Διαδηλώτρια συλλαμβάνεται από την αστυνομία, κατά τη διάρκεια επιχείρησης απομάκρυνσης των μεταναστών από την οδό Παζόλ.
Μία μόλις ημέρα μετά την ολοκλήρωση του συνεδρίου του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος, το μεταναστευτικό πρόβλημα εισέβαλε στην πρώτη γραμμή της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Αφορμή στάθηκε η βίαιη εκδίωξη μεταναστών από το προαύλιο δημοσίου κτιρίου, στο Παρίσι, ύστερα από επέμβαση αστυνομικών δυνάμεων που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις κοινωνικών οργανώσεων και πολιτικών κομμάτων της Αριστεράς.
Θέατρο της αστυνομικής επέμβασης υπήρξε πρόχειρος καταυλισμός μεταναστών, κυρίως από Σουδάν και Αιθιοπία, στο προαύλιο της παλιάς αγοράς Παζόλ, στο 18ο διαμέρισμα, βόρεια του κέντρου της γαλλικής πρωτεύουσας
. Τα όργανα της τάξης συνάντησαν αντίσταση από ακτιβιστές και κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι τις προηγούμενες ημέρες είχαν σπεύσει να βοηθήσουν τους μετανάστες, με τρόφιμα, ρούχα και είδη κατασκήνωσης. Οι αστυνομικοί έκαναν χρήση δακρυγόνων και κλομπ για να διαλύσουν τον κλοιό που είχαν σχηματίσει οι ακτιβιστές γύρω από τους μετανάστες, με αποτέλεσμα να υπάρξουν τραυματίες. Περίπου 80 μετανάστες οδηγήθηκαν στα τοπικά γραφεία της αστυνομίας, όπου ερωτήθηκαν, με τη βοήθεια μεταφραστών, αν θέλουν να υποβάλουν αίτηση χορήγησης πολιτικού ασύλου.
Ηταν η τρίτη αστυνομική επιδρομή εναντίον μεταναστών μέσα σε μία εβδομάδα στην περιοχή του 18ου διαμερίσματος. Η αριστερή αντιπολίτευση κατήγγειλε τον πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς ότι έχει εξαπολύσει διωγμό εναντίον των μεταναστών για να εξασφαλίσει συμπάθειες στα πιο συντηρητικά στρώματα του πληθυσμού, χωρίς να πετυχαίνει το παραμικρό, αναφορικά με την αντιμετώπιση του προβλήματος.
«Μπορεί κανείς να μου εξηγήσει ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σ' αυτά που έκανε η Δεξιά το 1996 και σ' αυτά που κάνει τώρα η κυβέρνηση των Σοσιαλιστών», αναρωτιόταν ο γενικός γραμματέας του Αριστερού Κόμματος, Αλεξίς Κορμπιέρ, παραπέμποντας στη βίαιη εκδίωξη μεταναστών από την εκκλησία Σεν Μπερνάρ το 1996, επί πρωθυπουργίας του κεντροδεξιού Αλέν Ζιπέ. «Αγανακτισμένος» με τη συμπεριφορά του Βαλς εμφανίστηκε ο γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος, Πιερ Λοράν, ο οποίος έσπευσε στον τόπο των επεισοδίων.
Σχόλιο: Οι άνθρωποι με καρδιά και συνείδηση αντιστέκονται στην αδικία και την βία, ειδικά εναντίον των απροστάτευτων, και ιδιαίτερα όταν το κατεστημένο προσπαθεί να δημιουργήσει ένα ρατσιστικό περιβάλλον έχθρας και διαίρεσης.
Η διάσημη γαλλίδα ηθοποιός Καρίν Βιάρ, βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, και
τα λόγια της σε συνέντευξη μάλλον εκφράζουν τους παριζιάνους που προστάτευσαν τους συνανθρώπους τους:
Θεωρώ ότι η άνοδος του εξτρεμισμού είναι απόρροια του φόβου. Όταν φοβόμαστε, αναδιπλωνόμαστε στους εαυτούς μας, ανοίγουμε λιγότερο την καρδιά μας, θεωρούμε ότι ο ξένος, "ο Άλλος" είναι υπεύθυνος για την κατάρρευση της κοινωνίας. Ωστόσο, πιστεύω ότι αυτό που πραγματικά χρειάζεται και πρέπει να κάνουμε είναι το ακριβώς αντίθετο και όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες χρειάζεται να αποστασιοποιηθούμε από αυτές και να είμαστε ακόμα πιο γενναιόδωροι, ακόμα πιο ανοιχτοί και να επικοινωνούμε περισσότερο με τους άλλους.
Πρώτα απ΄όλα χρειάζεται μια προσωπική αλλαγή. Την επομένη των γεγονότων στο Charlie Hebdo, θεώρησα ότι έχω ατομική ευθύνη να είμαι λιγότερο προκατειλημμένη και περισσότερο γενναιόδωρη σε ό,τι αφορά την ενσωμάτωση των ανθρώπων στην κοινωνία. Είπα ότι θα είμαι λιγότερο καχύποπτη και ότι θα τείνω πολύ περισσότερο χείρα βοηθείας στους γάλλους μετανάστες μας, στους δικούς μας Γάλλους που έχουν καταγωγή από το Μαγκρέμπ και είναι Γάλλοι όσο και εμείς αλλά, που, ωστόσο, ανέκαθεν στιγματίζονταν. Αν λοιπόν, επιτέλους, όλοι οι Γάλλοι πάρουν μια ανάλογη απόφαση, δηλαδή πουν στον άλλο ότι είσαι Γάλλος όσο και εγώ, η Γαλλία που ζούμε και οι δυο μας, ανήκει εξίσου σε μένα και σε σένα και μπορώ να σε κοιτάξω ίσα στα μάτια, τότε αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να καταπολεμήσουμε τον εξτρεμισμό.
Υπάρχει μια λάθος αντίληψη σε ένα τμήμα της κοινωνίας στη Γαλλία που λέει "από την στιγμή που είμαι λευκή και Γαλλίδα, είμαι περισσότερο Γαλλίδα από από κάποιον που θα έχει την ίδια ηλικία με εμένα και είναι Γάλλος αλλά και απόγονος ανθρώπων που ήρθαν ως μετανάστες να ζήσουν στη Γαλλία". Όχι, και εκείνος είναι ακριβώς τόσο Γάλλος όσο είμαι και εγώ. Και αυτοί οι άνθρωποι έχουν βαρεθεί να ακούνε ότι είναι λιγότερο Γάλλοι, επειδή έχουν καταγωγή από το Μαγκρέμπ. Όχι λοιπόν, είναι Γάλλοι, έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στη Γαλλία, είναι πολιτογραφημένοι Γάλλοι, έχουν δικαιώματα ψήφου, είναι ακριβώς το ίδιο Γάλλοι με εμένα. Πρέπει τόσο η γαλλική κοινωνία όσο και οι υπόλοιπες κοινωνίες στην Ευρώπη να το βάλουν αυτό καλά στο μυαλό τους: ότι αν είσαι πολιτογραφημένος Γάλλος, Έλληνας κτλ. έχεις τα ίδια δικαιώματα και είσαι Γάλλος ή Έλληνας ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που είναι και οι υπόλοιποι "αυτόχθονες". Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό που πρέπει να μπει καλά στο μυαλό ορισμένων, καθώς η αντίθετη άποψη στρώνει τον δρόμο για παντός είδους εξτρεμισμό.
Επίσης πιστεύω ότι επειδή ακριβώς έχουμε τα ίδια δικαιώματα έχουμε και τις ίδιες υποχρεώσεις. Και αυτό είναι επίσης πολύ σημαντικό όπως πιστεύω επίσης ότι όλες οι κοινωνίες έχουν επωφεληθεί και θα επωφεληθούν από αυτού του είδους την "μείξη".
Σχόλιο: Τέτοιες φρικτές ειδήσεις πολλαπλασιάζονται με την μέρα:
Μεξικό: Φρικτή δολοφονία εξάχρονου από ανήλικους