Επιστήμη του ΠνεύματοςS


Vinyl

Νέα μελέτη: Όταν ανακαλούμε μια ανάμνηση διαγράφουμε μια άλλη

ανάμνηση
Η ίδια η προσπάθεια που κάνουμε για να θυμηθούμε κάτι, ευθύνεται που ξεχνάμε τόσα άλλα πράγματα, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, που έρχεται να φωτίσει ένα από τα μεγάλα μυστήρια: Γιατί οι άνθρωποι ξεχνάνε τόσο εύκολα, από τον κωδικό πρόσβασης του παλιού υπολογιστή τους έως το όνομα ενός παλιού συμμαθητή τους; Σύμφωνα με τους ερευνητές κάθε φορά που προσπαθούμε να θυμηθούμε κάτι και τελικά το καταφέρνουμε ταυτόχρονα διαγράφεται από τον «σκληρό δίσκο» του εγκεφάλου μας κάποια άλλη πληροφορία.

Τα αποτυπώματα

Επιστήμονες από τα πανεπιστήμια του Κέμπριτζ και του Μπέρμιγχαμ, με επικεφαλής τη Μαρία Γουίμπερ, πραγματοποίησαν μια σειρά από πειράματα μνήμης με μια ομάδα 24 εθελοντών ενώ ταυτόχρονα προέβαιναν σε μαγνητική απεικόνιση του εγκεφάλου τους.

Οι ερευνητές, αφού αρχικά εντόπισαν τα διακριτά νευρωνικά «αποτυπώματα» συγκεκριμένων αναμνήσεων, διαπίστωσαν ότι η ενθύμηση κάποιου πράγματος οδηγεί στο να εξασθενεί η ανάμνηση άλλων «ανταγωνιστικών» πραγμάτων. Ουσιαστικά, ο εγκέφαλος καταπιέζει ενεργητικά άλλες αναμνήσεις, προκειμένου να φέρει στο προσκήνιο κάποια συγκεκριμένη ανάμνηση. Η όλη διαδικασία αποκαλείται μηχανισμός «προσαρμοστικής απώλειας μνήμης».

Hourglass

Όντως σοφότεροι οι ηλικιωμένοι

old pipe
Μπορεί το μυαλό, με το πέρασμα των χρόνων, να λειτουργεί με πιο αργούς ρυθμούς, όμως οι ηλικιωμένοι επιβεβαιώνεται ότι είναι σοφότεροι, σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζόσουα Χάρτσχορν του Πανεπιστημίου ΜΙΤ και τη Λόρα Τζερμάιν του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που έκαναν τη δημοσίευση στο περιοδικό ψυχολογίας Psychological Science, ανέλυσαν διαχρονικά στοιχεία για μια πληθώρα νοητικών τεστ που αφορούσαν ανθρώπους όλων των ηλικιών (δέκα έως 89 ετών).

Το βασικό συμπέρασμά τους είναι ότι τα παραδοσιακά κομπλιμέντα στους ηλικιωμένους περί σοφίας δεν γίνονταν ανέκαθεν απλώς για να τους χρυσώσουν το χάπι, επειδή ξεχνάνε όλο και περισσότερα πράγματα, αλλά έχουν βάση, καθώς όντως ορισμένες τουλάχιστον νοητικές ικανότητες βελτιώνονται με το πέρασμα του χρόνου, πράγμα που φαίνεται και στα τεστ νοημοσύνης.

Η συσσώρευση γνώσεων και εμπειριών, η ορθότερη κρίση για τα κοινωνικά πράγματα, ακόμη και το ευκολότερο λύσιμο σταυρόλεξων είναι ανάμεσα σε αυτά που διακρίνουν συχνά έναν μεσήλικα και έναν ηλικιωμένο, σε σχέση με ένα νεότερο άνθρωπο.

Σχόλιο:

Αν στα είκοσι δεν μάθεις,
στα τριάντα δεν κάνεις,
στα σαράντα δεν έχεις,
τότε στα πενήντα ούτε θα μάθεις, ούτε θα κάνεις, ούτε θα έχεις. ~ Μάρκος Αυρήλιος



Footprints

Μοναξιά: Η επιδημία του μέλλοντος

μοναξιά
Δεν θα αμφισβητήσουμε την επιθυμία σου, να θέλεις να μένεις μόνος ή μόνη, σε ανάλογες φάσεις της ζωής σου. Εξάλλου, μία τέτοια ανάγκη, ορισμένες φορές, μας αποφορτίζει και μας ξεκουράζει από τις κατά καιρούς έντονες κοινωνικές δραστηριότητες στις οποίες τυχαίνει να συμμετέχουμε.

Ωστόσο, αν θες να ζήσεις τη ζωή "με το κουτάλι", και να ακούσεις πολλές φορές την ευχή "να τα εκατοστήσεις", πρόσεξε, γιατί, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Brighman Young στη Γιούτα, η μοναξιά και η αντικοινωνικότητα θέτουν όρια στο προσδόκιμο της ζωής μας.

Ειδικότερα, η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου, εξέτασε διάφορες μελέτες σχετικά με το πώς η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση μπορούν να επηρεάσουν τη διάρκεια της ζωής μας, ανατρέχοντας σε αντίστοιχες παρελθοντικές μελέτες οι οποίες πραγματοποιήθηκαν σε διάρκεια 35 χρόνων.

Τα στοιχεία από 3 εκατομμύρια συμμετέχοντες, έδειξαν ότι, κατά μέσο όρο, η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο του πρόωρου θανάτου από 26 έως και 32%.

Η επικεφαλής της μελέτης, Julianne Holt-Lunstad, όπως αναφέρεται στο σχετικό δελτίο τύπου, δηλώνει: "Θα πρέπει να αρχίσουμε να παίρνουμε τις κοινωνικές μας σχέσεις πιο σοβαρά. Τα αποτελέσματα αυτά είναι συγκρίσιμα με την παχυσαρκία, κάτι που σημαίνει ότι η δημόσια υγεία δέχεται πολύ σοβαρό πλήγμα".

Σχόλιο: Ως άνθρωποι, είμαστε κοινωνικά όντα. Όχι μόνο δεν ζούμε καλά, αλλά δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς επαφή και επικοινωνία με άλλους ανθρώπους. Ένα υπέροχο (επιστημονικό αλλά λογοτεχνικά γραμμένο) βιβλίο είναι το: A General Theory of Love. Το προτείνουμε σε όλους, ιδιαίτερα όμως σε εσάς που είστε γονείς ή σκέπτεστε να γίνετε.


Hearts

Το αποτύπωμα του έρωτα μέσα από μαγνητική τομογραφία

αγάπη κύκνοι
Έχεις αμφιβολίες αν το ταίρι σου είναι ερωτευμένο μαζί σου; Σύντομα θα μπορείς να έχεις μια αξιόπιστη επιστημονικά απάντηση, λένε νευροεπιστήμονες από τις ΗΠΑ και την Κίνα οι οποίοι επινόησαν μια εξέταση που θα δείχνει αν κάποιος είναι πραγματικά ερωτευμένος.

Οι ερευνητές κατάφεραν να... διαγνώσουν τον έρωτα με λειτουργικές μαγνητικές τομογραφίες, οι οποίες έδειξαν πως η δραστηριότητα στον ανθρώπινο εγκέφαλο μεταβάλλεται ανάλογα με το αν κάποιος είναι ερωτευμένος ή όχι. Επίσης, μπορεί να δείξει αν έχει περάσει ο έρωτας ή αν δεν υπήρξε ποτέ ερωτευμένος.

Στην έρευνα συμμετείχαν 100 άντρες και γυναίκες, και όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές ο έρωτας και η αγάπη επηρεάζουν με διαφορετικούς τρόπους γύρω στις 10 περιοχές του εγκεφάλου, αναγκάζοντάς τις να εκκρίνουν χημικές ουσίες που μεταφέρουν μηνύματα από τη μία στην άλλη.

Από τους εθελοντές που συμμετείχαν στη μελέτη 34 εθελοντές ήταν πολύ ερωτευμένοι, 34 είχαν χωρίσει πρόσφατα επειδή δεν ήταν πλέον ερωτευμένοι, και οι υπόλοιποι δεν υπήρξαν ερωτευμένοι ποτέ όπως ανέφεραν.

Σχόλιο: Αγάπη: Δυο ερωτήσεις αρκούν;


2 + 2 = 4

Το ύψος επηρεάζει την ψυχική μας κατάσταση

ύψος
Οι πιο κοντοί βρίσκονται πιο… κοντά στην παράνοια
Αρκετές έρευνες έχουν υποστηρίξει ότι υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στο ύψος ενός ατόμου και το... εισόδημά του, ή το ρόλο που παίζει μέσα σε μια σχέση ενός ζευγαριού.

Πόσο όμως μπορεί να επηρεάζει το ύψος ενός ανθρώπου τη συναισθηματική κατάσταση του μυαλού του;

Έρευνα από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης μελέτησε πώς αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους οι... όχι και τόσο προικισμένοι από τη Φύση (σε ό,τι έχει να κάνει με το ύψος) άνθρωποι.

Με τη βοήθεια avatars οι ερευνητές έβαλαν τους συμμετέχοντες στο πείραμα να βιώσουν μια εικονική εμπειρία, κατά την οποία βρίσκονταν μέσα σε ένα βαγόνι του μετρό μαζί με άλλους ανθρώπους... όντας μερικά εκατοστά πιο κοντοί από το πραγματικό τους ύψος.

Οι εθελοντές ήταν σε θέση να κινούνται και να αλληλεπιδρούν με τους υπόλοιπους εικονικούς επιβάτες, για παράδειγμα ανταλλάσσοντας βλέμματα ή στρέφοντας αλλού τα μάτια τους.

Κάθε εικονικό ταξίδι διαρκούσε περίπου έξι λεπτά, ενώ σε μία από τις διαδρομές το «πρόσωπο» κόνταινε κατά 25 εκατοστά.

Σύμφωνα με τον κλινικό ψυχολόγο και επικεφαλής της μελέτης Dr Daniel Freeman, οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι σε αυτή τη διαδρομή ένιωθαν πιο ευάλωτοι, ανέπτυξαν αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό τους και είχαν μεγαλύτερη αίσθηση... παράνοιας.

«Δεν συνέτρεχε κανένας λόγος για να νιώσει κανείς έλλειψη εμπιστοσύνης. Κι όμως, όταν οι συμμετέχοντες αντίκρισαν τον κόσμο γύρω τους... από πιο χαμηλά, πίστευαν ότι οι άνθρωποι ήταν πιο εχθρικοί απέναντί τους ή ότι προσπαθούσαν να τους απομονώσουν» ανέφερε ο καθηγητής, σύμφωνα με δημοσίευμα του National Geographic.

Σχόλιο: Τα εξωτερικά χαρακτηριστικά μπορεί να επηρεάζουν την ψυχολογία μας και την αντίληψη μας ως ένα βαθμό, αλλά είναι το «ύψος» της γνώσης μας και της ενσυναίσθησης μας που μετρούν στην τελική ανάλυση.


Family

Τα 4 στηρίγματα μιας υγιούς οικογένειας: Αγάπη, εκτίμηση, κανόνες και επικοινωνία

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι, Ο Δρόμος της Συνάντησης, Εκδόσεις OPERA
happy family
Αγάπη, εκτίμηση, κανόνες και επικοινωνία: πάνω σ' αυτόν τον βατήρα στέκεται το παιδί νια να κάνει το άλμα του στη ζωή.

Η οικογένεια ως βατήρας

Το σπίτι όπου έζησε το παιδάκι που ήμουν κάποτε, και τα πρόσωπα με τα οποία μοιράστηκα την οικογενειακή μου ζωή υπήρξαν ο βατήρας πάνω στον οποίο πάτησα για να εκτελέσω το άλμα προς την ενήλικη ζωή μου.

Η οικογένεια αποτελεί πάντοτε τον βατήρα, και κάποια στιγμή πρέπει να σταθούμε στην άκρη του και να πραγματοποιήσουμε το άλμα προς τον κόσμο και τη μετέπειτα ζωή.

Αν, καθώς πάω να πηδήξω από τον βατήρα, πιαστώ από κάπου και κρεμαστώ, θα μείνω εκεί να κρέμομαι και δεν θα πραγματοποιήσω το ταξίδι μου ποτέ.

Τι καλά που θα ήταν αν βρίσκαμε το θάρρος να πηδήξουμε από τον βατήρα μ' έναν θεαματικό τρόπο! Αυτό μπορεί να γίνει αν ο βατήρας είναι υγιής. Αν η οικογενειακή σχέση είναι υγιής. Αν το ζευγάρι των γονιών είναι υποστηρικτικό.

Ο βατήρας αυτός πατάει πάνω σε τέσσερα βασικά στηρίγματα, τόσο σημαντικά, που αν δεν είναι στέρεα κανένα παιδάκι δεν μπορεί να περπατήσει πάνω του χωρίς να πέσει.

Σχόλιο: Εάν αυτά τα στηρίγματα έλειπαν από τη δική σας οικογένεια στα παιδικά σας χρόνια, αυτά τα βιβλία θα σας βοηθήσουν να αναγνωρίσετε τα όποια προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίζετε, για να μπορέσετε να δημιουργήσετε οι ίδιοι μια υγιές οικογένεια:
  • The Myth of Sanity: Divided Consciousness and the Promise of Awareness - Martha Stout
  • The Narcissistic Family - Stephanie Donaldson-Pressman and Robert M. Pressman
  • Trapped in the Mirror: Adult Children of Narcissists in their Struggle for Self - Elan Golomb
  • Unholy Hungers: Encountering the Psychic Vampire in Ourselves & Others - Barbara E. Hort
  • Character Disturbance: The Phenomenon of Our Age - George K. Simon



Eye 1

Οι άνδρες έχουν σταθερά υψηλότερα σκορ σε τεστ ναρκισσισμού σε σύγκριση με τις γυναίκες

νάρκισισμός
Οι τάσεις εξουσίας, η απουσία ενσυναίσθησης, η εγωπάθεια είναι... ανδρικά προνόμια, όπως αποδεικνύει μεγάλη μελέτη
Ερευνητές της Σχολής Διοίκησης του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο στις ΗΠΑ ανακάλυψαν ότι οι άνδρες είναι κατά μέσο όρο πιο ναρκισσιστές από τις γυναίκες. Η σχετική μελέτη, η οποία αναμένεται να δημοσιευθεί στην επιθεώρηση Psychological Bulletin, έδειξε ότι σε μια περίοδο 31 ετών οι άνδρες είχαν σταθερά υψηλότερα σκορ σε τεστ ναρκισσισμού σε σύγκριση με τις γυναίκες - και μάλιστα η παρατήρηση αυτή αφορούσε πολλές και διαφορετικές γενιές καθώς και άτομα πολλών και διαφορετικών ηλικιών.

«Ο ναρκισσισμός συνδέεται με πολλές διαπροσωπικές δυσλειτουργίες, συμπεριλαμβανομένων της ανικανότητας του ατόμου να διατηρήσει υγιείς μακροχρόνιες σχέσεις, της επίδειξης ανήθικων συμπεριφορών και της επιθετικότητας» αναφέρει η επικεφαλής της μελέτης Εμιλι Γκριτζάλβα, επίκουρη καθηγήτρια Οργάνωσης και Ανθρώπινου Δυναμικού στη Σχολή Διοίκησης του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο και προσθέτει: «Την ίδια στιγμή, αποδεικνύεται ότι ο ναρκισσισμός ενισχύει την αυτοεκτίμηση, χαρίζει συναισθηματική σταθερότητα ενώ συνδέεται και με ηγετικές τάσεις».Σύμφωνα με την ερευνήτρια, εξετάζοντας τις διαφορές σε ό,τι αφορά τον ναρκισσισμό μεταξύ των δύο φύλων, μπορούμε να ρίξουμε φως και στις διαφορές που εμφανίζουν στις σχέσεις τους και στη συμπεριφορά τους.

Μεγάλη μετα-ανάλυση μελετών

Προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους οι ειδικοί προχώρησαν σε μετα-ανάλυση περισσότερων από 355 δημοσιευμένων σε επιθεωρήσεις επιστημονικών άρθρων, τεχνικών εγχειριδίων, χειρογράφων και δοκιμίων βασιζόμενοι σε τρεις πτυχές του ναρκισσισμού: ηγετική συμπεριφορά / εξουσιαστικές τάσεις, πομπώδης συμπεριφορά / επιδειξιομανία, αίσθημα ότι το άτομο είναι ξεχωριστό και αξίζει ιδιαίτερη μεταχείριση.Το μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ των δύο φύλων εντοπίστηκε στον τελευταίο άξονα του... ανώτερου όντος, γεγονός που μαρτυρεί ότι οι άνδρες έχουν μεγαλύτερη τάση από τις γυναίκες να εκμεταλλεύονται τους άλλους και να νιώθουν ότι δικαιούνται να έχουν ειδικά προνόμια.

Hearts

Αν έχεις σκοπό στη ζωή σου, χαίρει η καρδιά σου

heart path
Μειωμένο κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια (έμφραγμα ή εγκεφαλικό) αντιμετωπίζουν όσοι έχουν ένα σκοπό στη ζωή τους σύμφωνα με έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Όρους Σινά στη Νέα Υόρκη.

Όσο λιγότερο αισθάνεται κανείς ότι έχει κάποιο σκοπό να επιτελέσει στη ζωή του, τόσο περισσότερο κινδυνεύει η καρδιά και γενικά η υγεία του.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καρδιολόγο Ράντι Κοέν, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε αμερικανικό καρδιολογικό συνέδριο, ανέλυσαν στοιχεία από δέκα σχετικές έρευνες, οι οποίες αφορούσαν συνολικά πάνω από 137.000 άτομα.

Ως σκοπός της ζωής, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ορίζεται μια αίσθηση νοήματος και κατεύθυνσης, καθώς και ένα αίσθημα ότι αξίζει κανείς να τη ζει. Προηγούμενες έρευνες είχαν συσχετίσει το σκοπό στη ζωή με την ψυχική υγεία και η νέα μελέτη επιβεβαιώνει αυτή τη σχέση.

Όσοι λένε «ναι» στη ζωή επειδή έχουν ένα σκοπό, κινδυνεύουν κατά μέσο όρο 19% λιγότερο να πεθάνουν από έμφραγμα ή εγκεφαλικό, ενώ έχουν επίσης 23% μικρότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από οποιαδήποτε αιτία.

Όπως είπε ο Ράντι Κοέν, κάθε άνθρωπος καλά θα έκανε να αποκτήσει ένα σκοπό στη ζωή του, επειδή αυτό θα έχει πολύ θετικό αντίκτυπο στην υγεία του. «Ο καθένας μας πρέπει να κάνει στον εαυτό του την κρίσιμη ερώτηση "έχω σκοπό στη ζωή μου;". Αν όχι, πρέπει να εργαστεί, ώστε να αποκτήσει ένα σκοπό, για χάρη της γενικότερης ψυχικής υγείας του».

Σχόλιο: Λίγα λόγια από τον Γκουρτζίεφ όπως παρουσιάζονται στο βιβλίο του μαθητή του Π. Ντ. Ουσπένσκι, Αναζητώντας τον Κόσμο του Θαυμαστού:
Η ελευθερία, η λύτρωση, αυτός πρέπει να είναι ο σκοπός του ανθρώπου. Να ελευθερωθεί, να λυτρωθεί από τη σκλαβιά - αυτό πρέπει να επιδιώκει ο άνθρωπος, όταν συνειδητοποιήσει έστω και λίγο τη θέση του. Δεν του μένει άλλη διέξοδος και τίποτε άλλο δεν είναι δυνατόν όσο παραμένει σκλάβος εσωτερικά και εξωτερικά. Αλλά δεν μπορεί να πάψει να είναι σκλάβος εξωτερικά όσο παραμένει σκλάβος εσωτερικά. Γι' αυτό, για να ελευθερωθεί, πρέπει να κατακτήσει την εσωτερική ελευθερία.

Η πρώτη αιτία της εσωτερικής σκλαβιάς του ανθρώπου είναι η άγνοιά του και, πάνω απ' όλα, η άγνοια του εαυτού του. Αν δεν γνωρίσει τον εαυτό του, αν δεν καταλάβει το πώς δουλεύει η μηχανή του και τις διάφορες λειτουργίες της, ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ελεύθερος, δεν μπορεί να κατευθύνει τον εαυτό του και θα παραμείνει πάντοτε σκλάβος και παιχνίδι των δυνάμεων που ενεργούν επάνω του.

Να γιατί, σε όλες τις αρχαίες διδασκαλίες, η πρώτη απαίτηση στο ξεκίνημα του δρόμου για τη λύτρωση ήταν το "γνώθι σ' αυτόν".
Η Πρώτη Μύηση


Rainbow

Μυστηριώδης φωνή οδηγεί αστυνομικούς στη διάσωση μικρού κοριτσιού

λίλυ
Η Λιν Γκρόσμπεκ και το κοριτσάκι της, Λίλυ
Μόνο σε θαύμα θα μπορούσαν να αποδώσουν οι τέσσερις αστυνομικοί που βρήκαν την 18 μηνών Λίλυ, το ότι εκείνη επέζησε, ενώ βρισκόταν επί 14 ώρες στα παγωμένα νερά του ποταμού της πόλης Spanish Fork, στην Γιούτα των ΗΠΑ.

Η μητέρα της μικρής Λίλυ, η 25χρονη Λιν Γκρόσμπεκ, επέστρεφε αργά το βράδυ της Παρασκευής από το σπίτι των γονιών της στο σπίτι της, όταν άγνωστο για ποιο λόγο έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου της και αφού προσέκρουσε σε μια προστατευτική τσιμεντένια μπάρα έπεσε στο ποτάμι.

Το αυτοκίνητο βρήκε μετά από 14 ώρες ένας ψαράς και ειδοποίησε την αστυνομία. Οι τέσσερις αστυνομικοί που κατέφθασαν στο σημείο βρήκαν την μητέρα νεκρή στη θέση του οδηγού ενώ η 18 μηνών Λίλυ βρισκόταν στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου δεμένη στο παιδικό κάθισμα.

Το παιδί μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της περιοχής και βρίσκεται εκτός κινδύνου με την κατάσταση της υγείας της να παρουσιάζει βελτίωση. Εντύπωση προκάλεσε στους αστυνομικούς που διέσωσαν το παιδί, πώς κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή για 14 ώρες μέσα στο βυθισμένο αυτοκίνητο και μάλιστα, ενώ τα νερά του ποταμού ήταν εξαιρετικά παγωμένα.

Ο Τάιλερ Μπέντος, ένας από τους αστυνομικούς που διέσωσαν την μικρή Λίλυ, δήλωσε ότι είχε την εντύπωση πως άκουσε μια απαλή γυναικεία φωνή να ζητά βοήθεια καθώς πλησίαζε στο αυτοκίνητο, αλλά όταν έφθασε κοντά διαπίστωσε ότι η 25χρονη μητέρα ήταν ήδη νεκρή!

Ο 30χρονος αστυνομικός, που είναι και ο ίδιος πατέρας, αναρωτήθηκε, πώς το παιδί κατάφερε να επιβιώσει στα παγωμένα νερά του ποταμού χωρίς τροφή και νερό επί 14 ώρες και ανέφερε ότι η περίπτωση της 18μηνης Λίλυς μόνο ως «θαύμα» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί!

Σχόλιο: Ένα παράδειγμα για τη «ζωή μετά»;

Υπάρχει ζωή μετά; Επιθανάτιες εμπειρίες & κοσμική συνείδηση


Post-It Note

«Δευτέρα κάτι έχω...» επιστημονικά τεκμηριωμένο!

keep calm monday
Είναι γεγονός ότι σε κάνεναν δεν αρέσει η Δευτέρα, η πρώτη εργάσιμη ημέρα της εβδομάδας. Βρετανοί ερευνητές τεκμηριώσαν επιστημονικά γιατί η Δευτέρα είναι η χειρότερη μέρα.

Ο Δρ Τζέισον Έλλις και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Northumbria της Μ. Βρετανίας διαπίστωσαν ότι το ένα τέταρτο των Βρετανών υποφέρει από κυριακάτικη αϋπνία, η οποία πηγάζει από την ανησυχία που προκαλεί στο άτομο η επικείμενη έναρξη της εργασιακής εβδομάδας.

Και δεν είναι μόνο οι επαγγελματικές υποχρεώσεις που προκαλούν φοβίες, αλλά η μετακίνηση από και προς τη δουλειά δεν αφήνει το 10% των Βρετανών να απολαύσει έναν ήρεμο κυριακάτικο ύπνο.

Σύμφωνα με την έρευνα, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του Tune Hotels Group, κατά μέσο όρο οι Βρετανοί κοιμούνται λιγότερο από επτά ώρες, μιάμισι ώρα λιγότερο από τις οκτώ που συστήνουν οι γιατροί. Επιπλέον, περισσότεροι από τους μισούς κοιμούνται τέσσερις ή και λιγότερες ώρες.