Μυστική ΙστορίαS


Colosseum

Περίτεχνο ψηφιδωτό που απεικονίζει τον Μέγα Αλέξανδρο ανακαλύφθηκε σε συναγωγή του 5ου αιώνα στο Ισραήλ

alexander
Μοναδικής αξίας περίτεχνο ψηφιδωτό που απεικονίζει τον Μέγα Αλέξανδρο να συναντά έναν Εβραίο αρχιερέα ανακαλύφθηκε σε συναγωγή του 5ου αιώνα μ.Χ. σε αρχαιολογικό χώρο κοντά στο χωριό Χουκόκ στο Ισραήλ. Πρόκειται για ένα σπάνιο εύρημα, καθώς αποτελεί την πρώτη μη βιβλική σκηνή που εντοπίζεται σε αρχαία συναγωγή.

Το πολύχρωμο ψηφιδωτό δάπεδο απεικονίζει τη συνάντηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τον αρχιερέα, καθώς και άλλες ανθρώπινες φιγούρες, αλλά και μορφές ζώων (ελέφαντες). Σύμφωνα με την Jodi Magness, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας που πραγματοποιεί τις έρευνες τα τελευταία τρία χρόνια στην περιοχή, οι ελέφαντες παραπέμπουν άμεσα στα στρατεύματα του Έλληνα στρατηλάτη καθώς το συγκεκριμένο άγριο ζώο συνδέθηκε με τις μάχες που έδωσαν οι Μακεδόνες κατά τη διάρκεια της εκστρατείας τους στην Ασία (Μάχη στον Υδάσπη Ποταμό εναντίον του βασιλιά Πώρου, 326 μ.Χ.).

«Είναι πολύ πιθανό το ψηφιδωτό να απεικονίζει έναν εβραϊκό μύθο για τη συνάντηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου μ' έναν Εβραίο αρχιερέα» πρόσθεσε η αρχαιολόγος, επισημαίνοντας ακόμη ότι «η μάχη με τους ελέφαντες αποτελεί μια μη βιβλική σκηνή».

Σύμφωνα με την Jodi Magness, η συνάντηση αυτή δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ ιστορικά, ωστόσο εμφανίζεται σε εβραϊκούς θρύλους και στα γραπτά του Εβραίου λόγιου Φλάβιου Ιωσήπου (37 - 100 μ.Χ.), ο οποίος μάλιστα είχε αναφερθεί και στη στιγμή που ο Μέγας Αλέξανδρος συναντά έναν αρχιερέα, ονόματι Jaddus. Ο Φλάβιος Ιώσηπος είναι ο πρώτος που έγραψε την ιστορία των Ιουδαίων, στο βιβλίο του, «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία».

Στην ίδια περιοχή έχουν βρεθεί και άλλα μοναδικής τέχνης ψηφιδωτά, ένα από τα οποία απεικονίζει τη μορφή του Σαμψών, του βιβλικού ήρωα των Ιουδαίων που συγκρούστηκε με τους Φιλισταίους.
elephant

Colosseum

Στην οροφή του Παρθενώνα τοποθετούνταν τα λεφτά της πόλης κατά τον «Χρυσό Αιώνα»

παρθενώνας
Είναι γνωστό ότι στη διάρκεια της περιόδου της ακμής της Αθηναϊκής Αυτοκρατορίας στην πόλη έρρεαν ο χρυσός και το ασήμι. Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Σπένσερ Πόουπ, καθηγητή του Πανεπιστημίου McMaster στη Βρετανία υποστηρίζει ότι οι Αθηναίοι είχαν επιλέξει ως γενικό θησαυροφυλάκιο της πόλης τον Παρθενώνα. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι Αθηναίοι αποφάσισαν να τοποθετούν τα πλούτη τους στην οροφή του μεγαλοπρεπούς ναού της Ακρόπολης.

Γνωρίζουμε ότι ο Παρθενώνας διέθετε μια ξύλινη οροφή με μαρμάρινη στέγη ενώ υπάρχουν υπολείμματα μιας σκάλας που φαίνεται ότι κατέληγε στην οροφή. Μελετώντας το μνημείο, διάφορα αρχαία κείμενα και αναφορές μαζί με άλλα σχετικά ευρήματα όπως η σκάλα οι ερευνητές αρχικά έκαναν μια εκτίμηση για το μέγεθος της οροφής. Οπως εκτιμούν είχε 19 μέτρα πλάτος και 50 μέτρα μήκος ενώ στο κέντρο της η οροφή είχε ύψος τρία μέτρα. Με βάση το μέγεθος της οι ερευνητές έκαναν μια δεύτερη εκτίμηση. Υπολόγισαν ότι γύρω στο 434 π.Χ η οροφή του Παρθενώνα φιλοξενούσε περισσότερους από 260 τόνους χρυσών και αργυρών νομισμάτων.

Σχόλιο: Και η ειρωνεία να το ακούμε αυτό σήμερα....


Colosseum

Νέα ευρήματα στα βορειοανατολικά της Δήλου

δήλος νέα ευρήματα
Η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων (ΕΑΑ) συνέχισε την έρευνα στη βορειοανατολική πλευρά της Δήλου, σε συνεργασία με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (ΕΙΕ).

Η συνεργασία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της έρευνας που χρηματοδοτούν το Πανεπιστήμιο του Birmingham και η Roman Society.

Την έρευνα διεξάγει η δρ. Μ. Ζαρμακούπη, εξωτερική συνεργάτις στον Τομέα Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητας του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών του ΕΙΕ και λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Birmingham, για την πολεοδομική εξέλιξη της Δήλου κατά την ύστερη ελληνιστική εποχή.

Σκοπός της θαλάσσιας έρευνας ήταν να επαναπροσδιοριστούν και να αποτυπωθούν τα κατάλοιπα που βρίσκονται στη βορειοανατολική πλευρά της Δήλου, συγκεκριμένα στη θαλάσσια περιοχή της συνοικίας του Σταδίου.

Αυτά τα κατάλοιπα είχαν προσδιοριστεί στο παρελθόν ως λιμενικές εγκαταστάσεις. Κατά τη διάρκεια της πρώτης ερευνητικής αποστολής, η οποία διεξήχθη τον Οκτώβριο του 2014, διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για οικιστικά κατάλοιπα, τα οποία αποτελούν τα προς ανατολάς όρια της συνοικίας του Σταδίου.

Σε αυτό το συμπέρασμα είχε οδηγηθεί η Εφορεία από την παρουσία δαπέδου σε βάθος περίπου 1,5 έως 2 μέτρων, το ανατολικό όριο του οποίου φέρει κατά χώρα πακτωμένα και σε κανονική διάταξη 16 πήλινα αγγεία, που σώζονται κατά το ήμισυ.

Black Magic

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν νεκροφοβικές απόψεις και πρακτικές

ζόμπι
Ταφή στη νεκρόπολη Πάσο Μαρινάρο στη Καμάρινα (η φωτογραφία είναι από το μουσείο της πόλης)
Τα... ζόμπι φαίνεται πως φοβούνταν οι αρχαίοι Έλληνες. Όπως αναφέρει το Discovery Channel, αναφερόμενο σε ταφές που είδαν το φως σε ελληνιστική αποικία στην Σικελία, οι αρχαίοι Έλληνες φοβόντουσαν ότι οι νεκροί θα μπορούσαν να ζωντανέψουν και να κυνηγήσουν τους ζωντανούς.

Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στη νεκρόπολη Πάσο Μαρινάρο, της πόλης Καμάρινα στη νοτιοανατολική Σικελία δύο ταφές διαφορετικές από τις συνηθισμένες.

Στον τάφο 653 βρέθηκαν τα οστά ενός ανθρώπου που όσο ζούσε ήταν υποσιτισμένος ή άρρωστος.

Το κεφάλι και τα πόδια ήταν καλυμμένα με μεγάλα κομμάτια αμφορέων, γράφει στο Popular Archaeology η αρχαιολόγος Κάρι Σουλόσκι Γουίβερ από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ.

«Τα βαριά τμήματα των αμφορέων που βρέθηκαν στον Τάφο 653 φαίνεται πως είχαν στόχο να κρατήσουν» τον νεκρό στον τάφο «και να τον εμποδίσουν να δει ή να εγερθεί» αναφέρει η Σουλόσκι Γουίβερ.

Ο δεύτερος τάφος (που φέρει το νούμερο 693) περιείχε τα λείψανα ενός παιδιού, ηλικίας 8 έως 13 ετών, του οποίου το φύλο δεν έχει καθοριστεί.

Οι έρευνες δεν βρήκαν σημάδια κάποιας αρρώστιας, ωστόσο το παιδί είχε ταφεί με πέντε μεγάλες πέτρες πάνω του.

Σχόλιο: Ένα περιεκτικό βιβλίο σχετικά με τα νεκροφοβικά πιστεύω των αρχαίων ελλήνων και πως αυτά επηρέασαν ολόκληρο το φάσμα της ζωής τους, όπως και των Ινδών αλλά και των Ρωμαίων, είναι αυτό του Fustel από το 1870, The Ancient City: A Study on the Religion, Laws, and Institutions of Greece and Rome .


Hardhat

Πειραιάς: Η επέκταση του τραμ έφερε στο φως δεξαμενή του 4ου αιώνα π.Χ.

δεξαμενή 4ου αιώνα
Μία κεραμική δεξαμενή του 4ου αιώνα π.Χ. έφεραν στο φως τα έργα της επέκτασης του τραμ στον Πειραιά. Η δεξαμενή που βρέθηκε επί της οδού Ομηρίδου Σκυλίτση, στη συμβολή της με την οδό Φίλωνος, θα διατηρηθεί σε κατάχωση, σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ).

Η διατήρησή της σε κατάχωση θα γίνει με την επίβλεψη των ερευνητών της αρμόδιας εφορίας αρχαιοτήτων.

Το ΚΑΣ κατέληξε σε αυτή την απόφαση και επειδή υπάρχει κίνδυνος καθίζησης του οδοστρώματος και των πλαϊνών στηριγμάτων.

Στην πλειονότητα των σωστικών ανασκαφών στον Πειραιά έχουν εντοπιστεί πηγάδια και υπόγειες λαξευτές δεξαμενές περισυλλογής όμβριων υδάτων, κυρίως κωδωνόσχημες και επιχρισμένες με υδραυλικό κονίαμα.

Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί στην περιοχή περισσότερες από 384 δεξαμενές και πηγάδια.

Footprints

Καναδάς: Πατημασιές 13,000 ετών μπορεί να είναι οι αρχαιότερες της Βόρειας Αμερικής

ancient footprints canada
© Τζόαν ΜακΣπόραν
Στοιχεία για ένα από τα αρχαιότερα οικογενειακά... κάμπινγκ στη Βόρειο Αμερική ήρθαν στο φως στον Καναδά.

Στην ακτή ενός απομακρυσμένου νησιού στη Βρετανική Κολομβία, ανακαλύφθηκαν απολιθωμένα ανθρώπινα χνάρια 13.000 ετών, τα οποία ενδέχεται να είναι τα αρχαιότερα στη Βόρειο Αμερική.

Εκτιμάται ότι οι πατημασιές που βρέθηκαν στο νησί Καλβέρ ανήκουν σε έναν άνδρα, μία γυναίκα και ένα παιδί. Κοντά στο σημείο όπου βρέθηκαν πατημασιές, βρέθηκαν και υπολείμματα μίας αρχαίας φωτιάς κατασκηνωτών.

Η πρόσβαση στο νησί είναι εφικτή μόνο με αεροπλάνο ή πλοίο.

Οι πρώτες μετρήσεις έδειξαν ότι οι πατημασιές είναι ηλικίας 13.200 ετών. Τα απολιθωμένα ανθρώπινα χνάρια είναι σπάνια, ειδικά εκείνα που είναι παλαιότερα των 10.000 ετών.

Οι παλαιότερες πατημασιές στην Αμερική βρίσκονται στη Νότια Αμερική και συγκεκριμένα στη Χιλή και είναι ηλικίας 14.500 ετών.

Cow Skull

Όταν οι Νεάντερταλ και οι σύγχρονοι άνθρωποι έγιναν ζευγάρι

Ο πρώτοι σύγχρονοι άνθρωποι που έφτασαν στην Ευρώπη φαίνεται ότι βρήκαν ακαταμάχητη την έλξη των Νεάντερταλ, αποκαλύπτουν γενετικές αναλύσεις στα οστά ενός από τους πρώτους Ευρωπαίους που γνωρίζουμε.
jaw rumania
© S.Paabo / MPIΗ σιαγόνα που βρέθηκε στο σπήλαιο Οάσε της Ρουμανίας ανήκε σε έναν από τους πρώτους σύγχρονους ανθρώπους στην Ευρώπη
Το νέο εύρημα

Η σιαγόνα ενός άνδρα που έζησε στην περιοχή της Ρουμανίας πριν από περίπου 40.000 χρόνια, όταν ο Homo sapiens άρχισε να εξαπλώνεται στην ευρωπαϊκή ήπειρο, βρέθηκε να περιέχει τριπλάσιο DNA των Νεάντερταλ σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο σύγχρονο άνθρωπο έχει εξεταστεί ως σήμερα.

Είχε κληρονομήσει αυτό το DNA από κάποιον πρόγονό του που είχε διασταυρωθεί με Νεάντερταλ περίπου 200 χρόνια νωρίτερα, ή δύο με τέσσερις γενιές πιο πίσω στο οικογενειακό του δέντρο. Η ανακάλυψη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature», είναι η πρώτη ένδειξη ότι οι Homo sapiens είχαν σεξουαλικές επαφές με τους Homo neanderthalensis στην περιοχή της Ευρώπης.

Τι γνωρίζαμε

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει πάντως ότι τα δύο συγγενικά είδη είχαν επιμειχθεί στη Μέση Ανατολή πριν από περίπου 50 με 60 χιλιάδες χρόνια, λίγο μετά τη μεγάλη έξοδο του σύγχρονου ανθρώπου από την Αφρική. Λόγω αυτής της διασταύρωσης, όλοι οι σημερινοί άνθρωποι εκτός της Αφρικής φέρουν 1% με 3% γονίδια Νεάντερταλ.

Hourglass

Ο λοιμός που έπληξε την Αθήνα το 430 π.Χ οφειλόταν στον ιό Έμπολα

ancient greece painting
Ο λοιμός που έπληξε την Αθήνα στην εποχή της ακμής της ίσως οφειλόταν στον ιό έμπολα
Ο λοιμός που έπληξε την αρχαία Αθήνα στα χρόνια του Περικλή και στον οποίο αναφέρεται εκτενώς ο Θουκυδίδης κατά την εξιστόρηση του Πελοπονησιακού Πολέμου, ίσως ήταν η πρώτη καταγραφή του ιού Έμπολα στην ιστορία, υποστηρίζει Αμερικανός ερευνητής, ένας ισχυρισμός που έχει γίνει και από άλλους επιστήμονες στο παρελθόν.

Τα στοιχεία

Ο Πάουελ Καζαντζιάν, καθηγητής ιστορίας και λοιμωδών νοσημάτων του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, σε μια νέα μελέτη του που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Clinical Infectious Diseases θεωρεί πιθανό ότι ο λοιμός που ξεκίνησε στην Αθήνα το 430 π.Χ οφειλόταν στον ιό Έμπολα.

Αυτή την εκτίμηση τη βασίζει σε τρία στοιχεία: στην ομοιότητα των συμπτωμάτων όπως αυτά έχουν καταγραφεί από τον Θουκυδίδη (υψηλός πυρετός, συνεχείς εμετοί, πονοκέφαλοι, εξάντληση, πόνοι στο στομάχι, διάρροια, αιμορραγία από το στόμα, αφυδάτωση κ.α.), στον μεγάλο αριθμό θανάτων μεταξύ των αρρώστων (μετά από επτά έως εννέα μέρες ασθένειας), καθώς και στην προέλευση της άγνωστης νόσου από μια περιοχή νότια της Αιγύπτου, που ο Θουκυδίδης αποκάλεσε «Αιθιοπία», όρο που οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν για να αναφερθούν γενικότερα στην υποσαχάρια Αφρική, εκεί δηλαδή όπου είναι γνωστό ότι πρωτοεμφανίσθηκε ο Έμπολα στην εποχή μας.

«Ασθένειες όπως ο Έμπολα, που συνήθως κατατάσσουμε στην κατηγορία των νέων ή αναδυόμενων ασθενειών, στην πραγματικότητα μπορεί να είναι πολύ παλαιότερες από ό,τι συνειδητοποιούμε» δήλωσε ο Καζαντζιάν. Όπως εκτιμά, Αφρικανοί που είχαν έλθει στην αρχαία Αθήνα ως δούλοι (υπηρέτες, αγρότες κ.α.), μπορεί να μετέφεραν τον ιό στην πόλη μέσω του λιμανιού του Πειραιά, όπου κατέφθασαν με το πλοίο. Θεωρεί επίσης σημαντικό ότι, όπως συνέβη και στην εποχή μας, οι πρώτοι που πέθαναν από τον λοιμό, σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, ήσαν οι ίδιοι οι γιατροί.

Σχόλιο: Πολλοί άλλοι επιστήμονες πιστεύουν, μετά από μελέτες, ότι και άλλοι λοιμοί σε άλλες εποχές, όπως η Μαύρη Πανώλη που σκότωσε το ένα τρίτο του πληθυσμού της γης τον 13ο αιώνα, οφείλονταν στον ιό Έμπολα. Από το αγγλικό SOTT.net:


Treasure Chest

Βρέθηκαν σπάνιοι θησαυροί της εποχής του χαλκού στη Θηρασία

αρχαία θηρασία
Τα σπάνια αρχαιολογικά ευρήματα στο μικρό νησί της Θηρασιάς γειτονεύουν με το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου
Οικήματα και μέρος της οχύρωσης οικισμού της Πρώιμης και Μέσης Εποχής του Χαλκού (3200 π.Χ.-1600 π.Χ.) βρέθηκαν στη Θηρασιά, το μικρό νησάκι απέναντι από τη Σαντορίνη.

Θραύσματα μεγάλων, πολύχρωμων, εντυπωσιακών αγγείων, εργαλεία από οψιανό (ηφαιστειακό πέτρωμα, στιλπνού, μαύρου χρώματος), ίχνη υφαντικής και νηματουργίας ανασκάφτηκαν εντός του οικισμού, που βρίσκεται κοντά στο μοναστήρι της Κοίμησης Θεοτόκου και τα σπάνια ευρήματα παρουσιάζονται για πρώτη φορά την Παρασκευή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του συμποσίου «Διαχρονικοί Νησιωτικοί Πολιτισμοί. Η περίπτωση της Θηρασιάς».

«Πρόκειται για ένα πολύ σπουδαίο εύρημα. Ο οικισμός έφερε χοντρούς και προσεγμένους τοίχους, κάποιοι πρέπει να ήταν μέρος της οχύρωσης. Hταν κτισμένος σε πεζούλες, αμφιθεατρικά και το πιο εντυπωσιακό είναι πως στην αρχαιότητα βρισκόταν στη μέση μιας μεγάλης πεδιάδας και σήμερα στην άκρη του γκρεμού. Κατοικούνταν συνεχώς όλη την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού και μέχρι τη Μέση Εποχή του Χαλκού, δηλαδή από το 3000 π.Χ. ως το 1800 π.Χ.», λέει στο Εθνος η ομότιμη καθηγήτρια Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Ιρις Τζαχίλη, που διενήργησε την ανασκαφή μαζί με τους Κώστα Σμπόνια (αναπληρωτή καθηγητή του Ιονίου Πανεπιστημίου) Μάγια Ευσταθίου (ΚΑ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Κυκλάδων) και Κλαίρη Παλυβού (ομότιμη καθηγήτρια τμήματος Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ), με τη συμμετοχή και του ηφαιστειολόγου, Γιώργου Βουγιουκαλάκη.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Έθνος στη θέση Κοίμηση - πήρε το όνομά της από το ιστορικό μοναστήρι - προηγήθηκαν επιφανειακές και γεωφυσικές έρευνες και όπως σημειώνει η κ. Τζαχίλη, σε τέσσερα σκάμματα της ανασκαφής, που έγινε το καλοκαίρι του 2014, ήρθαν στην επιφάνεια τμήματα του πρωτοκυκλαδικού οικισμού, άφθονη κεραμική πρωτοκυκλαδικών και μεσοκυκλαδικών χρόνων, λίθινα εργαλεία και λεπίδες οψιανού. Ο οικισμός είναι κτισμένος σε βαθμιδωτά άνδηρα που καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του λόφου στην κορυφή του οποίου βρίσκεται ο ναός της Κοίμησης.

Che Guevara

Hasta Siempre Ερνέστο Τσε Γκεβάρα!

τσεγκεβαρα
Ερνέστο Τσε Γκεβάρα: « Κινδυνεύοντας να φανώ γελοίος, επιτρέψτε μου να πω ότι ο αληθινός επαναστάτης οδηγείται από ένα μεγάλο αίσθημα αγάπης. Είναι αδύνατο να σκεφτώ κάποιον πραγματικό επαναστάτη χωρίς αυτό το ιδανικό”.
«Εάν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, τότε είσαι σύντροφος μου». Τα λόγια ανήκουν στον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, το αιώνιο σύμβολο της επανάστασης, της αυτοθυσίας. Τον άνθρωπο που ενέπνευσε και συνεχίζει να εμπνέει χιλιάδες γενιές και κυρίως όσους έχουν μάθει να αγωνίζονται για το κάθε τι στη ζωή τους και να μην τα παρατούν ποτέ.

Ήταν 14 Ιουνίου του 1928 όταν ο «Τσε» ήρθε στη ζωή στην κωμόπολη Ροσάριο της Αργεντινής. Γόνος μιας μεσοαστικής αργεντίνικης οικογένειας με ισπανικές, βασκικές και ιρλανδικές ρίζες ο μικρός «Τσε» ήταν το πρώτο από τα πέντε παιδιά της οικογένειας. Από μικρή ηλικία φάνηκε να έχει ιδιαίτερη κλίση προς τον αθλητισμό, στην ποίηση αλλά και τη φιλοσοφία.

Το 1948 εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Μπουένος Άιρες και ειδικεύτηκε στη λεπρολογία. Ανήσυχος καθώς ήταν άνθρωπος, ταξίδεψε αρκετά κατά την διάρκεια των σπουδών του σε διάφορα μέρη της Λατινικής Αμερικής. Εκεί φαίνεται ότι «μπολιάστηκε» με το μικρόβιο του επαναστάτη αν και από ότι φαίνεται, ο ίδιος ήταν γεννημένος επαναστάτης. Ο νεαρός Τσε είχε την ευκαιρία να δει από κοντά όλα όσα βίωναν οι φτωχοί κάτοικοι των χωρών μελών της Λατινικής Αμερικής. Φτώχεια, εκμετάλλευση, αδικία, δυσκολίες, βιώματα κοινά για όλους τους λαούς της Λατινικής Αμερικής.

Το 1954 ο Τσε βρισκόταν στην Γουατεμάλα, απόφοιτος πλέον της Ιατρικής Σχολής, όταν η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Γιάκομπο Άρμπενς ανατράπηκε έπειτα από στρατιωτικό πραξικόπημα, υποστηριζόμενο από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Ο Γκεβάρα κατέφυγε στο Μεξικό. Εκεί ήρθε σε επαφή με τους εξόριστους κουβανούς επαναστάτες. Οι τελευταίοι σχεδίαζαν την ανατροπή του δικτάτορα Φουλχένσιο Μπατίστα.

Σχόλιο: Σ' αυτές τις δύσκολες μέρες, χρειαζόμαστε ανθρώπους σαν τον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα να μας δίνουν την έμπνευση για να συνεχίσουμε παρά τα εμπόδια και τις αντίξοες συνθήκες. Το τραγούδι της ημέρας λοιπόν...