gaddafi
© Desconocido
Τι σκέφτεστε εσείς όταν ακούτε το όνομα του Συνταγματάρχη Καντάφι; Τύραννος; Δικτάτορας; Τρομοκράτης; Ε λοιπόν, οι πολίτες της Λιβύης θα διαφωνούσαν αλλά θέλουμε να αποφασίστε οι ίδιοι σας.

Κυβερνόντας τη χώρα για 41 χρόνια μέχρι τον θάνατό του τον Οκτώμβριο του 2011, ο Μουαμάρ Καντάφι έκανε ορισμένα καταπληκτικά κατορθώματα για τη χώρα του και προσπάθησε επανειλημμένα να ενώσει και να ενδυναμώσει όλη την Αφρική. Έτσι λοιπόν ανεξαρτήτως του τι ακούσατε και είδατε στα ΜΜΕ ο Καντάφι έχει ολοκληρώσει ισχύρα κατορθώματα που δεν είναι χαρακτηριστηκά ενός μοχθηρού δικτάτορα.

1. Στη Λιβύη η κατοικία θεωρείται φυσικό ανθρώπινο δικαίωμα

Στο Πράσινο Βιβλίο του Καντάφι δηλώνει: "Η κατοικία αποτελεί ατομική και οικογενειακή βασική ανάγκη, ως εκ τούτου η κατοικία δεν πρέπει να βρίσκεται σε ιδιοκτησία άλλων". Το Πράσινο Βιβλίο του Καντάφι περιέχει την πολιτική φιλοσοφία του επίσημου ηγέτη. Δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το 1975 και προοριζόταν για ανάγνωση από όλους τους Λίβυους, και συμπεριλαμβάνεται στο εθνικό πρόγραμμα σπουδών.

2. Η εκπαίδευση και η ιατρική περίθαλψη ήταν τελείως δωρεάν.

Υπό την κυριαρχία του Καντάφι η Λιβύη είχε μια από τις καλύτερες υπηρεσίες ιατρικής περίθαλψης στον αραβικό και στον αφρικανικό κόσμο. Επίσης, αν κάποιοι Λίβυοι πολίτες δεν είχαν πρόσβαση στο επιθυμητό εκπαιδευτικό πρόγραμμα ή στη σωστή ιατρική περίθαλψη στη Λιβύη, χρηματοδοτήθηκαν για να πάνε στο εξωτερικό.

3. Ο Καντάφι πραγματοποίησε το μεγαλύτερο αρδευτικό έργο στον κόσμο.

Το μεγαλύτερο σύστημα άρδευσης στον κόσμο, επίσης γνωστό ως ο μεγάλος ανθρωπογενής ποταμός σχεδιάστηκε για να κάνει το νερό άμεσα διαθέσιμο σε όλους τους Λίβυους σε όλη τη χώρα. Χρηματοδοτήθηκε από την κυβέρνηση του Καντάφι και φημίζεται πως ο ίδιος ο Καντάφι το αποκάλεσε «το όγδοο θαύμα του κόσμου".
libya water
4. Η έναρξη μιας επιχείρησης καλλιέργειας ήταν δωρεάν.

Εάν οποιοσδήποτε Λίβυος ήθελε να ξεκινήσει γεωργική καλλιέργεια, του δίνονταν κατοικία, αγρόκτημα, ζώα και σπόροι για καλλιέργεια, όλα δωρεάν.

5. Μητέρες με νεογέννητα μωρά λάμβαναν υποτροφίες.

Κάθε γυναίκα στην τοκετό παιδιού της λάμβανε 5000 (αμερικανικά δολάρια) για τον εαυτό της και το παιδί.

6. Ο ηλεκτρισμός ήταν δωρεάν.

Ο ηλεκτρισμός στη Λιβύη ήταν δωρεάν, πράγμα που σήμαινε: απολύτως κανένας ηλεκτρικός λογαριασμός.

7. Φθηνή βενζίνη

Κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του Καντάφι, η τιμή της βενζίνης στη Λιβύη ήταν τόσο χαμηλή που κόστιζε μόνο 0,14 (αμερικανικά δολάρια) ανά λίτρο.
libya oil
8. Ο Καντάφι ανέβασε το επίπεδο μόρφωσης

Πριν τον Καντάφι μόνο το 25% των Λίβυων ήταν μορφωμένοι. Αυτό το ποσοστό το ανέβασε μέχρι και το 87% υπό την διακυβέρνησή του, με το 25% να αποτελούν πτυχιούχοι απόφοιτοι πανεπιστημίων.

9. Η Λιβύη είχε δική της ανεξάρτητη κεντρική κρατική τράπεζα

Η Λιβύη ήταν η μόνη χώρα στον κόσμο που είχε κεντρική τράπεζα που άνηκε στο κράτος, πράγμα που σήμαινε ότι ήταν σε θέση να δώσουν δάνεια στους πολίτες με μηδέν τοις εκατό τόκο κατά την νομοθεσία και δεν είχαν εξωτερικό χρέος.
libya state bank
10. Το χρυσό δηνάριο

Πριν την πτώση της Τρίπολης και τον πρόωρο θάνατό του, ο Καντάφι προσπάθησε να εισάγει ένα ενιαίο νόμισμα Αφρικής φτιαγμένο από χρυσό. Ακολουθώντας τα βήματα του αείμνηστου μεγάλου πρωτοπόρου Marcus Garvey, ο οποίος έπλασε πρώτα τον όρο «Ηνωμένες Πολιτείες της Αφρικής", ο Καντάφι ήθελε να εισάγει και να γίνεται εμπόριο μόνο με το αφρικανικό χρυσό δηνάριο - μια κίνηση που θα μπορούσε να ρίξει την παγκόσμια οικονομία στο χάος.

Το δηνάριο θα βρισκόταν ευρέως σε αντίθεση με την «ελίτ» της σημερινής κοινωνίας και ποιος θα μπορούσε να τους κατηγορήσει; Αφρικανικά έθνη θα είχαν επιτέλους τη δύναμη να βγουν από το χρέος και τη φτώχεια και να εμπορεύονται μόνο μ' αυτό το πολύτιμο συνάλλαγμα. Θα ήταν τελικά σε θέση να πουν «όχι» στην εξωτερική εκμετάλλευση και να θέσουν οι ίδιοι τους, κατά την δική τους γνώμη, την αξία των πολύτιμων πόρων τους. Έχει ειπωθεί ότι το χρυσό δηνάριο ήταν ο πραγματικός λόγος για την εξέγερση της ηγεσίας του ΝΑΤΟ, σε μια προσπάθεια να εκδιώξουν τον ειλικρινή ηγέτη.

gold dinar

Ήταν λοιπόν ο Μουαμάρ Καντάφι τρομοκράτης;


Λίγοι μπορούν να απαντήσουν σε αυτήν την ερώτηση επαρκώς, αλλά αν κάποιος μπορεί, αυτός είναι ο Λίβυος πολίτης που έχει ζήσει κάτω από την διακυβέρνησή του. Όποια και αν είναι η περίπτωση, φαίνεται μάλλον προφανές ότι έκανε κάποια θετικά πράγματα για τη χώρα του, παρά την κακή φήμη γύρω από το όνομά του. Και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να προσπαθήσουμε να θυμηθούμε όταν κρίνουμε στο μέλλον.

Αυτό το ιδιόμορφο ντοκιμαντέρ εκφράζει μια ενδιαφέρον, αν και κάπως διαφορετική, ιστορία από εκείνη που νομίζουμε ότι γνωρίζουμε: