Η νατοϊκή επιχείρηση κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν η πρώτη φορά που τόσο απροκάλυπτα οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ προχώρησαν σε στρατιωτική επέμβαση κατά μίας κυρίαρχης χώρας χωρίς να έχει προηγηθεί απόφαση του ΟΗΕ και χωρίς η χώρα αυτή να απειλεί κανένα από τα μέλη της Συμμαχίας

© Nspm.rsΟι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ εναντίον της πρώην Γιουγκοσλαβίας σκότωσαν τουλάχιστον 2.500 ανθρώπους
Δεκαπέντε χρόνια πριν, ανήμερα της 25ης Μαρτίου, το ΝΑΤΟ εξαπέλυε εναντίον της πρώην Γιουγκοσλαβίας και συγκεκριμένα εναντίον του ό,τι είχε απομείνει από αυτήν μια καταιγιστική αεροπορική επιχείρηση που άρχισε με εκτόξευση πυραύλων από τα νατοϊκά πλοία της Αδριατικής, με στόχο τα συστήματα αεράμυνας σε Κόσοβο, Μαυροβούνιο και δυτική Σερβία. Διοικητής των Νατοϊκών δυνάμεων ήταν ο Αμερικανός στρατηγός Γουέσλι Κλαρκ, και ΓΓ της Βορειοατλαντικής συμμαχίας ο Χαβιέ Σολάνα. Ως λόγος προβαλλόταν η προστασία των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» των Αλβανών Κοσσοβάρων από τους «σφαγείς» Σέρβους.
Η νατοϊκή επιχείρηση κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ήταν η πρώτη φορά που τόσο απροκάλυπτα οι ΗΠΑ, κατά κύριο λόγο, και το ΝΑΤΟ προχώρησαν σε στρατιωτική επέμβαση κατά μίας κυρίαρχης χώρας χωρίς να έχει προηγηθεί απόφαση του ΟΗΕ και χωρίς η χώρα αυτή να απειλεί κανένα από τα μέλη της Συμμαχίας. Το έκαναν στο όνομα της «προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Κοσοβάρων» και εισήγαγαν, για πρώτη φορά, τη χρήση όρων όπως «ανθρωπιστική επέμβαση», «πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας», ή «αποτροπή πολέμου» αλλά και «παράπλευρες απώλειες» αναφερόμενοι στις
αθρόες απώλειες αμάχων από τα, κατά τα άλλα, «πλήγματα ακριβείας».
Σήμερα οι όροι αυτοί και η σχετική επιχειρηματολογία είναι τετριμμένες και πολυχρησιμοποιημένες αποδεικνύοντας ότι η αιματηρή επέμβαση στην καρδιά των Βαλκανίων αποτέλεσε την έναρξη μιας νέας μεγάλης περιόδου στον τρόπο άσκησης πολιτικής και επίλυσης ανταγωνισμών και διαφορών μεταξύ μεγάλων δυνάμεων, στην οποία ζούμε μέχρι σήμερα έχοντας πια πλείστα παραδείγματα της εφαρμογής αυτής της λογικής:
Αφγανιστάν, Ιράκ, Συρία, Λιβύη κ.ο.κ. Είναι προφανές ότι η επιμονή του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να θυμίζει το Κόσοβο, όλο τον τελευταίο καιρό λόγω των εξελίξεων στην Κριμαία, δεν είναι διόλου τυχαία και διόλου άκαιρη. Είναι επίσης προφανές ότι για κάποιον λόγο την αιματηρή αυτή επέτειο θυμήθηκαν μόνο σερβικά, ρωσικά και ορισμένα ελληνικά ΜΜΕ αλλά αντίθετα δεν υπάρχει λέξη στα περισσότερα δυτικά ΜΜΕ, που συνήθως είναι λαλίστατα.
Σχόλιο: Ακόμα ένας έμπειρος διεθνής οικονομολόγος, όπως ο Μαρκ Βάισμπροτ, που φαίνεται να καταγγέλλει τις πρακτικές και τις μεθοδεύσεις θεσμικών οργάνων της Ευρωζώνης. και να προτείνει την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη ως πιο συμφέρουσα για τους Έλληνες πολίτες.