Η θεωρία της εξέλιξης είναι κάτι το καταπληκτικό. Απαρτίζεται από ένα μεγάλο αριθμό περίεργων γεγονότων που δεν έχουν σχεδόν καμιά πιθανότητα να συμβούν. Είναι τόσο απίστευτη που κανένας δεν θα την έπαιρνε στα σοβαρά εκτός από το γεγονός ότι η ΕξέλιξηΑληθεύει™.

Η ΕξέλιξηΑληθεύει ™ είναι ένας μηχανισμός που έχει αναπτυχθεί εδώ και περίπου 100-150 χρόνια. Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας τύπος με το όνομα Κάρολος Δαρβίνος που φαντάστηκε ότι οι ζωντανοί οργανισμοί εξελίχθηκαν ο ένας από τον άλλο κι έγραψε ένα πολύ βαρετό βιβλίο στο θέμα. Στην πραγματικότητα δεν είχε ιδέα πως λειτουργεί η εξέλιξη γιατί η επιστήμη στις μέρες του ήταν πολύ πίσω. Πολλοί είπαν τότε ότι ήταν θεότρελος, αλλά άλλοι τον πήραν στα σοβαρά. Αρκετές δεκαετίες αργότερα η επιστήμη προόδευσε και κατέστη προφανές ότι αυτή η εξελικτική θεωρία ήταν αδύνατο να λειτουργήσει στην πραγματικότητα. Κάποιοι άνθρωποι όμως γούσταραν τόσο πολύ τη θεωρία του Δαρβίνου που αντί να την ξεφορτωθούν, αποφάσισαν να την προωθήσουν ακόμη περισσότερο, παρά τις αποδείξεις. Κι έτσι θεμελιώθηκε η ιδέα ότι η ΕξέλιξηΑληθεύει™.

Εξακολούθησαν όμως να υπάρχουν άνθρωποι που συνέχιζαν να επισημαίνουν ότι η θεωρία της εξέλιξης δεν έχει υπόσταση κι αυτό ενόχλησε πολύ τους θαυμαστές του Δαρβίνου. Έτσι, κατά τα επόμενα 50 περίπου χρόνια, επιτέθηκαν και γελοιοποίησαν οποιονδήποτε αντιτάχθηκε της θεωρίας και σχεδόν κατάφεραν να καταστήσουν παράνομη οποιαδήποτε επίκριση της. Η εξέλιξη είναι «αποδεδειγμένη επιστήμη» επειδή το λεν οι ίδιοι - παρά τα στοιχεία που την διαψεύδουν - και απέκτησαν τόσο μεγάλη δύναμη ώστε να μπορούν τελικά να διακηρύττουν με απόλυτη εξουσία ότι η ΕξέλιξηΑληθεύει™ και δεν επιτρέπουν καμιά αμφισβήτηση.

Ο Κρόνος χάνει σταδιακά τους εμβληματικούς δακτυλίους του, οι οποίοι έλκονται ολοένα πιο κοντά στο γιγάντιο πλανήτη εξαιτίας της ισχυρής βαρύτητάς του και του μαγνητικού πεδίου του, επιβεβαιώνει μια νέα μελέτη της NASA.

Η ίδια μελέτη εκτιμά ότι σε λιγότερα από 100 εκατομμύρια χρόνια οι δακτύλιοι θα έχουν εξαφανιστεί.

Οι πρώτες εκτιμήσεις για το φαινόμενο είχαν βασιστεί σε παρατηρήσεις των σκαφών Voyager 1 και 2 στις αρχές της δεκαετίας του '80. Τώρα οι νέα εκτιμήσεις είναι ότι η εξαφάνιση γίνεται με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι είχε αρχικά υποτεθεί και οι δακτύλιοι πέφτουν σταδιακά στον Κρόνο με τη μορφή μιας «βροχής» παγωμένων σωματιδίων.

«Εκτιμούμε ότι αυτή η 'βροχή' των δακτυλίων γίνεται με ρυθμό που θα μπορούσε να γεμίσει σε μισή ώρα μια πισίνα Ολυμπιακών διαστάσεων στον Κρόνο», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Τζέιμς Ο'Ντόναχιου του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ της NASA, ο οποίος έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό διαστημικής επιστήμης "Icarus" (Ίκαρος).

«Αν ήταν μόνο αυτό», πρόσθεσε, «όλο το σύστημα των δακτυλίων θα έχει εξαφανιστεί σε 300 εκατομμύρια χρόνια, αλλά πρέπει να προστεθούν και τα υλικά των δακτυλίων που συνεχώς πέφτουν προς τον ισημερινό του Κρόνου, όπως ανίχνευσε το σκάφος Cassini, με αποτέλεσμα οι δακτύλιοι να έχουν ζωή μικρότερη από 100 εκατομμύρια χρόνια. Το διάστημα αυτό είναι σχετικά μικρό, σε σύγκριση με την άνω των τεσσάρων δισεκατομμυρίων ετών ηλικία του Κρόνου».

Σε μια από τις σπάνιες εμφανίσεις του το τελευταίο διάστημα, ο ιδρυτής των Wikileaks Τζούλιαν Ασάνζ παραχώρησε συνέντευξη σε ανεξάρτητο οργανισμό (World Ethical Data Forum) που δημοσιεύτηκε από το ρωσικό δίκτυο RT.

Ο Ασάνζ «φιλοξενείται» στην πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο από το 2012 οπότε και του παρασχέθηκε άσυλο, ενώ εκκρεμούν διεθνείς διώξεις εις βάρος του. Πρόσφατα, αποφασίστηκε η διακοπή των επικοινωνιών του με τον έξω κόσμο, παρά μόνο με τους δικηγόρους του, και αυτή του η εμφάνιση αποτελεί εξαίρεση.

Ο ιδρυτής του Wikileaks στη συνέντευξη αναφέρθηκε στο πώς οι τεχνολογικές εξελίξεις αλλάζουν το «ανθρώπινο είδος», υπογραμμίζοντας ότι σύντομα η «παγκόσμια παρακολουθήση» θα είναι καθεστώς, από το οποίο δεν θα μπορεί να διαφύγει κανείς.

«Σύντομα θα είναι αδύνατο για οποιαδήποτε ανθρώπινη ύπαρξη να μην περιλαμβάνεται στις παγκόσμιες βάσεις δεδομένων που δημιουργούνται από κυβερνήσεις και άλλου τύπου οργανώσεις. Η γενιά που γεννιέται τώρα είναι η τελευταία ελεύθερη γενιά. Γεννιέσαι, και είτε αμέσως είτε μέσα σε έναν χρόνο γίνεσαι γνωστός παγκοσμίως. Η ταυτότητά σου, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, γίνεται γνωστή σε όλες τις παγκόσμιες «δυνάμεις», είτε ως αποτέλεσμα της επιλογής των γονιών σου που ανεβάζουν το όνομά σου και τις φωτογραφίες σου στο Facebook, είτε ως αποτέλεσμα των αιτήσεων σου για ασφαλιστική κάλυψη ή διαβατήριο.

«Ένα μικρό παιδί σήμερα, κατά μία έννοια, θα πρέπει να διαπραγματευτεί τη σχέση του με τις βασικές παγκόσμιες δυνάμεις. Αυτό μας τοποθετεί σε πολύ διαφορετική θέση. Ελάχιστοι είναι οι τεχνικά ικανοί που μπορούν να επιλέξουν μια διαφορετική ζωή, μακριά από όλα αυτά, που να μπορούν να ζήσουν δηλαδή με τον δικό τους αποκλειστικά τρόπο. Μου μυρίζεται... ολοκληρωτισμός», υποστηρίζει στη συνέντευξή του.

Το πώς και το πότε εμφανίστηκαν πάνω στη Γη οι πρώτες στοιχειώδεις κυτταρικές μορφές ζωής αποτελούσε ένα μεγάλο αίνιγμα για τις επιστήμες της ζωής.

Μέχρι πολύ πρόσφατα τα παλαιότερα απολιθώματα κάποιων βακτηριακών μορφών ζωής χρονολογούνταν στα 3,5 έως το πολύ 3,9 δισεκατομμύρια χρόνια.

Με άλλα λόγια, σύμφωνα με όλα τα μέχρι σήμερα διαθέσιμα τεκμήρια οι πρώτες αρκετά πολύπλοκες κυτταρικές δομές, οι οποίες ήταν σε θέση να ζουν και να αναπαράγονται αυτόνομα, πρέπει να εμφανίστηκαν υπερβολικά γρήγορα, σχεδόν αμέσως αφότου σχηματίστηκε ο πλανήτης μας. Σύμφωνα μάλιστα με την τελευταία σχετική έρευνα, η ζωή εμφανίστηκε πολύ νωρίτερα!

Συγκρίνοντας το γονιδίωμα αρχαιοβακτηρίων, δηλαδή το απολιθωμένο DNA αρχαιοκυττάρων με το γονιδίωμα κυττάρων από σύγχρονους οργανισμούς (π.χ. του ανθρώπου), ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Μπρίστολ κατέληξαν στο εντυπωσιακό συμπέρασμα ότι η χρονολογία εμφάνισης των πρώτων μονοκύτταρων μορφών ζωής στον πλανήτη μας θα πρέπει να μετατεθεί προς τα πίσω και μάλιστα κατά πολύ: από τα 3,9 ή 4 δισεκατομμύρια χρόνια, που πιστεύαμε μέχρι σήμερα, σε τουλάχιστον 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν!

Η πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που μόλις δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature Ecology and Evolution» χρησιμοποίησε τεχνικές της «παλαιο-γονιδιωματικής», του νέου διεπιστημονικού κλάδου της Παλαιοντολογίας που επιτρέπει στους ειδικούς να παρακολουθούν τους ρυθμούς εξέλιξης των γονιδιωμάτων, δηλαδή την ακριβή πορεία αλλά και τους ρυθμούς διαφοροποίησης του DNA των οργανισμών που έζησαν σε εντελώς διαφορετικές γεωλογικές εποχές.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένας καταιγισμός δημοσιεύσεων επιστημονικών ερευνών. Αρκετές εξ αυτών μάλιστα είναι - τουλάχιστον - αμφιλεγόμενες, όμως κεντρίζουν το ενδιαφέρον των αναγνωστών. Πίσω από αυτό το φαινόμενο βρίσκεται ένα απίστευτα κερδοφόρο ολιγοπώλιο με κέρδη που ξεπερνούν αυτά της Google, της Apple και της Amazon. Πώς η «βιομηχανία των δημοσιεύσεων» κατευθύνει την επιστημονική έρευνα και γιατί οι επιστήμονες, μεταξύ αυτών και δύο νομπελίστες, κάνουν λόγο για ένα «διεφθαρμένο σύστημα».

Το 2011, ο Claudio Aspesi, σύμβουλος επενδύσεων της Bernstein Research στο Λονδίνο, έβαλε στοίχημα ότι η εταιρεία που ηγείται μίας από τις πλέον προσοδοφόρες βιομηχανίες του κόσμου, ήταν έτοιμη να συντριβεί. Η Reed-Elsevier, ο πολυεθνικός εκδοτικός κολοσσός θεωρούνταν η χαρά του επενδυτή. Ήταν από τους (λίγους) εκδοτικούς ομίλους που κατάφεραν να διαχειριστούν επιτυχώς τη μετάβαση στο διαδίκτυο, ενώ πρόσφατη έκθεση της εταιρείας δεν προέβλεπε τίποτα λιγότερο από ακόμη ένα έτος ανάπτυξης. Ωστόσο, ο Aspesi είχε λόγους να πιστεύει ότι η εν λόγω πρόβλεψη ήταν λανθασμένη.

Πυρήνας του Elsevier είναι τα επιστημονικά περιοδικά, οι επιστημονικές επιθεωρήσεις όπου οι ερευνητές δημοσιεύουν τα αποτελέσματά των ερευνών τους, σε εβδομαδιαία ή μηνιαία βάση. Με άλλα λόγια, το Elsevier B.V. είναι εταιρεία ακαδημαϊκών εκδόσεων που εκδίδει επιστημονικά έργα. Με βάση το Άμστερνταμ, η εταιρεία λειτουργεί στη Βρετανία, στις ΗΠΑ, στο Μεξικό, την Βραζιλία, την Ισπανία, την Γερμανία και αλλού. Τα προϊόντα της εταιρείας είναι επιστημονικά περιοδικά όπως το The Lancet και το Cell, αλλά επί της ουσίας ελέγχει πάνω από 1.000 επιστημονικές εκδόσεις, καθιστώντας την εταιρεία τον μεγαλύτερο εκδοτικό οίκο επιστημονικών άρθρων στον κόσμο.

Παρά το γεγονός ότι θεωρητικά απευθύνεται σε ένα ειδικό κοινό, η επιστημονική δημοσίευση είναι «big business». Με έσοδα που παγκοσμίως υπερβαίνουν τα 19 δισ. λίρες, η θέση της εταιρείας βρίσκεται κάπου ανάμεσα στους κολοσσούς της μουσικής και του σινεμά -τόσο μεγάλο είναι το μέγεθος της- με τη διαφορά ότι είναι πολύ πιο κερδοφόρα.

Τον πρώτο αμφίβιο σαρκοβόρο δεινόσαυρο που έμοιαζε λίγο με κύκνο και λίγο με πάπια, ανακάλυψαν παλαιοντολόγοι στην έρημο Γκόμπι της νότιας Μογγολίας.

Ο ασυνήθιστος δεινόσαυρος (Halszkaraptor escuilliei ή εν συντομία Halszka) ζούσε στην Κρητιδική περίοδο πριν από περίπου 75 εκατομμύρια χρόνια και περνούσε, τουλάχιστον ένα μέρος του χρόνου του, στο νερό. Ο λαιμός του έμοιαζε με κύκνου και τα μπροστινά πόδια του με πάπιας, ενώ το σώμα του διέθετε και άλλα περίεργα χαρακτηριστικά, που θυμίζουν ένα μείγμα υδρόβιου ερπετού και πουλιού.

Οι Eυρωπαίοι, Kαναδοί και Mογγόλοι ερευνητές, με επικεφαλής τον Αντρέα Γκάου του ιταλικού Γεωλογικού και Παλαιοντολογικού Μουσείου «Τζιοβάνι Καπελίνι» της Μπολόνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», πραγματοποίησαν τρισδιάστατη ανάλυση του σκελετού του απολιθώματος στις εγκαταστάσεις του Ευρωπαϊκού Συγχρότρου (μικροτομογραφία ακτίνων-Χ πολλαπλής ανάλυσης).

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι πρόκειται για ένα άγνωστο έως σήμερα είδος αμφίβιου θηρόποδου, που περπατούσε στα δύο του πόδια όταν βρισκόταν στην ξηρά. Από την άλλη, χρησιμοποιούσε τόσο τα πόδια του σαν της πάπιας, που διέθεταν φονικά δρεπανόμορφα νύχια, όσο και τον μακρύ λαιμό του κύκνου, αφενός για να προχωρά και να κάνει ελιγμούς μέσα στο νερό και αφετέρου για να κυνηγά την τροφή του.

Το νέο απολίθωμα, μαζί με δύο άλλα αινιγματικά απολιθώματα, δημιουργούν μια νέα υποοικογένεια δεινοσαύρων (Halszkaraptorinae), συγγενική με τον Βελοσιράπτορα (Velociraptor).

Ενώ τα θηρόποδα, που περιλαμβάνουν όλους τους σαρκοβόρους δεινόσαυρους (Τυρανόσαυρο, Βελοσιράπτορα κά), είχαν γίνει ο φόβος και ο τρόμος στην ξηρά, δεν είχαν καταφέρει να κυριαρχήσουν αντίστοιχα στο νερό. Όμως η νέα ανακάλυψη δείχνει, ότι μερικά τουλάχιστον θηρόποδα είχαν κάνει τις αναγκαίες ανατομικές αλλαγές, ώστε να μπορούν να προσαρμοσθούν και σε υδρόβια περιβάλλοντα.

Στο αιώνιο ερώτημα αν οι σκύλοι ή οι γάτες είναι πιο έξυπνοι, πολλοί θα πόνταραν στις γάτες.

Όμως, μια νέα επιστημονική έρευνα κλίνει αναφανδόν υπέρ των πρώτων, καθώς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι σκύλοι έχουν υπερδιπλάσιους νευρώνες στον εγκεφαλικό φλοιό τους (περίπου 530 εκατομμύρια) από ό,τι οι γάτες στο δικό τους (250 εκατομμύρια). Συγκριτικά, ο φλοιός του ανθρωπίνου εγκεφάλου περιέχει γύρω στα 16 δισεκατομμύρια νευρώνες.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια ψυχολογίας και βιολογίας Σουζάνα Χερκουλάνο-Χουζέλ του Πανεπιστημίου Βάντερμπιλτ του Τενεσί, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροανατομίας "Frontiers in Neuroanatomy", ανέλυσαν τους εγκεφάλους αρκετών διαφορετικών ειδών ζώων (σκύλων, γατών, λιονταριών, αρκούδων, υαινών, ρακούν, τρωκτικών κ.α.).

«Ο αριθμός των νευρώνων που έχει ένα ζώο, ιδίως στον εγκεφαλικό φλοιό του, καθορίζει τον πλούτο της εσωτερικής νοητικής κατάστασής του και την ικανότητά του να προβλέπει τι θα συμβεί στο περιβάλλον με βάση τις προηγούμενες εμπειρίες του» δήλωσε η Χερκουλάνο-Χουζέλ.

«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι σκύλοι έχουν τη βιολογική ικανότητα να κάνουν πολύ πιο πολύπλοκα και ευέλικτα πράγματα στη ζωή τους από ό,τι μπορούν οι γάτες. Τουλάχιστον τώρα πια διαθέτουμε μερικά βιολογικά δεδομένα, όταν συζητάμε αν οι σκύλοι ή οι γάτες είναι πιο έξυπνοι», πρόσθεσε.

Aν επιβεβαιωθούν οι ισχυροί των Ρώσων τότε η ανθρωπότητα θα βρεθεί ενώπιον της σπουδαιότερης ανακάλυψης, δηλαδή της εξωγήινης ζωής!

Ο Ρώσος κοσμοναύτης Αντον Σκαπλέροφ δήλωσε στο ρωσικό πρακτορείο TASS ότι βακτήρια που πιθανώς προέρχονται από το διάστημα και όχι από τη Γη, ανακαλύφθηκαν στο εξωτερικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS).

Τα δείγματα που συλλέχθηκαν από την εξωτερική επιφάνεια του Σταθμού στη διάρκεια προηγούμενων διαστημικών περιπάτων, στάλθηκαν στη Ρωσία για ανάλυση, όπου διαπιστώθηκε η ύπαρξη βακτηρίων, τα οποία δεν υπήρχαν αρχικά εκεί, δηλαδή όταν εκτοξεύθηκε στο διάστημα το συγκεκριμένο ρωσικό τμήμα του ISS. Αυτό ανέφερε ο κοσμοναύτης 'Αντον Σκαπλέροφ, ο οποίος ετοιμάζεται για το τρίτο ταξίδι του στο διαστημικό σταθμό τον επόμενο μήνα.

«Τα βακτήρια έχουν έλθει από το εξώτερο διάστημα και εγκαταστάθηκαν στην εξωτερική επιφάνεια του σταθμού. Μελετώνται και μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να αποτελούν κίνδυνο», δήλωσε ο κοσμοναύτης, χωρίς πάντως να δίνει λεπτομέρειες για το πώς οι Ρώσοι επιστήμονες έφθασαν στο - άκρως εντυπωσιακό, αν είναι αληθινό - συμπέρασμά τους περί εξωγήινης προέλευσης των μικροοργανισμών.

Λαμβάνοντας όμως υπόψη πόσο σκληροτράχηλα είναι ορισμένα ακραιόφιλα βακτήρια, σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ» και το Space.com, άλλοι ειδικοί θεωρούν ότι είναι πολύ δύσκολο να αποκλεισθεί η πιθανότητα μεταφοράς των βακτηρίων από τη Γη. Πειράματα στο παρελθόν, άλλωστε, έχουν δείξει ότι ακόμη και μικροσκοπικά ζώα, τα βραδύπορα, μπορούν να αντέξουν τις ακραίες συνθήκες του διαστήματος.

Είναι πιθανό όλη η ζωή στη Γη να ξεκίνησε αφότου μικροσκοπικές μορφές εξωγήινων οργανισμών ταξίδεψαν προς τον άγονο πλανήτη μας σε ένα ρεύμα διαστημικής σκόνης, σύμφωνα με νέα μελέτη από αστρονόμους του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.

Η μελέτη, με επικεφαλής τον καθηγητή Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, Arjun Berera, υποθέτει, ότι ισχυρά ρεύματα κοσμικής σκόνης που κινούνται με ταχύτητες έως και 70 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο μπορούν να μεταφέρουν μικροσκοπικούς ζωντανούς οργανισμούς οι οποίοι είναι σε θέση να επιβιώσουν από τις πιθανές καταστροφές που μπορεί να συναντήσουν στο διάστημα, στην πορεία τους προς άλλους πλανήτες.

Για παράδειγμα, ορισμένα βακτήρια και μικροί οργανισμοί, γνωστοί ως Βραδύπορα (tardigrades), πιστεύεται ότι μπορούν να επιβιώσουν για μεγάλες χρονικές περιόδους στο ανοιχτό διάστημα.

Επιπλέον, σύμφωνα με τη μελέτη, οι γρήγορες «ριπές» της διαστημικής σκόνης που επηρεάζουν τον πλανήτη μας σε τακτική βάση μπορούν να στείλουν μικροσκοπικές μορφές ζωής από την Γη, σε 150 χιλιόμετρα ή και περισσότερη απόσταση πάνω από την επιφάνειά της, από όπου μπορούν να «τραβηχτούν» από άλλες «ριπές» διαστημικής σκόνης. Αυτό σημαίνει, θεωρητικά, ότι όπως ακριβώς συμβαίνει και με την γονιμοποίηση των λουλουδιών από τις μέλισσες, η ζωή συνεχίζει το ταξίδι της «αναζητώντας» στο σύμπαν άλλους πλανήτες για να «γονιμοποιήσει».

Η υπόθεση της διαστημικής σκόνης έρχεται ως προσθήκη στην υπάρχουσα θεωρία, που υπάρχει εδώ και πολύ καιρό σε ορισμένες αστρονομικές σχολές σκέψης, ότι οι πτώσεις αστεροειδών και κομητών είναι η πιο πιθανή, αν όχι η μοναδική, φυσική μέθοδος για τη μεταφορά της ζωής μεταξύ των πλανητών. Η θεωρία, γνωστή ως πανσπερμία, έχει διευρύνει την σκέψη - καθώς και την φαντασία - πάνω στο ζήτημα της εξωγήινης ζωής, συμπεριλαμβάνοντας και την πιθανότητα να είναι αυτή η «πηγή» της ζωής και στην Γη. Πολύ περισσότερο που οι επιστήμονες διαβεβαιώνουν ότι κάθε μέρα πέφτουν στον πλανήτη μας περίπου 100.000 κιλά διαστημικής σκόνης.

Εκατοντάδες ιστότοποι, ακόμη και γνωστών εταιρειών, χρησιμοποιούν ειδικό λογισμικό καταγραφής, ώστε να παρακολουθούν τι ακριβώς πληκτρολογεί ο χρήστης στο πληκτρολόγιό του, όταν επισκέπτεται τις ιστοσελίδες τους.

Την πρακτική αυτή -η νομιμότητά της οποίας είναι αμφίβολη, σύμφωνα με ειδικούς, από τη στιγμή που δεν γίνεται με τη γνώση και συναίνεση των χρηστών- φέρνει στο φως μια νέα μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου Πρίνστον των ΗΠΑ, σύμφωνα με το BBC.

Πολλές εταιρείες και άλλοι οργανισμοί (ακόμη και ειδησεογραφικοί) θέλουν να έχουν σαφή εικόνα για το πώς οι πελάτες και άλλοι επισκέπτες τους χρησιμοποιούν τις εταιρικές ιστοσελίδες. Γι' αυτό χρησιμοποιούν ένα ειδικό λογισμικό (session replay) που προσφέρουν διάφορες εταιρείες (FullStory, SessionCam, Clicktale, Smartlook, UserReplay, Hotjar, Yandex κ.α.).

Ό,τι γράφουν στο πληκτρολόγιό τους οι χρήστες και όποια εντολή δίνουν με το «ποντίκι» τους, καθώς και το ακριβές περιεχόμενο των ιστοσελίδων που επισκέπτονται, καταγράφονται λεπτομερώς.

Αυτό, κατά τους ερευνητές, μπορεί να περιλαμβάνει ευαίσθητα ιατρικά και άλλα προσωπικά δεδομένα, στοιχεία πιστωτικών καρτών κ.α., πράγμα που καθιστά τους χρήστες πιο ευάλωτους στην πιθανότητα απάτης.

Οι ερευνητές βρήκαν ότι 482 από τους 50.000 σημαντικότερους ιστοτόπους διεθνώς ακολουθούν αυτή την πρακτική, μεταξύ άλλων η Samsung, το Reuters, το CBS News, η Telegraph, η Home Depot κ.α.