Σχολιάζοντας τη σπερμολογία αμερικανικής εφημερίδας περί μοιραίας ασθένειάς του, ο Μαρκ Τουέιν έγραψε, το 1897, το περίφημο: «Οι αναφορές για τον θάνατό μου ήταν προδήλως υπερβολικές». Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να πει σήμερα ο Βλαντιμίρ Πούτιν, καθώς ένα δεκαήμερο έκλειψής του από το προσκήνιο στάθηκε ικανό να τροφοδοτήσει τις πιο απίθανες φήμες. Κάποιοι τον ήθελαν να υποφέρει από βαρύτατη, ίσως θανάσιμη, ασθένεια, επικαλούμενοι αναφορές ανωνύμων στο... Twitter! Ο Ισραηλινός πρώην πρεσβευτής στη Μόσχα, Ζεβ Μαγκέν, οσμίστηκε «ίχνη παλατιανού πραξικοπήματος» στο Κρεμλίνο, κάτι που έσπευσαν να αναπαραγάγουν σοβαρά μέσα ενημέρωσης στη Δύση, συνδέοντας τις φήμες με τη μυστηριώδη δολοφονία του πρώην αναπληρωτή πρωθυπουργού, Μπορίς Νεμτσόφ. Με την ίδια προθυμία, τα ίδια μέσα αναπαρήγαγαν «ρεπορτάζ» της ελβετικής, σκανδαλοθηρικής εφημερίδας Blick, κατά την οποία ο Ρώσος πρόεδρος ταξίδεψε ινκόγκνιτο στην Ελβετία, όπου Ρωσίδα πρώην γυμνάστρια και νυν βουλευτής γέννησε τον καρπό του υποτιθέμενου έρωτά τους.

Για όσους πίστεψαν ότι οι μέρες του Πούτιν στην εξουσία είναι, για τον άλφα ή βήτα λόγο, μετρημένες, η προσγείωση στην πραγματικότητα υπήρξε ανώμαλη. Η πρώτη, μετά το δεκαήμερο της αινιγματικής απουσίας, επανεμφάνισή του στο Κρεμλίνο συνοδεύτηκε από αιφνιδιαστική διαταγή για διεξαγωγή μεγάλων στρατιωτικών γυμνασίων, στο πλαίσιο των οποίων έστειλε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στον ρωσικό θύλακο του Καλίνιγκραντ, στη Βαλτική και βομβαρδιστικά που μπορούν να μεταφέρουν πυρηνικά όπλα στην Κριμαία. Την Τετάρτη, μίλησε σε τεράστια συγκέντρωση 110.000 πολιτών έξω από τα τείχη του Κρεμλίνου, στο πλαίσιο των πανηγυρικών εκδηλώσεων για τον ένα χρόνο από την επιστροφή της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία. Την ίδια ημέρα υπέγραψε συμφωνία στενότερης συνεργασίας με τη ρωσόφωνη, αυτόνομη περιοχή της Νότιας Οσετίας, η οποία αποτελεί ντε φάκτο ρωσικό προτεκτοράτο μετά τον πόλεμο του 2008 με τη Γεωργία.

Η δυναμική επανεμφάνιση του Ρώσου προέδρου αποτελούσε απάντηση στην ψυχροπολεμική ατμόσφαιρα που καλλιεργείται συστηματικά, το τελευταίο διάστημα, από κύκλους της Ουάσιγκτον. Οπως έγραψε ο αρθρογράφος της Washington Post Ντέιβιντ Ιγκνάτιους, ο οποίος διατηρεί καλούς διαύλους επικοινωνίας με το Πεντάγωνο, ο υπουργός Αμυνας Αστον Κάρτερ και ο αρχηγός του γενικού επιτελείου Μάρτιν Ντέμπσι ασκούν έντονη πίεση για αποστολή οπλικών συστημάτων στο Κίεβο. Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται η αναπληρώτρια υπ. Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ -γνωστή και από το διαβόητο... «fuck the EU!»- η οποία προαλείφεται να αναλάβει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε μελλοντική κυβέρνηση των Ρεπουμπλικανών. Αν και ο πρόεδρος Ομπάμα δεν έχει δώσει ακόμη το πράσινο φως, εμφανίστηκε ωστόσο να πιέζει ασφυκτικά την Αγκελα Μέρκελ για έναν νέο γύρο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, κάτι που θα ανατίναζε την εύθραυστη ανακωχή στην ανατολική Ουκρανία, η οποία επετεύχθη στο Μινσκ, ύστερα από εργώδεις προσπάθειες της γερμανικής και της γαλλικής διπλωματίας.

Παναγιώτης, Β' Λυκείου, Βέροια: Συμμαθητές μου της συμπεριφέρονταν σαν να ήταν σκουπίδι, την έφτυναν, χρησιμοποιούσαν έντονη λεκτική βία προς το πρόσωπό της. Σαν να μην έφτανε αυτό, διαγνώστηκε στην κοπέλα ένα πρόβλημα στη σπονδυλική της στήλη και έπρεπε να φοράει έναν ειδικό νάρθηκα για αρκετό καιρό πριν την επέμβαση της. Κάποια παιδιά από το σχολείο βρήκαν την ευκαιρία να της επιτεθούν ακόμη περισσότερο,αποκαλώντας την «ανάπηρη» και ένα σωρό άλλους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.

Διονύσης, Β' Λυκείου, Κέρκυρα: Από τους συμμαθητές μου στο παλιό μου σχολείο δεχόμουν συνέχεια πειράγματα και παρενόχληση. Δεν ήθελα να συνεχίσω να πηγαίνω εκεί και άλλαξα σχολείο. Στο σχολείο που είμαι τώρα νιώθω καλύτερα.

Χριστίνα, Β' Λυκείου, Ήπειρος: Με ένα περιστατικό ρατσιστικής συμπεριφοράς απέναντι σε Βορειοηπειρώτισσα συμμαθήτρια μου ήρθα αντιμέτωπη σε μικρή ηλικία. Οι συμμαθητές μου κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας χρησιμοποιούσαν δυνατά υβριστικές φράσεις προς το πρόσωπό της, χτυπήματα στο σώμα της κ.ά.

[Αποσπάσματα από ομολογίες στο μαθητικό site, theschooligans.gr]

Μπορεί να αποτυπώνεται στους αριθμούς, να βιώνεται συχνά στις σχολικές αίθουσες και στα προαύλια, να συζητιέται μέσα στις οικογένειες. Ομως η κοινωνία μας -που του γυρνά συστηματικά την πλάτη- τώρα το αντικρίζει φωτισμένο τραγικά, σε όλες του τις λεπτομέρειες, με όλη την ανατριχίλα, μέσα από την ιστορία του Βαγγέλη Γιακουμάκη...

Bullying, σχολικό, μαθητικό, νεανικό. Bullying με την ανοχή (άλλοτε και προτροπή) ενηλίκων, γονέων που «παιδαγωγούν» με ανοχή στη βία, αν αυτή δεν αφορά «το δικό μας παιδί».

Κι όμως, το αφορά. Πάντα το αφορά. Είτε εάν είναι στο 27% των 11χρονων, είτε στο 51% των 15χρονων που -σύμφωνα με τα στοιχεία της UNICEF- παραδέχονται ότι άσκησαν εκφοβισμό σε άλλα παιδιά στο σχολείο τουλάχιστον μια φορά, είτε εάν είναι στο 31,98%των παιδιών που υπήρξαν θύματα σχολικού εκφοβισμού, σύμφωνα με έρευνα ΜΚΟ της Ευρώπης, στις οποίες συμμετείχε από Ελληνικής πλευράς το «Χαμόγελο του Παιδιού».

Κυρίως, όμως, «το δικό μας το παιδί» το αφορά, γιατί υπάρχει σε όλα τα ποσοστά, τις έρευνες και τους αριθμούς: Υπάρχει, γιατί είναι μάρτυρας τέτοιων περιστατικών. Και ο μάρτυρας, έχει την ευθύνη του.

«Η Ελλάδα χρειάζεται μια προειδοποιητική βολή για να εφαρμόσει το πρόγραμμα» υποστηρίζουν σύμβουλοι της Μέρκελ... Το παράδειγμα της Κύπρου ίσως να αποτελεί την καλύτερη λύση για την Ελλάδα ώστε η ελληνική κυβέρνηση να αναγκαστεί να εφαρμόσει τα διαρθρωτικά μέτρα. Αυτό υποστηρίζει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, που επικαλείται πληροφορίες από συμβούλους της Καγκελαρίας.

«Οι κίνδυνοι μετάδοσης των προβλημάτων σε άλλες χώρες σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη είναι πολύ μικροί και είναι βέβαιο πως θα είναι περιορισμένοι».

Σύμφωνα με το περιοδικό τόσο τα κράτη-μέλη με μεγάλο χρέος όσο και η ίδια η Ευρωζώνη βρίσκονται σε πολύ καλύτερο σημείο από ότι το 2012. Τόσο ο ESM, όσο και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ έχουν θωρακίσει την Ευρωζώνη και πολλοί είναι αυτοί, στα κράτη-μέλη, που πιστεύουν πως η έξοδος της Ελλάδας από την Οικονομική και Νομισματική Ένωση θα κάνει την Ευρωζώνη περισσότερο ομοιογενή και σταθερή από όσο είναι σήμερα.

«Η καγκελάριος είναι πλέον βέβαιη ότι ένα «Graccident» εξόδου από την Ευρωζώνη από ατύχημα, δεν είναι πλέον κίνδυνος. Σύμβουλοί της εξετάζουν την κρίση στην Κύπρο, η οποία πριν από δύο χρόνια βρέθηκε κοντά στην έξοδο από την Ευρωζώνη. Εκείνη την εποχή, η ΕΚΤ απείλησε να διακόψει την παροχή επείγουσας βοήθειας προς τις κυπριακές τράπεζες, διότι το κοινοβούλιο της χώρας αρνήθηκε να δεχτεί τα μέτρα της Ε.Ε. Οι τράπεζες θα έπρεπε να επιβάλουν έλεγχο στις αναλήψεις και στις μεταφορές χρημάτων. Στο τέλος η κυπριακή κυβέρνηση αναγκάστηκε να δεχθεί το πρόγραμμα της Ε.Ε. Ακριβώς αυτό πιστεύουν οι σύμβουλοι της Μέρκελ για την Ελλάδα. Πως χρειάζεται μια προειδοποιητική βολή για να εφαρμόσει το πρόγραμμα», καταλήγει το γερμανικό περιοδικό.

Συνέντευξη βόμβα εν ενεργεία μέλους της διοίκησης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στον ALPHA. Ο Βραζιλιάνος Πάολο Μπατίστα ο οποίος εκπροσωπεί δέκα χώρες της Λατινικής Αμερικής στο Δ.Σ. του Ταμείου, ασκεί σφοδρή κριτική στην Ευρωζώνη, την ΕΚΤ και το ίδιο το ΔΝΤ.

«Έδωσαν λεφτά, για να σώσουν Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες και όχι την Ελλάδα» δηλώνει χαρακτηριστικά στον ALPHA και τον Θάνο Δημάδη. Ακόμη, κατηγορεί την γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, ότι υπερασπίζεται υπέρμετρα την Ευρώπη.

Ακόμη, αμφισβητεί ευθέως τον Πολ Τόμσεν και τον διάδοχό του στην τρόικα και ζητά από την Ελληνική κυβέρνηση να συζητήσει απευθείας με τους επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ο ίδιος κάνει λόγο δε για αναγκαία αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους που κρατούν οι Ευρωπαίοι εταίροι.

Δείτε το βίντεο (στα αγγλικά με ελληνικούς υπότιτλους):

Η Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Ασφάλειας του ιρακινού κοινοβουλίου έχει πρόσβαση σε υλικό το οποίο αναφέρεται στις καταρρίψεις των δύο βρετανικών αεροσκαφών που μετέφεραν όπλα τους εξτρεμιστές του 'ισλαμικού κράτους'.

Αυτό δήλωσε ο επικεφαλής της επιτροπής, Χακέμ αλ Ζαμέλι, στην αραβική γλώσσα αναφερόμενος στο Κέντρο του Ανώτατου Ισλαμικού Συμβουλίου του Ιράκ.

Το περιστατικό έχει αναφερθεί από ξένα και εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης, αλλά αποσιωπήθηκε από τα κύρια μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ και της Ευρώπης.

Ο Χακέμ αλ Ζαμέλι, ανώτερος ιρακινός βουλευτής, πρόσθεσε ότι η σημερινή κυβέρνηση στη Βαγδάτη, λαμβάνει καθημερινά αναφορές από τις δυνάμεις ασφαλείας στην επαρχία αλ Ανμπάρ, όπου έγιναν οι ρίψεις πολεμικού υλικού στους τρομοκράτες του 'ισλαμικού κράτους'.

Επεσήμανε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό και τόνισε ότι οι ΗΠΑ θέλουν να προωθήσουν το χάος στο Ιράκ και το κάνουν αυτό με την υποστήριξη του ισλαμικού κράτους.

Επίσης πολλοί άλλοι βουλευτές του ιρακινού κοινοβουλίου έχουν διαμαρτυρηθεί για την εξέλιξη αυτή.

«Έχουμε ανακαλύψει όπλα που στάλθηκαν στους τρομοκράτες είναι κατασκευασμένα στις ΗΠΑ, σε ευρωπαϊκές χώρες και στο Ισραήλ, στις περιοχές που έχουμε απελευθερώσει από τους τρομοκράτες», δήλωσε στην ιστοσελίδα 'Αλ Αχέντ' ο επικεφαλής του επαρχιακού συμβουλίου στην αλ Ανμπάρ, Χαλάφ Ταρμούζ.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν αυτές που άρχισαν τη σύγκρουση με τη Ρωσία, μέσω της ουκρανικής κρίσης, λόγω της νεοσυντηρητικής ιδεολογίας που έχει επικρατήσει στις ΗΠΑ και η οποία προωθεί την ηγεμονία των ΗΠΑ ως «εξαιρετική χώρα», υποστηρίζει ο αμερικανός πολιτικός επιστήμονας και οικονομολόγος, Πολ Κράιγκ Ρόμπερτς.

Μιλώντας σε επιστημονική διάσκεψη της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών ο αμερικανός επιστήμονας και πρώην υφυπουργός Οικονομικών επί προεδρίας Ρ. Ρήγκαν ανέφερε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ θεωρήθηκαν ως η «μόνη υπερδύναμη του κόσμου», αλλά «ενώ οι νεοσυντηρητικοί για δεκαετίες ασχολούνταν με πολέμους στη Μέση Ανατολή, και με την οργάνωση των «έγχρωμων επαναστάσεων» και των στρατιωτικών βάσεων γύρω από τη Ρωσία, ο Βλαντίμιρ Πούτιν αποκατέστησε την οικονομική ευημερία και την στρατιωτική ισχύ της Ρωσίας, και υιοθέτησε επιτυχώς μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική».

Κατά την άποψη του Ρόμπερτς, η Ουάσιγκτον «άρχισε την επίθεση στη Ρωσία» μετά τα εμπόδια που έθεσε η ρωσική διπλωματία «στα σχέδια εισβολής στη Συρία και βομβαρδισμού του Ιράν». Τότε- σύμφωνα με τον Ρόμπερτς- οι Ηνωμένες Πολιτείες συνειδητοποίησαν ότι υπήρχε «ένας νέος ανταγωνιστής στην πρώην Σοβιετική Ένωση, ο οποίος είναι σε θέση να εμποδίσει τις μονομερείς ενέργειες τους».

«Ευτυχώς είχαμε ένα ισχυρό όπλο» δήλωνε ο υποναύαρχος Έκτωρ Ραμίρεζ Πέρες, αρχηγός του πραξικοπήματος που κατάφερε να ανατρέψει για δύο ημέρες τον εκλεγμένο πρόεδρο της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες. «Όπως είδατε, ο στρατός και οι ειδικές δυνάμεις δε χρειάσθηκε να πυροβολήσουν ούτε μία φορά. Το μεγάλο μας όπλο ήταν τα μέσα ενημέρωσης».

Μια μοναδική στιγμή στα παγκόσμια τηλεοπτικά χρονικά αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα.

Στις 11 Απριλίου του 2002 οι υποστηρικτές του προέδρου Τσάβες και η αντιπολίτευση οργανώνουν συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Πάνω από 20 άτομα σκοτώνονται και εκατοντάδες τραυματίζονται: ανήκουν και στα δύο στρατόπεδα και έχουν πέσει θύματα της αστυνομίας και ακροβολιστών - μέρος ενός μυστικού σχεδίου για την ανατροπή του προέδρου της Βενεζουέλας.

Στο Καράκας επικρατεί χάος και οι Βενεζουελιάνοι ανοίγουν τις τηλεοράσεις τους για να μάθουν τι έχει συμβεί. Αλλά τα τέσσερα ιδιωτικά κανάλια που ανήκουν στην αντιπολίτευση, αποδίδουν την αιματοχυσία στους Τσαβίστας, μοντάροντας έντεχνα τα τηλεοπτικά πλάνα της ημέρας.

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας δε διαθέτει δική του φωνή, γιατί στην διάρκεια των ταραχών οι αντίπαλοι του έχουν καταλάβει την κρατική τηλεόραση που σταματάει να εκπέμπει. Η κοινή γνώμη στρέφεται εναντίον του Τσάβες και ο στρατός επεμβαίνει συλλαμβάνοντας τον πρόεδρο. Την επόμενη ημέρα, οι ίδιες κατασκευασμένες εικόνες χρησιμοποιούνται από τον Λευκό Οίκο που δίνει στη χούντα διεθνή αναγνώριση.

Ο Τσάβες θα επιστρέψει στην εξουσία μόνο αφού οι υποστηρικτές του καταφέρουν να στήσουν ένα εναλλακτικό δίκτυο ενημέρωσης και να θέσουν ξανά σε λειτουργία το κρατικό κανάλι...

Για άλλη μια φορά, η κυβέρνηση Ομπάμα προσπάθησε να αλλάξει με τη βία ένα πολιτικό καθεστώς, που της αντιστέκεται. Στις 12 Φεβρουαρίου, ένα αεροπλάνο της Academi (πρώην Blackwater), μεταμφιεσμένο σε αεροσκάφος του στρατού της Βενεζουέλας είχε σκοπό να βομβαρδίσει το προεδρικό μέγαρο και να σκοτώσει τον πρόεδρο Nicolas Maduro. Οι συνωμότες είχαν προγραμματίσει να θέσουν στην εξουσία τη πρώην βουλευτή Μαρία Corina Machado και να την υποστηρίξουν αμέσως πρώην πρόεδροι της Λατινικής Αμερικής.
Ο πρόεδρος Ομπάμα είχε προειδοποιήσει

Στο νέο δόγμα Άμυνας του (National Security Strategy), έγραψε: «Στεκόμαστε στο πλευρό των πολιτών για τους οποίους η πλήρης άσκηση της δημοκρατίας είναι σε κίνδυνο, όπως οι Βενεζουελάνοι».

Ωστόσο, ενώ η Βενεζουέλα είναι, μετά την έγκριση του συντάγματος του 1999, μία από τις πιο δημοκρατικές χώρες στον κόσμο, η φράση αυτή προανήγγειλε το χειρότερο για να την αποτρέψει από το να συνεχίσει την πορεία ανεξαρτησίας της και της αναδιανομής του πλούτου.

Ήταν η 6η Φεβρουαρίου 2015.

Η Ουάσιγκτον τελείωνε με την οργάνωση της ανατροπής των δημοκρατικών θεσμών στη Βενεζουέλα. Το πραξικόπημα είχε προγραμματιστεί για τις 12 του Φεβρουαρίου.

Η «Επιχείρηση Ιεριχώ» εποπτευόταν από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (NSC), υπό τη διεύθυνση του Ricardo Zuñiga. Αυτός ο «διπλωμάτης» είναι εγγονός του ομώνυμου πρόεδρου του Εθνικού Κόμματος της Ονδούρας που οργάνωσε τα πραξικοπήματα του 1963 και του 1972 υπέρ του Στρατηγού López Arellano. Διεύθυνε το σταθμό της CIA στην Αβάνα (2009-11), όπου στρατολόγησε πράκτορες και τους χρηματοδοτούσε για να σχηματίσουν την αντιπολίτευση στον Φιντέλ Κάστρο, ενώ ταυτόχρονα διαπραγματευόταν την επανάληψη των διπλωματικών σχέσεων με την Κούβα (που τελικά συνήφθη το 2014).

Όπως πάντα σε αυτό το είδος επιχείρησης, η Ουάσιγκτον φροντίζει να μην εμφανίζεται στα συμβάντα που καθοδηγεί.

Η CIA δρα μέσω δήθεν μη κυβερνητικών οργανώσεων για να οργανώσει τους πραξικοπηματίες: το National Endowment for Democracy και δυο παρακλάδια, στα δεξιά το International Republican Institute και στα αριστερά τα National Democratic Institute), Freddom House, et l'International Center for Non-Profit Law.

Τα συναισθήματα επιδρούν στην ανάπτυξη ασθενειών και στην αντιμετώπισή τους, σύμφωνα Δρ. Gabor Maté, παθολόγο που εδράζει στο Βανκούβερ και συγγραφέα του βιβλίου «΄Οταν το σώμα λέει όχι: Κατανοώντας τη σύνδεση μεταξύ άγχους και αρρώστιας» (When the Body Says No: Understanding the Stress-Disease Connection). Ο Καναδός παθολόγος, σε συνέντευξη του στο Democracy Now!, παραθέτει παραδείγματα που αποδεικνύουν τη σύνδεση μυαλού-σώματος, ενώ τονίζει ότι πολλοί γιατροί αγνοούν τη σύνδεση αυτή, με αποτέλεσμα την ελλιπή θεραπεία των ασθενών τους.

Βασισμένος σε επιστημονικές έρευνες και στην εμπειρία του με ασθενείς που έπασχαν από χρόνιες παθήσεις στη Μονάδα Παρηγορητικής Φροντίδας στο Πανεπιστήμιο του Βανκούβερ, ο Δρ. Maté υποστηρίζει ότι οι παραδοσιακές πρακτικές που ισχύουν στην Κίνα εδώ και 3.000 χρόνια, η ινδική ιατρική, ακόμη και ο Σωκράτης στην εποχή του, θεωρούσαν το μυαλό και το σώμα ως άρρηκτα συνδεδεμένα. Η Δυτική Ιατρική, από την άλλη πλευρά, εδώ και 2.000 χρόνια υποστήριζε ότι μυαλό και σώμα πρέπει να εξετάζονται χωριστά. Τα δεδομένα αρχίζουν να αλλάζουν σήμερα, καθώς νέα ευρήματα έρχονται στο φως.

Σύμφωνα με τον Δρ. Maté, τα συναισθηματικά κέντρα του εγκεφάλου, τα οποία ρυθμίζουν τη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις, συνδέονται με το ανοσοποιητικό, το νευρικό σύστημα και με τις ορμόνες. Ο ίδιος πιστεύει ότι είναι αδιανόητο να θεωρούμε αυτά τα μέρη ως χωριστά μεταξύ τους, καθώς ό,τι μας συμβαίνει συναισθηματικά έχει αντίκτυπο και στο ανοσοποιητικό και νευρικό σύστημα και το αντίστροφο. Αποτελούν, λοιπόν, όλα μέρη ενός ενιαίου συστήματος και η επιστήμη που τα μελετά ονομάζεται «ψυχονευροανοσολογία» («psychoneuroimmunology»).

Σχετική έρευνα έχει πραγματοποιηθεί σε διάφορους τομείς της ιατρικής. Ωστόσο, δεν λαμβάνεται υπόψη στην ιατρική πρακτική, κάτι που ο δόκτωρ αποκαλεί ως «Τρίγωνο των Βερμούδων» («Bermuda Triangle»). Για παράδειγμα, μια έρευνα, η οποία παρουσιάστηκε πριν τρία χρόνια στο Διεθνές Συνέδριο του Ιδρύματος για Καρδιακές και εγκεφαλικές παθήσεις σχετικά με την υγεία των γυναικών, ανέδειξε ότι οι γυναίκες που βίωναν ένα δυστυχισμένο γάμο και δεν εξωτερίκευαν τα συναισθήματά τους, σε διάστημα δέκα χρόνων, ήταν τέσσερις φορές πιο κοντά στο θάνατο από εκείνες που ζούσαν ένα παρόμοιο έγγαμο βίο, αλλά εξέφραζαν αυτό που αισθάνονταν. Παράλληλα, μια άλλη έρευνα έδειξε ότι παιδιά με αγχώδεις και μελαγχολικές μητέρες είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν άσθμα.

Το λιώσιμο των πάγων μεταξύ Αθήνας και Μόσχας που προκάλεσε το άνοιγμα της ελληνικής διπλωματίας προς την Ρωσία μετά την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές διευρύνει και πάλι της δυνατότητες επιχειρηματικής συνεργασίας για μια σειρά Ελλήνων παικτών του «επιχειρείν».

Και σαν έτοιμοι από καιρό οι επιχειρηματίες αυτοί προσχωρούν σε ένα νέο ελληνορωσικό οικονομικό λόμπι. Τούτη δε τη φορά οι business Ελλάδας-Ρωσίας αποκτούν μεγαλύτερο εκτόπισμα καθώς στο παρασκήνιο των εξελίξεων στην Ουκρανία και της ελληνικής αντιπαράθεσης με την Ευρώπη, ο Βλάντιμιρ Πούτιν έχει συγκροτήσει την δική του οικονομική ζώνη διευρύνοντας τις αγορές για τους συνεργάτες του.
Μια σειρά ηχηρών ονομάτων όπως αυτά του Αλέξανδρου Αγγελόπουλου των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων Aldemar, των εφοπλιστών Γιώργου Προκοπίου και Χάρη Βαφειά, του Δημήτρη Κοπελούζου και του Κωνσταντίνου Αλεξόπουλου των ξενοδοχείων Domotel πρωταγωνιστούν σε αυτό το λόμπι που ακούει στο όνομα Greek-Eurasian Business Council. Όπως και άλλοι Έλληνες επιχειρηματίες προεξάρχοντος του Γιώργου Περιστέρη ο οποίος διεκδικεί μαζί με ρώσους ρόλο στα Έλληνα λιμάνια και τους σιδηροδρόμους.