πούτιν ροχανι ερντογάν
Αμέσως μετά τη συνάντηση Ρωσίας, Ιράν και Τουρκίας στο Σότσι, όπου ανακοινώθηκε το τέλος του πολέμου στη Συρία, τα αμερικανικά ΜΜΕ δημοσίευσαν «διαρροές» αξιωματούχων για τα σχέδια της Ουάσινγκτον, που προβλέπουν την στρατιωτική παραμονή των ΗΠΑ στη Συρία, παρά την κατάρρευση του ISIS και τη διάλυση του Χαλιφάτου και την χρησιμοποίηση του κουρδικού ζητήματος ως μέσου πίεσης, τόσο στον Μπασάρ αλ Άσαντ όσο και τον Ταγίπ Ερντογάν.

Πρόκειται, φυσικά, για άλλη μια παραβίαση των κανόνων του διεθνούς δικαίου, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ περιφρονούν την κυριαρχία ενός κράτους και επίσης δεν είναι η πρώτη φορά που κάνουν γνωστά τα σχέδιά τους μέσω διαρροών αντί επίσημων ανακοινώσεων.

Η Ρωσία έχει ξεκινήσει, ήδη, μια διεθνή ενημερωτική και διπλωματική εκστρατεία με σκοπό να οδηγήσει τις αμερικανικές δυνάμεις έξω από τη Συρία. Οι θέσεις του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας και του ρωσικού υπουργείου Άμυνας έναντι των αμερικανικών σχεδίων υποστηρίζονται επίσημα από τη Συρία, την Τουρκία και το Ιράν καθώς ενδιαφέρονται επίσης να εκδιώξουν τους Αμερικανούς από τη Συρία, επειδή οι ΗΠΑ αποτελούν, για αυτούς, το κύριο εμπόδιο για τον τερματισμό του πολέμου.

Εκτός από τους κοινούς στόχους σχετικούς με τη διατήρηση της επικράτειας της Συρίας, η Τουρκία και το Ιράν ακολουθούν ξεχωριστούς δρόμους και έχουν διαφορετική ατζέντα για την επόμενη μέρα.

Το Ιράν θέλει να εξασφαλίσει τη σιιτική γέφυρα μεταξύ Τεχεράνης και Βηρυτού, η οποία μπορεί να παρεμποδιστεί από την εγκαθίδρυση κουρδικού κράτους στη Συρία (όπως η Ροζάβα) και ο Ερντογάν θέλει να αποδυναμώσει το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ) και να σταματήσει το συριακό Κουρδιστάν να αναπτύξει περαιτέρω δεσμούς με τις οργανώσεις του ΡΚΚ. Κανείς δεν θέλει να πάει σε ένα πλήρες πόλεμο με τις ΗΠΑ, αλλά οι μικροί υβριδικοί και τοπικοί πόλεμοι αφήνουν πολλούς δρόμους ανοιχτούς για την καταπολέμηση του ηγεμόνα.

Προς το παρόν, η κύρια στρατηγική της Ρωσίας είναι να διασφαλιστεί η συμμετοχή των ηγετών της κουρδικής Ροζάβα στη συζήτηση, έτσι ώστε οι Κούρδοι να εκπροσωπούνται στις διαπραγματεύσεις, επιτρέποντάς τους να βρουν σημεία επαφής με τον Άσαντ σχετικά με το μέλλον των Κούρδων στη Συρία.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ρωσία έθεσε τέλος στα φιλόδοξα σχέδια του Ερντογάν όσον αφορά το Αφρίν και προσπαθεί να πείσει τώρα την Τουρκία ότι μπορούν να διαπραγματευτούν οι Κούρδοι και ότι τίποτα κακό δεν θα συμβεί αν προχωρήσουν οι συζητήσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών στη Συρία.

Εάν καταρρεύσουν, όμως, οι διαπραγματεύσεις με τους Κούρδους και οι ΗΠΑ επιτύχουν στην καλλιέργεια του κουρδικού σεχταρισμού, τότε το σχέδιο Β έρχεται σε δράση από τη Μόσχα, κι αυτό προβλέπει η Συρία, η Τουρκία και το Ιράκ να μπλοκάρουν τις εξαγωγές πετρελαίου από τη Ροζάβα και να απαγορεύσουν τις εισαγωγές σε αυτήν. Είναι το ίδιο σύστημα που χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν στην προσπάθεια να ευθυγραμμιστεί το ιρακινό Κουρδιστάν.

Οι ΗΠΑ, τότε, όπως εκτιμά το Κρεμλίνο, δεν θα είναι σε θέση να παρέχουν στην Ροζάβα όλες τις απαραίτητες προμήθειες, αεροπορικώς.

Οι δυνάμεις του συριακού στρατού και οι Σιίτες από το Ιράν μπορούν να επαναλάβουν τα όσα έγιναν το ιρακινό Κουρδιστάν: να κάνουν μια συμφωνία με τις αντίπαλες κουρδικές οργανώσεις και οι τωρινοί τοπικοί ηγέτες να καταστραφούν, όπως συνέβη με τον Μπαρζανί.

Η τελική λύση θα ήταν να «απελευθερώσουν το Τέρας» αφήνοντας δηλαδή τον τουρκικό στρατό να επιτεθεί στην Ροζάβα υπό το πρόσχημα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας».

Αυτή είναι μια ανεπιθύμητη επιλογή, καθώς θα έκανε τον «φίλο Ρετζέπ» ισχυρότερο στην περιοχή και υπάρχουν καλύτερες επιλογές από τη Μόσχα και την Τεχεράνη για να διευθετηθεί το κουρδικό ζήτημα.

Μέχρι στιγμής η Ρωσία και οι φίλοι της, προσπαθούν να πείσουν τους Κούρδους ότι δεν πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Μπαρζανί και να διακινδυνεύσουν ένα σενάριο που θα το μετανιώσουν.

Μπορείτε να φωνάζετε: «η Αμερική είναι μαζί μας» και να φωτογραφίζετε κορίτσια που κρατούν όπλα, αλλά όταν έρθει η ώρα να κλιμακωθεί η σύγκρουση, προειδοποιούν ότι αυτή θα είναι εντελώς έξω και πέρα από τις δυνατότητες των Κούρδων.

Όσον αφορά τις ΗΠΑ, οι Κούρδοι είναι μόνο ένα μέσο πίεσης για να διατηρήσουν την παρουσία τους στην περιοχή και τον Άσαντ σε καθεστώς ανασφάλειας.

Μόνο αν ο Άσαντ και ο Ερντογάν συμβιβαστούν και διαπραγματευτούν με τους Κούρδους μπορεί να βρεθεί βιώσιμη λύση χωρίς άλλες συγκρούσεις στη Συρία κι αυτό περιμένουν όλοι να δουν το 2018, καθώς η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται να παρατείνει τον πόλεμο και θέλει τα επιτυχή της αποτελέσματα να εξασφαλιστούν διπλωματικά όσο το δυνατόν συντομότερα, προοπτική που οι ΗΠΑ προσπαθούν να παρεμποδίσουν.

Αυτή η σύγκρουση αποδεικνύει ότι παρά τη στρατιωτική κατάρρευση του ISIS, η Συρία εξακολουθεί να έχει πολλά προβλήματα, που θα πρέπει να επιλυθούν με τη βοήθεια της Ρωσίας, του Ιράν και της Τουρκίας. Αλλά κανείς δεν είπε ότι αυτό θα είναι εύκολο.

Ωστόσο, πολλοί ήδη μιλούν για τον σχηματισμό Άξονα Μόσχας-Άγκυρας- Τεχεράνης που συνθέτει μια ιδιόμορφη «τρόικα» στην περιοχή με πολλά κοινά γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, που μένει να δούμε αν θα εξασφαλίσουν τη συνοχή και τη διάρκειά της.