Τον τελευταίο μήνα του 2017 είδαμε ρεκόρ ψύχους και χιονοπτώσεων ανά τον κόσμο, με τις ΗΠΑ να βιώνουν τα χειρότερα, αφού και οι 50 πολιτείες είχαν χιόνι στο έδαφος πριν ακόμα αρχίσει επίσημα ο χειμώνας. Το Βόρειο Μεξικό και η Ανατολική Ασία βιώνουν το χειρότερο χειμώνα των δυο τελευταίων δεκαετιών, ενώ το χιόνι εμφανίστηκε ξαφνικά και σε ορισμένα μέρη της Αυστραλίας μέσα στο καλοκαίρι.

Οι πλημμύρες συνέχισαν να προκαλούν χάος στις Φιλιππίνες και την Ινδονησία, όπου χιλιάδες εκτοπίστηκαν, ενώ οι ισχυρές βροχοπτώσεις στην Αλβανία πλημμύρισαν χιλιάδες σπίτια και κατέστρεψαν δρόμους και γέφυρες.

Η Καλιφόρνια κατακάηκε από εκτεταμένες πυρκαγιές που έκαψαν μέχρι και 280,000 στρέμματα και κατέστρεψαν περισσότερα από 1,000 σπίτια, με την Πυρκαγιά Τόμας να έχει μετατραπεί στην μεγαλύτερη και πιο καταστροφική πυρκαγιά στην ιστορία της Καλιφόρνια. Με προβλέψεις για Ατμοσφαιρικό Ρέμα (δίοδο συμπυκνωμένης υγρασίας στην ατμόσφαιρα) και νεροποντές για την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου του 2018, τα πράγματα φαίνονται ζοφερά για την πολιτεία που τείνει να είναι λουσμένη στη λιακάδα.

Τον Δεκέμβριο, υψηλά επίπεδα ηφαιστειακής δραστηριότητας παρατηρήθηκαν σε όλο τον κόσμο, ενώ ένας φονικός σεισμός 6.5 Ρίχτερ ταρακούνησε τη νήσο Ιάβα της Ινδονησίας.

Οι θεάσεις των μετεωριτών αυξήθηκαν κατά τον Δεκέμβριο, με όλο και περισσότερες αναφορές σε συνοδευτικούς «μυστήριους τρανταχτούς κρότους», που πιθανόν να είναι αποτέλεσμα της έκρηξης και διάσπασης των διαστημικών βράχων στην ατμόσφαιρα.

Ατμοσφαιρικά φαινόμενα, που περιλαμβάνουν ιριδίζων σύννεφα και «περίεργες λάμψεις στον ουρανό», συνέχισαν να εντυπωσιάζουν κατοίκους από περιοχές της Σουηδίας μέχρι τη Ρωσία. Αυτά τα γεγονότα όμως, πιθανόν να αποτελούν απόδειξη της ευδιάκριτης ψύξης της ατμόσφαιρας, ένα από τα πολλά προειδοποιητικά σημεία της ενδεχόμενης έναρξης μιας νέας εποχής παγετώνων.

Παρακολουθείστε τα όλα αυτά στο βίντεο που ακολουθεί!

Το Twitter είναι ένα περίεργο μέρος. Ανάλογα με τις περιστάσεις, μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμο ή πολύ επικίνδυνο.

Για όσους από εμάς προτιμάμε λεπτομερέστερες πληροφορίες, το Twitter μπορεί να μας προσφέρει πρόσβαση σε συγκεκριμένα άρθρα όπου ο συγγραφέας έχει το χώρο να εκφράσει την άποψη του και να υποστηρίξει τα επιχειρήματα του με στοιχεία από διάφορες πηγές.

Πολλοί προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν το Twitter για να διαμορφώσουν ισχυρά επιχειρήματα ή πειστικές αφηγήσεις, αλλά αποτυγχάνουν τελικά αφού 140-280 χαρακτήρες είναι πολύ περιορισμένος αριθμός για να εκφράσει και διασαφηνίσει κανείς τις ιδέες του σωστά και καθαρά.

Επομένως, αυτό που συχνά συμβαίνει είναι ότι όσοι βρίσκονται σε διαφορετικές κερκίδες πάνω σε ένα θέμα που διχάζει, τείνουν να χρησιμοποιούν ευέξαπτες σύντομες φράσεις, προσβολές και χαρακτηρισμούς, επικαλούμενοι άλλες φορές τα συναισθήματα των αναγνωστών τους για να περάσει την άποψη τους.

Το κύριο πρόβλημα με αυτού του είδους την διαμάχη φαίνεται να είναι η έλλειψη λεπτότητας και η ανικανότητα κατανόησης πολύπλοκων θεμάτων κι από τις δυο πλευρές.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τις πρόσφατες διαδηλώσεις στο Ιράν...

Την περασμένη εβδομάδα, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, τα hashtags #IranProtests και #FreeIran ήταν πολύ δημοφιλή στο Twitter, με τα άτομα και από τις δύο μαχόμενες ομάδες να τιτιβίζουν ο καθένας για το δικό του σκοπό και πιστεύω. Αυτό που έλειπε από αυτή την λογομαχία ήταν η διακριτική αλλά περίπλοκη αντίληψη ότι πολλά από τα επιχειρήματα κι από τις δυο ομάδες μπορεί να είναι ταυτόχρονα αληθή.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο συνολικός αριθμός ατόμων με άνοια παγκοσμίως το 2015 έφτανε τα 47.5 εκατομμύρια. Ο συνολικός αριθμός νέων περιπτώσεων άνοιας κάθε χρόνο παγκοσμίως ανέρχεται στα 7.7 εκατομμύρια περίπου, γεγονός που υποδηλώνει ένα νέο κρούσμα κάθε 4 δευτερόλεπτα. Ο αριθμός των ατόμων που πάσχουν από άνοια αναμένεται να αυξηθεί σε 75.6 εκατομμύρια το 2030 και 135.5 εκατομμύρια το 2050. Οι αριθμοί αυτοί είναι σχεδόν διπλάσιοι από τον προβλεπόμενο ρυθμό αύξησης του πληθυσμού κατά τη διάρκεια της δεδομένης χρονικής περιόδου.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπου 6 εκατομμύρια αμερικανοί ενήλικες πάσχουν από τη Νόσο του Αλτσχάιμερ ή άλλες ήπιες μορφές διανοητικής εξασθένησης. Εκτιμάται ότι αυτοί οι αριθμοί θα υπερδιπλασιαστούν σε 15 εκατομμύρια μέχρι το 2060. Αυτές οι εκτιμήσεις περιλαμβάνουν άτομα με βιοδείκτες ή άλλες ενδείξεις πιθανής προκλινικής νόσου του Αλτσχάιμερ, αλλά που δεν έχουν βλάβες ή άνοια του Αλτσχάιμερ. Οι άνθρωποι που παρουσιάζουν τέτοιες ενδείξεις προκλινικής ασθένειας διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης άνοιας του Αλτσχάιμερ.

Καλούμαστε να πιστέψουμε ότι η Νόσος του Αλτσχάιμερ δεν έχει καμιά θεραπεία ή ότι δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα να σταματήσουμε την διανοητική εξασθένηση. Στην καλύτερη περίπτωση, η επικρατούσα θεραπεία απλά επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου. Κατά κανόνα, το άτομο εξακολουθεί να χειροτερεύει για το υπόλοιπο της ζωής του, ώσπου να μην είναι πια το άτομο που ήταν κάποτε, ενώ οι απελπισμένοι φροντιστές του καταλήγουν εντελώς εξαντλημένοι. Για το λόγο αυτό, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα όταν ο Mark Sisson έγραψε πρόσφατα για μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Aging (2014) από τον Dale E. Bredesen. Η μελέτη αποκάλυψε απίστευτα αποτελέσματα που τα κύρια μέσα ενημέρωσης απέτυχαν να καλύψουν.

Τα 10 άτομα που έλαβαν μέρος στην έρευνα είχαν πολύ σοβαρές βλάβες όπως διαταραχή μνήμης από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, νοητική δυσλειτουργία και/ή υποκειμενική γνωστική εξασθένηση. Μετά από ένα ολοκληρωμένο και εξειδικευμένο θεραπευτικό πρόγραμμα βασισμένο στην υποκείμενη παθογένεση της νόσου του Αλτσχάιμερ, 9 στους 10 ασθενείς παρουσίασαν υποκειμενικές ή αντικειμενικές βελτιώσεις στην νοητική λειτουργία και την επίδοση τους σε διάστημα 3-6 μηνών. Το ένα άτομο στο οποίο δεν πέτυχε το πρόγραμμα είχε προχωρημένο στάδιο της νόσου του Αλτσχάιμερ. Έξι από τους ασθενείς που είχαν αναγκαστεί να σταματήσουν την δουλειά τους λόγω της νοητικής τους εξασθένησης, κατάφεραν να επιστρέψουν. Μετά από 2.5 χρόνια παρακολούθησης, οι ασθενείς διατηρούσαν ακόμα, και μάλιστα βελτίωσαν, τα αποτελέσματα. Κι αυτό είναι υπέροχο εάν σκεφτούμε ότι τα πρωτόκολλα της επικρατούσας ιατρικής έχουν ελάχιστα, ή και τίποτα να προσφέρουν, στους ασθενείς που υποφέρουν από Αλτσχάιμερ.

Ο Νόαμ Τσόμσκι, όπως είναι ευρέως γνωστό, μίλησε εύστοχα σχετικά με το ότι μέσω της κατασκευής της συναίνεσης, οι ελίτ τη χρησιμοποιούν ως εργαλείο προπαγάνδας για να ασκούν έλεγχο στον υπόλοιπο πληθυσμό. Ωστόσο, ένας εξίσου ισχυρός τρόπος για να ελέγχουν τους ανθρώπους είναι μέσω της κατασκευής της διχόνοιας. Το γνωστό και ως «Διαίρει και Βασίλευε», μια στρατηγική που συχνά περιορίζεται στην εξωτερική πολιτική, αλλά τώρα στρέφεται προς τον αμερικανικό λαό από τις ελίτ των ΗΠΑ. Νέο-ναζί, ακροδεξιοί, αντι-φασίστες, καταστροφές αγαλμάτων, και αμερικάνοι να στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου. Όλα αυτά υποδεικνύουν ένα έθνος διχασμένο, εν μέσω ενός κατασκευασμένου «πολιτισμικού πολέμου». Κι ενώ η διοικούσα ελίτ χαίρεται με όλα αυτά, η μεσαίες και οι εργατικές τάξεις έχουν παγιδευτεί σε αυτό που ονομάζω, Κοινωνική Αυτοάνοση Διαταραχή (ΚΑΔ). Από το 2008 μέχρι σήμερα, μας έχουν κατευθύνει εύστοχα από το «Occupy Wall Street» στο «Occupy One Another».

Εάν οι αμερικάνοι ήταν ενωμένοι, θα εστίαζαν την προσοχή τους: στην οικονομία που έχει αφήσει 78% των αμερικάνων μόλις να βγάζουν τα προς το ζην. Στο μη βιώσιμο χρέος που δεσμεύει τους φοιτητές και όλο το έθνος. Στις κλεψιές της Wall Street και των τραπεζών. Στους ατελείωτους, αχαλίνωτους πολέμους που απαιτεί το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Στη διάβρωση της πολικής ελευθερίας και ιδιωτικής ζωής. Στα ανθυγιεινά, πλαστικά τρόφιμα που κατασκευάζονται από GMO και τοξικά χημικά. Στην αύξηση πολυάριθμων χρόνιων ασθενειών. Στην αμείλικτη αύξηση στην υγειονομική περίθαλψη. Κι αυτά είναι μόνο μερικά από τα προβλήματα.

Πολλοί αμερικάνοι όμως βρίσκονται σε πλήρη άγνοια και ασχολούνται με το να πολεμούν ο ένας τον άλλο, αν όχι κυριολεκτικά, τότε στο μυαλό τους και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Λευκοί εναντίον μαύρων, άντρες εναντίον γυναικών, ετερόφυλοι εναντίον ομοφυλόφιλων, πολίτες εναντίον μεταναστών, χριστιανοί εναντίον μουσουλμάνων, δεξιοί εναντίων αριστερών, και τα λοιπά. Δεν υπάρχουν περιθώρια για μα λογική, ώριμη συζήτηση. Οι δυο ομάδες συναντιούνται για να δουν ποιος φωνάζει πιο δυνατά και πιο βρώμικα. Όταν η αστυνομία καταφέρει να διαχωρίσει τις ομάδες, ο όχλος ικανοποιείται με την παραγωγής μιας κακοφωνίας ανοησιών. Όταν οι αστυνομικοί απομακρυνθούν, τα ένστικτα των ανθρώπων των σπηλαίων επανέρχονται, και ξεκινούν να κτυπούν ο ένας τον άλλο. Τι συνέβη στο «Η αγάπη νικά το μίσος»;

Από πύρινες σφαίρες στους ουρανούς και πλημμύρες σε υπερβολικές χιονοπτώσεις εκτός εποχής και στα δυο ημισφαίρια του πλανήτη, ο περασμένος Νοέμβρης έχει σπάσει πολλά μετεωρολογικά ρεκόρ.
Ακλουθώντας μια ασυνήθιστα έντονη ηλιακή έκρηξη και ασυνήθιστη ηλιακή δραστηριότητα που είδαμε τον Σεπτέμβρη - που πιθανόν να σχετίζεται με τους ισχυρούς σεισμούς άνω των 7,0 ρίχτερ στη Νέα Καληδονία και το Μεξικό - ο περασμένος μήνας σηματοδοτήθηκε από τρεις ισχυρούς σεισμούς που προκάλεσαν εκτεταμένες ζημιές - στα σύνορα με Ιράκ/Ιράν, τη Χιλή και τη Νότια Κορέα. Ταυτόχρονα, οι ηφαιστειακές εκρήξεις φαίνεται ότι έχουν φτάσει στην εποχιακή αιχμή τους (ναι, σύντομα θα πρέπει ν' αρχίσουμε να μιλάμε για εποχή των ηφαιστείων).

Αυτή η αύξηση αριθμού στα γεωλογικά φαινόμενα όπως και οι επίσημες επιστημονικές προβλέψεις για αύξηση της σεισμικής δραστηριότητας μέσα στο 2018 λόγω της επιβράδυνσης της περιστροφής της γης, έχουν αφήσει τους πληγέντες με ένα έντονο αίσθημα φόβου.

Τον περασμένο μήνα επιδεινώθηκαν επίσης οι ξηρασίες σε Πορτογαλία και Ισπανία ενώ έντονες βροχοπτώσεις έπεσαν σε Νότιο Αμερική, Αυστραλία και στις περισσότερες περιοχές της Ασίας. Όλα αυτά σε μια εποχή που οι μετεωρολόγοι αναγκάζονται να χρησιμοποιούν τον όρο «ατμοσφαιρικά φαινόμενα» επειδή απλά «βροχοπτώσεις» δεν περιγράφει την ένταση του φαινομένου πλέον.

Στο παρελθόν, οι ήχοι τρομπέτας και οι οιωνοί στους ουρανούς θεωρούνταν ως προάγγελοι αλλαγών στον κόσμο, από την κοινωνική και πολιτική αρένα μέχρι και βαρυσήμαντα κοσμικά γεγονότα. Άρα, δέστε τις ζώνες σας παιδιά, γιατί φαίνεται ότι τα πράγματα δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο.

Παρακολουθείστε το βίντεο παρακάτω σε πλήρη οθόνη!

Αγαπητοί/τες μας αναγνώστες/τριες:

Το 2017 ήταν ακόμα μια χρονιά γεμάτη εκπλήξεις. Ο κόσμος εξακολουθεί να αλλάζει, κι εμείς μαζί του. Αυτή την χρονιά μπορεί να την περιγράψει κανείς ως χρονιά παραφροσύνης (τόσο καιρικά, όσο και στο κοινωνικοπολιτικό επίπεδο), περισσότερης διαίρεσης και πόλωσης.

Όπως και πέρυσι, φαίνεται ότι οι όλοι οι άνθρωποι κάνουν τις επιλογές τους, καλώς ή κακώς. Κάποιοι εναρμονίζονται με τα κραυγαλέα ψέματα που μας πουλούν τα ΜΜΕ και οι παθολογικές κυβερνήσεις, και άλλοι λαμβάνουν θέση εναντίον αυτών των ψεμάτων, έχοντας φτάσει στο σημείο όπου μπορούν να δουν τελικά ότι κάτι πάει εντελώς στραβά με την εικόνα της πραγματικότητας όπως μας την παρουσιάζουν.

Περισσότερο από το διχασμό μεταξύ μειονοτήτων και πλειονοτήτων όλων των ειδών, αυτή ίσως και ν' αποτελεί τη μεγαλύτερη κατηγορία: την επιλογή ανάμεσα στην εναρμόνιση με τα ψέματα ή με την αλήθεια, και την ετοιμότητα να κάνετε την απαραίτητη προετοιμασία ώστε να μπορείτε να αναγνωρίσετε τη διαφορά. Πιστεύουμε ότι πολλοί από εσάς τους αναγνώστες μας έχετε εκ φύσεως επιλέξει το «μονοπάτι της ηθικής», και ευχόμαστε να σας προστατεύει για πάντα αυτή η γνώση.

Όλοι γνωρίζουμε πως η CIA και οι Σαουδάραβες εταίροι τους δημιούργησαν το Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) ως στρατό αντιπροσώπων για να πολεμήσουν εναντίον οποιασδήποτε χώρας θα τολμούσε να υψώσει το ανάστημα της ενάντια στην αμερικανική ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Αλλά για όσους ακόμα αμφιβάλλουν ως προς αυτή την αλήθεια, τώρα έχουμε την μαρτυρία του Talal Silo, πρώην διοικητή των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) που είχε την στήριξη του Πενταγώνου, να επιβεβαιώνει γι' ακόμα μια φορά ποιος πραγματικά κινεί τα νήματα στη Μέση Ανατολή.

Τον Οκτώβριο είχε ήδη μεταδοθεί ότι οι ΗΠΑ επέτρεψαν σε μαχηττές του ΙΚ να ξεφύγουν από την Ράκκα και να μεταφερθούν σε άλλες περιοχές ώστε να συνεχίσουν να πολεμούν εναντίον του συριακού λαού. Ο Silo, που ήταν ο εκπρόσωπος του SDF τον περασμένο Οκτώβριο, είπε ότι επιτράπηκε να ξεφύγουν περίπου 300 μαχητές του ΙΚ. Αλλά σε πρόσφατη συνέντευξη του με το πρακτορείο Reuters, δήλωσε ότι ο πραγματικός αριθμός των τζιχαντιστών στους οποίους επιτράπηκε η φυγή ήταν πολύ μεγαλύτερος απ' αυτόν:

«Επιτεύχθηκε συμφωνία να φύγουν οι τρομοκράτες, περίπου 4,000 άτομα, αυτοί και οι οικογένειες τους», ανέφερε ο Silo, προσθέτοντας ότι μόνο οι περίπου 500 από αυτούς ήταν μαχητές.

Είπε ότι κατευθύνθηκαν ανατολικά, προς περιοχές υπό τον έλεγχο του ΙΚ γύρω από την Ντέιρ αλ Ζορ, όπου ο συριακός στρατός και οι δυνάμεις που υποστήριζαν τον πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ κέρδιζαν έδαφος.

Για τρεις μέρες το SDF απαγόρευε στους ανθρώπους να πηγαίνουν στη Ρακκά, λέγοντας ότι μάχες βρίσκονταν σε εξέλιξη για να πολεμήσουν τους μαχητές που δεν είχαν παραδοθεί.

«Όλα ήταν ένα θέατρο», δήλωσε ο Silo.

«Η ανακοίνωση ήταν κάλυψη γι' αυτούς που δραπέτευσαν προς την Ντέιρ αλ Ζορ» είπε, προσθέτοντας ότι η συμφωνία είχε εγκριθεί από τις ΗΠΑ που ήθελαν ένα γρήγορο τέλος της μάχης στη Ράκκα ώστε το SDF να μπορούσε να προχωρήσει προς την Ντέιρ αλ Ζορ.

Αυτό τον Οκτώβριο είδαμε τη συνεχιζόμενη τάση θανάσιμων και καταστροφικών πυρκαγιών, μαζικών βροχοπτώσεων, φρικιαστικών χαλαζοθυελλών, πλημμυρών και ξαφνικών ισχυρών καταιγίδων, που προκάλεσαν όλεθρο στον πλανήτη και έσπασαν προηγούμενα ρεκόρ.

Το χιόνι στις αρχές Οκτωβρίου εξέπληξε κατοίκους από τις ΗΠΑ μέχρι και την Κίνα, ενώ πολλοί άλλοι είδαν πύρινες μπάλες στον ουρανό, με έναν από τους διαστημικούς αυτούς βράχους να έχει ξεκινήσει ενδεχομένως και μια καταστροφική πυρκαγιά! Ένα-δυο άτομα ακόμα, ένιωσαν αυτό το χάος προσωπικά αφού βίωσαν πολύ στενές επαφές με αστραπές.

Παρακολουθείστε τη σύνοψη μας στο παρακάτω βίντεο. Σας ευχαριστούμε για την προσοχή σας και μην ξεχάσετε να εγγραφείτε ώστε να μην χάσετε κανένα επεισόδιο από το συνεχιζόμενο κλιματικό δράμα!


Ή παρακολουθείστε το βίντεο στο Vimeo channel

Ένα χρόνο μετά από ψευδείς ισχυρισμούς ότι η ρωσική κυβέρνηση, ή ρώσοι χάκερς ή απλά η Ρωσία (όπως, ολόκληρη η χώρα) χάκαρε τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ και εξασφάλισε τη νίκη του Τραμπ, έχουμε τώρα και τα αποδεικτικά στοιχεία για αυτούς τους ισχυρισμούς.

Την εβδομάδα που πέρασε, τεχνολογικά στελέχη του Facebook, του Twitter και της Google κατέθεσαν ενώπιων του κογκρέσου και έθεσαν τα καυτά ενοχοποιητικά στοιχεία μπροστά στα μάτια όλων. Όντως η Ρωσία χρησιμοποίησε πλατφόρμες κοινωνικών μέσων για να επηρεάσει τις πεποιθήσεις του αμερικανικού λαού (ή τουλάχιστον το 27% του εκλογικού σώματος που ψήφισε τον Τραμπ) εναντίον της Κλίντον. Ήταν μια καθαρή κοροϊδία, μια δειλή επίθεση εναντίον της αλήθειας, της δικαιοσύνης και του αμερικανικού τρόπου ζωής.

Ο πρωταρχικός τρόπος με τον οποίο οι κακοί ρώσοι πέτυχαν τον παράνομο στόχο τους ήταν μέσω αναρτήσεων και δημοσιοποιήσεων/διαφημίσεων στο Facebook και το Twitter. Ο γενικός σύμβουλους του Facebook, Colin Stretch, κατέθεσε ότι μέχρι και 130 εκατομμύρια αμερικάνοι μπορεί να είχαν δει μια ανάρτηση ή διαφήμιση που δημοσιοποιήθηκαν στην πλατφόρμα. Και παρόλο που αυτός είναι ένας μεγάλος αριθμός υποτιθέμενων «εντυπώσεων», ο αριθμός των αθέμιτων αυτών αναρτήσεων αντιπροσωπεύει το 0.04% όλων των αναρτήσεων στο Facebook κατά τη χρονική περίοδο για την οποία κατέθεσαν τα στελέχη. Ας μην υπεκφεύγουμε όμως σε αριθμούς και τέτοια. Αλλά και πάλι, ίσως και να πρέπει.

Τον τελευταίο καιρό τείνω να αποφεύγω να αναφέρομαι σε αμφιλεγόμενα θέματα στο blog μου επειδή δεν αντέχω το δράμα που δημιουργείται από αυτό. Αλλά συνεχώς εμφανίζεται μπροστά μου η ιστορία της Ryland, ενός παιδιού που γεννήθηκε κορίτσι και οι γονείς της την μετάλλαξαν σε αγόρι στην ηλικία των 5 ετών. Μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη την ιστορία εδώ, αλλά συνοπτικά, επειδή η κόρη τους ταυτιζόταν ως αγόρι, και της άρεσαν τα «αγορίστικα» πράγματα αντί για τα «κοριτσίστικα», της έκοψαν τα μαλλιά της, της αγόρασαν «αγορίστικα» ρούχα, και άρχισαν να της λένε, και σε όλους τους άλλους, πως είναι αγόρι.

Δεν έχω κανένα πτυχίο στην ανάπτυξη παιδιών κι ούτε έχω σπουδάσει ψυχολογία. Ούτε από το κολλέγιο δεν αποφοίτησα.

Ούτε βρίσκομαι εδώ για να κρίνω τους γονείς της Ryland. Πιστεύω πως πράττουν όπως πιστεύουν είναι το καλύτερο για το παιδί τους. Απλώς μοιράζομαι τη δική μου ιστορία επειδή βλέπω τόσο πολλά από το 5χρονο μου εαυτό σε αυτό το παιδί.

Ήμουν η δευτερότοκη καταπληκτικών και υποστηρικτικών γονιών που πρόσφεραν πολλή αγάπη, σε μένα και στις τρεις αδερφές μου. Οι τέσσερεις μας ήμασταν τόσο διαφορετικές η μια από την άλλη, ακόμα και στο χρώμα των μαλλιών και ματιών. Οι γονείς μας αποδέχτηκαν τις διαφορές μας, και μας επέτρεψαν να μεγαλώσουμε ως άτομα, χωρίς να ασχολούνται με τα κοινωνικά «πρότυπα» ως προς την συμπεριφορά των κοριτσιών. Συχνά αστειεύομαι πως ήμουν ο γιος που δεν είχε ποτέ ο πατέρας μου. Ο πατέρας μου έχει ένα πνεύμα ελεύθερο, αδιαφορεί για το τι σκέφτονται οι άλλοι γι' αυτόν, και ούτε τον ενοχλεί η αντισυμβατική συμπεριφορά. Κι εγώ πάντα λειτουργούσα ως η πρωτότοκη.

Όπως και να' χει, από μωρό φάνηκε ότι προτιμούσα «αγορίστικα» πράγματα. Ήμουν άγρια, δύσκολη και τολμηρή. Οι γονείς μου μου έκοψαν κοντά τα σγουρά μαλλιά μου γιατί γίνονταν κόμποι και δεν άφηνα κανένα να μου τα βουρτσίσει. Μια μέρα κατάφερα να ανέβω στην στέγη του διώροφου σπιτιού μας κι έτρεχα κεφάτα εκεί πάνω ενώ οι γονείς μου βίωναν κρίσεις πανικού. Οι προτιμήσεις μου σε παιχνίδια ήταν οι σφεντόνες, τα τόξα και τα βέλη, τα όπλα, η λάσπη, οι μοτοσικλέτες και τα τέρατα. Όταν διαλέξαμε τα Μικρά μας Πόνι με τις αδερφές μου, εγώ διάλεξα το μπλε και του κούρεψα αμέσως όλα τα μακριά του μαλλιά. Την ίδια μοίρα είχαν και οι κούκλες μου.