κόσμο. Κάποιοι πάντως αποτοξινώνονται καλύτερα από άλλους.
Η δυσανεξία στη γλουτένη επηρεάζει περίπου ένα στα εκατό άτομα. Aν κοιτάξετε τους ανθρώπους που νοσούν αντί του γενικού πληθυσμού, θα βρείτε ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό. Αν έχετε προβλήματα σχεδόν οποιουδήποτε συνδυασμού συμπτωμάτων μπορείτε να σκεφτείτε ή ακόμη αν είχατε διαγνωστεί με κάποια ασθένεια και τα συμπτώματα παραμένουν, ένας βραχύχρονος αποκλεισμός της γλουτένης από τη διατροφή σας θα σας πείσει.
Η ευαισθησία στη γλουτένη αφορά στην πρωτεΐνη των δημητριακών όπως στάρι, σίκαλη και κριθάρι. Η ευαισθησία δεν είναι το ίδιο με μια κοινή αλλεργία.
Συνήθως η ευαισθησία σε τροφές περιλαμβάνει καθυστερημένες αντιδράσειςκαι συσχετίζετε με τα αντισώματα IgG. Είναι πολύ εύκολο να διακρίνεται τροφικές αλλεργίες αν έχετε μια άμεση αντίδραση, για παράδειγμα αν εμφανίσετε εξανθήματα αφού φάτε μερικές φράουλες. Αλλά είναι πολύ δύσκολο να εντοπίσετε μια καθυστερημένη τροφική αλλεργία γιατί δεν υπάρχει ξεκάθαρο αίτιο και αποτέλεσμα. Μπορεί να εμφανίσετε συμπτώματα μετά από δύο ώρες, αλλά συνήθως δεν εμφανίζονται πριν περάσουν δύο με τρεις μέρες αφού φάτε την εν λόγω τροφή. Περιπλέκοντας ακόμη περισσότερο τα πράγματα, τα συμπτώματα αυξομειώνονται. Μπορεί να φάτε γλουτένη χωρίς συνέπειες τη μια μέρα αλλά να σας προκαλέσει διάρροια τις επόμενες τρεις φορές που θα υποκύψετε. Ή τα συμπτώματά σας μπορεί να είναι αθροιστικά, και να εμφανίζονται μόνο αφού φάτε γλουτένη επανειλημμένως ή όταν τρώτε ένα συγκεκριμένο συνδυασμό τροφών στις οποίες έχετε ευαισθησία.
Οι καθυστερημένες τροφικές αλλεργίες μπορούν να προκαλέσουν σχεδόν κάθε σύμπτωμα, και η χρόνια νόσος συχνά περιλαμβάνει μια κατάσταση ακατάλληλης ανοσολογικής επαγρύπνησης στην οποία εμπλέκεται η τροφική αλλεργία ακόμη κι αν δεν αποτελεί την αιτία του προβλήματος. Για κάποιο λόγο το αμυντικό/ανοσοποιητικό σας σύστημα μπορεί να κολλήσει σε επιφυλακή υψηλής επαγρύπνησης και απόκρισης, που οδηγεί σε χρόνια φλεγμονώδη συμπτώματα τα οποία παραμένουν ή και χειροτερεύουν για πολύ καιρό μετά την εξαφάνιση της πρωταρχικής αιτίας. Όταν συμβεί αυτό, το ανοσοποιητικό σας σύστημα μπορεί να εκδηλώσει μια παράξενα επιθετική συμπεριφορά ενάντια σε μια ποικιλία αντιγόνων ή ξένων σωμάτων, συμπεριλαμβανομένων πολλών που βρίσκονται στις τροφές που τρώτε.
Το στάρι και άλλες τροφές που περιέχουν γλουτένη και τα γαλακτοκομικά προϊόντα μπορεί να είναι θετικά σε IgG εξετάσεις για τροφικές αλλεργίες όμως αυτά, μέσα σας, παράγουν αποτελέσματα που δεν είναι στην ουσία αλλεργικά αλλά διενεργούνται από μηχανισμούς που παίρνουν εβδομάδες ή μήνες μετά τον αποκλεισμό των τροφών να ανακουφιστούν.
Συχνά, με μια διατροφή χωρίς γλουτένη [και χωρίς γαλακτοκομικά, όπως είναι καλά τεκμηριωμένο] τα αυτιστικά παιδιά έχουν τόση βελτίωση ώστε να αξίζει να τη συνεχίσουν. Η δίαιτα αποκλείει το στάρι, τη σίκαλη, το κριθάρι και όλα τα προϊόντα που περιέχουν έστω και ίχνη της πρωτεΐνης (γλουτένη) που υπάρχει σ΄ αυτούς τους καρπούς. Η βρώμη αποτελεί ακόμη αντικείμενο διχογνωμίας. Μερικές έρευνες δείχνουν πως δεν έχει αρνητικές επιδράσεις σε άτομα με ευαισθησία στη γλουτένη, όμως άλλα άτομα αναφέρουν πως τα ενοχλεί. Η πλειοψηφία των ψυχολόγων, ιατρών, δασκάλων, γειτόνων και γονέων απορρίπτει την ιδέα πως κάτι τόσο αθώο όσο το ψωμί μπορεί να σε κάνει να χάσεις το μυαλό σου. Όλο και περισσότεροι επαγγελματίες καθημερινά προτείνουν διατροφή χωρίς γλουτένη σε άτομα με ασθένειες όπως τη σχιζοφρένεια και τον αυτισμό ως βέλτιστη θεραπεία και όχι σαν τελευταία επιλογή. Εάν έχετε οποιοδήποτε χρόνιο σύμπτωμα προσπαθήστε να αποκλείσετε τη γλουτένη από τη διατροφή σας για περίπου τρεις εβδομάδες έως τρεις μήνες για να δείτε τι διαφορά μπορεί να κάνει.
Οι ιατροί είναι προκατειλημμένοι να σκέφτονται πως κάθε ασθένεια έχει ξεχωριστή αιτία, και κάθε αιτία προκαλεί μια διαφορετική ασθένεια, έτσι δεν είναι περίεργο που τους είναι δύσκολο να πιστέψουν πως η ευαισθησία στην πρωτεΐνη που έχει το στάρι, η σίκαλη, το κριθάρι και ίσως η βρώμη μπορεί να προκαλέσειμια τόσο ετερόκλητη λίστα καταστάσεων όπως πονοκέφαλοι, κόπωση, δυσφορία, κατάθλιψη, κάθε είδους χρόνιο πρόβλημα στη χώνευση ακόμη και αδυναμία να πάρουμε βάρος, κοιλιακό άλγος, διάρροια, δυσκοιλιότητα, ευερέθιστο έντερο, άπεπτες τροφές στα κόπρανα, σύνδρομο Sjögren (ξηρότητα οφθαλμών), επιληψία σχετιζόμενη με εγκεφαλικές απασβεστώσεις, ιστορικό ημικρανιών, ή προβλήματα του πεπτικού, οστεοπόρωση, στειρότητα, επιπλοκές της εγκυμοσύνης όπως αποβολή, νεογνά με χαμηλό βάρος, εντερικό λέμφωμα, καρκίνο του οισοφάγου, διαβήτη, προβλήματα του θυρεοειδούς, σχιζοφρένεια, αυτισμό, ερπητοειδή δερματίτιδα (μια χρόνια δερματική κατάσταση με μικρές φουσκάλες που μοιάζουν με αυτές των μολύνσεων από τον ιό του έρπητα).
Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις αιτιολογικής σχέσης μεταξύ της δυσανεξίας στη γλουτένη και αυτών των προβλημάτων. Και η λίστα μεγαλώνει καθώς αναφορές περιπτώσεων εντυπωσιακών θεραπειών που επέφερε μια διατροφή χωρίς γλουτένη τραβούν την προσοχή των ερευνητών.
Υπάρχουν εξετάσεις αίματος και ούρων που μπορούν να προβλέψουν αν θα αισθανθείτε καλύτερα αποκλείοντας τη γλουτένη από τη διατροφή σας, αλλάκαμία εξέταση αίματος ή ούρων δεν είναι εντελώς αποφασιστική. Μια αλλαγή στη διατροφή που αποτελεί την αφαίρεση γλουτένης θα σας πείσει.
Οι αυτόχθονες πληθυσμοί της Βόρειας Ευρώπης, που όπως και οι πληθυσμοί της Αμερικής, της Αφρικής και της Άπω Ανατολής, δεν είχαν προσαρμοστεί στην κατανάλωση σταριού γιατί ήταν κυνηγοί-συλλέκτες ή γιατί οι αγροκαλλιέργειές τους είχαν βάση το καλαμπόκι, το κεχρί ή το ρύζι, καθώς και βολβούς. [...]
Για να κατανοήσουμε την ευαισθησία στη γλουτένη, πρέπει να κατανοήσουμε την πέψη των πρωτεϊνών. Μια πρωτεΐνη είναι ένα σύνολο αμινοξέων. Τα αμινοξέα συνδεδεμένα μεταξύ τους ονομάζονται πεπτίδια και όταν έχουμε περίπου 100 αμινοξέα, τότε έχουμε μια μικρή πρωτεΐνη. Οι περισσότερες πρωτεΐνες έχουν εκατοντάδες ή χιλιάδες αμινοξέα, και είναι διπλωμένες σε σχήματα που κρατούνται σταθερά με γέφυρες, συνήθως φτιαγμένες από θείο. Το σθένος αυτού του συνόλου είναι πολύ δυνατό, και έτσι το πεπτικό μας σύστημα πρέπει να φέρει εις πέρας την αποσυναρμολόγηση των χιλιάδων αμινοξέων από τις τροφές μας σε μεμονωμένα αμινοξέα, που περνούν κατόπιν στην κυκλοφορία μας για να επανασυναρμολογηθούν σε δικές μας πρωτεΐνες. Πιο συγκεκριμένα, το πεπτικό μας σύστημα χρησιμοποιεί γαστρικά οξέα και εντερικά αλκάλια σε συνδυασμό με τα πεπτικά ένζυμα γι' αυτή τη δουλειά. Ειδικά ένζυμα αποσυναρμολογούν τις πρωτεΐνες σε πεπτίδια. Η δυσανεξία στη γλουτένη σχετίζεται με την αποτυχία ενός συγκεκριμένου ενζύμου, μιας πεπτιδάσης που ονομάζεται DPP4.
Όταν το ίδιο αυτό ένζυμο προεξέχει από ένα λεμφοκύτταρο, ένα κύτταρο του αμυντικού/ανοσοποιητικού μας συστήματος που προφανώς επιτελεί μια διαφορετική λειτουργία στο σώμα, ονομάζεται CD26. Λόγω της αποτυχίας ή ανεπάρκειας του DPP4, ένα άπεπτο τμήμα πρωτεΐνης, ή αλλιώς πεπτίδιο, επιβιώνει και φαίνεται να προκαλεί βλάβες με τουλάχιστον δύο τρόπους. Πρώτον, αυτό το άπεπτο πεπτίδιο φαίνεται γνωστό στο αμυντικό/ανοσοποιητικό σύστημα, με άλλα λόγια, ασκεί ένα μιμητισμό που βασίζεται στην πεπτική αδυναμία των απογόνων πληθυσμών που δεν έτρωγαν στάρι για αρκετό καιρό ώστε να προσαρμοστούν. Αυτό θα προκαλέσει συμπτώματα προκαλούμενα από την πυροδότηση μιας ανοσολογικής απόκρισης ενάντια σε ένα φαινομενικά ύποπτο πεπτίδιο που για το αμυντικό/ανοσοποιητικό μας σύστημα θα μοιάζει με ιό. Επειδή το πεπτίδιο που προέρχεται απ' τη γλουτένη μοιάζει με διάφορους νοσογόνους ιούς, προκαλεί μια περίπλοκη αμυντική απόκριση από την πλευρά του ανοσοποιητικού συστήματος, το οποίο κατόπιν δε βρίσκει έναν ιό για να σκοτώσει. Το επόμενο βήμα είναι να προκαλέσει βλάβες σε ιστούς με τα αντισώματα που στόχευαν τον ιό. Αυτό το τρίγωνο ιογενούς ερεθίσματος, ανοσολογικής απόκρισης, και αυτοάνοσης βλάβης εικάζεται πως αποτελεί κοινό παρονομαστή διαφόρων νόσων, όπως διαβήτης τύπου Ι, σκλήρυνση κατά πλάκας, και αυτισμός. Ηανοσολογική απόκριση βλάπτει διαφορετικούς ιστούς σε διαφορετικούςανθρώπους.
Ο δεύτερος τρόπος που προκαλούν βλάβες τα άπεπτα πεπτίδια της γλουτένης είναι με την είσοδό τους στο κυκλοφορικό. Τα πεπτίδια που αποσπώνται απ' τη γλουτένη όταν το DPP4 αποτυγχάνει έχουν και άλλο ένα είδος μιμητισμού εκτός από το ότι μοιάζουν με πεπτίδια ιών. Αυτά τα πεπτίδια μοιάζουν με το όπιο και την οικογένεια ναρκωτικών που εξάγεται απ΄ το όπιο: ηρωίνη, μορφίνη, κωδεΐνη και άλλα ημισυνθετικά παράγωγα. Η κατανόηση αυτή βασίζεται στην εύρεση πεπτιδίων οπιοειδών στα ούρα ατόμων με αυτισμό και σχιζοφρένεια, καθώς και στα εντυπωσιακά συμπτώματα στέρησης που εμφανίζονται σε μερικά άτομα όταν κόβουν τη γλουτένη. Η δυσφορία και η νευρικότητα προσομοιάζουν έντονα μια ελαφρά μορφή των συμπτωμάτων που εμφανίζονται στη στέρηση ηρωίνης.
Τα περισσότερα άτομα με συμπτώματα που σχετίζονται με τη γλουτένη θα αρχίσουν να ανακουφίζονται λίγες μέρες αφού την αποκλείσουν από τη διατροφή τους. Μπορεί να πάρει από τρεις εβδομάδες έως τρεις μήνες.
Πολλοί ιατροί καθορίζουν το πρόβλημα σύμφωνα με τις εργαστηριακές εξετάσεις, υποτίθεται πως οι εργαστηριακές εξετάσεις διακρίνουν την κοιλιοκάκη, η οποία δεν έχει αναγκαστικά άμεση σχέση με όλα τα άλλα προβλήματα που προκαλεί η ευαισθησία στη γλουτένη. Η κοιλιοκάκη είναι μόνο ένας τύπος μέσα από το ευρύτερο φάσμα της ευαισθησίας στη γλουτένη. [...]
Όλα όσα μάθαμε για τη γλουτένη ισχύουν και για την καζεΐνη, μία από τις κυριότερες πρωτεΐνες του γάλακτος, η έλλειψη του DPP4, και η επακόλουθη είσοδος των πεπτιδίων στο αίμα όπου προκαλούν βλάβες επειδή προξενούν μια ανοσολογική απόκριση και/ή μιμούνται ενδορφίνες για να προκαλέσουν αλλαγές στην αντίληψη, τη διάθεση και τη συμπεριφορά, αλλά πρέπει να ειπωθεί πως το γάλα μπορεί να σας προκαλέσει προβλήματα και με άλλους τρόπους. [...]
Υπάρχουν εργαστηριακές εξετάσεις που μπορούν να διαγνώσουν αυτό το πρόβλημα, όμως αυτές οι εξετάσεις δεν έχουν τελειοποιηθεί σε βαθμό που να μπορούν να αντικαταστήσουν μια αλλαγή στη διατροφή.
Αλλεργία στο Γάλα
Η αλλεργία στο γάλα είναι ένα ακόμη πρόβλημα και δεν έχει ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή με την ευαισθησία στην καζεΐνη. Μπορεί και αυτή να προκαλέσει σχεδόν κάθε είδους σύμπτωμα που μπορείτε να φανταστείτε. Η αλλεργίες υπαινίσσονται κλινικά μια διαφορετική ανοσολογική αντίδραση από το ζήτημα του πεπτιδίου που περιγράφηκε παραπάνω. Όταν υπάρχει αλλεργική αντίδραση στις πρωτεΐνες του γάλακτος (συνήθως στην καζεΐνη) μπορεί να εμφανιστούν εξανθήματα, έκζεμα, οίδημα, φαγούρα, ή προβλήματα χώνευσης, ή μια καθυστερημένη αντίδραση που μπορεί ουσιαστικά να πάρει τη μορφή οποιασδήποτε ασθένειας. Μια καθυστερημένη αντίδραση μπορεί να εμφανιστεί σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα και με διαφορετική ένταση μετά την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων.
Δυσανεξία στη Λακτόζη
Αυτό είναι ένα ακόμη πρόβλημα που σχετίζεται με το γάλα. Η λακτόζη είναι το σάκχαρο που βρίσκεται στο γάλα κάθε θηλαστικού και αποτελείται από δύο απλά σάκχαρα: γλυκόζη και γαλακτόζη. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν το ένζυμο που είναι απαραίτητο για το διαχωρισμό αυτών των δύο σακχάρων έτσι να μπορέσουν να απορροφηθούν από το αίμα. Όταν συμβαίνει αυτό, η άπεπτη λακτόζη παραμένει στην πεπτική οδό όπου την καταναλώνει η εντερική χλωρίδα. Ως αποτέλεσμα μπορεί να υπάρξει επείγουσα ανάγκη αφόδευσης, κράμπες, διάρροια και αέρια. Εξετάσεις αναπνευστικού υδρογόνου μπορούν να διακρίνουν αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα δυσανεξίας στη λακτόζη.
Ύποπτα Βοοειδή
Τα γαλακτοκομικά προϊόντα μπορεί να περιέχουν μεταξύ άλλων ορμόνες, χημικά, εντομοκτόνα, αντιβιοτικά, αίμα, πύον, τοξικές λεκτίνες ή γενετικά μεταλλαγμένες τροφές. Υπήρξε επίσης ανησυχία για ιογενείς λοιμώξεις από τον ιό της λευχαιμίας των βοοειδών (που σχετίζεται με λευχαιμίες και λεμφώματα) ή από έναν ιό παρόμοιο με το AIDS. Λοιμώξεις από Σαλμονέλα, Εσερίχια Κόλι και σταφυλόκοκκο μπορεί επίσης να προκληθούν από το γάλα. Δείτε για παράδειγμα το Milk Letter για περισσότερες πληροφορίες.
Άλλα Προβλήματα
Εάν δεν είχατε ακούσει πως οι χώρες με την υψηλότερη κατανάλωση γαλακτοκομικών έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά οστεοπόρωσης, τώρα το μάθατε, και θα καταλάβετε και γιατί. Αυτό το απόσπασμα είναι απ΄ το βιβλίο The Enzyme Factor (Ο Παράγοντας Ένζυμο) όπου ο ιατρός Hiromi Shinya συνοψίζει άλλα προβλήματα του γάλακτος και γενικά των γαλακτοκομικών, συμπεριλαμβανομένου του γιαουρτιού:
Τα κύρια θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στο γάλα είναι πρωτεΐνη, λίπος, γλυκόζη, ασβέστιο και βιταμίνες. Το γάλα είναι πολύ δημοφιλές γιατί περιέχει πολύ ασβέστιο και υποτίθεται πως προλαμβάνει την οστεοπόρωση.Ένα ακόμη πρόβλημα με τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι το περιεχόμενό τους σε λεκτίνες που μπορεί επίσης να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένων ασθενειών όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, η σχιζοφρένεια, αυτοάνοσα νοσήματα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, κλπ. Η ευαισθησία στις λεκτίνες είναι μια άλλη ιστορία, και φαίνεται να σχετίζεται με την ποιότητα των ζωοτροφών. Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλώ διαβάστε το Lectin Report.
Όμως η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει άλλη τροφή τόσο δυσκολοχώνευτη όσο το γάλα. Μια και το γάλα είναι μια απαλή υγρή ουσία, υπάρχουν άνθρωποι που το πίνουν σαν νερό όταν διψούν, αλλά αυτό είναι μεγάλο λάθος. Η καζεΐνη, που αποτελεί περίπου το 80% των πρωτεϊνών του γάλακτος, μόλις εισέλθει στο στομάχι συγκολλάτε αμέσως, κάνοντας την πέψη πολύ δύσκολη. Επιπλέον, αυτό το συστατικό είναι ομογενοποιημένο στο γάλα που πωλείται στα μαγαζιά. Ομογενοποίηση σημαίνει ότι το λίπος του γάλακτος έχει εξισορροπηθεί με ανάδευση. Αυτό που κάνει την ομογενοποίηση κακή είναι πως όταν το γάλα αναδεύεται, ανακατεύεται μέσα και αέρας, μετατρέποντας το λίπος του γάλακτος σε μια οξειδωμένη λιπώδη ουσία - λίπος σε προχωρημένη κατάσταση οξείδωσης. Με άλλα λόγια, το ομογενοποιημένο γάλα παράγει ελεύθερες ρίζες και ασκεί μια πολύ αρνητική επιρροή στο σώμα.
Το γάλα που περιέχει οξειδωμένο λίπος στη συνέχεια παστεριώνεται σε υψηλές θερμοκρασίες άνω των 100°C. Τα ένζυμα είναι ευαίσθητα στη θερμότητα και αρχίζουν να καταστρέφονται σε θερμοκρασίες 93.3°C. Με άλλα λόγια, το γάλα που πωλείται στα μαγαζιά όχι μόνο υπολείπεται πολύτιμων ενζύμων, αλλά το λίπος είναι οξειδωμένο και η ποιότητα των πρωτεϊνών είναι αλλαγμένη λόγω υψηλής θερμοκρασίας. Κατά μία έννοια, το γάλα είναι η χειρότερη μορφή τροφής.
Στην πραγματικότητα, έχω ακούσει πως αν ταΐσεις ένα μοσχαράκι με γάλα από τα μαγαζιά αντί για το γάλα της μητέρας αγελάδας, το μοσχαράκι θα πεθάνει μέσα σε τέσσερις ή πέντε μέρες. Η ζωή δε συντηρείται με τροφές που δεν περιέχουν ένζυμα.
Το γάλα προκαλεί φλεγμονή
Η πρώτη φορά που έμαθα πόσο κακό είναι το γάλα ήταν πάνω από 35 χρόνια πριν, όταν τα παιδιά μου παρουσίασαν ατοπική δερματίτιδα σε ηλικία 6-7 μηνών.
Η μητέρα των παιδιών ακολούθησε τις συμβουλές του παιδιάτρου, αλλά όση αγωγή κι αν λάμβαναν, η δερματίτιδα των παιδιών δε βελτιωνόταν καθόλου. Κατόπιν, σε ηλικία περίπου τριών ή τεσσάρων, ο γιος μου άρχισε να έχει σοβαρή διάρροια. Και τελικά, άρχισε να έχει ακόμη και αίμα στα κόπρανα. Κατά την ενδοσκόπηση, ανακάλυψα πως ο πιτσιρίκος εμφάνιζε πρώιμα στάδια ελκωτικής κολίτιδας.
Γνωρίζοντας πως η ελκωτική κολίτιδα είναι στενά συνδεδεμένη με τη διατροφή, εστίασα στα είδη τροφών που έτρωγαν συνήθως τα παιδιά. Όπως αποδείχθηκε, τα παιδιά άρχισαν να εμφανίζουν ατοπική δερματίτιδα όταν η γυναίκα μου σταμάτησε το θηλασμό και ξεκίνησε να τους δίνει γάλα κατά τις συμβουλές του παιδιάτρου. Από τότε αποκλείσαμε όλο το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα από τη διατροφή των παιδιών. Ασφαλώς, τα αιματηρά κόπρανα και η διάρροια, ακόμη και η ατοπική δερματίτιδα εξαφανίστηκαν εντελώς.
Με γνώμονα αυτήν την εμπειρία, όταν έπαιρνα το διατροφικό ιστορικό των ασθενών μου άρχισα να φτιάχνω μια λίστα που απαριθμούσε την ποσότητα γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων που κατανάλωναν. Σύμφωνα με τα κλινικά μου δεδομένα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εξελιχθεί προδιάθεση σε αλλεργίες λόγω της κατανάλωσης γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων. Αυτό συσχετίζεται με πρόσφατες μελέτες αλλεργιών που αναφέρουν πως όταν έγκυες γυναίκες πίνουν γάλα, τα παιδιά τους είναι πιο επιρρεπή στην εμφάνιση ατοπικής δερματίτιδας.
Κατά τα τελευταία 30 χρόνια στην Ιαπωνία, ο αριθμός ασθενών με ατοπική δερματίτιδα και αλλεργικό συνάχι έχει αυξηθεί σε εκπληκτικό ποσοστό. Ο αριθμός μπορεί σήμερα να είναι ακόμη και ένα στα πέντε άτομα. Υπάρχουν πολλές θεωρίες για την τόσο γρήγορη αύξηση στον αριθμό ατόμων με αλλεργίες, αλλά πιστεύω πως ο κύριος λόγος είναι η εισαγωγή γάλακτος στα σχολικά γεύματα κατά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '60.
Το γάλα, που περιέχει πολλές οξειδωμένες λιπώδεις ουσίες, βλάπτει το εντερικό περιβάλλον, αυξάνοντας τον αριθμό κακών βακτηρίων και καταστρέφοντας την ισορροπία της εντερικής βακτηριακής χλωρίδας. Ως αποτέλεσμα, παράγονται στο έντερο τοξίνες όπως ελεύθερες ρίζες, υδρόθειο και αμμωνία. Η έρευνα για τις διαδικασίες που περνούν αυτές οι τοξίνες και τα είδη ασθενειών που προκαλούν είναι ακόμη σε εξέλιξη, αλλά πολλά ερευνητικά πρωτόκολλα έχουν αναφέρει πως το γάλα όχι μόνο προκαλεί διάφορες αλλεργίες αλλά σχετίζεται και με τον παιδικό διαβήτη. Αυτά τα ερευνητικά πρωτόκολλα είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο και σας παροτρύνω να τα διαβάσετε οι ίδιοι.
Γιατί η μεγάλη κατανάλωση γάλακτος προκαλεί οστεοπόρωση
Η μεγαλύτερη συνήθης παρανόηση σχετικά με το γάλα είναι ότι βοηθάει στην πρόληψη της οστεοπόρωσης. Μια και η ποσότητα ασβεστίου στο σώμα μας μειώνεται με την ηλικία, μας λένε να πίνουμε πολύ γάλα για να αποφύγουμε την οστεοπόρωση. Αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος. Η μεγάλη κατανάλωση γάλακτος στην πραγματικότητα προκαλεί την οστεοπόρωση.
Είναι γενικώς αποδεκτό πως το ασβέστιο του γάλακτος αφομοιώνεται καλύτερα απ΄ότι το ασβέστιο σε άλλες τροφές όπως τα μικρά ψάρια, αλλά αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό. Η περιεκτικότητα ασβεστίου στο ανθρώπινο αίμα είναι κανονικά σταθερή στα 9-10 χγρ. Όμως όταν πίνετε γάλα, η περιεκτικότητα ασβεστίου στο αίμα σας αυξάνεται απότομα. Παρ' όλο που με μια πρώτη ματιά, μπορεί να φαίνεται πως έχει απορροφηθεί πολύ ασβέστιο, η αύξηση του επιπέδου ασβεστίου του αίματος έχει ένα μειονέκτημα. Όταν η περιεκτικότητα ασβεστίου στο αίμα αυξάνεται απότομα, το σώμα προσπαθεί να επαναφέρει αυτό το αφύσικο επίπεδο πίσω στο φυσιολογικό αποβάλλοντας ασβέστιο από τα νεφρά με τα ούρα. Με άλλα λόγια, αν προσπαθείτε να πιείτε γάλα για να πάρετε ασβέστιο, αυτό ουσιαστικά έχει το ειρωνικό αποτέλεσμα να μειώνει το συνολικό επίπεδο ασβεστίου στο σώμα σας. Και οι τέσσερις χώρες με την υψηλότερη κατανάλωση γάλακτος - η Αμερική, η Σουηδία, η Δανία και η Φινλανδία - όπου καταναλώνεται πολύ γάλα σε καθημερινή βάση, έχουν πολλές περιπτώσεις ισχιακών καταγμάτων και οστεοπόρωσης.
Αντίθετα, τα μικρά ψάρια και τα φύκια, που έτρωγαν οι Ιάπωνες για αιώνες και που αρχικά θεωρούνταν χαμηλά σε ασβέστιο, περιέχουν ασβέστιο που δεν απορροφάται γρήγορα ώστε να αυξάνει το επίπεδο περιεκτικότητας ασβεστίου του αίματος. Επιπλέον, δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου περιπτώσεις οστεοπόρωσης στην Ιαπωνία τον καιρό που οι άνθρωποι δεν έπιναν γάλα. Ακόμη και σήμερα, δεν ακούμε για πολλούς ανθρώπους με οστεοπόρωση μεταξύ αυτών που δεν πίνουν τακτικά γάλα. Το σώμα μπορεί να απορροφήσει το απαραίτητο ασβέστιο και μεταλλικά άλατα με την πέψη μικρών γαρίδων, ψαριών και φυκιών.
Γιατί αμφισβητώ τον "μύθο" του γιαουρτιού
Πρόσφατα στην Ιαπωνία, έχουν γίνει πολύ δημοφιλή διάφορα είδη γιαουρτιού όπως "Γιαούρτι Κασπίας Θάλασσας" και "γιαούρτι αλόης" επειδή διαφημίζονται πολύ για τα υγιεινά τους οφέλη. Όμως πιστεύω πως αυτά είναι όλα διαστρεβλώσεις.
Αυτό που ακούω συχνά από ανθρώπους που τρώνε γιαούρτι είναι πως έχει βελτιωθεί η γαστρεντερική τους κατάσταση, δεν έχουν πια δυσκοιλιότητα, ή έχουν λιγότερα κόπρανα. Και πιστεύουν πως αυτά είναι αποτέλεσμα τωνλακτοβάκιλλων που βρίσκονται σε όλα τα γιαούρτια.
Εν τούτοις, αυτή η πίστη στα οφέλη των λακτοβάκιλλων είναι αμφισβητήσιμη από την αρχή. Οι λακτοβάκιλλοι βρίσκονται αρχικά στο ανθρώπινο έντερο. Αυτά τα βακτήρια ονομάζονται "εντερικός βακτηριακός πληθυσμός." Το ανθρώπινο σώμα έχει ένα αμυντικό σύστημα ενάντια σε βακτήρια και ιούς που έρχονται απ' έξω, έτσι ακόμη κι αυτά τα βακτήρια που κανονικά είναι καλά για το σώμα σας, όπως οι λακτοβάκιλλοι, θα υποστούν επίθεση και θα καταστραφούν από τις φυσιολογικές άμυνες του σώματος αν δεν είναι μέρος του εντερικού βακτηριακού πληθυσμού.
Η πρώτη γραμμή άμυνας έιναι το γαστρικό οξύ. Όταν οι λακτοβάκιλλοι του γιαουρτιού εισέλθουν στο στομάχι, οι περισσότεροι σκοτώνονται από το γαστρικό οξύ. Γι' αυτό το λόγο, έχουν γίνει πρόσφατες βελτιώσεις και τα γιαούρτια πωλούνται με τη φράση της μόδας, "λακτοβάκιλλοι που φθάνουν στο έντερό σας."
Εν τούτοις, ακόμη κι αν τα βακτήρια φθάσουν στο έντερο, είναι πραγματικά δυνατόν να συνεργαστούν με τον εντερικό βακτηριακό πληθυσμό; Ο λόγος που αμφισβητώ αυτόν τον ισχυρισμό για το γιαούρτι είναι γιατί κλινικά, τα εντερικά χαρακτηριστικά ανθρώπων που τρώνε γιαούρτι καθημερινά δεν είναι ποτέ καλά. Υποψιάζομαι έντονα πως, ακόμη κι αν οι λακτοβάκιλλοι του γιαουρτιού φθάσουν στο έντερο ζωντανοί, δεν κάνουν το έντερο να λειτουργεί καλύτερα αλλά αντίθετα διαταράσσουν την εντερική χλωρίδα.
Τότε γιατί πολλοί άνθρωποι αισθάνονται πως το γιαούρτι βοηθάει στη βελτίωση της υγείας τους; Για πολλούς, το γιαούρτι φαίνεται να "θεραπεύει" τη δυσκοιλιότητα. Αυτή η "θεραπεία", όμως, είναι στην πραγματικότητα μια ελαφράς μορφής διάρροια. Να ο τρόπος που πιθανότατα λειτουργεί αυτό: Οι ενήλικες υπολείπονται αρκετό από το ένζυμο που διασπά τη λακτόζη. Η λακτόζη είναι το σάκχαρο των γαλακτοκομικών προϊόντων, όμως η λακτάση, το ένζυμο που διασπά τη λακτόζη, αρχίζει να μειώνεται στο σώμα μας όσο μεγαλώνουμε.Αυτό είναι φυσιολογικό κατά μία έννοια, αφού το γάλα είναι κάτι που πίνουν τα νεογνά, όχι οι ενήλικες. Με άλλα λόγια, η λακτάση είναι ένα ένζυμο που δεν είναι απαραίτητο στους ενήλικες.
Το γιαούρτι περιέχει λακτόζη. Έτσι, όταν τρώτε γιαούρτι, δεν μπορεί να χωνευθεί σωστά λόγω έλλειψης των ενζύμων λακτάσεων, πράγμα που καταλήγει σε δυσπεψία. Εν ολίγοις, πολλοί άνθρωποι εμφανίζουν ελαφρά διάρροια όταν τρώνε γιαούρτι. Συνεπώς, αυτή η ελαφρά διάρροια, που στην πραγματικότητα είναι η αποβολή λιμνασμένων κοπράνων που έχουν συσσωρευθεί στο έντερο μέχρι τότε, χαρακτηρίζεται λανθασμένα σαν θεραπεία της δυσκοιλιότητας.
Η κατάσταση του εντέρου σας θα χειροτερέψει αν τρώτε γιαούρτι καθημερινά. Αυτό μπορώ να το πω με σιγουριά βασιζόμενος στις κλινικές μου παρατηρήσεις. Αν τρώτε καθημερινά γιαούρτι, η μυρωδιά των κοπράνων και των αερίων σας θα γίνεται όλο και εντονότερη. Αυτό είναι μια ένδειξη πως το εντερικό σας περιβάλλον χειροτερεύει. Αυτό που προκαλεί αυτή τη μυρωδιά είναι οι τοξίνες που παράγονται μέσα στο έντερο. Έτσι, παρ' όλο που οι άνθρωποι μιλούν για τα υγιεινά αποτελέσματα του γιαουρτιού γενικά (και οι εταιρείες παραγωγής γιαουρτιού χαίρονται να κομπάζουν για τα ίδια τους τα προϊόντα), στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλοί λόγοι που το γιαούρτι δεν είναι καλό για το σώμα σας.
Η Λύση
Θυμηθείτε πως αυτά τα προβλήματα αφορούν όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα δηλαδή το γάλα, το τυρί, το γιαούρτι, το κεφίρ, το παγωτό, κλπ. Όταν το πρόβλημα είναι η καζεΐνη, το ωμό γάλα με όλα του τα πλεονεκτήματα ΔΕΝ θα βοηθήσει. Δείτε το σαν ένα εθιστικό οπιοειδές ναρκωτικό που φέρνει προσωρινή ικανοποίηση. Το βούτυρο θεωρείται ασφαλές για κάποιους αλλά πρέπει να εξετασθεί με μια δίαιτα αποκλεισμού για να δείτε αν το αντέχετε. Μια καλή εναλλακτική είναι το βούτυρο γκι.
Συνήθως λιγουρευόμαστε αυτές τις τροφές που μας προκαλούν προβλήματα και στις οποίες έχουμε δυσανεξία. Οι άνθρωποι γενικά έχουν συμπτώματα απεξάρτησης όταν αποκλείουν αυτές τις τροφές από τη διατροφή τους, αλλά αυτά τα συμπτώματα απεξάρτησης είναι μόνο προσωρινά και μπορούν να ανακουφιστούν με φυσικά μέσα. Η λύση είναι να κάνετε μια δίαιτα αποκλεισμού όπως εξηγείται εδώ. Κοιτάξτε το! Περιλαμβάνει και συμβουλές αποφυγής των συμπτωμάτων απεξάρτησης.
Η μόνη χρονική περίοδος που πρέπει να καταναλώνουμε γάλα είναι όταν είμαστε μωρά και τότε θα πρέπει να είναι μητρικό γάλα. Δεν είμαστε φτιαγμένοι για να πίνουμε το γάλα άλλων ζώων. Ως ενήλικες απλά δεν πρέπει να καταναλώνουμε γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα. Πιστεύω πως όλοι ωφελούνται αποκλείοντας το γάλα και τη γλουτένη από τη διατροφή τους και πως κάνοντας τη δίαιτα αποκλεισμού για να διακρίνετε τροφικές αλλεργίες και δυσανεξίες είναι το πρώτο κλειδί για την ανάκτηση της υγείας σας. Οι τροφικές ευαισθησίες εκδηλώνονται όχι μόνο με μυριάδες ασθένειες, αλλά και η χρόνια νόσος συχνά περιλαμβάνει μια κατάσταση ακατάλληλης επαγρύπνησης του αμυντικού/ανοσοποιητικού συστήματος στην οποία εμπλέκονται οι τροφικές αλλεργίες ακόμη κι αν δεν αποτελούν την αιτία του προβλήματος - οδηγώντας κατόπιν σε χρόνια φλεγμονή, που μεταφράζεται σε ασθένεια.
Περαιτέρω Ανάγνωση
Origins of Agriculture - Did Civilization Arise to Deliver a Fix?
The Milk Letter
The Dark Side of Wheat - New Perspectives on Celiac Disease and Wheat Intolerance
Opening Pandora's Bread Box: The Critical Role of Wheat Lectin in Human Disease
Detoxification and Healing: The Key to Optimal Health της Sidney MacDonald Baker, M.D.
Σχόλια Αναγνωστών