Καλώς Ορίσατε στο Sott.net
Τετ, 04 Οκτ. 2023
Ο Κόσμος γι'αυτούς που Σκέφτονται

Επιστήμη του Πνεύματος
Χάρτης

Snow Globe Xmas

Πώς να καταφέρετε να τηρήσετε τις αποφάσεις της νέας χρονιάς

Λαλίνα Φαφούτη
Το Βήμα
Πεμ, 04 Ιαν. 2018 15:45 UTC
αποφάσεις της νέας χρονιάς

Οι « αποφάσεις της Πρωτοχρονιάς » σπάνια « κρατάνε » ως το τέλος του χρόνου, όπως δείχνουν οι σχετικές έρευνες
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ο αέρας είναι γεμάτος υποσχέσεις: αυτές που δίνουμε συνήθως σιωπηρά στον εαυτό μας σχετικά με τα πράγματα που θα κάνουμε καλύτερα την καινούργια χρονιά, όπως το ότι θα πηγαίνουμε πιο συχνά στο γυμναστήριο η ότι θα προσέχουμε περισσότερο τη διατροφή μας. Αν είστε ο τύπος των «αποφάσεων της νέας χρονιάς», όπως είθισται να τις λένε, και κάθε Πρωτοχρονιά διαπιστώνετε ότι ο κατάλογος με τους στόχους σας είναι σχεδόν πανομοιότυπος με εκείνον της προηγούμενης, μην αισθάνεστε άσχημα. Οι έρευνες δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τηρούν αυτού του είδους τις υποσχέσεις, παρά την αποφασιστικότητα με την οποία τις λαμβάνουν στην αρχή κάθε νέου έτους. Και ο βασικότερος λόγος, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι ότι δεν ακολουθούν μερικούς απλούς κανόνες.

Από όλες τις «αποφάσεις» που λαμβάνονται στις αρχές του Ιανουαρίου, μόνο το 10% τηρούνται μεχρι τον επόμενο Δεκέμβριο, αναφέρει το «New Scientist». Ενας λόγος γι' αυτό, όπως εξηγεί στο περιοδικό ο Κιθ Ο΄Μπράιεν από το Κέντρο για την Αλλαγή της Συμπεριφοράς του University College του Λονδίνου, είναι η ανθρώπινη φύση μας. «Ως είδος έχουμε μια ροπή προς την υπερβολική αυτοπεποίθηση και την αισιοδοξία» λέει. «Με το που μπαίνει ο Ιανουάριος οι άνθρωποι τείνουν να "τικάρουν" όλα τα πράγματα που θέλουν να κάνουν μέσα στη χρονιά και, ως αποτέλεσμα, προσπαθούν να κάνουν πάρα πολλά».

Οι συνταγές της επιτυχίας

Τι μπορείτε να κάνετε για να βελτιώσετε την κατάσταση; Οι επιστήμονες προτείνουν κάποιες απλές «συνταγές» για την επιτυχία. Μπορεί διαβάζοντάς τες να σας φανούν αυτονόητες, όμως οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι οι περισσότεροι «ξεχνούν» να τις ακολουθήσουν, με αποτέλεσμα να εγκαταλείπουν πιο εύκολα την προσπάθεια. Σας τις παραθέτουμε:

Σχόλιο: Δείτε επίσης,

Γιατί είναι δύσκολο να παίρνουμε αποφάσεις;

Συμβουλές για τη νέα χρονιά: Να αγγαλιάζεστε συχνά, αποφεύγετε όποιον σας χαλάει τη διάθεση και μάθετε να ξυπνάτε χωρίς ξυπνητήρι

      Διαβάστε περισσότερα...
Coffee

Έρευνα: Οι άντρες επωφελούνται από τα πλεονεκτήματα της αντρικής φιλίας


lifo.gr
Πεμ, 07 Δεκ. 2017 12:05 UTC
άντρες

Οι άντρες θα έπρεπε να βγαίνουν με τους φίλους τους τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, σύμφωνα με έρευνα
Μια πολύ καλή δικαιολογία, τεκμηριωμένη πλέον και επιστημονικά, δίνει στους άντρες που θέλουν να βγαίνουν συχνά μες στην εβδομάδα μια νέα έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

Αυτό που διαπίστωσαν οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόμπιν Ντάνμπαρ, ψυχολόγο και διευθυντή της ερευνητικής ομάδας Κοινωνικής και Εξελικτικής Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, είναι πως το να βγαίνουν οι άντρες «για μερικά ποτάκια» κάνει πολύ καλό στην υγεία τους. Μάλιστα συνίσταται να το κάνουν τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα.

Βέβαια, η έρευνα κάθε άλλο παρά ενθαρρύνει τον αντρικό πληθυσμό προς την κατανάλωση αλκοόλ, αφού ουσιαστικά αυτό που θέλει να τονίσει είναι ο θετικός αντίκτυπος που έχει στην ψυχολογία μια έξοδος για ψυχαγωγικούς λόγους. Με άλλα λόγια, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως οι άντρες θα έπρεπε να συναντιούνται με τους φίλους τους, τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, και να κάνουν πράγματα μαζί προκειμένου να επωφελούνται από τα πλεονεκτήματα της αντρικής φιλίας.

Σύμφωνα με την έρευνα, μια δυνατή αντρική φιλία κάνει καλό στο ανοσοποιητικό σύστημα, ευνοεί την απελευθέρωση ενδορφινών και μειώνει τα επίπεδα στρες στον οργανισμό. Επίσης, κάτι άλλο που διαπιστώθηκε, είναι πως άντρες που βγαίνουν για ποτό με τους φίλους τους τακτικά τείνουν να είναι πιο γενναιόδωροι. «Οι δεσμοί δημιουργούνται μέσα από μια ευρεία γκάμα δραστηριοτήτων από αθλητικά μέχρι το κλασικό "κουβεντολόι"- ή απλώς το βγει κάποιος για ποτό με τους φίλους του ένα βράδυ Παρασκευής», σημειώνει ο Ρόμπιν Ντάνμπαρ.
      Διαβάστε περισσότερα...
Wedding Rings

Αυτό που συμβαίνει μετά το σεξ είναι τελικά αυτό που μας συνδέει με τους συντρόφους μας


lifo.gr
Κυρ, 03 Δεκ. 2017 18:11 UTC
Οι Ευτυχισμένοι Εραστές, του Jean-Honore Fragonard

Οι Ευτυχισμένοι Εραστές, του Jean-Honore Fragonard
Σχεδόν πάντα όταν μιλάμε για το σεξ όλοι εστιάζουμε στο μεγάλο ζητούμενο, τον οργασμό. Άπειρο μελάνι έχει χυθεί για τη στιγμή που όλες οι αισθήσεις κορυφώνονται για να συνδυαστούν μεγαλειωδώς σε μία έκρηξη ευχαρίστησης, για να αναλυθούν οι τρόποι με τους οποίους μπορεί κανείς να φτάσει, είτε ο ίδιος είτε ο σύντροφός του, στο πολυπόθητο αποτέλεσμα. Συζητήσεις επί συζητήσεων έχουν αφιερωθεί μεταξύ φίλων για τα κόλπα και τις τεχνικές που θεωρητικά εγγυώνται την υπέρτατη κλιμάκωση της ερωτικής πράξης και φαίνεται πως σταθερά αποσιωπάται το τι ακολουθεί. Κρίμα γιατί σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες από εκεί προκύπτει η ικανοποίηση για τη σχέση μας.

Συχνά λέμε ότι κάποιος «λάμπει» μετά από μία ικανοποιητική ερωτική επαφή και αναφερόμαστε στην αύρα ικανοποίησης, εγγύτητας και εξοικείωσης που προκύπτει μετά το σεξ. Πρόκειται ακριβώς γι' αυτή την αίσθηση που κάνει δύο ιδρωμένους ανθρώπους να θέλουν να αγκαλιαστούν και να κοιταχτούν αντί να τρέξουν κατευθείαν στο ντους. Σύμφωνα με την Amy Muise, ψυχολόγο από το Πανεπιστήμιο Γιορκ του Καναδά, αυτές οι στιγμές ράθυμης κουβεντούλας είναι που δένουν τους ανθρώπους και τους βοηθούν να μείνουν μαζί, παρά οι εντυπωσιακοί ακροβατικοί ελιγμοί της πράξης αυτής καθαυτής.

Η Muise, που μελετά πώς επιδρά η σεξουαλικότητα στις σχέσεις, θέλησε να εξακριβώσει ποιο ακριβώς κομμάτι της σεξουαλικής συμπεριφοράς είναι εκείνο που μας βοηθά να νιώσουμε πιο συνδεδεμένοι με τους ερωτικούς μας συντρόφους. Μία μελέτη του 2014 ανέφερε πως επρόκειτο για τις στιγμές που ακολουθούν την πράξη.

Η διάρκεια των τρυφερών περιπτύξεων μετά το σεξ μπορεί να είναι από μηδενική έως ώρες ολόκληρες, και τα ζευγάρια που αγκαλιάζονται και μιλάνε περισσότερο μετά την πράξη είναι και εκείνα που δηλώνουν περισσότερο ικανοποιημένα από τις σχέσεις τους.

Σχόλιο: Το σεξ δεν αρκεί, θέλει και τρυφερότητα

      Διαβάστε περισσότερα...
Pi

Παρακολουθούσαν 5.000 παιδιά διάνοιες για 45 χρόνια και ιδού τα συμπεράσματα


tvxs.gr
Τρι, 28 Νοε. 2017 15:34 UTC
παιδιά διάνοιες
Κανένα χάρισμα και κανένα ταλέντο δεν είναι αρκετό, αν δεν καλλιεργηθεί μέσα από την μελέτη και την δημιουργική απόκτηση γνώσεων. Αυτό είναι συνοπτικά, ένα από τα σημαντικότερα, κατά την αξιολόγηση των ίδιων των ερευνητών, συμπεράσματα της μεγαλύτερης έρευνας για παιδιά - ιδιοφυΐες που έχει γίνει ποτέ στον κόσμο.

Η έρευνα ξεκίνησε το 1971 από τον Αμερικανό ψυχολόγο, Τζούλιαν Στάνλεϊ, του Πανεπιστημίου Johns Hopkins University στην Βαλτιμόρη, των ΗΠΑ, για να καταγράψει σε βάθος 45 ετών την συμπεριφορά και τις επιδόσεις 5.000 χαρισματικών μαθητών. Ωστόσο, η ίδια η λογική της, ενώ προβάλει αγαθές προθέσεις, όπως, π.χ. την βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος ώστε να είναι ικανό να προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε επιπέδου μαθητών, παραπέμπει, τελικά, μέσω των προτάσεών της, σε μια ιδιότυπη εκπαιδευτική «ευγονική», καθιστώντας αμφιλεγόμενα τα συμπεράσματά της. Τουλάχιστον ως προς την σκοπιμότητά τους. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ασκεί μια έμμεση κριτική στους εκπαιδευτικούς που δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στους αδύναμους μαθητές, στην προσπάθειά τους να τους βοηθήσουν να πλησιάσουν ένα μέσο επίπεδο, με τους ερευνητές να το εκλαμβάνουν αυτό ως ένα είδος «εφησυχασμού» ότι οι δυνατοί μαθητές «θα τα βγάλουν πέρα μόνοι τους». Στην πραγματικότητα, όμως, αυτός ο «εφησυχασμός» είναι έκφραση της δομικής αδυναμίας του εκπαιδευικού σύστήματος να προσφέρει σε όλους του μαθητές υψηλού ποιοτικού επιπέδου μόρφωση και να αναπτύξει τα διαφορετικά τους ταλέντα. Και πάνω σε αυτό, ένας δάσκαλος, όσες καλές προθέσεις και να έχει, οι αντικειμενικές του δυνατότητες είναι πεπερασμένες.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν, καταρχήν, ότι ακόμα και τα ιδιοφυή παιδιά χρειάζονται εκπαιδευτικούς για να τους βοηθήσουν να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους. Αυτό το συμπέρασμα είναι περισσότερο πολύπλοκο από όσο φαίνεται, διότι, σύμφωνα με τους ερευνητές, συχνά οι γονείς και οι δάσκαλοι κάνουν το λάθος να στρέφουν την προσοχή και το ενδιαφέρον τους στους μαθητές με χαμηλές επιδόσεις και θεωρούν ότι τα χαρισματικά παιδιά δεν χρειάζονται βοήθεια.
      Διαβάστε περισσότερα...
Hearts

Η επιστήμη έχει την εξελικτική απάντηση στο γιατί ερωτευόμαστε

Τσώλη Θεοδώρα
Το Βήμα
Κυρ, 26 Νοε. 2017 12:59 UTC
έρωτας
Είναι ένα ανθρώπινο καθολικό «φαινόμενο», ωστόσο επί μακρόν οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν τις βιολογικές βάσεις του χωρίς να τις έχουν εντοπίσει - δεν είναι άλλο από τον έρωτα. Τώρα μια νέα μελέτη δείχνει ότι οι άνθρωποι εξελίχθηκαν να ερωτεύονται και αυτό για πολύ συγκεκριμένους λόγους που ήταν οι αναπαραγωγικοί.

Επίδραση στον αριθμό των παιδιών

Προηγούμενες έρευνες είχαν προσπαθήσει να εντοπίσουν μια γενετική ή νευρολογική «ρίζα» του έρωτα. Ωστόσο τα νέα στοιχεία παρέχουν τις πρώτες ενδείξεις σχετικά με το ότι ο έρωτας επηρεάζει την αναπαραγωγική επιτυχία η οποία μετριέται με τον αριθμό των παιδιών που αποκτά κάθε άνθρωπος.

Συγκεκριμένα η μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Frontiers in Psychology» έδειξε ότι ο έρωτας, η αγάπη και η αφοσίωση σε έναν σύντροφο τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες συνδέονταν άμεσα με τον αριθμό των παιδιών που αποκτούσε το κάθε ζευγάρι στη φυλή κυνηγών-τροφοσυλλεκτών Χάτζα στην Τανζανία.

Η νέα μελέτη «ρίχνει φως στο νόημα του έρωτα στο εξελικτικό παρελθόν των ανθρώπων» σημειώνουν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Βρότσλαβ στην Πολωνία. Στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες, παράγοντες όπως η αντισύλληψη παρεμβαίνουν και διακόπτουν τη σύνδεση μεταξύ έρωτα και αριθμού παιδιών. Για αυτόν τον λόγο η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον δρα Πιοτρ Σοροκόφσκι επέλεξε να μελετήσει τους Χάτζα. Η λογική των ερευνητών ήταν πως ο τρόπος ζωής των Χάτζα είναι πολύ περισσότερο συγκρίσιμος με εκείνον των προγόνων μας και έτσι μπορεί να παρέχει χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την εξελικτική πορεία του έρωτα.
      Διαβάστε περισσότερα...
Family

Τα οφέλη που μας προσφέρουν οι αγκαλιές είναι τεράστια και συνήθως τα αγνοούμε


lifo.gr
Τετ, 22 Νοε. 2017 12:32 UTC
αγγαλιά

Βάσει της συγκεκριμένης μελέτης άτομα που εξωτερικεύουν τα συναισθήματά τους και ειδικά εκείνα της αγάπης, της τρυφερότητας και της συμπαράστασης προς άτομα του περίγυρού τους αρρωσταίνουν πιο δύσκολα και αναρρώνουν πιο γρήγορα.
Πριν από λίγες μέρες η οργάνωση Girl Scouts προχώρησε στη δημιουργία μιας οδηγίας - μηνύματος για το ότι δεν πρέπει οι γονείς να πιέζουν τα παιδιά τους να αγκαλιάζουν τον οποιονδήποτε - και πολύ σωστά. Ωστόσο, οι αβίαστες αγκαλιές, οι άδολες επαφές μεταξύ ενηλίκων ή ανάμεσα σε ενήλικες και παιδιά, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες αλλάζουν προς το καλύτερο την ποιότητα ζωής στην καθημερινότητα μας.

Βάσει μελετών πάντα, ας ξεκινήσουμε από μία απλή παραδοχή: οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, σε αυτούς που τους αρέσουν οι αγκαλιές και σ' εκείνους που τις αποφεύγουν, ο καθένας για τους λόγους του και όλοι σεβαστοί. Κατά τα λοιπά, ας έχουμε κατά νου ότι:

Οι αγκαλιές είναι εκείνες που δημιουργούν τους συναισθηματικούς δεσμούς μεταξύ των ανθρώπων. Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου DePauw ήδη από το 2009 έχει αποδειχθεί ότι η αγκαλιά βοηθά την παραγωγή ωκυτοκίνης (η λεγόμενη και ορμόνη της ευτυχίας), που βοηθά στη χαλάρωση των μυών και στη δημιουργία του αισθήματος πληρότητας και ευφορίας.

Οι αγκαλιές χαλαρώνουν το σώμα και βοηθούν στη διαχείριση συναισθημάτων που προκαλούν άγχος και σωματοποιημένα προβλήματα (κράμπες, νευρώσεις στομάχου, κ.λπ). Ακόμη και άνθρωποι που τείνουν να είναι σφιγμένοι κάθε φορά που κάποιος προσπαθεί να τους αγκαλιάσει, έχει παρατηρηθεί ότι στη συνέχεια «λύνονται» και ανταποδίδουν την αγκαλιά. Ο λόγος, βέβαια, πάντα για αγκαλιές μεταξύ ανθρώπων που τρέφουν αισθήματα εκτίμησης και συμπάθειας.

Οι αγκαλιές μπορούν να ανακουφίσουν τον σωματικό πόνο. Ακριβώς επειδή κατά τη διάρκεια μιας αγκαλιάς ο οργανισμός εκκρίνει ενδορφίνες, που μπλοκάρουν τα κανάλια του πόνου, μαλακώνοντας το αίσθημα δυσφορίας.

Σχόλιο: Η αγκαλιά της μάνας είναι στ' αλήθεια θεραπευτική

Η δύναμη της ανθρώπινης επαφής και των συναισθημάτων στην θεραπεία

      Διαβάστε περισσότερα...
Rose

Για τους Στωικούς η οργή είναι παροδική τρέλα


lifo.gr
Τετ, 22 Νοε. 2017 20:06 UTC
Αχιλλέως μήνις
© Σχέδιο του Henry Fuseli, περ. 1770–1771
Αχιλλέως μήνις: O βασιλιάς Πρίαμος εκλιπαρεί τον οργισμένο Αχιλλέα, να τον αφήσει να πάρει το νεκρό σώμα του Έκτορα
Μερικές πρακτικές συμβουλές των Στωικών για να διαχειρίζεστε αποτελεσματικότερα αυτό το σκοτεινό βύθισμα στο θυμό, που σάς κάνει να χάνετε το δίκιο σας.

Οι άνθρωποι εκνευρίζονται για πολλούς λόγους, από τους πιο απλούς (κάποιος μπήκε μπροστά μου στην εθνική) μέχρι τους πραγματικά σοβαρούς (οι άνθρωποι συνεχίζουν να πεθαίνουν στη Συρία και κανείς δεν κάνει τίποτα γι' αυτό). Συνήθως όμως η αιτιολογία του θυμού είναι απλή.

Γι' αυτό η Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση έχει στο site της μια ενότητα αφιερωμένη στη διαχείριση του θυμού. Είναι αρκετά ενδιαφέρον το ότι μοιάζει πολύ με μία από τις πιο παλιές πραγματείες για το θέμα με τίτλο Περί Οργής που έγραψε ο στωικός φιλόσοφος Λεύκιος Ανναίος Σενέκας τον 1ο αιώνα μ.Χ.

Ο Σενέκας πίστευε ότι η οργή συνιστά μια παροδική τρέλα και ότι ακόμα και αν είναι δικαιολογημένη, ποτέ δεν θα πρέπει να λειτουργούμε βάσει αυτής επειδή, μολονότι «άλλα πάθη επηρεάζουν την κρίση μας, η οργή επηρεάζει τη λογική μας. Ενώ τα πρώτα δουλεύουν σιωπηλά και επιτίθενται με ήρεμο τρόπο, το μυαλό των ανθρώπων βυθίζεται απότομα στην οργή... Η έντασή της σε καμία περίπτωση δεν ρυθμίζεται από την προέλευσή της, κι αυτό γιατί εξακοντίζεται αμέσως στο ζενίθ, ξεκινώντας με την πιο απλή αφορμή».

Το τέλειο σύγχρονο περιβάλλον για τη διαχείριση του θυμού είναι το Ίντερνετ. Εάν έχετε λογαριασμό στο Facebook ή στο Twitter ή διαβάζετε, γράφετε ή σχολιάζετε σε ένα μπλογκ, καταλαβαίνετε. Τα επίπεδα θυμού στα social media έχουν χτυπήσει κορυφή (ή πάτο, εξαρτάται από την πλευρά που το βλέπετε).

Σχόλιο: Eπιθετικότητα και θυμός αυξάνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού ή καρδιακού επεισοδίου

Δείκτης της μελλοντικής μας υγείας το πως αντιδρούμε στους καυγάδες στη σχέση μας

      Διαβάστε περισσότερα...
Red Pill

Η σκοτεινή πλευρά του κινήματος της Θετικής Σκέψης


tvxs.gr
Τετ, 22 Νοε. 2017 19:59 UTC
μπαλόνια

Σε τελική ανάλυση, τα αρνητικά συναισθήματα παίζουν έναν σημαντικό και υγιή ρόλο στο πώς αντιλαμβανόμαστε και αντιδρούμε στον κόσμο.
Όλοι θέλουν να είσαι χαρούμενος: Τα βιβλία αυτοβοήθειας σερβίρουν συμβουλές για το πώς να σταματήσουμε να ανησυχούμε, να ενισχύσουμε τη χαρά και να εξαφανίσουμε τις αρνητικές σκέψεις, τα αφεντικά θέλουν να βλέπουν χαμόγελα και ενθουσιασμό στους χώρους εργασίας και ο μόνος τρόπος για να απαντήσεις στο «πώς είσαι;» είναι με ένα χαρμόσυνο «υπέροχα!». Ο Σβέντ Μπρίνκμαν, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Άαλμποργκ στη Δανία, βλέπει όμως και τη σκοτεινή πλευρά της κουλτούρας της θετικότητας.

Η χαρά δεν είναι η κατάλληλη αντίδραση σε πολλές καταστάσεις της ζωής, ισχυρίζεται ο Μπρίνκμαν, στο βιβλίο του «Στέκομαι Σταθερός: Αντίσταση στην μανία της αυτοβελτίωσης». Ακόμη χειρότερα, η προσποίηση της χαράς μπορεί να καθυστερήσει την συναισθηματική μας εξέλιξη.

Πιστεύω ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν τον κόσμο. Όταν συμβαίνει κάτι κακό, θα πρέπει να έχουμε το δικαίωμα να έχουμε αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα γι' αυτό, επειδή έτσι καταλαβαίνουμε τον κόσμο, λέει ο Μπρίνκμαν.

Η ζωή ορισμένες φορές είναι υπέροχη αλλά είναι και τραγική. Δικοί μας άνθρωποι πεθαίνουν ή θα χαθούν από τη ζωή μας και αν έχουμε συνηθίσει να μας επιτρέπονται μόνο θετικές σκέψεις, τότε αυτές οι πραγματικότητες μπορεί να μας πλήξουν ακόμη πιο έντονα όταν συμβούν και είναι σίγουρο ότι θα συμβούν.

Δεν υπάρχει τίποτε κακό με εκείνους που έχουν από τη φύση τους μία χαρούμενη διάθεση ή που απολαμβάνουν πού και πού κάποιο βιβλίο αυτοβοήθειας, λέει ο Μπρίνκμαν. Το πρόβλημα είναι όταν η χαρά γίνεται απαίτηση. Στον εργασιακό χώρο, για παράδειγμα, όπου οι αξιολογήσεις απόδοσης συχνά επιμένουν να εστιάζουν στην θετική ανάπτυξη παρά στις πραγματικές αντικειμενικές δυσκολίες, η απαίτηση επίδειξης χαράς είναι «σχεδόν απολυταρχική». Ο Μπρίνκμαν συνδέει την επιμονή στην χαρά των εργαζομένων με τον «έλεγχο της σκέψης».

Σχόλιο: Ούτε η θετική αλλά ούτε και η αρνητική σκέψη βοηθούν. Ως άνθρωποι θα πρέπει να καλλιεργήσουμε την κριτική σκέψη, ώστε να μπορούμε να αναλύουμε όσο αντικειμενικά είναι δυνατόν αυτά που βιώνουμε, για να μπορούμε να αντιδρούμε αποτελεσματικά σε οτιδήποτε φέρει μπροστά μας η ζωή.

      Διαβάστε περισσότερα...
Chalkboard

Πως χωρά ο Αλτρουισμός στη θεωρία της Φυσικής Επιλογής;


tvxs.gr
Τρι, 21 Νοε. 2017 18:05 UTC
αλτρουισμός
Γιατί είναι καλό να είναι κάποιος καλός; Και ποιό είναι το παζλ του Δαρβίνου για την καλοσύνη;

Η καλοσύνη και η ανιδιοτέλεια είναι ευρέως διαδεδομένες. Όχι μόνο στους ανθρώπους, αλλά και στα ζώα. Οι άνθρωποι που προσφέρουν -ανεξάρτητα εάν πρόκειται για εθελοντική εργασία, αίμα ή, απλά, ρούχα- δηλώνουν ότι, το άμεσο αποτέλεσμα της προσφοράς είναι πως εκείνη τη στιγμή νιώθουν πολύ καλύτερα.

Στο ζωικό βασίλειο επίσης υπάρχουν είδη που δείχνουν καλοσύνη. Πώς; Αποφεύγοντας τη βία όταν προκύπτουν διαφορές και χρησιμοποιώντας συγκριτικά αβλαβείς τρόπους αναμέτρησης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα αρσενικά καβούρια που μάχονται σε ένα λαγούμι αλλά ποτέ δεν συνθλίβουν το ένα το σώμα του άλλου με τις τεράστιες δαγκάνες τους, οι κροταλίες που παλεύουν χωρίς να δαγκώνουν ο ένας τον άλλο και ο πίθηκος μπονόμπο που φτάνει μέχρι του σημείου να βοηθάει ξένους ακόμα και χωρίς να του ζητηθεί.

Η χαρά που αισθανόμαστε όταν εισπράττουμε καλοσύνη είναι προφανής. Όμως, τα κίνητρα που ωθούν έναν άνθρωπο σε μία πράξη καλοσύνης, δεν είναι.

Στην πραγματικότητα, η ίδια η ύπαρξη της καλοσύνης και του αλτρουισμού έρχονται σε αντίθεση με τη Θεωρία της Εξέλιξης του Δαρβίνου, η οποία βασίζεται στην ανταγωνιστική διαδικασία της Φυσικής Επιλογής κατά την οποία επιβιώνει μόνο ο ισχυρότερος.

Για παράδειγμα, η ανιδιοτελής συμπεριφορά των στείρων μυρμηγκιών, που προστατεύουν τις αποικίες τους από τα επικίνδυνα αρπακτικά, δημιουργεί ένα πρόβλημα που ο ίδιος ο Δαρβίνος θεωρούσε αρχικά «ανυπέρβλητο και στην πραγματικότητα, μοιραίο για όλη μου τη θεωρία».

Άρα, το ερώτημα που προκύπτει είναι πώς... εξελίχθηκε η καλοσύνη και δεν εξαλείφθηκε από τη Φυσική Επιλογή;

Σχόλιο: Διαβάστε επίσης,

      Διαβάστε περισσότερα...
Hearts

Όσοι έχουν σκύλο έχουν υγιέστερη καρδιά και ζουν περισσότερο


efsyn.gr
Σαβ, 18 Νοε. 2017 20:21 UTC
σκύλος
Έχετε σκύλο; Τότε, ενδεχομένως, αντιμετωπίζετε μικρότερο κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακής νόσου σε σύγκριση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Στο παραπάνω συμπέρασμα καταλήγει μία νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε σήμερα (Παρασκευή, 17 Νοεμβρίου του 2017) στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports.

Η εν λόγω επιστημονική έρευνα έλαβε χώρα στη Σουηδία και χρησιμοποίησε 12ετή δεδομένα από 3,4 εκατομμύρια ανθρώπους ηλικίας 40-80 ετών, οι οποίοι στην αρχή της μελέτης δεν είχαν εκδηλώσει καρδιαγγειακή νόσο. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι ιδιοκτήτες σκύλων είχαν μικρότερο κίνδυνο θανάτου εξαιτίας καρδιαγγειακών παθήσεων ή άλλων αιτιών κατά τη διάρκεια της 12ετούς παρακολούθησης.

Μάλιστα, όπως ανέφερε ο Mwenya Mubanga, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και υποψήφιος διδάκτορας από το Πανεπιστήμιο της Ουψάλα, ένα πολύ ενδιαφέρον εύρημα της μελέτης ήταν ότι η κατοχή σκύλου φάνηκε να αποτελεί προστατευτικό παράγοντα για τα άτομα που ζουν μόνα τους: πρόκειται για μια ομάδα πληθυσμού η οποία έχει καταγραφεί σε παλαιότερες έρευνες, πως διατρέχει υψηλότερο κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακών παθήσεων και θνησιμότητας, σε σύγκριση με όσους ζουν σε μία πολυμελή οικογένεια.

«Ίσως ένας σκύλος αποτελεί ένα σημαντικό μέλος της οικογένειας σε μεμονωμένα νοικοκυριά», είπε ο Mubanga. Τα αποτελέσματα κατέγραψαν ότι οι κάτοχοι σκύλων που ζούσαν μόνοι τους είχαν κατά 33% μειωμένο κίνδυνο θανάτου και κατά 11% μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακών παθήσεων.

Άλλο ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα ήταν το γεγονός ότι όσοι κατείχαν σκύλους από ράτσες που είχαν ανατραφεί για κυνήγι, φάνηκαν ακόμα πιο «προστατευμένοι».

Σχόλιο: Διάγνωση καρκίνου με τη μουσούδα

Το επιβεβαιώνει και η επιστήμη: Η συμβίωση με τα ζώα κάνει καλό στην υγεία μας

Οι ιδιοκτήτες σκύλων είναι πιο ευτυχισμένοι και ενσυνείδητοι από τους ιδιοκτήτες γάτων

      Διαβάστε περισσότερα...
Revolt! T-shirts