Αμέσως μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, οι ευρωκράτες διέκοψαν τη ροή ρευστού από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην Τράπεζα της Ελλάδος. Ξεκίνησαν επίσης μια εκστρατεία «φυγής κεφαλαίων», αποσύροντας δισεκατομμύρια ευρώ από την ελληνική οικονομία, προτρέποντας έτσι τους ιδιώτες επενδυτές να ακολουθήσουν στα χνάρια τους. Έπειτα ενεργοποίησαν τα «capital controls» δήθεν για να μετριάσουν τη φυγή κεφαλαίων που οι ίδιοι προκάλεσαν, που είχε ως προβλέψιμο αποτέλεσμα την άνοδο του συνολικού ανεξόφλητου ελληνικού χρέους κατά το ένα τρίτο των μη-πληρωτέων 312 δισ ευρώ. Η οικονομία της Ελλάδας συρρικνώθηκε κατά 30% αφότου έπεσε σε ύφεση πριν 8 χρόνια, μια συρρίκνωση που είναι χειρότερη - σε διάρκεια και βάθος - από την Μεγάλη Οικονομική Ύφεση των ΗΠΑ της δεκαετίας του 1930.
Καθ' όλη την εκστρατεία της οικονομικής τρομοκρατίας, οι ευρωκράτες μπλόκαραν ή αλλιώς ματαίωσαν όλες τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις που θα ανακούφιζαν τον ελληνικό λαό και θα επανακαθιστούσαν παραγωγική την οικονομία τους. Το έπραξαν αυτό για να γονατίσουν τη χώρα και για να θέσουν σε εφαρμογή την πληθώρα από μέτρα λιτότητας που είδαμε την ελληνική κυβέρνηση να αποδέχεται, μονομιάς και χωρίς αντίσταση. Για όσους από εσάς γνωρίζεται Το Δόγμα του Σοκ της Ναόμι Κλάιν, αυτό είναι καθαρό παράδειγμα οικονομικής θεραπείας-σοκ: «Μόνο μια κρίση - πραγματική ή εικαζόμενη - προκαλεί πραγματική αλλαγή», είχε πει ο σχιζοειδής οικονομολόγος, Μίλτον Φρίντμαν. Κατά τη διαδικασία, η ιδέα πως η Ευρώπη βασίζεται σε κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη αποκαλύφτηκε ως χειραγωγία και κυνική ρητορική. Οι ευρωπαϊκές κεντρικές δυνάμεις επιδίωξαν να δώσουν στα περιφερειακά κράτη μέλη να καταλάβουν τους πραγματικούς κανόνες της ΕΕ: «Εμείς κυβερνούμε, εσείς υπακούετε. Εμείς λεηλατούμε, εσείς παραδίδεστε».
Κατά τη διάρκεια της κρίσης, οι θαρραλέοι έλληνες ανάφεραν τις γερμανικές αποζημιώσεις από τη ναζιστική κατοχή, και πήραν θέση εναντίον των αντι-Ρωσικών κυρώσεων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αναφέρθηκαν δημοσίως σε Grexit. Οι φήμες για Grexit ήταν πάντα από τη μεριά των ευρωκρατών και των τραπεζιτών. Όπως τον ψυχοπαθή που τρελαίνει το θύμα του, παρουσίασαν το Grexit ως ένα εφιαλτικό σενάριο, και μετά το χρησιμοποίησαν ανελέητα ως μέσο επιρροής για να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό και να καταπνίξουν [mentally waterboard] τους ηγέτες τους.
Η ελληνική κυβέρνηση αναλογίστηκε για λίγο τι θα έκανε στο σενάριο χειρότερης περίπτωσης, αλλά η απρόθυμη φύση των σχεδίων τους προς εκείνη την κατεύθυνση αποτελεί την σαφέστερη ένδειξη της δέσμευσης τους να παραμείνουν στην ΕΕ με το ευρώ, και να την ανατρέψουν εκ των έσω. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η ώθηση γι' αυτό προήλθε από τον πρώην ΥΠΟΙΚ, Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος, όταν ρωτήθηκε αν είχαν προετοιμαστεί για να εγκαταλείψουν το ευρώ είπε πως η κυβέρνηση του το είχε συζητήσει, και ότι:
Εάν τόλμησαν να μας κλείσουν τις τράπεζες, το οποίο θεώρησα επιθετική κίνηση απίστευτης ισχύς, θα έπρεπε να ανταποκριθούμε επιθετικά χωρίς όμως να φτάσουμε σε μη αντιστρεπτό σημείο. Θα πρέπει να εκδώσουμε τα δικά μας IOUs, ή τουλάχιστον να αναγγείλουμε ότι θα εκδώσουμε τη δική μας ευρωνομαζόμενη ρευστότητα. Θα πρέπει κουρέψουμε τα ελληνικά ομόλογα του 2012 που κρατούσε η ΕΚΤ, ή να ανακοινώσουμε ότι θα το κάνουμε. Και θα πρέπει να πάρουμε πίσω τον έλεγχο της Τράπεζας της Ελλάδος. Αυτό ήταν το τρίπτυχο, τα τρία πράγματα με τα οποία θεώρησα ότι πρέπει να ανταποκριθούμε αν η ΕΚΤ έκλεινε τις τράπεζες μας.
Σχόλιο: Στο 2ο μέρος θα δούμε περισσότερες αποκαλύψεις από τον Βαρουφάκη σχετικά με την Τρόικα, τη χρήση της ονομασίας «Παγκόσμιος Μινώταυρος» ως αλληγορία για το «Θηρίο», δηλαδή την Αμερικανική Αυτοκρατορία, και γιατί οι ευρωκράτες απόρριψαν το σχέδιο του που θα έλυνε πραγματικά τα οικονομικά προβλήματα της Ευρώπης.