Βγαίνοντας χωρίς πολιτικές απώλειες από την περιπέτεια της παραπομπής του, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ισχυρούς λόγους να αισιοδοξεί για την επανεκλογή του στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Βαρύ το κλίμα στις γραμμές των Δημοκρατικών ύστερα από τις προκριματικές εκλογές-φιάσκο στην Αϊόβα.
Στην τελική ευθεία της πολύκροτης δίκης Τραμπ, αρθρογράφος των
New York Times μας υπενθύμιζε την προειδοποίηση του Αμερικανού στοχαστή Ραλφ Ουόλντο Εμερσον: «Αν αποφασίσεις να χτυπήσεις έναν βασιλιά, φρόντισε να τον σκοτώσεις». Οι Δημοκρατικοί δεν κατάφεραν να σκοτώσουν, πολιτικά, τον Ντόναλντ Τραμπ. Οχι ότι περίμεναν, βέβαια, να συγκεντρώσουν πλειοψηφία δύο τρίτων σε μια Γερουσία όπου μειοψηφούν, ώστε να τον καθαιρέσουν. Το γεγονός, όμως, ότι οι Ρεπουμπλικανοί στήριξαν σχεδόν στο σύνολό τους την απαλλαγή του Τραμπ, με μοναδική εξαίρεση τον Μιτ Ρόμνι, συνιστά πολιτική ήττα για τους αντιπάλους του. Το σημαντικότερο,
η δημοτικότητα του 45ου προέδρου βρισκόταν, στο τέλος του πεντάμηνου θρίλερ της παραπομπής του, στο 49%, το υψηλότερο σημείο από τη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία και πάνω από τα ποσοστά αποδοχής των Μπιλ Κλίντον και Μπαράκ Ομπάμα στο αντίστοιχο χρονικό σημείο της προεδρίας τους.Βέβαιος για την επικείμενη απαλλαγή του, ο Τραμπ εμφανίστηκε απελευθερωμένος, ύστερα από 133 ημέρες πολιτικής ομηρίας, στην πανηγυρική ομιλία του για την «Κατάσταση της Ενωσης» ενώπιον του Κογκρέσου, την περασμένη Τρίτη. Χωρίς να αναφέρει ούτε μία φορά τη λέξη «παραπομπή», χάραξε τις αδρές γραμμές της εκστρατείας για την επανεκλογή του στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Αν στην τελετή της ορκωμοσίας του, πριν από τρία χρόνια, διεκτραγωδούσε τη «Μεγάλη Αμερικανική Σφαγή», παρουσιάζοντας μια έκπτωτη υπερδύναμη, χλεύη των αντιπάλων της, γεμάτη ανεργία, εγκληματικότητα και ορδές μεταναστών, τώρα πανηγύριζε αυτάρεσκα τη «Μεγάλη Επιστροφή της Αμερικής», ωσάν να είχε μεταμορφώσει τα πάντα στο πέρασμά του με το μαγικό του ραβδί.
Γεγονός είναι ότι, αν πιστέψουμε τις επίσημες στατιστικές και τις δημοσκοπήσεις, η κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας και η αισιοδοξία των περισσότερων νοικοκυριών για τις οικονομικές προοπτικές τους επιτρέπουν στον Τραμπ να βλέπει με ρόδινα χρώματα τη μαραθώνια προεδρική αναμέτρηση, που άρχισε και επίσημα με τις πρώτες προκριματικές εκλογές των δύο κομμάτων, την περασμένη Δευτέρα. Τον τελευταίο αιώνα, μόνο τέσσερις Αμερικανοί πρόεδροι (Χέρμπερτ Χούβερ, Τζέραλντ Φορντ, Τζίμι Κάρτερ και Τζορτζ Μπους πρεσβύτερος) απέτυχαν να επανεκλεγούν. Και οι τέσσερις έδωσαν τη μάχη σε ολισθηρό, ανηφορικό έδαφος λόγω σοβαρής οικονομικής ύφεσης. Το γνωστό σύνθημα συμβούλου του Μπιλ Κλίντον στις εκλογές του 1992 «The economy, stupid» ηχεί δυσοίωνο σήμερα στα αυτιά των Δημοκρατικών. Η θεατρική χειρονομία της προέδρου της Βουλής Νάνσι Πελόσι να σχίσει μπροστά στις κάμερες αντίγραφο της ομιλίας Τραμπ ακτινοβολούσε περισσότερο σπασμωδικότητα, παρά αποφασιστικότητα.
Σχόλιο: Το Ισλαμικό Κράτος μάχεται υπό τουρκική διοίκηση στην Ιντλίμπ της Συρίας