Επιστήμη του ΠνεύματοςS


People 2

Τελικά η σειρά γέννησης δεν δημιουργεί μεγάλες διαφορές

Εικόνα
« Τελικά, η πραγματική είδηση από την μελέτη μας είναι ότι δεν βρήκαμε κάποιες ουσιαστικές επιπτώσεις από τη σειρά γέννησης πάνω στην προσωπικότητα. Αυτό έρχεται σε αντίθεση τόσο με προηγούμενες ψυχολογικές θεωρίες, όσο και με τη διαίσθηση πολλών ανθρώπων »
Η εξυπνάδα ενός ανθρώπου επηρεάζεται από τη σειρά γέννησής του, αλλά σε μικρό βαθμό, σύμφωνα με μία νέα γερμανική επιστημονική έρευνα, η οποία, μεταξύ άλλων, διαπίστωσε ότι τα πρωτότοκα παιδιά τείνουν να είναι πιο έξυπνα, ενώ κάθε επόμενο παιδί να είναι λιγότερο έξυπνο.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Λειψίας και του Μάιντς, με επικεφαλής τον καθηγητή Στέφαν Σμούκλε, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS) των ΗΠΑ, ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 20.000 ενήλικες σε τρεις χώρες (Γερμανία, ΗΠΑ, Βρετανία).

Εδώ και τουλάχιστον 100 χρόνια, οι επιστήμονες προσπαθούν να κατανοήσουν σε ποιο βαθμό η σειρά γέννησης επιδρά στον άνθρωπο και κατά πόσο ισχύουν οι διάφορες λαϊκές πεποιθήσεις ότι οι πρωτότοκοι είναι πιο προστατευτικοί, οι μεσαίοι πιο διπλωμάτες, οι τελευταίοι πιο επαναστάτες κ.α.

Η νέα έρευνα συμπέρανε ότι κεντρικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, όπως η εξωστρέφεια/εσωστρέφεια, η συναισθηματική σταθερότητα, η αίσθηση καθήκοντος, η φαντασία κ.α., δεν εξαρτώνται από τη σειρά γέννησης. Μικρή πάντως φαίνεται να είναι η επίπτωση στην εξυπνάδα, καθώς οι πρωτότοκοι έχουν συνήθως πλουσιότερο λεξιλόγιο και κατανούν πιο εύκολα τις αφηρημένες έννοιες.

Η μελέτη επιβεβαίωσε ότι κάθε επόμενο παιδί που γεννιέται στην ίδια οικογένεια, είναι οριακά λιγότερο έξυπνο από το προηγούμενο. Ο δείκτης νοημοσύνης φαίνεται να πέφτει μιάμιση μονάδα σε κάθε επόμενο παιδί.

Η αιτία είναι ασαφής και ίσως σχετίζεται με το ότι το πρώτο παιδί απολαμβάνει της πλήρους προσοχής των γονιών του, ενώ επιπλέον αργότερα έχει την ευκαιρία να «ακονίσει» τις γνώσεις και τις ικανότητές του, καθώς «διδάσκει» τα μικρότερα αδέλφια του. Μπορεί, επίσης, να παίζει κάποιο ρόλο η βιολογία, καθώς τα τελευταία παιδιά από μεγαλύτερης ηλικίας γονείς ίσως είναι πιο επιρρεπή σε γενετικά προβλήματα.

Alarm Clock

Οι συνήθειες του ύπνου των μοντέρνων κυνηγών-τροφοσυλλεκτών

modern hunter gatherers
Μένουν ξύπνιοι μέχρι αργά το βράδυ, κοιμούνται κατά μέσο όρο λιγότερο από εξίμισι ώρες τη νύχτα και σπάνια παίρνουν έναν μεσημεριανό υπνάκο.

Αν νομίζετε ότι πρόκειται για τους σύγχρονους ανθρώπους της πόλης, που είναι γεμάτοι οικονομικά άγχη και τεχνολογικούς πειρασμούς όπως το διαδίκτυο, η τηλεόραση και τα κινητά τηλέφωνα, γελιέστε.

Πρόκειται για τους Χάντζα της Τασμανίας, τους Σαν της Ναμίμπια και τους Τσιμάνε της Βολιβίας!

Μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οποία έγινε σε φυλές που ακολουθούν ακόμη τον πρωτόγονο τρόπο ζωής των παλαιολιθικών κυνηγών-τροφοσυλλεκτών, έρχεται να απομυθοποιήσει την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση πως ο σύγχρονος πολιτισμός φταίει που οι άνθρωποι κοιμούνται λίγο.

Φαίνεται πως ακόμη και οι απαλλαγμένοι από τα βάσανα του πολιτισμού μας, έχουν παρόμοιες συνήθειες τελικά. Δεν αποκλείεται, συνεπώς, και οι μακρινοί πρόγονοί μας να μην κοιμούνταν το «ενδεδειγμένο» οκτάωρο.

Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας Current Biology, μελέτησαν τις συνήθειες τριών απομονωμένων φυλών της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Σχόλιο: Ίσως τελικά το ερώτημα δεν είναι "πόσο κοιμόμαστε" αλλά "πως κοιμόμαστε":

Ύπνος στο απόλυτο σκοτάδι για καλύτερη υγεία

Ύπνος σε κρύο περιβάλλον: Ότι καλύτερο για την υγεία μας!


Megaphone

Η φωνή μέσα μας που σαμποτάρει τις προσπάθειες μας για αλλαγή και βελτίωση

φωνές
Είναι η φωνή που συνήθως εμφανίζεται όταν αποφασίσουμε να προχωρήσουμε, πριν από κάθε αλλαγή, πρωτοβουλία ή ξεκίνημα. Μέσα από ένα ατέρμονο εσωτερικό debate που αναβάλλει κάθε δράση και δημιουργεί αμφιβολίες για το αν θα τα καταφέρουμε ή φόβους ότι θα εκτεθούμε σε κίνδυνους, καταφέρνει να μας βάλει τρικλοποδιά ακόμη και πριν από τη γραμμή εκκίνησης.

Εχει βαλθεί να σαμποτάρει κάθε μετακίνηση από τη ζώνη ασφάλειας όπου έχουμε συνηθίσει να ζούμε. Και το χειρότερο; Εχει το ταλέντο να πείθει ότι έχει δίκιο.

«Εχω τα προσόντα, αλλά είναι νωρίς να ζητήσω προαγωγή». «Αν με απορρίψει θα ντρέπομαι». «Καλύτερα να αρχίσω από του χρόνου». «Θέλει πολλή δουλειά». «Δεν θα τον παρακαλέσω. Ας καταλάβει μόνος την αξία μου». «Πού να χωρέσει στο πρόγραμμά μου;»

Δεν φαίνεται παράλογο μια φωνή μέσα μας να προσπαθεί να μας αποτρέψει από επιπλέον ταλαιπωρίες. Πόσο λογικό όμως είναι να εστιάζει μόνο στα αρνητικά, την ώρα που είναι να προχωρήσουμε για να μάθουμε, να αναπτυχθούμε, να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας;

Βάζουμε έναν στόχο και μετά δημιουργούμε έναν διάλογο που εμποδίζει την ολοκλήρωσή του. Παρότι τα επιχειρήματα αυτού του αυτόκλητου σαμποτέρ φαίνονται χρήσιμα ή προστατευτικά, η αλήθεια είναι ότι αν τους δώσουμε μεγάλη σημασία μάς απομακρύνουν από την πορεία μας.

Το πιο σημαντικό για να αντιμετωπίσουμε τον σαμποτέρ μας είναι να τον αναγνωρίζουμε. Μια καλή λύση είναι να τον προσωποποιήσουμε. Πώς σχολιάζει, ποιος είναι ο τόνος της φωνής του, οι αγαπημένες του ατάκες; Γιατί να μην του δώσουμε ένα όνομα που του ταιριάζει; Είναι τελειομανής, φοβητσιάρης, παρανοϊκός, μάρτυρας, ελιτιστής, ενοχικός, κακομαθημένος;

Μετά χρειάζεται απλώς να τον καθησυχάσουμε. Αναγνωρίζουμε τη μισή αλήθεια του, διαβεβαιώνουμε ότι μπορούμε να χειριστούμε μια πιθανή αρνητική εξέλιξη, θυμίζουμε τις αρχικές μας προτεραιότητες. Αλλες φορές, πάλι, χρειάζεται μόνο να τον βγάλουμε από την πρίζα. Τι θα μας συμβεί αν συνεχίσουμε να τον ακούμε;

Σχόλιο: Όταν αρχίσουμε να συνειδητοποιούμαι τη δύναμη που έχει αυτή η φωνή και πόσο μας κάνει να υποφέρουμε, ενώ αυτά που μας λέει δεν έχουν βάση στην πραγματικότητα ή σε σχέση με το τι πραγματικά συμβαίνει στο περιβάλλον μας, τότε είναι που αρχίζουμε να παίρνουμε την ευθύνη και τον έλεγχο και να αποφασίζουμε εμείς εάν θα ακούσουμε ή όχι αυτά μας λέει η φωνή.


Magic Wand

Οι ευεργετικές ιδιότητες των παραμυθιών

παραμύθι
Πόσες φορές δεν ταξιδέψαμε σε τόπους μαγικούς, παρέα με νεράιδες, ξωτικά και ζώα με μαγική λαλιά, ακούγοντας γνώριμες φωνές να αφηγούνται παραμύθια... Αν είχαμε την ευκαιρία να το κάνουμε ξανά, δεν θα την αρπάζαμε, χωρίς κουβέντα και πολλά πολλά;

Μια πλασμένη ιστορία, μια τεχνητά καμωμένη διήγηση ξεκινά πάντοτε με την πρόταση, "Μία φορά και έναν καιρό". Ακόμη, όμως, και αν αυτή η εισαγωγή προϋποθέτει ταξίδι σε έναν κόσμο εξωπραγματικό, τα παραμύθια στην πραγματικότητα, αφηγούνται την παιδική ηλικία ενός παιδιού ή και τη ζωή ενός ενήλικα.

Ρωτώντας ένα παιδί σήμερα, εάν θα προτιμούσε να διαβάσει ένα παραμύθι ή να παίξει ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι, θα απαντούσε χωρίς σκέψη, το δεύτερο. Τι απέγιναν η Κοκκινοσκουφίτσα με την αφέλειά της, η Σταχτοπούτα με το γυάλινο γοβάκι, ο Τζακ και η Φασολιά του, όλα εκείνα τα πλάσματα που εξάπτουν τη φαντασία μας; Ο κόσμος της τεχνολογίας κερδίζει, σήμερα, τον κόσμο του παραμυθιού, χωρίς να του αφήνει πολλά περιθώρια.

Συμβολικές μορφές και αρχέτυπες εικόνες είναι ικανές να συμβολίσουν την περίοδο που περνά κάθε παιδί μέχρι να φτάσει στην ενηλικίωση. Πολλά παιδιά δεν το γνωρίζουν, ενδεχομένως και πολλοί ενήλικες, ότι τα παραμύθια είναι ευεργετικά.

Ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στην Καλιφόρνια, διαπίστωσε ότι τα παιδιά που "καληνυχτίζουν" τη μέρα με ένα παραμύθι, έχουν καλύτερη αντίληψη της γλώσσας. Η δεκάλεπτη ανάγνωση μίας ιστορίας πριν από τον ύπνο, ενισχύει τις μαθησιακές ικανότητες των παιδιών, ενώ παράλληλα ενεργοποιεί τη μνήμη και τη φαντασία. Τα προφορικά ερεθίσματα δημιουργούν αστραπιαία αντίληψη που στηρίζεται σε έννοιες, εικόνες και σκέψεις.

Σχόλιο: Οι περιπέτεις σε όλα τα παραμύθια αποκαλύπτουν το αρχέτυπο ταξίδι του ήρωα/ηρωίδας, όπως το απεκάλεσε ο Τζόζεφ Κάμπελ στο βιβλίο του, Ο Ήρωας με τα Χίλια Πρόσωπα:
Η τυπική πορεία της μυθολογικής περιπέτειας του ήρωα είναι μια μεγέθυνση της φόρμουλας που αναπαρίσταται στις τελετουργίες μετάβασης προς ενηλικίωση: διαχωρισμός - μύηση - επιστροφή: που μπορούν να ονομαστούν η πυρηνική μονάδα του μονόμυθου. 'Ενας ήρωας αποτολμά να περάσει από τον κόσμο του συνήθους σήμερα σε έναν κόσμο υπερφυσικού θαύματος, όπου αντιμετωπίζονται καταπληκτικές δυνάμεις και κερδίζεται μία αποφασιστική νίκη. Ο ήρωας επιστρέφει από αυτήν τη μυστήρια περιπέτεια με τη δύναμη να απονείμει ευλογίες στους συνανθρώπους του.

Ο κοσμογονικός κύκλος παρουσιάζεται με καταπληκτική συνάφεια στα ιερά γραπτά όλων των ηπείρων, και δίνει στην περιπέτεια του ήρωα μια καινούρια και ενδιαφέρουσα κατεύθυνση, γιατί τώρα φαίνεται πως το επικίνδυνο ταξίδι ήταν μόχθος όχι για επίτευξη αλλά για επανεπίτευξη, όχι για ανακάλυψη αλλά για επανανακάλυψη. Οι θεϊκές δυνάμεις που αναζητήθηκαν και κερδηθήκαν μέσω κινδύνων, αποκαλύπτονται πως από πάντα υπήρχαν μέσα στην καρδιά του ήρωα. Είναι ο «γιος του βασιλιά» που έμαθε την πραγματική ταυτότητά του και μετέπειτα άρχισε να ασκεί την αρμόζουσα δύναμή του - γιος του Θεού... Από αυτήν την άποψη ο ήρωας είναι σύμβολο εκείνης της θείας δημιουργικής και λυτρωτικής εικόνας που βρίσκεται κρυμμένη μέσα σε όλους μας, περιμένοντας να αναγνωριστεί και να της αποδοθεί ζωή.



Clipboard

Μάθετε να αποκρυπτογραφείτε τη γλώσσα του πιστότερου σας φίλου

σκύλος
Επιστρέφεις στο σπίτι από τη δουλειά και η ουρά του σκυλιού σου γίνεται ελικόπτερο από τον ενθουσιασμό. Είναι προφανές πως χαίρεται τρομερά που σε βλέπει. Έπειτα, όμως, καμπουριάζει, ρίχνει το κεφάλι και σου ρίχνει ένα παρατεταμένο, διαπεραστικό βλέμμα. Τώρα είναι προφανές πως προσπαθεί να σου πει κάτι... αλλά τι;

Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε πώς να ερμηνεύουμε τη γλώσσα του σώματος του σκυλιού μας, ώστε να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε και να λύνουμε επείγοντα ζητήματα υγείας αλλά και να περνάμε υπέροχες, διασκεδαστικές στιγμές μαζί του. Για αυτό, μιλήσαμε με μερικούς ειδικούς αναλυτές της σκυλίσιας συμπεριφοράς ώστε να μας εξηγήσουν τι σημαίνουν στην πραγματικότητα οι πιο συνηθισμένες κινήσεις σώματος των σκύλων. Να θυμάστε πως κάθε συμπεριφορά του σκύλου σας μπορεί να έχει διαφορετικά νοήματα, ανάλογα με την περίπτωση. Αυτές, ωστόσο, είναι οι πιο συνηθισμένες:

Επίμονο βλέμμα = «Θέλω την προσοχή σου»

Το άμεσο, επίμονο βλέμμα μπορεί να είναι σημάδι επιθετικότητας, συνήθως όμως τα σκυλιά κοιτάζουν επίμονα τους ανθρώπους για να τραβήξουν την προσοχή τους, λέει η εμπειρογνώμων της σκυλίσιας συμπεριφοράς Victoria Stilwell, στη Huffington Post. Χρησιμοποιήστε άλλες ενδείξεις της γλώσσας του σώματός του για να καθορίσετε τι ακριβώς θέλει να σας πει: Σας κοιτάζει με το σώμα του σφιγμένο και το κεφάλι κάτω; Ίσως να πονάει. Μήπως σας κοιτάζει με το σώμα του χαλαρωμένο και ανυπομονησία στο βλέμμα; Μπορεί να αποζητά χάδια ή/και φαγητό. Σας κοιτάζει και μετά τρέχει προς το λουρί του; Ξέρετε τι σημαίνει αυτό.

Σχόλιο: Διάγνωση καρκίνου με τη μουσούδα

Τα σκυλιά μπορούν να ξεχωρίσουν τους αξιόπιστους ανθρώπους από τους αναξιόπιστους


Hearts

Η καταστολή συναισθημάτων μπορεί να βλάψει την ψυχική μας υγεία

Εικόνα
Αν και μπορεί να φαίνεται δελεαστικό να έχουμε ένα 'γενναίο πρόσωπο', είναι πραγματικά OK να κλάψουμε
Πόσες φορές ήθελες να κλάψεις, να πλαντάξεις, να πέσεις στα πατώματα για μερικά λεπτά ή και παραπάνω, απλά για να αποφορτιστείς και να βγάλεις από μέσα σου την κακή ενέργεια; Την επόμενη φορά που θα θελήσεις να το κάνεις, ξέσπασε ελεύθερα. Η επιστήμη προειδοποιεί πως η καταστολή των συναισθημάτων μπορεί να βλάψει την ψυχική μας υγεία.

Ειδικότερα, η βρετανική φιλανθρωπική οργάνωση Mind, της οποίας επικεφαλής είναι ο σύμβουλος ψυχικής υγείας Paul Farmer, διεξήγαγε μια έρευνα σχετική με την καταστολή και την έκφραση των συναισθημάτων, με τη συμμετοχή 2063 ενηλίκων.

Ένας στους τέσσερις ανθρώπους ηλικίας 18 -34 ετών παραδέχτηκε πως το σκέφτεται προτού να δείξει τα συναισθήματά του κάθε φορά που νιώθει ευάλωτος, καθώς αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως σημάδι αδυναμίας, σε σύγκριση με μόλις έναν στους δέκα άνω των 55 ετών που έχουν τέτοιες αναστολές.

Μάλιστα ένας στους πέντε ανθρώπους της νεότερης ηλικιακής ομάδας ανέφεραν ότι έφταναν στο σημείο όπου ήθελαν ακόμα και να φωνάξουν εξαιτίας του άγχους.

Επιπλέον, τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι γυναίκες είχαν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες από τους άνδρες να φωνάξουν λόγω άγχους, διπλάσιες πιθανότητες να πουν ότι το κλάμα τους κάνει να αισθάνονται καλύτερα, ενώ οι μισές συμμετέχουσες παραδέχτηκαν πως στράφηκαν στο φαγητό για να αντιμετωπίσουν τα αρνητικά συναισθήματα, σε σύγκριση με τα δύο πέμπτα των ανδρών.

Σχόλιο: Κι όμως κυρία μου, κι οι άντρες κλαίνε... αλλά όχι τόσο πολύ ούτε τόσο συχνά


Question

Γιατί είναι δύσκολο να παίρνουμε αποφάσεις;

απόφαση
Μία από τις πιο διαδεδομένες λέξεις των τελευταίων ημερών στην Ελλάδα, είναι η λέξη "απόφαση" και οι διαστάσεις που παίρνει η σημασία της. Στην πολιτική -και όχι μόνο- σκηνή, στον δρόμο, στο σπίτι, στα social media, οι λέξεις "εκλογές", "παλιό" και "νέο", "μπροστά" και "πίσω", έχουν γίνει τα trends.

Πέρα όμως από τις ερμηνείες και τις διαστάσεις των ανωτέρω λέξεων, η λήψη αποφάσεων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα συναισθήματα των ανθρώπων. Όπως σημειώνει ο επιστημονικός συγγραφέας του βιβλίου How We Decide, Jonah Lehrer: "Αν δεν ήταν τα συναισθήματά μας, η λογική δεν θα υπήρχε καθόλου".

Αυτές τις ώρες, που ο καθένας δίνει τη δική του προσωπική "πάλη της απόφασης", μία ματιά στους μηχανισμούς πίσω από τη διαδικασία, όπως τους φανερώνει η επιστήμη, ίσως, είναι ένας καλός τρόπος να καθαρίσουμε το μυαλό μας ή τουλάχιστον, να κάνουμε ένα απαραίτητο διάλειμμα, πριν διαβούμε τον Ρουβίκωνά μας.

Αποφάσεις, διαίσθηση και βιασύνη

Σύμφωνα με την ψυχολόγο Linda Sapadin, η οποία έχει δημοσιεύσει συμβουλευτικά άρθρα με το πώς να αποφασίζουμε σωστά, υπάρχει μια διάκριση μεταξύ παρορμητικότητας και διαίσθησης.

Αναγνωρίζοντας πως οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποφασίζουν σε κρίσιμες στιγμές, η Sapadin γράφει ότι ένας τρόπος που μπορεί να διευκολύνει τη λήψη αποφάσεων είναι η διαίσθηση, η οποία σύμφωνα με την ίδια είναι μια εντύπωση, μια αντίληψη και μια διορατικότητα που πολλές φορές μπορεί να λειτουργήσει ως μια σημαντική πηγή πληροφοριών.

Στον αντίποδα βρίσκεται η παρόρμηση, δηλαδή η προσπάθεια αντιμετώπισης μιας συναισθηματικής ανάγκης που διαρκεί λίγο και μπορεί να συγκεντρωθεί απλώς σε μια στιγμή.

Σύμφωνος με τη θεωρία της Linda Sapadin βρίσκεται ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του πανεπιστημίου του Waterloo στο Οντάριο, David Welch, ο οποίος κάνει λόγο για τη βιασύνη και την ανάγκη επιλογής και απόφασης κάτω από πιέσεις, μιλώντας για το χρυσό δίδυμο του συνειδητού μυαλού και την συλλογή αξιόπιστων πληροφοριών.

Σχόλιο: Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με υψηλό δείχτη συναισθηματικής νοημοσύνης έχουν μεγαλύτερη επιτυχία στη σωστή λήψη αποφάσεων γιατί τους προστατεύει από τις συνήθεις προκαταλήψεις.


Post-It Note

Μήπως είστε απ' αυτούς που δεν θέλουν να κακοκαρδίζουν κανένα (people pleaser);

people pleaser
Υπάρχει μία κατηγορία ανθρώπων που αποφεύγουν να κακοκαρδίσουν οποιονδήποτε βρίσκεται κοντά τους, οπότε δυσκολεύονται να αρνηθούν το οτιδήποτε ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι η ζωή τους θα γίνει πιο δύσκολη.

Έρευνα που έγινε το 2012 διαπίστωσε ότι όσοι θέλουν να ικανοποιούν τους άλλους, έχουν την τάση να ενδίδουν στις κοινωνικές πιέσεις, ακόμα κι όταν αυτές δεν εκφράζονται λεκτικά. Αν και δεν είναι καλό να είσαι πνεύμα αντιλογίας, δεν χρειάζεται να λέτε συνέχεια και σε όλα «ναι», ειδικά αν αυτή σας η κατάφαση είναι εις βάρος σας. Με λίγα λόγια, δεν χρειάζεται να σκέφτεστε συνέχεια πως να ευχαριστήσετε τους γύρω σας και να ξεχνάτε τον εαυτό σας.

Αυτά είναι τα 9 σημάδια που πρέπει να έχετε υπόψη σας για να διαπιστώσετε αν ανήκετε κι εσείς σε αυτή την κατηγορία.

Σχόλιο: Αν πιστεύετε ότι ανήκετε στην κατηγορία ανθρώπων που δεν θέλουν να κακοκαρδίζουν κανένα ακόμα κι αν αυτό είναι εις βάρος σας, προσοχή! Καταστρέφετε την υγεία σας!

"Όταν το σώμα λέει Όχι"
Πολλοί άνθρωποι με έντονο το αίσθημα του καθήκοντος ή της ευχαρίστησης των άλλων, καταπιέζουν το συναίσθημα του θυμού που μπορεί να νιώθουν, το οποίο όμως λειτουργεί, όπως το ανοσοποιητικό σύστημα για να προστατεύσει τον οργανισμό. Γυναίκες, για παράδειγμα, με καρκίνου του μαστού, που δεν εκφράζουν το θυμό τους, αποδείχτηκε ότι έχουν μειωμένη δραστηριότητα μιας ομάδας κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, τα οποία θεωρούνται «φυσικά δολοφονικά κύτταρα» και προστατεύουν τον οργανισμό από βακτήρια και ιούς. Γι'αυτό το λόγο, είναι πιο επιρρεπείς στις αρρώστιες. Σε άλλη έρευνα, αναδείχτηκε η σημασία των σχέσεων που έχουμε με τους γύρω μας, καθώς απομονωμένοι φοιτητές ιατρικής υπό το άγχος των εξετάσεων, εμφάνιζαν μειωμένη δραστηριότητα των ανοσοποιητικών κυττάρων. Έτσι, ο τρόπος που εκφραζόμαστε και συμπεριφερόμαστε απέναντι στους άλλους έχει άμεσο αντίκτυπο στην υγεία μας.

Χαρακτηριστικό, ακόμη, είναι το παράδειγμα μιας γυναίκας εβραϊκής καταγωγής, η οποία ετοίμαζε το δείπνο για το Rosh Hashanah (Αλλαγή του χρόνου για τους Εβραίους που γιορτάζεται το Σεπτέμβριο) και είχε το άγχος να ετοιμάσει το φαγητό για την οικογένειά της και να προλάβει να φύγει, πριν φτάσει ο αδελφός, ο οποίος δεν την ήθελε στο τραπέζι. Καταπιεζόταν, δηλαδή, να φτιάξει ένα εορταστικό δείπνο, από το οποίο η ίδια θα έλειπε. Τελικά δεν κατάφερε να τελειώσει το δείπνο και οδηγήθηκε στο νοσοκομείο ύστερα από την πρώτη κρίση ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Το σώμα της είπε «όχι», γιατί εκείνη δεν μπορούσε να το πει.



Heart

Ένα μοναδικό βίντεο: Τι είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους;

Εικόνα
Τα τελευταία 3 χρόνια, ο κινηματογραφιστής και καλλιτέχνης Yann Arthus-Bertrand ταξίδεψε σε 60 χώρες, παίρνοντας συνεντεύξεις από περισσότερους από 2.000 ανθρώπους σε δεκάδες γλώσσες, επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα: Τι είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους; Το αποτέλεσμα είναι το HUMAN, ένα ντοκιμαντέρ με ιστορίες μαχητών της ελευθερίας στην Ουκρανία, αγροτών στο Μάλι έως και θανατοποινιτών στις ΗΠΑ, αγγίζοντας θέματα που μας αφορούν όλους, όπως: αγάπη, δικαιοσύνη, ευτυχία και το μέλλον του πλανήτη.

Από τις 12 Σεπτεμβρίου η Google διαθέτει το HUMAN δωρεάν στο YouTube και στο Google Play. Οι τρεις εκτενείς εκδοχές της ταινίας, διάρκειας 90 λεπτών θα είναι διαθέσιμες στα αραβικά, αγγλικά, γαλλικά, πορτογαλικά, ρωσικά και ισπανικά.

Στο YouTube, μπορείτε να παρακολουθήσετε επιπλέον σκηνές που περιλαμβάνουν συνεντεύξεις με προσωπικότητες όπως ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Ban-Ki Moon, η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των ζώων Jane Goodall και η ηθοποιός Cameron Diaz, όλοι συμμετέχοντες στην ταινία.

Στο Cultural Institute της Google, μπορείτε να μάθετε για την προέλευση της ταινίας και να ακούσετε ανέκδοτα στιγμιότυπα από τους δημιουργούς της. Επίσης, μπορείτε να γνωρίσετε τους χαρακτήρες της ταινίας στην καθημερινότητά τους, με 6 εκθέσεις με φωτογραφίες και βίντεο από τα παρασκήνια, καθώς και συλλογές που υπογραμμίζουν την διαδικασία δημιουργίας αεροφωτογραφιών που αποτελούν χαρακτηριστικό του Arthus-Bertrand.

Δείτε ολόκληρο το βίντεο:

X

Οι γονείς που ελέγχουν τα παιδιά τους τα κάνουν δυστυχισμένα

Εικόνα
Οι γονείς που θέλουν να ελέγχουν στα πάντα τα παιδιά τους, τα κάνουν δυστυχισμένα και εξαρτώμενα για μια ζωή, προειδοποιούν βρετανοί επιστήμονες.

Σε μελέτη με χιλιάδες εθελοντές, τους οποίους παρακολούθησαν από την εφηβεία έως την έβδομη δεκαετία της ζωής τους, ανακάλυψαν πως όσοι είχαν γονείς οι οποίοι παρενέβαιναν στην ιδιωτική τους ζωή όταν ήσαν παιδιά, είχαν χαμηλότερο επίπεδο ψυχικής ευεξίας και ευτυχίας όταν μεγάλωσαν.

Μάλιστα οι διαφορές που παρατηρήθηκαν είναι εφάμιλλες με εκείνες που αναμένονται σε άτομα τα οποία πολύ νωρίς στη ζωή τους έρχονται αντιμέτωπα με το πένθος.

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στην «Επιθεώρηση Θετικής Ψυχολογίας» (JPP), διεξήχθη από επιστήμονες του University College του Λονδίνου (UCL) σε σχεδόν 2.000 εθελοντές.

Στην ηλικία των 13-15 ετών και εν συνεχεία στα 30, τα 40 και στα 60 τους συμπλήρωσαν ειδικά ερωτηματολόγια για τον ψυχολογικό έλεγχο που τους ασκούσαν οι γονείς τους - λ.χ. αν τους άφηναν να παίρνουν μόνοι τους αποφάσεις, αν παραβίαζαν την ιδιωτικότητά τους και αν εμπόδιζαν την ανεξαρτησία τους.

Τους ρώτησαν επίσης για τον συμπεριφορικό έλεγχο που τους ασκούσαν οι γονείς τους - αν δηλαδή ήταν άτεγκτοι σε θέματα συμπεριφοράς των παιδιών ή ήταν πιο χαλαροί.

Όπως έδειξαν οι απαντήσεις τους, ο αυστηρός ψυχολογικός έλεγχος σχετιζόταν με χαμηλότερη ψυχική ευεξία και ικανοποίηση από τη ζωή, ενώ ο συμπεριφορικός όχι.

Σχόλιο: 7 χαρακτηριστικά που πρέπει να έχουν οι γονείς και όσοι φροντίζουν παιδιά

Η σημασία των ορίων στην υγιή ανάπτυξη του παιδιού, πράξη φροντίδας και αγάπης