Μυστική Ιστορία
"Η προσέγγιση αυτή είναι πιθανό να αμφισβητηθεί από τις γνωστές ιστορικές αντιλήψεις που μαθαίνουμε στο σχολείο και θέλουν τον Τρωικό Πόλεμο περίπου το 1200 πΧ. Τα συμπεράσματά μας μεταφέρουν χρονολογικά τα γεγονότα 150 χρόνια πίσω από την καθιερωμένη άποψη.
Έτσι, πιθανότατα ο Τρωικός Πόλεμος ξεκινά το 1347 πΧ και η γέννηση του Ηρακλή είναι το 1406 πΧ" επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Τσικριτσής.
Τα στοιχεία της έρευνάς του, ο κ. Τσικριτσής, θα τα παρουσιάσει σε εκδήλωση που διοργανώνει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μινωικός Πολιτισμός και θα πραγματοποιηθεί αύριο Σάββατο στη δημοτική αίθουσα Ανδρόγεω στο Ηράκλειο Κρήτης.
Θέμα της παρουσίασης του ερευνητή είναι: "Η Αρχαιοαστρονομία στην ερμηνεία αρχαιολογικών ευρημάτων και ιστορικών αναφορών" και σχετίζεται με τρεις ηλιακές εκλείψεις που σε συνδυασμό προσδιορίζουν τη χρονολόγηση της γέννησης του Θηβαίου Ηρακλή και την περίοδο που έγινε ο Τρωικός Πόλεμος.
"Τα στοιχεία αποκτούν μια σταθερή βάση, η οποία συνδυάζει αρχαιοαστρονομικές παρατηρήσεις, με αρχαιολογικά και ιστορικά στοιχεία από τον χετιτικό, αιγυπτιακό και μυκηναϊκό πολιτισμό.
Το συμπέρασμα προκύπτει από γενετικές αναλύσεις σε δεκάδες προϊστορικούς σκελετούς από όλη την Ευρώπη που χρονολογούνται στα 3 με 8 χιλιάδες χρόνια.
Τα ευρήματα της μελέτης της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, διαθέσιμα στην υπηρεσία προδημοσίευσης bioRxiv, δείχνουν έτσι να επιβεβαιώνουν τις υποψίες αρχαιολόγων και γλωσσολόγων για το ρόλο της φυλής των Γιαμνάγια (Yamnaya) ή Γιάμνα (Yamna) στη γέννηση των ευρωπαϊκών γλωσσών.
Οι πρώτοι σύγχρονοι άνθρωποι στην Ευρώπη ήταν κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες που έφτασαν πριν από 45.000 χρόνια, και σταδιακά αντικατέστησαν τους πληθυσμούς Νεάντερταλ που κατοικούσαν στην ήπειρο για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.
Η μεγάλη δημογραφική αλλαγή ήρθε πριν από περίπου 8.000 χρόνια, όταν μετανάστες από τη Μέση Ανατολή έφεραν την τεχνολογία της γεωργίας. Σε ορισμένες περιοχές αντικατέστησαν τους πληθυσμούς κυνηγών-τροφοσυλλεκτών, σε άλλες οι δύο ομάδες αναμείχθηκαν.
Η νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι υπήρξε και ένα μεταγενέστερο κύμα μετανάστευσης στα ανατολικά, πριν από περίπου 4.500 χρόνια. Το γενετικό υλικό από σκελετούς των Γιαμνάγια, ηλικίας 5.000 ετών, βρέθηκε να ταιριάζει με το DNA Ευρωπαίων που έζησαν πριν από 4.500 χρόνια.
Βρέθηκε μία διπλή ταφή ενός άνδρα και μίας γυναίκας σε στάση εναγκαλισμού που χρονολογείται από το 3.800 π.Χ.
Παράλληλα, βρέθηκε και μια δεύτερη διπλή αδιατάρακτη ταφή νεαρών ενηλίκων, άνδρα και γυναίκας, σε εξαιρετικά συνεσταλμένη στάση σε συνάφεια με σπασμένες αιχμές βελών.
Τα ευρήματα από την ανασκαφή στη θέση «Ξαγκουνάκι» στον περιβάλλοντα χώρο του σπηλαίου Αλεπότρυπα κρίνονται ιδιαιτέρως σημαντικά.
Όπως αναφέρει το υπουργείο Πολιτισμού σε ανακοίνωσή του, οι ταυτόχρονες διπλές ταφές δεν είναι συχνό φαινόμενο και πολύ περισσότερο συχνό αρχαιολογικό εύρημα.
Επιπλέον οι διπλές ταφές σε στάση εναγκαλισμού είναι εξαιρετικά σπάνιες και αυτή του Διρού αποτελεί μια από τις αρχαιότερες του κόσμου, αν όχι την αρχαιότερη, μέχρι σήμερα. Έχει χρονολογηθεί με άνθρακα C14 στο 3800 π.Χ., ενώ ανάλυση DNA των οστών των δύο ατόμων απέδειξε ότι πρόκειται για έναν άνδρα και μία γυναίκα.
Στη χώρα της ελευθερίας: Σχεδόν 4.000 Αφροαμερικανοί λιντσαρίστηκαν με ασήμαντη αφορμή μέχρι το 1950
Σχεδόν 4.000 Αφροαμερικανοί λιντσαρίστηκαν μεταξύ 1877-1950 στις νότιες Πολιτείες των ΗΠΑ, όπου οι πρακτικές της δουλείας και του φυλετικού διαχωρισμού ήταν πιο διαδεδομένες, σύμφωνα με μια μελέτη που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
Η Πρωτοβουλία Ισότητας στη Δικαιοσύνη, μια οργάνωση για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχει την έδρα της στην Αλαμπάμα, ερευνούσε για πολλά χρόνια αυτό που αποκαλεί «ρατσιστική τρομοκρατία» σε 12 Πολιτείες του Νότου: την Αλαμπάμα, το Άρκανσο, τη Φλόριντα, τη Τζόρτζια, το Κεντάκι, τη Λουιζιάνα, το Μισισιπή, τη Βόρεια Καρολίνα, τη Νότια Καρολίνα, το Τενεσί, το Τέξας και τη Βιρτζίνια.
Στην έκθεσή της καταγράφει 3.959 λιντσαρίσματα στην περιοχή αυτή, δηλαδή πάνω από ένα την εβδομάδα σε διάστημα 73 ετών.
Η οργάνωση επισήμανε ότι από την έρευνά της εντόπισε άλλα 700 θύματα σε σύγκριση με παλαιότερες μελέτες που είχαν γίνει για το ίδιο θέμα.
Σχόλιο: Οι συνθήκες και οι νοοτροπίες που οδήγησαν στα εγκλήματα αυτά, δυστυχώς ακόμα υπάρχουν στις ΗΠΑ και χειροτερεύουν με το πέρασμα του χρόνου:
ΗΠΑ: Πορείες για τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ με αίσθημα οργής κατά της τρέχουσας ρατσιστικής βίας στη χώρα
Άφεση κατηγοριών του αστυνομικού που δολοφόνησε τον νεαρό Μάικλ Μπράουν στις ΗΠΑ
Η ειρωνεία! Μαύρος έφηβος με χειροπέδες σώζει τη ζωή λευκού αστυνομικού στη Φλόριντα
Η προκαταρκτική μελέτη των ευρημάτων δείχνει ότι ο τάφος χρησιμοποιήθηκε για περισσότερο από δύο αιώνες, από τον 13ο έως τον 11ο αι. π.Χ.
Στον ταφικό θάλαμο βρέθηκε μεγάλη ποσότητα οστεολογικού υλικού, το οποίο είχε σωρευθεί χωρίς τάξη περιμετρικά στα τοιχώματα του θαλάμου, ενώ στο μέσο ερευνήθηκαν λίγες, κάπως καλύτερα διατηρημένες ταφές.
Επίσης, ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα σαράντα τέσσερα αγγεία με γραπτή διακόσμηση, τα δύο χάλκινα αγγεία τα οποία είναι αποσπασματικά σωζόμενα, καθώς επίσης και τα χρυσά δαχτυλίδια, τα χάλκινα κομβία, οι ψήφοι από ημιπολύτιμους λίθους, τα δυο χάλκινα εγχειρίδια, γυναικεία και ζωόμορφα ειδώλια, και μεγάλος αριθμός σφραγιδόλιθων με ζωικά, φυτικά και γραμμικά μοτίβα.
Γενετική μελέτη που δημοσιεύεται στο Journal of Human Evolution αποκαλύπτει ότι στην πορεία της ανθρώπινης εξέλιξης χάσαμε δύο γονίδια της γεύσης του πικρού, και μπορέσαμε έτσι να εντάξουμε στο διαιτολόγιό μας αμυλώδεις αλλά πικρές τροφές, όπως οι ρίζες και οι κόνδυλοι.
Ταυτόχρονα χάσαμε και ένα άλλο γονίδιο που χαρίζει ισχυρούς μασητικούς μύες, δεδομένου ότι είχαμε πια μάθει να μαγειρεύουμε τις τροφές μας και να τις κάνουμε πιο μαλακές.
Η αμερικανική ερευνητική ομάδα συνέκρινε τα γονιδιώματα του χιμπατζή, του σύγχρονου ανθρώπου, του ανθρώπου του Νεάντερταλ, καθώς και το γονιδίωμα ενός στενού συγγενή των Νεάντερταλ, τον μυστηριώδη άνθρωπο της Ντενίσοβα, γνωστό μόνο από ελάχιστα οστά που βρέθηκαν στη Σιβηρία.
Και τα τρία είδη ανθρώπου βρέθηκαν να έχουν χάσει τα γονίδια TAS2R62 και TAS2R64, τα οποία όμως είναι παρόντα στους χιμπατζήδες. Τα γονίδια αυτά κωδικοποιούν δύο υποδοχείς του πικρού, και η απώλειά τους έκανε πιο ήπια τη γεύση των πικρών τροφίμων.
Η Παουλίνε Κνάισλερ είναι ανάμεσα στις πιο γνωστές περιπτώσεις Γερμανίδας νοσοκόμας - δολοφόνου. Η Κνάισλερ γεννήθηκε το 1900 και μεγάλωσε σε μια καλλιεργημένη οικογένεια στην περιοχή της Οδησσού, στην Ουκρανία. Προσπαθώντας να ξεφύγει από την επανάσταση των μπολσεβίκων, η οικογένεια Κνάισλερ έφτασε στη Βεστφαλία, όπου ο πατέρας της Παουλίνε άρχισε να ασχολείται με αγροτικές εργασίες, αλλά κατέληξε να εργάζεται στους εθνικούς σιδηροδρόμους της Γερμανίας. Η Κνάισλερ απέκτησε γερμανική υπηκοότητα το 1920 και σπούδασε νοσηλευτική στο Ντούισμπουργκ στις όχθες του Ρήνου. Στις αρχές της δεκαετίας του '20 ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή της σε διάφορα ιδρύματα και έπειτα τοποθετήθηκε σε μία σίγουρη θέση ως δημοτική νοσηλεύτρια σε ένα άσυλο του Βερολίνου. Το 1937 η Κνάισλερ προσχώρησε στο ναζιστικό κόμμα.
Τον Δεκέμβριο του 1939 η αστυνομία την κάλεσε να παρουσιαστεί στο Υπουργείο Εσωτερικών στις αρχές του νέου έτους. Η διεύθυνση που της έδωσαν ήταν αυτή του μεγάλου Κολούμπους που στέγαζε το αρχηγείο του προγράμματος ευθανασίας των Ναζί. Εκεί, μαζί με άλλες είκοσι νοσοκόμες, έλαβε την ενημέρωση του Βέρνερ Μπλάνκενμπουργκ από την καγκελαρία του Φίρερ. Αργότερα, η Κνάιλσερ κατέθεσε:

Αριστερά, τα προβληματικά κάτω δόντια ενός γεωργού. Δεξιά, η αρμονική σιαγόνα ενός κυνηγού-τροφοσυλλέκτη
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεταιστην ηλεκτρονική επιθεώρηση PLoS ONE, εξετάζει τις σιαγόνες από 292 σκελετούς, ηλικίας 6 έως 28 χιλιάδων ετών, που προήλθαν από τη Μέση Ανατολή και τη Ευρώπη.
Η διεθνής ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι τα δόντια των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών ήταν λιγότερο συνωστισμένα και οι σιαγόνες τους είχαν καλύτερη σύγκλειση, δηλαδή ταίριαζαν πιο αρμονικά όταν το στόμα έκλεινε. Αντίθετα, τα ορθοδοντικά προβλήματα βρέθηκαν επιδεινώνονται κατά τη μετάβαση στη ζωή του γεωργού.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι πληθυσμοί κυνηγών-τροφοσυλλεκτών έχουν μια σχεδόν "τέλεια αρμονία" ανάμεσα στα δόντια και την κάτω σιαγόνα» αναφέρει ο καθηγητής Ρον Πινάσι του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Δουβλίνου, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης. «Η αρμονία αυτή όμως αρχίζει να ξεθωριάζει όταν εξετάσει κανείς τις κάτω σιαγόνες και τα δόντια των πρώτων γεωργών».
Σχόλιο: Και αν τρεφόμασταν με τις τροφές που βοηθούν την ανάπτυξη τόσο του σώματος μας όσο και του εγκεφάλου μας.
Η υψηλή χοληστερίνη δεν προκαλεί εγκεφαλικό, οι υδατάνθρακες όμως;
Σύμφωνα με τον Αντρέι Κριβοσάπκιν, ερευνητή του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας και Εθνογραφίας Σιβηριακού τμήματος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, είναι σίγουρα το αρχαιότερο αντικείμενο που έχει βρεθεί. Οι αρχαίοι κάτοικοι της περιοχής φορούσαν τέτοιου είδους κοσμήματα για κάποιον συγκεκριμένο σκοπό, λέει ο Κριβοσάπκιν.
«Συνήθως πρόκειται για διακριτικό που φορούσε κάποιο μέλος της φυλής, υποδηλώνοντας πού ανήκει. Αυτή είναι μία από τις υποθέσεις που κάνουμε, ωστόσο δεν μπορεί να αποκλειστεί και η χρήση των κοσμημάτων ως υπόθεση τέχνης και αισθητικής! Ετσι τώρα καλούμαστε να εξακριβώσουμε την ακριβή χρονολογία, να συγκρίνουμε με άλλα ευρήματα σε γειτονικά μέρη, ώστε να προσδιοριστεί η ταυτότητα του αντικειμένου».
Οι επιστήμονες της Σιβηρίας ανακοίνωσαν πως πρόκειται για το πλέον σημαντικό εύρημα της σεζόν.

Ο αφρικανικός δίπνευστος Protopterus annectens διαθέτει και βράγχια και πνεύμονες και πρέπει να μοιάζει με τα πρώτα ψάρια που βγήκαν στην ξηρά
Δύο ανεξάρτητες μελέτες υποδεικνύουν ότι τα πρώτα χερσαία ζώα δεν ήταν εντελώς κουφά στον αέρα: άκουγαν τις δονήσεις των ηχητικών σημάτων με τους πρωτόγονους πνεύμονές τους.
Τα ψάρια δεν διαθέτουν το εξωτερικό και το μέσο τμήμα του αφτιού, διαθέτουν όμως το εσωτερικό τμήμα, γνωστό ως έσω ους. Τα κύματα πίεσης περνούν μέσα στο σώμα του ψαριού και δονούν απευθείας τα οστά του έσω ωτός.
Αν όμως βγουν στον αέρα, τα ψάρια είναι πρακτικά κουφά. Ο αέρας έχει πολύ μικρότερη πυκνότητα από το νερό και τους ιστούς των θαλάσσιων ζώων, και τα ηχητικά κύματα ανακλώνται στην επιφάνεια του σώματος αντί να το διαπερνούν.
Στα σύγχρονα χερσαία ζώα, το πρόβλημα λύνεται από το πτερύγιο του έξω ωτός που κατευθύνει τους ήχους σε μια μεμβράνη, το τύμπανο του μέσου ωτός. Το τύμπανο με τη σειρά του μεταφέρει τις δονήσεις στα μικρά οστά του έσω αφτιού και τελικά στο ακουστικό νεύρο.
Χωρίς αυτά τα ανατομικά χαρακτηριστικά, θα μπορούσαν άραγε να ακούν τα πρώτα ψάρια που βγήκαν στην ξηρά; Αναζητώντας μια απάντηση, ερευνητές στη Δανία εξέτασαν τον αφρικανικό δίπνευστο Protopterus annectens -οι δίπνευστοι είναι ψάρια που αναπνέουν τόσο με τα βράχια τους όσο και με ένα ζευγάρι υποτυπωδών πνευμόνων, και πιθανότατα μοιάζουν με τα πρώτα ψάρια που βγήκαν στην ξηρά.
Σχόλιο: Ενδιαφέρον! Το βιβλίο του Iman Wilkens, Where Troy Once Stood, επίσης παρέχει πειστικές αποδείξεις για μια άλλη θεωρία σχετικά με το που βρισκόταν η Τροία.