H προθυμία του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί, να υποστηρίξει μια στρατιωτική επέμβαση με δήθεν στόχο την προστασία του άμαχου πληθυσμού, έρχεται σε αντίθεση με την υποδοχή που προσφέρθηκε στον πρόεδρο της Λιβύης, Μουαμάρ Καντάφι, όταν εκείνος επισκέφθηκε το Παρίσι το Δεκέμβριο του 2007 και υπέγραψε σημαντικές στρατιωτικές συμφωνίες, αξίας 4,5 δις ευρώ περίπου, μαζί με συμφωνίες συνεργασίας με στόχο την ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας για χρήσεις σε καιρό ειρήνης. Οι συμβάσεις, που η Λιβύη δεν φαινόταν πλέον πρόθυμη να συνεχίσει να υπακούει, συγκεντρώνονται σε 14 Dassault Rafale μαχητικά πολλαπλών ρόλων και τον οπλισμό τους (το ίδιο μοντέλο που η Γαλλία πούλησε ή προσπαθεί να πουλήσει στον Στρατηγό της Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, τον αυτοαποκαλούμενο στρατάρχη), 35 ελικόπτερα Eurocopter, έξι περιπολικά σκάφη, εκατό τεθωρακισμένα οχήματα και 17 αναβαθισμένα μαχητικά Μirage F, που πωλούνταν από την Dassault Aviation στη δεκαετία του 1970 [2].
Οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες (Occidental Petroleum, State Oil, Petro-Canada ...) που εργάζονται στη Λιβύη, βοήθησαν τη Λιβύη να πληρώσει την αποζημίωση των 1,5 δισεκατομμύριων δολαρίων, που το καθεστώς της Λιβύης είχε συμφωνήσει να καταβάλει στις οικογένειες των θυμάτων της πτήσης Pan Am 103 [3]. Εκείνη την εποχή, η αποζημίωση επρόκειτο να είναι ένας από τους βασικούς όρους, που έπρεπε να ικανοποίησει η Λιβύη, ώστε να γίνει ξανά αποδεκτή στην κοινότητα των διεθνών σχέσεων.
Σχόλιο: 10 πράγματα που δεν γνωρίζατε για την Λιβύη ύπο την λεγόμενη δικτατορία του Καντάφι
Η αναρχία και η ισχυρή παρουσία του Iσλαμικού Κράτους στη Λιβύη μετά την καταστροφή της από το ΝΑΤΟ
Όταν ο Καντάφι προειδοποίησε τον Μπλερ ότι η καταστροφή του καθεστώτος του θα έφερε τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη