Επιστήμη & Τεχνολογία
Αν και οι μέλισσες δεν έκαναν ασφαλώς με την μικροσκοπική μπάλα επίδειξη αλά...Λιονέλ Μέσι, παρόλα αυτά απέδειξαν για μια ακόμη φορά πόσο έξυπνες και κοινωνικές είναι, κάτι που έχει φανεί από πληθώρα προηγούμενων πειραμάτων.
Μολονότι ο εγκέφαλος των μελισσών είναι πολύ μικρός σε σχέση με τον εγκέφαλο των θηλαστικών, αποδεικνύεται χωρίς αμφιβολία μετά και από το νέο πείραμα, ότι τα εν λόγω έντομα είναι ικανά για μια πολύ πιο πολύπλοκη μάθηση από ό,τι είχαν φανταστεί οι επιστήμονες έως τώρα.
Οι ερευνητές της Σχολής Βιολογικών και Χημικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου, με επικεφαλής τον συμπεριφοριστή οικολόγο Όλι Λουκόλα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», πειραματίσθηκαν στο εργαστήριό τους με μέλισσες βομβίνους (μπάμπουρες).
Πάνω σε μια πλατφόρμα (το «γήπεδο») υπήρχε ένα πλαστικό σφαιρίδιο (η μπάλα), που οι μέλισσες έπρεπε να πιάσουν με τα πόδια τους και να τη σπρώξουν μέσα σε μια τρύπα (το «τέρμα»). Όποια το κατάφερνε, έπαιρνε ένα γλυκό για ανταμοιβή!
Τουλάχιστον τρεις από αυτούς τους εξωπλανήτες μπορεί να διαθέτουν ωκεανούς νερού στην επιφάνειά τους, συνεπώς θεωρούνται ιδανικοί «στόχοι» για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής στο μέλλον. Ήδη το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble ερευνά τις ατμόσφαιρες γύρω από αυτούς τους πλανήτες.
Το εν λόγω σύστημα διαθέτει τόσο τον μεγαλύτερο αριθμό πλανητών με μέγεθος παρόμοιο της Γης που έχουν ποτέ βρεθεί, όσο και τον μεγαλύτερο αριθμό πλανητών που θα μπορούσαν να φιλοξενούν υγρό νερό και άρα ζωή. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) θεώρησε αρκετά σημαντικό το γεγονός για να το προβάλει, διοργανώνοντας σχετική συνέντευξη Τύπου με τη συμμετοχή των επιστημόνων που έκαναν την ανακάλυψη.
Το άστρο είναι ένας πολύ ψυχρός ερυθρός νάνος με την ονομασία Trappist-1, με μέγεθος μόλις το 8% του Ήλιου μας και οριακά μεγαλύτερο του πλανήτη Δία, ενώ η φωτεινότητά του είναι μόλις το 0,05% της φωτεινότητας του Ήλιου.

Σε αυτή την εικόνα που ελήφθη με συνεστιακό μικροσκόπιο παρουσιάζονται αδαμαντι-νοβλάστες που συνθέτουν και εκκρίνουν την πρωτεΐνη αμελογενίνη (κόκκινο χρώμα). Η νέα μελέτη των ερευνητών του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης ρίχνει φως στα γενετικά μυστικά της σύνθεσης και των ανωμαλιών της αδαμαντίνης ανοίγοντας τον δρόμο για καλύτερη αντιμετώπιση πολλών οδοντια-τρικών προβλημάτων
Μια νέα μελέτη της ερευνητικής ομάδας από τη Ζυρίχη αποκάλυψε πριν από λίγες ημέρες αναπάντεχες γενετικές πληροφορίες σχετικά με τις ανωμαλίες της αδαμαντίνης, αυτού του σκληρού, ζωτικής σημασίας «υλικού» των δοντιών, που σε αρκετούς ανθρώπους σήμερα δεν αποδεικνύεται δυστυχώς... πολύ σκληρό για να πεθάνει, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται σοβαρά οδοντικά προβλήματα. Η γνώση που προκύπτει από αυτή την ερευνητική δουλειά είναι άλλο ένα λιθαράκι, μαζί με τις άοκνες hi-tech μελέτες της ομάδας, τις οποίες θα διαβάσετε στις επόμενες σελίδες, με έναν τελικό στόχο: την αναγέννηση των ανθρώπινων δοντιών. Ελπίζουμε στα χρόνια που έρχονται όλος αυτός ο επιστημονικός κόπος να κάνει τον καθένα μας να... δείχνει τα δόντια του άφοβα, με κάθε ευκαιρία!

Στην ταινία « Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού », ένα ζευγάρι διέγραψε τις αναμνήσεις από τη σχέση τους μετά το χωρισμό
Ωστόσο προειδοποιούν ότι το επίτευγμά τους εγείρει «τεράστια ηθικά διλήμματα» και τονίζουν πως για να εφαρμοστεί σε ανθρώπους πρέπει να τεθούν αυστηροί κανόνες.
Η μέθοδος θα μπορούσε να έχει πρακτική εφαρμογή στη θεραπεία της διαταραχής μετατραυματικού στρες η οποία εκδηλώνεται, λ.χ. σε στρατιώτες που επιστρέφουν από πολέμους, σε θύματα κακοποίησης, σε άτομα που επιζούν από φυσικές καταστροφές ή σοβαρά ατυχήματα κ.λπ.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την δρα Σίνα Τζόσλιν, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Φυσιολογίας του Πανεπιστημίου του Τορόντο, ανακάλυψαν ότι από τα εκατομμύρια των νευρικών κυττάρων που υπάρχουν στον εγκέφαλο, μόνο ορισμένα είναι απαραίτητα για να δημιουργηθεί μία ανάμνηση που σχετίζεται με τον φόβο ή μια απειλητική κατάσταση.
Στη συνέχεια, βρήκαν τρόπο να «σημαδεύουν» αυτά τα κύτταρα, διεγείροντας την παραγωγή μιας πρωτεΐνης στον εγκέφαλο, και τελικά κατόρθωσαν να τα αφαιρούν με τη βοήθεια γενετικών τεχνικών, δίχως να επηρεάσουν τις υπόλοιπες αναμνήσεις.
Με τον ίδιο τρόπο οι ερευνητές κατέβασαν στη συνέχεια τον «διακόπτη» και επανέφεραν τα τρωκτικά στην προηγούμενη, αγαθή κατάστασή τους.
Τα αρχαία εγκεφαλικά κυκλώματα του... κυνηγιού
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Γέιλ αναφέρουν στην έγκριτη επιθεώρηση Cell ότι η έρευνά τους αποκάλυψε τα αρχαία κυκλώματα εγκεφαλικών κυττάρων που ρυθμίζουν το ένστικτο του κυνηγιού στους θηρευτές.
Διαπιστώθηκε ότι μια ομάδα νευρώνων πυροδοτεί την καταδίωξη της λείας και μια ξεχωριστή ομάδα ωθεί το ζώο να σκοτώσει. Οι δύο ομάδες νευρώνων κατέστη δυνατό να ενεργοποιηθούν ή να απενεργοποιηθούν είτε ξεχωριστά, είτε από κοινού.
Σχόλιο: Για πειράματα ελέγχου του μυαλού ανθρώπων ίσως; Για καλό δεν είναι πάντως.
Σύμφωνα με νέα καναδο-κινεζική επιστημονική έρευνα,γυναίκες με υψηλή πίεση τείνουν να γεννήσουν αγόρια, ενώ με χαμηλή κορίτσια.
Είναι η πρώτη φορά που επιστήμονες ισχυρίζονται ότι είναι δυνατή μια τέτοια πρόβλεψη με βάση την αρτηριακή πίεση.
Ερευνητές, με επικεφαλής τον ενδοκρινολόγο δρα Ραβί Ρατνακαράν του Νοσοκομείου του Όρους Σινά του Τορόντο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό για θέματα υπέρτασης "American Journal of Hypertension", μελέτησαν 1.411 γυναίκες, κατά μέσο όρο 26 εβδομάδες προτού μείνουν έγκυες, οι οποίες τελικά γέννησαν 739 αγόρια και 672 κορίτσια.
Διαπιστώθηκε ότι όσες γέννησαν αγόρι, είχαν υψηλότερη μέση συστολική πίεση, σε σχέση με όσες γέννησαν κορίτσι.
Ο πόλεμος ιών και ζώων
Η νέα εκτίμηση δείχνει ότι οι εν λόγω ιοί είναι αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πιο «γέροι» από ό,τι θεωρείτο έως τώρα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι πανάρχαιοι ρετροϊοί έχουν θαλάσσια προέλευση, ακολουθώντας τους ζωικούς φορείς τους, όταν οι τελευταίοι έκαναν το εξελικτικό άλμα από το νερό στην ξηρά.
Τα νέα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση «Nature Communications», θα βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση του συνεχώς εξελισσόμενου πολέμου ανάμεσα στους ιούς και στα ζώα (μεταξύ των οποίων ο άνθρωπος).
«Πολύ λίγα πράγματα έχουν γίνει γνωστά για την αρχαία καταγωγή των ρετροϊών, εν μέρει εξαιτίας της απουσίας γεωλογικών απολιθωμάτων. Οι ρετροϊοί είναι ευρέως εξαπλωμένοι μεταξύ των σπονδυλωτών ζώων και μπορούν επίσης να μεταδοθούν από το ένα ζώο στο άλλο, προκαλώντας νέες νόσους όπως ο HIV. Έχει επίσης αποδειχθεί ότι είναι ικανοί να κάνουν άλματα ανάμεσα σε μακρινούς συγγενείς, όπως τα πουλιά και οι άνθρωποι. Όμως μέχρι σήμερα, πιστευόταν ότι οι ρετροϊοί είναι σχετικά πρόσφατοι, πιθανώς ηλικίας 100 εκατομμυρίων ετών» δήλωσε ο κ. Κατζουράκης.

Ο Γερμανός δασολόγος υποστηρίζει ότι αρκετοί συνάδελφοί του έχουν παρατηρήσει παρόμοια περιστατικά, και ισχυρίζεται ότι τα δέντρα διαθέτουν προσωπικότητες και παίρνουν διαφορετικές αποφάσεις, όπως το να ρίξουν τα φύλλα τους νωρίτερα ή αργότερα από γειτονικά δέντρα.
Στα δέντρα δεν αποδίδονται συναισθήματα, αλλά ο Πέτερ Βόλεμπεν το κάνει χωρίς δισταγμό, ισχυριζόμενος ότι είναι ευαίσθητα. Για παράδειγμα, υποστηρίζει ότι σε περίπου μία στις 50 περιπτώσεις, τα δέντρα σχηματίζουν φιλίες, όπως αυτή που παρατήρησε ανάμεσα σε δύο οξιές.
«Κάθε δέντρο μεγάλωνε τα κλαδιά του στραμμένα μακριά από το άλλο και όχι προς το άλλο, όπως γίνεται συνήθως. Αυτό το είδος της εταιρικής σχέσης είναι γνωστό στους δασολόγους», δήλωσε.
Τα δέντρα στέλνουν σήματα για να προειδοποιήσουν άλλα δέντρα για επικίνδυνα έντομα, και μεταφέρουν θρεπτικές ουσίες σε κοντινά άρρωστα δέντρα. Ο Βόλεμπεν περιγράφει παραδείγματα όπου βρέθηκε πράσινη χλωροφύλλη σε παλιό κούτσουρο, κάτω από το παχύ φλοιό του. Τα κούτσουρα δεν έχουν φύλλα για να δημιουργήσουν σάκχαρα, οπότε η μόνη εξήγηση είναι ότι είχε υποστηριχθεί από γειτονικά δέντρα για μεγάλο διάστημα.
Το όργανο αυτό είναι το μεσεντέριο και παρότι η δομή του είναι καλά γνωστή, η λειτουργία του παραμένει εν πολλοίς μυστήριο.
Η μελέτη της μπορεί να αποτελεί το κλειδί για την καλύτερη κατανόηση και αντιμετώπιση πολλών νοσημάτων της κοιλιακής χώρας και του πεπτικού συστήματος, γράφουν οι ειδικοί στο τρέχον τεύχος της επιθεωρήσεως The Lancet Gastroenterology & Hepatology.
«Στο άρθρο μας, το οποίο πριν δημοσιευθεί εξετάσθηκε και αξιολογήθηκε από άλλους καθηγητές Ιατρικής, εξηγούμε ότι έχουμε ένα όργανο στο ανθρώπινο σώμα το οποίο έως τώρα δεν αναγνωρίζαμε καν ως ενιαία οντότητα», δήλωσε ο δρ Τζ. Κάλβιν Κόφι, καθηγητής Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Λίμερικ, στην Ιρλανδία, ο οποίος πρώτος ανακάλυψε ότι το μεσεντέριο είναι ένα ενιαίο όργανο.
«Η ανατομική περιγραφή που υπήρχε γι' αυτό εδώ και 100 χρόνια είναι λανθασμένη, διότι το παρουσίαζε ως κάτι κατακερματισμένο και πολύπλοκο. Στην πραγματικότητα είναι μία ενιαία δομή».
Χάρη στις έρευνες του δρος Κόφι, οι φοιτητές της Ιατρικής ανά τον κόσμο έχουν αρχίσει από πέρυσι να διδάσκονται ότι το μεσεντέριο αποτελεί ξεχωριστό όργανο του πεπτικού συστήματος.
Οι ηλιακές καταιγίδες συμβαίνουν όταν το πλάσμα από τον ήλιο διοχετεύεται προς τη Γη σε ένα ρεύμα υπερτροφοδότησης σωματιδίων. Πιο συγκεκριμένα, αυτές οι καταιγίδες δημιουργούν το φυσικό φαινόμενο που είναι γνωστό ως Βόρειο Σέλας. Ωστόσο, η αύξηση των ηλεκτρονίων μπορεί επίσης να προκαλέσει παρεμβολές στις ηλεκτρονικές συσκευές και τα συστήματα πλοήγησης.
Τα αποτελέσματα είναι παρόμοια με έναν μαζικό ηλεκτρομαγνητικό παλμό (EMP) που προκαλείται όταν ένα πυρηνικό όπλα εκραγεί στον ουρανό.
Τον Οκτώβριο, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα είχε προειδοποιήσει για τις συνέπειες που μπορεί να προκληθούν από μία ηλιακή καταιγίδα, λέγοντας πως «Ο διαστημικός καιρός έχει την δυνατότητα να επηρεάσει και να διαταράξει ταυτόχρονα την υγεία και την ασφάλεια σε ολόκληρες ηπείρους».
Η τελευταία μεγάλη ηλιακή καταιγίδα συνέβη το 1859. Ονομάστηκε Carrington Event και ήταν τόσο ισχυρή που έκλεισε τις μηχανές τηλέγραφου σε δύο ηπείρους ενώ το βόρειο σέλας ήταν ορατό στην Αφρική, την Αυστραλία, την Λατινική Αμερική και τις ΗΠΑ.
Σχόλιο: Πανέξυπνες οι μέλισσες, δείχνουν πειράματα
Οι μέλισσες χάνονται, η αγροτική παραγωγή και το οικοσύστημα απειλούνται