Περισσότερα από 5,5 δισ. ευρώ εκτιμάται ότι κόστισε στους Ευρωπαίους αγρότες ο εμπορικός αποκλεισμός της Ρωσίας, ανέφερε ανώτερος αξιωματούχος των συνδικαλιστικών οργανώσεων των αγροτών.

«Το εμπορικό εμπάργκο στη Ρωσία, το οποίο έχει θύματα τους αγρότες και τους συνεταιρισμούς- έχει κόψει στο μισό, δηλαδή περίπου 5,5 δις. ευρώ, από τις αγροτικές εξαγωγές μας», είπε ο πρόεδρος του Copa Cogeca, μίας ένωσης - «ομπρέλα» που εδρεύει στις Βρυξέλλες και περιλαμβάνει περίπου 60 αγροτικές οργανώσεις από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, Αλμπερτ Ζαν Μαατ.

Ο Μαατ χαιρέτισε ως «ένα βήμα προς τα εμπρός» την κίνηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να λάβει νέα μέτρα για τη στήριξη των παραγωγών οπωροκηπευτικών της ΕΕ και των παραγωγών γαλακτοκομικών προϊόντων, αλλά πρόσθεσε ότι «απέχει πολύ από την αποζημίωση των παραγωγών για τις τεράστιες απώλειές τους».

Μιλώντας εξ ονόματος της Ένωσης Copa Cogeca, που εκπροσωπεί 28 εκατομμύρια γεωργούς της ΕΕ, ο Ζαν Μαατ προέτρεψε την ΕΕ να εντείνει τις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία προκειμένου να αρθούν οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία από την Ε.Ε. για το χοιρινό κρέας στις αρχές του 2014.

Τον Ιούνιο η Ρωσία έδωσε παράταση για ένα ακόμη έτος στην απαγόρευση της από τις εισαγωγές τροφίμων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και τη Νορβηγία. Ο κατάλογος των προϊόντων, που απαγορεύεται πρώτα να εισαχθούν στη Ρωσία τον Αύγουστο του 201,4 περιλαμβάνει το κρέας, τα πουλερικά, τα ψάρια, τα θαλασσινά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα φρούτα και τα λαχανικά.

«Είναι απαράδεκτο να βλέπει, κανείς, το κράτος του Ισραήλ να σκοτώνει παιδιά στην Παλαιστίνη. Πρέπει να ενώσουμε τις φωνές και τις δυνάμεις μας για να ζητήσουμε ειρήνη, εκφράζοντας όλη μας την αλληλεγγύη προς τον παλαιστινιακό λαό» (7/2014)

«Τα θέματα εξωτερικής πολιτικής να μένουν έξω από το πλαίσιο της εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης»(12/2014)

«Η συμμαχία Ελλάδας - Ισραήλ συνεχίζεται»(2/2015)

δηλώσεις Αλ. Τσίπρα στο χρόνο

Μόλις προχτές (22/7) ένας 21χρονος Παλαιστίνιος έπεσε νεκρός από πραγματικά πυρά των ισραληνινών δυνάμεων κατοχής κοντά στη Τζενίν. Ήταν δυο μέρες μετά τη νέα συμφωνία ελληνικής και ισραηλινής κυβέρνησης, με υπογραφές Καμμένου-Γιαλόν αυτή τη φορά.

Η συμφωνία
Τέτοιες συμφωνίες, για το νομικό καθεστώς των ενόπλων δυνάμεων μιας ξένης χώρας όταν σταθμεύουν σε μια άλλη, υπάρχουν πολλές μεταξύ διαφόρων χωρών. Περιέχουν ρυθμίσεις φορολογικές ή περιουσιακές, κυρίως όμως ρυθμίσεις νομικής και δικαστικής δικαιοδοσίας. Ενώ οι ΗΠΑ, με τις πολλές βάσεις τους σε όλον τον πλανήτη, έχουν υπογράψει τέτοιες συμφωνίες με πλειάδα κρατών (π.χ. με την Ελλάδα για τη Σούδα, νόμοι 1893/16.8.1990, 3108/10.2.2003 κ.α.), με το Ισραήλ δεν έχει δεχτεί καμία χώρα να υπογράψει, εκτός από τις ίδιες τις «προστάτιδές» του ΗΠΑ - τώρα και την Ελλάδα!

Οι συμφωνίες αυτές επιτρέπουν στους στρατιωτικούς των βάσεων να βάζουν και να βγάζουν ό,τι θέλουν από τη χώρα χωρίς κανένα τελωνειακό έλεγχο, από όπλα μέχρι τοξικά απόβλητα. Επίσης, με βάση τέτοιες διακρατικές συμφωνίες, Αμερικανοί στρατιωτικοί που διαπράττουν κοινά κακουργήματα κατά του ντόπιου πληθυσμού δικάζονται -και άρα συνήθως αθωώνονται- από αμερικανικά κι όχι ντόπια δικαστήρια. Από τις βάσεις της Νότιας Κορέας ως τη Σούδα στα Χανιά, υπάρχουν πολλές ιστορίες με Αμερικανούς να διαπράττουν εμπρησμούς, φόνους, ληστείες και βιασμούς ντόπιων κατοίκων, αλλά να απαλλάσσονται από τους συμπατριώτες τους στρατοδίκες.

Η «ασυλία» στρατιωτών που καλύπτονται από συμφωνίες σαν αυτές που έχει υπογράψει η Ελλάδα με τις ΗΠΑ και τώρα υπογράφει και με το Ισραήλ, έχει σπάσει κατά καιρούς μόνο μετά από έντονες διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις των κατοίκων. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι συμφωνίες νομικού καθεστώτος ξένων ενόπλων δυνάμεων (SOFAs, κατά τις ΗΠΑ), άλλες φορές δημοσιοποιούνται, άλλες κρατούνται απόρρητες. Μένει να δούμε σε ποια κατηγορία εμπίπτει η συμφωνία Καμμένου-Γιαλόν...

Στην ετεροδικία που προβλέπουν τέτοιες συμφωνίες υπάγεται βέβαια, πρώτη απ' όλα, και η απαγόρευση δίωξης για εγκλήματα πολέμου! Η συμφωνία Καμμένου-Γιαλόν ουσιαστικά υπόσχεται το απαραβίαστο Ισραηλινών στρατιωτικών που θα μπορούσαν να κατηγορηθούν ως εγκληματίες πολέμου. Και ξέρουμε ότι ειδικά στο Ισραήλ τέτοιοι υπάρχουν πολλοί! Ίσως και γι' αυτό το λόγο καμία άλλη χώρα του κόσμου να μην έχει έρθει σε τόσο στενή στρατιωτική συνεργασία με το κράτος-τρομοκράτη.

Με άρθρο του στην Monde diplomatique ο τέως υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης περιγράφει «τον πόλεμο φθοράς, τον οποίο έζησε» και πως η Ελλάδα μόνη ενάντια όλων, διαπομπεύθηκε από τους εταίρους της κατά τη διάρκεια των αμέτρητων και ατελείωτων συναντήσεων.

Σύμφωνα με τον Γιάνη Βαρουφάκη, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποκάλυψε ένα αδιάλλακτο και εκδικητικό πρόσωπο που ενίοτε εξέπληξε.

«Η Ευρώπη, ανήσυχη και θέλοντας να αποφευχθεί η χρεοκοπία των γαλλικών και των γερμανικών τραπεζών, που παρότι αδύναμες είχαν δανείσει δισεκατομμύρια στις ελληνικές κυβερνήσεις -το ίδιο ανεύθυνες με τις τράπεζες-, αποφάσισε να χορηγήσει στην Αθήνα το μεγαλύτερο σχέδιο βοήθειας της ιστορίας. Με μια προϋπόθεση: να προχωρήσει η χώρα σε μια δημοσιονομική εξυγίανση, που μεταφράσθηκε με μια λιτότητα τέτοιας έκτασης, που ουδείς στο παρελθόν είχε ποτέ φανταστεί», εξηγεί ο πρώην υπουργός Οικονομικών.

Ανάμεσα στις συνέπειες της λιτότητας ήταν το ότι άνοιξε ο δρόμος για μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση, παρόλα αυτά, όπως εξηγεί:

«Για πέντε χρόνια η τρόικα, επέμεινε πεισματικά σε αυτό το αδιέξοδο που οι οικονομικοί εμπειρογνώμονες ονομάζουν "extend and pretend", ήτοι "παρατείνουμε και προσποιούμαστε". Πρόκειται για τη στρατηγική να δανείζουμε όλο και πιο πολύ έναν οφειλέτη χρεοκοπημένο, προσποιούμενοι ότι δεν είναι (χρεοκοπημένος), με στόχο να μη καταγράψουμε απώλειες στα χρεόγραφα (τίτλους) που διαθέτουμε»

Ο κ. Βαρουφάκης εξηγεί πως βασικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογή του, ήταν να δώσει άμεσα τέλος σε αυτήν «την υποκριτική στρατηγική της "προσποίησης"» και δίνει λεπτομέρειες για την πρώτη του συνάντηση με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ στην Αθήνα, στη συνέχεια στις συνεδριάσεις του Eurogroup, αλλά και τις παρεμβάσεις Σόιμπλε, που εδραιώνουν την εντύπωση ενός συνεχούς «εκβιασμού απέναντι στη δημοκρατικά εκλεγμένη» ελληνική κυβέρνηση.

Ενός εκβιασμού για «άμεσο ναυάγιο του προγράμματος που θα μεταφραζόταν με το κλείσιμο των τραπεζών» εξηγεί ο Γιάνης Βαρουφάκης.

Ένα κίνημα νέο και γεμάτο ενέργεια ήταν έτοιμο να αλλάξει ένα ολόκληρο έθνος και να αφυπνίσει τη γηραιά ήπειρο. Το Eurogroup και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) συνέτριψαν αυτή την ελπίδα.
Πέρα από το σοκ που τα γεγονότα στην Ελλάδα προκάλεσαν σε κάποιους από τους υποστηρικτές του ευρωπαϊκού σχεδίου, τρία μαθήματα προκύπτουν: Πρώτον, ως προς τη φύση μιας ολοένα και αυταρχικότερης Ένωσης, στο βαθμό που η Γερμανία της επιβάλει, χωρίς αντίβαρο, τη θέλησή της και τις εμμονές της. Δεύτερον, ως προς την αδυναμία μιας κοινότητας βασισμένης σε μια υπόσχεση ειρήνης, να αντλήσει ένα δίδαγμα από την ιστορία, ακόμη και την πιο πρόσφατη και την πιο βίαια, όταν αυτό που την ενδιαφέρει πρωτίστως είναι η επιβολή κυρώσεων στους κακοπληρωτές και στους σκληροκέφαλους. Και τέλος, την πρόκληση που αποτελεί αυτός ο λησμονημένος καισαρισμός, για εκείνους που έβλεπαν την Ευρώπη ως εργαστήριο υπέρβασης του εθνικού πλαίσιου και δημοκρατικής ανανέωσης.

Εκ των προτέρων, οι σχέσεις μεταξύ των κρατών-μελών της ίδια ένωσης, που συναντιούνται στα ίδια θεσμικά όργανα, συμβάλλουν στην εκλογή του ίδιου Κοινοβουλίου κι έχουν το ίδιο νόμισμα, δεν θα έπρεπε να επιτρέπει τέτοιου είδους μηχανορραφίες. Ωστόσο, όλα τα κράτη μέλη του Eurogroup, με εξασφαλισμένη τη συντριπτική υπεροχή τους και με επικεφαλής τη Γερμανία, επέβαλαν σε μια αποδυναμωμένη Ελλάδα ένα τελεσίγραφο που, όπως ο καθένας αναγνωρίζει, επιδεινώνει τα περισσότερα από τα προβλήματά της. Το επεισόδιο αυτό φωτίζει το μέγεθος της ευρωπαϊκής κακοτεχνίας ⁽¹⁾.

Τον περασμένο Ιανουάριο, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές, το κόμμα αυτό της αριστεράς είχε δίκιο καθ'όλη (σχεδόν) την πορεία. Είχε δίκιο που συνέδεε την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας με την "εκκένωση" που υπέστη η χώρα επί πέντε χρόνια, πρώτα από τους σοσιαλιστές και μετά από τη δεξιά. Είχε δίκιο που τόνιζε ότι κανένα κράτος δεν μπορεί να αποκαταστήσει τον διαλυμμένο παραγωγικό του τομέα, όταν πρέπει να δίνει σημαντικά ποσά για την εξόφληση των πιστωτών του. Είχε δίκιο που υπενθύμιζε ότι, σε μια δημοκρατία, η κυριαρχία ανήκει στο λαό και ότι ο λαός χάνει την κυριαρχία του, αν η ίδια πολιτική του επιβάλλεται ό, τι κι αν αποφασίσει ο ίδιος.

Μετά την πλήρη κάλυψη που παρείχε σήμερα από το βήμα της Βουλής ο Αλέξης Τσίπρας στον πρώην υπουργό Οικονομικών, και ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ του προσφέρει πλήρη κάλυψη. «Ο Βαρουφάκης τα έδωσε όλα» είναι ο τίτλος του νέου άρθρου που ο Αμερικανός οικονομολόγος υπογράφει για το γερμανικό περιοδικό Spiegel.

Όπως αναφέρει ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος, ο οποίος συνεργάστηκε με τον πρώην υπουργό Οικονομικών στην εκπόνηση εναλλακτικού σχεδίου σε περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις έπεφταν στο κενό, «ο Βαρουφάκης τα έδωσε όλα για να επιτύχει έναν συμβιβασμό, ο οποίος θα έδινε στην οικονομία σταθερότητα και ανάκαμψη μετά την μεγάλη αποτυχία των τελευταίων πέντε ετών». «Είναι απογοητευτικό ότι δεν υπήρχε καμία ευελιξία από τους δανειστές», υπογραμμίζει ο Γκάλμπρεϊθ.

Αναφερόμενος στο «Plan B», στο οποίο είχε ρόλο συντονιστή, διευκρινίζει ότι η αποστολή «δεν ήταν να αναπτύξουμε ένα μυστικό σχέδιο, αλλά να αναγνωρίσουμε προβλήματα που μπορούσαν να παρουσιαστούν εάν οι Ευρωπαίοι εταίροι έδιωχναν την Ελλάδα από το ευρώ». «Δεν είχαμε εμπλοκή ούτε σε πολιτικές συζητήσεις ούτε σε αποφάσεις της κυβέρνησης», ξεκαθαρίζει εν συνεχεία.

Από το άρθρο του Γκάλμπρεϊθ δε θα μπορούσε να λέιπειο συνήθης ύποπτος... Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. «Σέβομαι τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, αλλά οι πολιτικές του κατευθύνσεις και οι οικονομικές του υποχρεώσεις είναι ασύμβατες με τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας», είναι η άποψη που αναπτύσσει ο Αμερικανός οικονομολόγος.

Τέλος, όπως εκτιμά υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ ΔΝΤ και ευρωπαίων πιστωτών σε ό,τι αφορά τη άφεση χρέους. «Για αυτό η συμφωνία δεν τέθηκε ακόμη σε ισχύ - και είναι ανοιχτό το αν ποτέ θα τεθεί» καταλήγει ο κ. Γκάλμπεϊθ.

Η Γερμανία επιχειρεί να πείσει τους εταίρους της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας σχετικά με το ζήτημα της επανέναρξης του Συμβουλίου Ρωσίας-ΝΑΤΟ. Η Γερμανία είναι «υπέρ», αλλά δεν συμφωνεί το σύνολο των εταίρων, μεταδίδει το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων DPA, το οποίο παραπέμπει στον πρέσβη της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ, Μάρτιν Ερντμαν.

«Δεν υπάρχει συναίνεση επί του παρόντος, αλλά η κατάσταση εξελίσσεται»,δήλωσε ο Ερντμαν.

Το Συμβούλιο ΝΑΤΟ-Ρωσίας ιδρύθηκε το 2002 και η τελευταία συνάντηση σε διπλωματικό επίπεδο πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2014. Από τότε, ο διάλογος μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ έχει «παγώσει». Ο λόγος γι' αυτό είναι η σύγκρουση στην Ουκρανία.

Σύμφωνα με τον Ερντμαν, πολλά μέλη του ΝΑΤΟ μετανιώνουν την έλλειψη διαλόγου με τη Ρωσία. Ο κατάλογος των χωρών που αντιτίθενται στην επανέναρξη του Συμβουλίου δεν αποκαλύφθηκε, αλλά ο οργανισμός σημειώνει ότι είναι κυρίως οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

Το διοικητικό συμβούλιο της συμμαχίας μπορεί να συγκληθεί και πάλι μόνο όταν όλα τα μέλη της συμμαχίας συμφωνούν ομόφωνα.

Πριν από το τέλος του καλοκαιριού οι γαλλικές αρχές θα πάρουν απόφαση για το θέμα της παράδοσης των ελικοπτεροφόρων πλοίων Mistral στη Ρωσία, είπε ο πρωθυπουργός της Γαλλίας, Μανουέλ Βαλς την Παρασκευή μετά από το υπουργικό συμβούλιο στο Ελιζέ.

Ο Γάλλος πρωθυπουργός τόνισε ότι οι σημαντικές αποφάσεις για το θέμα αυτό θα πρέπει να ληφθούν μέχρι το τέλος του Αυγούστου. Ο ίδιος δεν έδωσε λεπτομέρειες σχετικά με το αν η Γαλλία θα παραδώσει τα πλοία στη Ρωσία ή θα καταβάλει αποζημίωση για την αθέτηση της σύμβασης προμήθειας.

Ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε από την εφημερίδα Kommersant, δήλωσε ότι η ποινή για την αθέτηση της σύμβασης θα ανέλθει συνολικά σε 1.2 δισ. ευρώ. Το Κρεμλίνο αρνείται να αποκαλύψει οποιεσδήποτε λεπτομέρειες των συμφωνιών που μπορεί να επιτεύχθηκαν ή να μην επιτεύχθηκαν.

Την Πέμπτη, ο σύμβουλος του Ρώσου προέδρου για τη στρατιωτική-τεχνική συνεργασία, Βλαντιμίρ Κοζίν είπε στο TASS ότι η Γαλλία είχε συζητήσει μόνο το ποσό αποζημίωσης, και το τελικό έγγραφο αναμένεται να υπογραφεί σύντομα.

Στις 28 Ιουλίου, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, δήλωσε ότι η απόφαση για το αν πρέπει ή όχι να παραδοθούν τα Mistral στη Ρωσία, θα πρέπει να ληφθούν εντός των προσεχών εβδομάδων. Δεν εξήγησε, όμως, περαιτέρω τι μέλλει γενέσθαι με την σύμβαση.

Με απόλυτο τρόπο κάλυψε το Γιάνη Βαρουφάκη για το περιβόητο plan B ο Αλέξης Τσίπρας, απαντώντας σε ερώτηση της Φώφης Γεννηματά στην Ώρα του Πρωθυπουργού. Είπε πως ήταν υποχρέωση της κυβέρνησης να καταστρώσει ένα σχέδιο άμυνας όταν οι δανειστές είχαν ήδη εκπονήσει ένα σχέδιο Grexit και μάλιστα επεσήμανε πως το σχέδιο Βαρουφάκη έχει θετικά στοιχεία τα οποία μπορούν να αξιοποιηθούν υπό κανονικές συνθήκες. Ο πρωθυπουργός κατηγόρησε την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για πολιτική σκοπιμότητα και την προέτρεψε, αν ψάχνει για σκάνδαλα, να κοιτάξει στο εσωτερικό του κόμματός της, αναφερόμενος ειδικά στον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για προσπάθεια στοχοποίησης της 5μηνης διαπραγμάτευσης από αυτούς που δε διαπραγματεύτηκαν ποτέ, της διαπραγμάτευσης που έκανε η κυβέρνηση για να υπερασπισθεί τα δίκαια του ελληνικού λαού. προσπάθειες συνειδητής διαστρεύλωσης προθέσεων και πράξεων.

Ο πρωθυπουργός, απαντώντας στη Φώφη Γεννηματά, είπε σαφώς πως είχε δώσει εντολή στο Γιάνη Βαρουφάκη να καταστρώσει ένα σχέδιο άμυνας σε περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις κατέρρεαν και πως ήταν υποχρέωσή του να το κάνει εφόσον οι δανειστές είχαν δεδηλωμένα εκπονήσει ένα σχέδιο Grexit. "Σχέδιο Grexit δεν είχαμε ποτέ, σχέδιο εκτάκτου ανάγκης προφανώς είχαμε και θα μας εγκαλούσατε αν δεν είχαμε" είπε ο Αλέξης Τσίπρας, υψώνοντας τον τόνο της φωνής του.

Ο Αλέξης Τσίπρας καταλόγισε στη Φώφη Γεννηματά "εξώφθαλμη πολιτική σκοπιμότητα" και κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ πως δεν είχε προετοιμαστεί ποτέ και για τίποτα και πως θέλει τη χώρα "πρόβατο επί σφαγή".

Στην αποσαφήνιση πως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει εκκινήσει τις συζητήσεις με την Ελλάδα για ένα νέο δάνειο, αλλά αυτό θα παρασχεθεί μόνον εφόσον προσδιοριστεί το πότε και το πώς θα ελαφρυνθεί το ελληνικό χρέος, προχώρησε ανώτατος αξιωματούχος του Ταμείου.

Δίνοντας διευκρινίσεις για τις χθεσινές αποφάσεις του Εκτελεστικού συμβουλίου του ΔΝΤ ο εν λόγω αξιωματούχος ξεκαθάρισε πως η γενική διευθύντρια του Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ εξουσιοδότησε το προσωπικό του οργανισμού να ξεκινήσει συζητήσεις με τις ελληνικές αρχές για μια νέα δανειακή διευκόλυνση. Η σχετική δε εξουσιοδότηση εγκρίθηκε και από το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου.

Ο αξιωματούχος του Ταμείου ξεκαθάρισε πως οποιαδήποτε εμπλοκή του Ταμείου στην Ελλάδα προϋποθέτει πως το πρόγραμμα θα είναι βιώσιμο μεσοπρόθεσμα. Όπως εξήγησε, για να γίνει αυτό σήμερα απαιτείται η ελληνική πλευρά να πάρει δύσκολες αποφάσεις στο σκέλος των μεταρρυθμίσεων και οι Ευρωπαίοι να λάβουν τις δύσκολες αποφάσεις για την ελάφρυνση του χρέους. «Απαιτείται συνδυασμός των δύο», ανέφερε.

Όπως είπε, οι Ευρωπαίοι δεν είναι διατεθειμένοι να προχωρήσουν σε μείωση του χρέους εάν δεν ολοκληρωθούν πρώτα μεταρρυθμίσεις από την ελληνική πλευρά, κάτι που από τις προθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης, ειδικά για τα δημοσιονομικά, έχει καταδειχθεί πως θα απαιτηθούν κάποιοι μήνες.

«Το ΔΝΤ θα μπει στο πρόγραμμα μόνον όταν θα υπάρξουν οι προϋποθέσεις. Δεν επαρκεί μόνον η βιωσιμότητα του χρέους, θα πρέπει να υπάρξουν και οι μεταρρυθμίσεις. Η γενική διευθύντρια δεν επιθυμεί να φέρει στο ΔΣ του Ταμείου ένα πρόγραμμα που δεν πληροί τις προϋποθέσεις», ξεκαθάρισε, ενώ επιβεβαίωσε σε σχετική ερώτηση πως το πρόγραμμα θα πρέπει να έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση σε βάθος 12μηνου.

Η βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας από μέλη του «Ισλαμικού Κράτους» στην τουρκική μεθοριακή πόλη Σουρούτς δεν κόστισε μόνον τη ζωή περισσότερων από τριάντα Τούρκων και Κούρδων εθελοντών που σκόπευαν να μεταβούν στην πόλη-σύμβολο του αγώνα εναντίον των τζιχαντιστών, Κομπάνι, και να συμβάλουν στην ανοικοδόμησή της. Κατέφερε κι ένα νέο βαρύ πλήγμα στην τουρκική ασφάλεια και υπογράμμισε για άλλη μία φορά τα αδιέξοδα και τους κινδύνους της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στη Συρία. Προσηλωμένη στον στόχο της αλλαγής καθεστώτος στη Συρία πάση θυσία, η Τουρκία παρείχε από την αρχή του εμφυλίου πολέμου παντοειδείς διευκολύνσεις σε όλες τις αντιπολιτευόμενες ένοπλες ομάδες. Τούτο συνέβαλε όχι μόνον στην άνθηση των τζιχαντιστικών οργανώσεων στη Συρία αλλά και στη στρατολόγηση χιλιάδων Τούρκων εθελοντών στις τάξεις των τζιχαντιστών. Οι συνοριακές επαρχίες της Τουρκίας προς τη Συρία μετετράπησαν σε ζώνες ανεφοδιασμού των τζιχαντιστών. Η σταδιακή ανάπτυξη τζιχαντιστικών πυρήνων και εντός Τουρκίας, τόσο στις συνοριακές επαρχίες όσο και στις μεγάλες πόλεις, εξελίχθηκε σε σοβαρότατη απειλή εναντίον της τουρκικής ασφαλείας. Η τουρκική κυβέρνηση ωστόσο δεν φάνηκε να πτοείται από τις προειδοποιήσεις των ειδικών. Η επίθεση αυτοκτονίας στην τουρκική μεθοριακή πόλη Ρεϊχανλί τον Μάιο του 2013 ήταν μια πρώτη προειδοποίηση, η οποία δεν ελήφθη υπ' όψιν. Η τρομοκρατική επίθεση στο Σουρούτς δεν αποτελεί έκπληξη, αλλά επιβεβαίωση του σε πόσο ευάλωτη θέση έχει φέρει την Τουρκία η συνεχιζόμενη πολιτική της.

Είναι αδύνατον βεβαίως να εκτιμήσει την τουρκική πολιτική στη Συρία χωρίς να συνυπολογίσει κανείς το κουρδικό ζήτημα. Η στάση της τουρκικής κυβερνήσεως κατά την πολιορκία του Κομπάνι από τις δυνάμεις του «Ισλαμικού Κράτους» αποξένωσε μεγάλο μέρος των συντηρητικών ψηφοφόρων κουρδικής καταγωγής του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (Adalet ve Kalknma Partisi - ΑΚΡ) και συνέβαλε τα μέγιστα στην εκλογική επιτυχία του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (Halklarn Demokrasi Partisi - HDP) στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου. Παρά το εκλογικό πλήγμα, η καχυποψία της τουρκικής κυβερνήσεως έναντι της αναδυόμενης κουρδικής πολιτικής οντότητος στη Συρία παραμένει ισχυρή. Οι πρόσφατες στρατιωτικές επιτυχίες των κουρδικών δυνάμεων εναντίον των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» και η κατάληψη της πόλεως Ταλ Αμπιαντ οδήγησαν στην εδαφική ενοποίηση των δύο από τα τρία κουρδικά «καντόνια» στα βόρεια της Συρίας. Τούτο αναζωπύρωσε τη συζήτηση εντός Τουρκίας για την αναγκαιότητα στρατιωτικής επεμβάσεως και δημιουργίας μιας τουρκικής «ζώνης ασφαλείας» εντός του συριακού εδάφους. Αυτή θα ισοδυναμούσε με την κατάληψη των υπό τζιχαντιστικό έλεγχο εδαφών μεταξύ του Κομπάνι και της υπό κουρδικό έλεγχο επαρχίας του Αφρίν στη Βορειοδυτική Συρία. Αυτό θα ακύρωνε κάθε κουρδική προσπάθεια καταλήψεως των εδαφών με σκοπό την ενοποίηση όλων των κουρδικών «καντονιών» και θα εξασφάλιζε τον από Τουρκίας ανεφοδιασμό των αντικαθεστωτικών δυνάμεων στο Χαλέπι.