Μυστική Ιστορία
Οι περγαμηνές βρέθηκαν δίπλα σε ανθρώπινους σκελετούς που είχαν ταφεί πριν από 2.000 χρόνια.
«Το αλφάβητο είναι ελληνικό. Αυτό το ξέρουμε. Η γλώσσα είναι αραμαϊκά. Πρόκειται για ένα μυστήριο που προέρχεται από τη Μέση Ανατολή» τονίζει ο επικεφαλής της ομάδας των αρχαιολόγων, Μίομιρ Κόρατς.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, περγαμηνές και σκελετοί βρέθηκαν κοντά σε σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην πόλη Κόστολατς στη βορειοανατολική Σερβία. Οι ανασκαφές πραγματοποιούνται στο σημείο όπου αναμένεται να χτιστεί άλλος ένας τέτοιος σταθμός (στη θέση όπου βρισκόταν η αρχαία ρωμαϊκή πόλη, Βιμινάκιουμ).
Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι τα σύμβολα και τα γράμματα αποτελούν ξόρκια με μηνύματα προς τους θεούς και φαίνεται πως είχαν στόχο την επίκληση «καλών» ή «κακών» δυνάμεων.
Η μελέτη αμφισβητεί την έως τώρα κυρίαρχη θεωρία ότι η μετανάστευση έγινε διά ξηράς, μέσω μιας λωρίδας γης που κάποτε, στο τέλος της εποχής των παγετώνων, ένωνε ακόμη -αλλά όχι πια- τη Σιβηρία με την Αλάσκα και τον Καναδά.
Όμως πολλοί επιστήμονες δεν είναι διατεθειμένοι -όχι ακόμη τουλάχιστον- να αποδεχθούν τη νέα θεωρία.
Το «σενάριο» που σήμερα διδάσκεται στα σχολεία των ΗΠΑ, λέει ότι, ενώ έλιωναν οι παγετώνες, οι πρώτοι «Αμερικανοί» βρήκαν έναν ισθμό, δηλαδή ένα διάδρομο ξηράς μήκους περίπου 1.500 χιλιομέτρων, τον οποίο διάβηκαν με κατεύθυνση προς το Νότο, πριν περίπου 13.000 χρόνια. Όμως, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, κάτι τέτοιο δεν θα ήταν στην πραγματικότητα εφικτό, επειδή το πέρασμα αυτό έγινε πραγματικά προσπελάσιμο πολύ αργότερα αφότου οι πρώτοι άποικοι είχαν εγκατασταθεί στη Βόρεια Αμερική, ίσως και πριν από 15.000 χρόνια.
Συνεπώς η μόνη εναλλακτική λύση, σύμφωνα με τη νέα θεωρία, είναι να δεχτεί κανείς ότι οι εκείνοι οι τολμηροί κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες παρέκαμψαν μέσω της θάλασσας το φράγμα των παγετώνων που ακόμη δεν είχαν λιώσει, χρησιμοποιώντας πλεούμενα για να ακολουθήσουν μια διαδρομή κοντά στις παγωμένες ακτές.
Η στήλη, που χρονολογείται στο πρώτο μισό του 5ου αι. π. Χ., εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια ερευνών που διεξάγει η αποστολή Ταμάν του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους το εύρημα έχει όλες τις προϋποθέσεις για να προκαλέσει παγκόσμια αίσθηση.
Η στήλη, ήρθε στο φως στο κέντρο της Φαναγορείας, τη μεγαλύτερη αρχαία ελληνική πόλη επί ρωσικού εδάφους και μία από τις σημαντικότερες αρχαίες πόλεις κατά μήκος των βόρειων ακτών της Μαύρης θάλασσας. Ιδρύθηκε στα μέσα του 6ου αι. π. Χ. από Έλληνες αποίκους (πιθανότατα από την ιωνική Τέω) και για μακρό διάστημα υπήρξε μια από τις δυο πρωτεύουσες του βασιλείου του Κιμμερικού Βοσπόρου, που σχηματίστηκε τον 5ο αι. π. Χ. στην ανατολική Κριμαία και στη Χερσόνησο του Ταμάν. Υπήρξε κύριο οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της Μαύρης Θάλασσας.
Η στήλη που φέρει επιγραφή στην αρχαία περσική γλώσσα, περιλαμβάνει μια μη καταγεγραμμένη ως σήμερα λέξη, η οποία πιθανότατα αναφέρεται στη Μίλητο, μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ιωνίας στη Μικρά Ασία. Η Μίλητος, ως γνωστόν, ήταν επικεφαλής της Ιωνικής Επανάστασης κατά των Περσών, που κατεστάλη από τον Δαρείο Α' το 494 π. Χ. Είναι δε πολύ πιθανόν, σύμφωνα με τις αιτιάσεις των Ρώσων αρχαιολόγων, το τμήμα που βρέθηκε να ανήκε σε μαρμάρινη στήλη την οποία είχε στήσει ο Δαρείος στην ιωνική πόλη μετά τη νίκη του, με κείμενο που αναφερόταν στον θρίαμβό του.
Το ψηφιδωτό μήκους 26 μέτρων και πλάτους 4 μέτρων εντυπωσιάζει με τη θεματολογία του, η οποία είναι μοναδική στην Κύπρο, αλλά και για την υψηλή ποιότητα κατασκευής του.
Η σκηνή αρματοδρομιών περιλαμβάνει τέθριππα, στα οποία απεικονίζεται όρθιος ο ηνίοχος, τα οποία αγωνίζονται γύρω από τον εύριπο (spina). Κάθε άρμα συνοδεύεται από δύο επιγραφές.
Αποκαλύφθηκε ολόκληρη η παράσταση του ιπποδρόμου. Φάνηκε ότι πρόκειται για τέσσερις διαφορετικές φάσεις ενός αγώνα με τέσσερα τέθριππα στον ιππόδρομο. Τα δύο ονόματα που συνοδεύουν κάθε τέθριππο αντιστοιχούν το ένα στον ηνίοχο και το άλλο σε ένα από τα άλογα.
Πάνω στον εύριπο εμφανίστηκε, εκτός από τους ναΐσκους και του κίονες με τα δελφίνια από τα οποία ρέει νερό αντίστοιχα με εκείνα που βρέθηκαν στο τμήμα του ψηφιδωτού που αποκαλύφθηκε το 2015, ο μηχανισμός με τον οποίο μετρούσαν τους γύρους, που ολοκληρώνονταν κατά τον αγώνα.

Τα ιζήματα του εδάφους μαρτυρούν μια άνευ προηγουμένου καταστροφή. Περίπου 16 κυβικά χλμ νερού ξεχείλισαν και πλημμύρισαν τα πάντα στην περιοχή Jishi Gorge.
«Επρόκειτο για το πρώτο στάδιο της ίδρυσης του κινεζικού πολιτισμού» λέει ο Γου Κινγκλόνγκ του πανεπιστημίου της Ναντσίνγκ, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του New Scientist. «Αλλά δεν είχαν ανακαλυφθεί επιστημονικά στοιχεία μέχρι τώρα»
Η έλλειψη τέτοιων στοιχείων έκανε πολλούς να αμφισβητούν το αληθές της ιστορίας αυτής, αλλά πλέον υπάρχουν αποδείξεις ότι η πλημμύρα έγινε στα αλήθεια, τη χρονική περίοδο και στην περιοχή που υποδεικνύει ο θρύλος.
Στο φαράγγι Τζίσι, κατά μήκος του Κίτρινου Ποταμού, η ομάδα του ανακάλυψε βράχους και ιζηματογενείς σχηματισμούς που μπορεί να προέκυψαν μόνο ως αποτέλεσμα μιας τρομακτικών διαστάσεων πλημμύρας.
Επίσης βρήκαν στοιχεία ενός σεισμού και ανέλυσαν τους σκελετούς τριών παιδιών, που βοήθησαν στην «αναδημιουργία» των γεγονότων. «Το πρώτο ήταν ο σεισμός και αυτό προκάλεσε μία μεγάλη κατολίσθηση που μπλόκαρε τον ποταμό» λέει ο Ντάριλ Γκρέιντζερ του Πανεπιστημίου Πέρντιου στην Ιντιάνα. Το νερό που δεν μπορούσε να διαφύγει έγινε λίμνη, βάθους 200 μέτρων.
Η ανακάλυψη από Βρετανούς και Nοτιοαφρικανούς επιστήμονες έρχεται σε αντίθεση με τις θεωρίες που χαρακτηρίζουν τον καρκίνο μια σύγχρονη ασθένεια, η οποία προκαλείται κατά κύριο λόγο από παράγοντες του σημερινού τρόπου ζωής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, το δεύτερο αρχαιότερο ανθρώπινο απολίθωμα που φέρει ίχνη καρκίνου χρονολογείται γύρω στο 3.000 π.Χ.
Όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα, η πρόσφατη ανακάλυψη του καρκινικού οστού κοντά στο Γιοχάνεσμπουργκ ενισχύει τα επιχειρήματα πως πολλά είδη καρκίνου έχουν μια βαθιά εξελικτική ιστορία και προκαλούνται από παράγοντες πέρα από τον ανθρώπινο έλεγχο. Μια ομάδα ερευνητών από τα Πανεπιστήμια Central Lancashire και Witwatersrand έκανε τη σημαντική ανακάλυψη ενώ «σκάναρε» τα απολιθώματα προϊστορικών ανθρώπων, τα οποία είχαν βρεθεί στον στον αρχαιολογικό χώρο Swartkrans. Ξαφνικά, τα μέλη της παρατήρησαν πως το εσωτερικό ενός οστού του ποδιού ήταν αδιαφανές.

Μια ευημερούσα κοινότητα που από τη μια στιγμή στην άλλη χάθηκε. Ας σκεφτούμε πόσο εύθραυστες είναι οι ανθρώπινες ζωές, όλων μας
Ο οικισμός αποκαλύφθηκε από την αρχαιολογική σκαπάνη του Σπύρου Μαρινάτου, το 1967. Από τότε το Ακρωτήρι μπορεί να θεωρηθεί σαν ένα ανασκαφικό εγχείρημα εν εξελίξει- τον επόμενο χρόνο θα συμπληρωθούν 50 έτη από την έναρξη των εργασιών και υπολογίζεται πως μόνο το 26% της έκτασης του οικισμού έχει ανασκαφεί μέχρι τα θεμέλια.
Δεν είναι διαφημισμένο αρχαιολογικό τοπόσημο, όπως η Βεργίνα ή οι Μυκήνες- όμως σε αυτήν τη θαμμένη πολιτεία, που επανέρχεται στο φως με μεθοδολογική ακρίβεια και υπομονή, μπορείς ακόμα να αισθανθείς τη ζωή των ανθρώπων του πρώτου πολιτισμού της Ευρώπης. Ακόμα και να τους δεις, στις μοναδικές του τοιχογραφίες.
Η ομάδα που διεξάγει την έρευνα (Fourni Underwater Survey) είχε προηγουμένως βρει 22 ναυάγια στην περιοχή- κάτι που ανεβάζει τον συνολικό αριθμό των ναυαγίων που έχουν εντοπιστεί μέσα σε διάστημα εννιά μηνών στα 45.
«Η συγκέντρωση των ναυαγίων και η μεγάλη περιοχή που μένει να εξερευνηθεί αφήνει κάθε ένδειξη πως υπάρχουν πολλά περισσότερα σημεία ενδιαφέροντος για να ανακαλύψουμε. Περιμένουμε περισσότερες σεζόν σαν αυτήν. Τα δεδομένα που έχουμε καταγράψει προσφέρουν θαυμάσιες "ματιές" στην αρχαία ναυτιλία και το εμπόριο» αναφέρει ο Πίτερ Κάμπελ, του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον και της RPM Nautical Foundation, η οποία εδρεύει στις ΗΠΑ- ένας εκ των διευθυνόντων των ερευνών. Έτερος διευθύνων είναι ο Γιώργος Κουτσουφλάκης, της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων. Η έρευνα χρηματοδοτείται από το Honor Frost Foundation και την Deep Blue Explorers.
Από τις έρευνες του Τμήματος Αρχαιοτήτων διαφάνηκε, όπως δήλωσε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος ο έφορος Αρχαιοτήτων, Γιώργος Φιλοθέους, ότι πρόκειται για τεράστιο ψηφιδωτό που φτάνει τα 20 Χ 4,5 μέτρα.
Πρόκειται για μεγάλης αρχαιολογικής αξίας και σπάνιας ομορφιάς ψηφιδωτό της ρωμαϊκής εποχής.
Τέτοια αριστουργήματα έρχονται στο φως κάθε 100 χρόνια, τόνισε ο κ. Φιλοθέου και σημείωσε ότι το εύρημα αξιολογείται και μελετάται.
Για λόγους προστασίας το ψηφιδωτό έχει καλυφθεί με ειδικό χαλίκι.
«Μετά από πολλές δεκαετίες μελέτης της ιστορίας των Φιλισταίων, ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με την πραγματική τους εικόνα. Με αυτήν την ανακάλυψη, βρισκόμαστε πολύ κοντά στο να ξεκλειδώσουμε τα μυστικά γύρω από την προέλευσή τους» δήλωσε ο Ντάνιελ Μάστερ, καθηγητής εκ των επικεφαλής της ανασκαφικής ομάδας.
Μάλιστα, η ανακάλυψη έχει γίνει εδώ και τρία χρόνια, ωστόσο οι επίσημες ανακοινώσεις έγιναν τώρα ώστε να προστατευθεί ο χώρος από λεηλασίες και μην υπάρξουν αντιδράσεις. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία η αρχαιολόγοι έχουν εντοπίσει σχεδόν 200 σκελετούς και κτερίσματα όπως πήλινα δοχεία και κοσμήματα που μπορεί να οδηγήσουν τους επιστήμονες σε χρήσιμα συμπεράσματα για την προέλευση αυτού του λαού καθώς ελάχιστα είναι γνωστά γύρω από αυτούς.
Αξίζει να σημειωθεί πως από πολλούς επιστήμονες οι Φιλισταίοι συνδέονται με τους Έλληνες καθώς υπάρχουν θεωρίες σύμφωνα με τις οποίες προέρχονται από την Αρχαία Κρήτη, την Κύπρο και τη Μικρά Ασία, στην οποία εκείνη την εποχή κατοικούσαν ελληνικά φύλα.
Σχόλιο: Βρέθηκαν σπάνιοι θησαυροί της εποχής του χαλκού στη Θηρασία