Φωτιά στους Ουρανούς
Με την πρώτη ματιά φαίνεται να είναι ένα μικρό αντικείμενο, όχι μεγαλύτερο από έναν αστεροειδή ή κομήτη.
Το αντικείμενο έμοιαζε να αποσυντίθεται στον καυτό Ήλιο, ωστόσο, το αντικείμενο επέζησε και ήταν άθικτο, τότε απομακρύνθηκε από τον Ήλιο χωρίς συνέπειες.
Ο Karl Battams του Ερευνητικού Εργαστηρίου Ναυτικού εξήγησε στην ιστοσελίδα SpaceWeather:
«Είναι ένας κομήτης που δεν είναι μέρος της κάθε ομάδας αντικειμένων, το οποίο σημαίνει ότι δεν φαίνεται να σχετίζεται με οποιοδήποτε άλλο κομήτη, ή οικογένειες των κομητών γνωστό σε εμάς, ή ότι έχουμε καταγράψει στο παρελθόν. Αυτό το αντικείμενο είναι πολύ ασυνήθιστο να έχει συμπεριφερθεί με τον τρόπο αυτό - συνεχίζει ο Battams - αλλά ο κομήτης ήταν σχετικά φωτεινός και δεν διαλύθηκε σε επαφή με τον Ήλιο».
Ο Battams δηλώνει επίσης: «Είμαι πολύ έκπληκτος, σοκαρισμένος ... στην πραγματικότητα, ο κομήτης, θα είναι ορατός από τη Γη σε μια-δυο εβδομάδες.»
Το σχεδόν κυκλικό σχήμα της λίμνης προσέλκυσε για πρώτη φορά το επιστημονικό ενδιαφέρον τη δεκαετία του 1820, και για πολύ καιρό θεωρούνταν κρατήρας ανενεργού ηφαιστείου, αναφέρει το LiveScience.com.
Νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Geology, επιβεβαιώνει τις υποψίες που διατυπώθηκαν το 1960 ότι η λίμνη Χούμελν, η οποία έχει διάμετρο 1,2 χιλιομέτρων και βάθος 160 μέτρα, σχηματίστηκε από πρόσκρουση διαστημικού αντικειμένου, πιθανότατα αστεροειδή.
Η λίμνη που ήρθε από το... Διάστημα
Ο Καρλ Άλβμαρκ του Πανεπιστημίου της Λουντ στη Σουηδία εντόπισε στην περιοχή της λίμνης μικρούς κρυστάλλους χαλαζία που έφεραν ίχνη απότομης συμπίεσης. Οι σχηματισμοί αυτοί μπορούν να δημιουργηθούν μόνο από τις ακραίες πιέσεις μιας κοσμικής σύγκρουσης, όπως αναφέρει ο ερευνητής στην επιθεώρηση Geology.
Η λίμνη χρονολογείται γύρω στα 470 εκατομμύρια χρόνια, στα τέλη της Ορδοβίκιας Περιόδου. Εκείνη την εποχή, η Γη δεχόταν καταιγισμό από τα συντρίμμια μιας σύγκρουσης ανάμεσα σε δύο μεγάλα σώματα στη Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία.
Κυρίως όμως, όχι μόνο αφήνει αναπάντητο το ερώτημα από πού στο... καλό βρέθηκε να «σουλατσάρει» στον ουρανό, τόσο της Αργεντινής, όσο και της Βραζιλίας, αλλά προκαλεί ακόμα και τους πιο ορθολογιστές να αναρωτηθούν!
Το video πάντως με το μυστηριώδες (φλεγόμενο;) ιπτάμενο αντικείμενο, θεωρείται ήδη το καλύτερο... εξωγήινο της Ιστορίας, ενώ μέχρι και η βρετανική Royal Astronomical Society αδυνατεί να δώσει κάποια λογική εξήγηση.
«Είναι αρκετά ενδιαφέρον και θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι και δίσκος», τόνισε η Dr Sheila Kanani, στο πλαίσιο του κοινότοπου σχήματος που έχουμε για τα UFO στο μυαλό μας, συμπληρώνοντας: «Είμαι σχεδόν σίγουρη πως είναι απλά κάτι που πήρε φωτιά εισερχόμενο στην ατμόσφαιρά μας. Δεν μπορώ ωστόσο να πω με ακρίβεια τι ακριβώς ήταν. Σίγουρα πάντως δεν είναι κομήτης»...
Σχόλιο: Δεν είναι κομήτης, αλλά αυτό δεν αποκλείει άλλους κοσμικούς επισκέπτες, όπως πύρινες μπάλες, αστεροειδή, κτλ. Μερικές πύρινες σφαίρες κινούνται ασυνήθιστα αργά. Και προφανώς χιλιάδες άνθρωποι παρατήρησαν αυτή τη σφαίρα, τα "γνήσια" UFOs σπάνια παρατηρούνται από τόσους πολλούς ανθρώπους ταυτόχρονα.
«Οι κάμερες το έχασαν όταν βρισκόταν σε ύψος 13 μιλίων [21 χλμ] πάνω από το Κίτανινγκ»είπε ο Κουκ, αναφερόμενος σε περιοχή της Πενσιλβάνια. Εκτίμησε ότι μικρά θραύσματα από το μετέωρο ενδέχεται να έπεσαν ως μετεωρίτες στην Πενσιλβάνια. Η πτώση του καταγράφηκε από ευρυγώνιες κάμερες της NASA που λειτουργούν σε δημόσιους χώρους και παρακολουθούν τον ουρανό για μετέωρα.
Δείτε το βίντεο:

O μετεωρίτης πάνω από την πόλη Chelyabinsk όπως τον κατέγραψε κάμερα στις 15 Φεβρουαρίου το 2013
Ήταν 15 Φεβρουαρίου 2013 όταν πάνω από την πόλη Chelyabinsk της Ρωσίας ένας μετεωρίτης πλάτους 20 μέτρων και βάρους 11.000 τόνων εξερράγη, προκαλώντας μεγάλες υλικές ζημιές και οδηγώντας 1.500 άτομα στο νοσοκομείο από τραυματισμούς.
Σύμφωνα με μια νέα έκθεση που βλέπει το φως της δημοσιότητας, αρχικά οι αστρονόμοι εκτίμησαν ότι ο μετεωρίτης προερχόταν από τον αστεροειδή 1999 NC43 ο οποίος έχει πλάτος δύο χιλιόμετρα. Ωστόσο, αφού παρατήρησαν καλύτερα την τροχιά και τη σύνθεσή του διαπίστωσαν ότι είναι πολύ λίγες οι ομοιότητες με τον μετεωρίτη που έπεσε στη Ρωσία.
"Αυτά τα δύο αντικείμενα είχαν μεν παρόμοιες τροχιές γύρω από τον Ήλιο", δήλωσε ο Vishnu Reddy, επιστήμονας της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης "Planetary Science Institute" στην Αριζόνα, για να προσθέσει ότι η σύνθεση όμως του μετεωρίτη στη Ρωσία δεν έχει πολλές ομοιότητες με τον αστεροειδή 1999 NC43.
Μέχρι και σήμερα παραμένει άγνωστη η προέλευση του μετεωρίτη, ο οποίος πριν ακριβώς δύο χρόνια εισήλθε φλεγόμενος στην ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητα 18.6 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο και λίγο αργότερα εξερράγη προκαλώντας μια εκτυφλωτική λάμψη σε ύψος περίπου τριάντα χιλιομέτρων, σχεδόν πάνω από την ρωσική πόλη, σπέρνοντας τον πανικό στους πολίτες.
Σχόλιο: Ο κίνδυνος πρόσκρουσης ενός αστεροειδούς με τη Γη υφίσταται
Το μεγαλύτερο πρόβλημα έγκειται στο γεγονός πως οι περισσότεροι μετεωρίτες και αστεροειδή που μπορεί να προσκρούσουν στη γη ή την ατμόσφαιρα της και να προκαλέσουν αδιανόητες καταστροφές, δεν είναι ορατοί!
Ο Τζος Σέρμπον, κάτοικος της Νέας Ζηλανδίας, απαθανάτισε με την κάμερά του, την πανέμορφη στιγμή, κατά την οποία ένας μετεωρίτης περνά από το νυχτερινό ουρανό της χώρας και κυριολεκτικά κάνει τη νύχτα μέρα.
Σύμφωνα με επιστήμονες ήταν μια μετέωρη πύρινη σφαίρα. Τέτοιου είδους αντικείμενα είναι μεγαλύτερα από τα πεφταστέρια, αλλά θεωρούνται πιο σπάνια, επειδή το φαινόμενο κατά το οποίο γίνονται ορατά, διαρκεί μόλις μια στιγμή, κι έτσι το ανθρώπινο μάτι σπάνια το αντιλαμβάνεται.
Σύμφωνα όμως με τοπική εφημερίδα, ο συγκεκριμένος βράχος, εθεάθη σε μια μεγάλη περιοχή και η εφημερίδα δέχτηκε αρκετές κλήσεις από άτομα που είχαν την τύχη να δουν τον ουρανό να φωτίζεται.
Σύμφωνα με το newsbeast.gr, πιστεύεται ότι ο κρατήρας δημιουργήθηκε από την πτώση ενός μετεωρίτη στη Γη.
Σα μια σειρά από σπασμένα «παγόβουνα», τα οποία περιβάλλονταν από μια κυκλική «ουλή» διαμέτρου 2 χιλιομέτρων, η οποία περιβαλλόταν από μερικές άλλες μικρότερες, κυκλικές γραμμές στον πάγο, έμοιαζε ο κρατήρας όπως αναφέρει δημοσίευμα της MailOnline. Οι ερευνητές βρήκαν στη συνέχεια δύο διαφορετικές μελέτες, οι οποίες έκαναν λόγο για την πτώση μετεωρίτη στην περιοχή το 2004. Η μία από αυτές ανέφερε μια σειρά από υπόηχους - ήχους χαμηλής συχνότητας που μπορούν να «ταξιδέψουν» σε τεράστιες αποστάσεις κάτω από το όριο της ανθρώπινης ακοής- οι οποίοι ανιχνεύθηκαν στις 2 Σεπτεμβρίου του 2004.
Σχόλιο: Μπορείτε να φανταστείτε τι θα συνέβαινε εάν αυτός ο μετεωρίτης το 2004 έσπαζε στην ατμόσφαιρα πάνω από κατοικημένη περιοχή!
Δείτε το εκπληκτικό βίντεο:
πάψει να φλέγεται, θα έχει καταγραφεί από αυτόπτη μάρτυρα και σε βίντεο.
Αυτό φαίνεται όμως πως συνέβη στον skydiver Anders Helstrup, που γλίτωσε από τα χειρότερα όταν το τμήμα μετεωρίτη πέρασε δίπλα του με ταχύτητα 480 χιλιομέτρων την ώρα, μόλις είχε πηδήξει από αεροπλάνο κάνοντας ελεύθερη πτώση πάνω από το Hedmark, στη νοτιοανατολική Νορβηγία.
Ο γεωλόγος Hans Amundsen δηλώνει πεπεισμένος πως πρόκειται για μετεωρίτη. «Δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο. Έχει το τυπικό σχήμα μετεωρίτη», τόνισε.
Σχόλιο: Μετεωρίτες, αστεροειδές και κομήτες εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης πολύ πιο συχνά απ' όσο γνωρίζουμε. Ο νορβηγός νεαρός ήταν πολύ τυχερός, άλλοι όμως:
Meteorites, Asteroids, and Comets: Damages, Disasters, Injuries, Deaths, and Very Close Calls
Ένας μεγάλος αστεροειδής, ο «2004 BL86», ο οποίος έχει διάμετρο περίπου μισού χιλιομέτρου, θα περάσει στις 26 Ιανουαρίου σχετικά κοντά από τη Γη, σε απόσταση περίπου τριπλάσια από τη Σελήνη, αλλά δεν αποτελεί κίνδυνο, όπως ανακοίνωσε η NASA.
Πρόκειται για το κοντινότερο πέρασμα που θα κάνει αστεροειδής τέτοιου μεγέθους έως το 2027, όταν ο επίσης μεγάλος αστεροειδής «1999 ΑΝ10» αναμένεται να πλησιάσει τον πλανήτη μας.
Στο κοντινότερο σημείο του από τη Γη στις 26 Ιανουαρίου, ο «2004 BL86» θα βρεθεί σε απόσταση περίπου 1,2 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Ο εν λόγω αστεροειδής δεν αναμένεται να ξαναπλησιάσει τη Γη μέσα στα επόμενα 200 χρόνια.
Σχόλιο: Ο κίνδυνος πρόσκρουσης ενός αστεροειδούς με τη Γη υφίσταται