Επιστήμη & ΤεχνολογίαS


Robot

Τα ρομπότ διαβάζουν παραμύθια για να γίνουν πιο ανθρώπινα και ηθικά

ρομπότ παραμύθια
Οι αλγόριθμοι επιτρέπουν στις μηχανές τεχνητής νοημοσύνης να αναγνωρίζουν πρότυπα κοινωνικά αποδεκτής συμπεριφοράς μέσα στα παραμύθια
Πώς θα γίνουν τα ρομπότ πιο ανθρώπινα και ηθικά, μαθαίνοντας να διακρίνουν καλύτερα το καλό από το κακό; Διαβάζοντας παραμύθια!

Αυτή την πρωτότυπη ιδέα είχαν ερευνητές στις ΗΠΑ και την έχουν βάλει σε εφαρμογή, αναπτύσσοντας ένα λογισμικό, το Quixote (Κιχώτης), που επιτρέπει στα ρομπότ να διαβάζουν ιστορίες και να βγάζουν το ηθικό νόημα από αυτές.

Οι ερευνητές της Σχολής Διαδραστικής Υπολογιστικής του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Τζόρτζια (George Tech) στην Ατλάντα, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Μαρκ Ριντλ, έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε συνέδριο για την τεχνητή νοημοσύνη στην Αριζόνα.

Η έρευνά τους -και αυτό είναι αξιοσημείωτο- χρηματοδοτείται από την πανταχού παρούσα Υπηρεσία Προωθημένων Αμυντικών Ερευνητικών Προγραμμάτων (DARPA) του αμερικανικού Πενταγώνου και από το Γραφείο Ερευνών του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.

Στόχος των ερευνητών είναι -μέσα και από τα παραμύθια- να δώσουν στα ρομπότ τη δυνατότητα να ανταποκρίνονται με τον καλύτερο δυνατό και ταιριαστό για κάθε περίσταση τρόπο, όταν έρχονται αντιμέτωπα με τις ποικίλες ανθρώπινες συμπεριφορές.

Όπως είπε ο Ρίντλ, «τα παραμύθια σε όλους τους πολιτισμούς διδάσκουν στα παιδιά να συμπεριφέρονται με κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους. Πιστεύουμε ότι η κατανόηση των παραμυθιών από τα ρομπότ θα βοηθήσει, ώστε να εξαλείψει τυχόν ψυχωτικού τύπου συμπεριφορές τους και, αντίθετα, θα ενισχύσει επιλογές τους που δεν θα βλάπτουν τους ανθρώπους».

Σχόλιο: Τα ρομπότ είναι επικίνδυνα επειδή είναι λογικά. Μπορούν να δουν πόσο παράλογα επικίνδυνοι είναι οι άνθρωποι, και η λογική λύση θα είναι να εξαλείψουν τους ανθρώπους πριν προλάβουν να καταστρέψουν κι άλλο τον κόσμο.


Hourglass

Κρύσταλλοι μνήμης: Μέσο αποθήκευσης πληροφοριών για την αιωνιότητα

κρύσταλλοι μνήμης
Σε αυτή τη μορφή έχουν αποθηκευτεί η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η « Οπτική » του Νεύτωνα, η Magna Carta και η Βίβλος - σε κόπιες που θεωρείται ότι μπορούν να « επιζήσουν » και μετά το τέλος της ανθρωπότητας
Οι γνώσεις μας για τους αρχαίους πολιτισμούς σε πολύ μεγάλο βαθμό προέρχονται από αρχαία έγγραφα και αρχεία- αλλά πολλά είναι αυτά που έχουν χαθεί, καθώς τα «αποθηκευτικά μέσα» των αρχαίων δεν άντεχαν πολύ στο πέρασμα του χρόνου. Ακόμα και πολλά από τα σύγχρονα σημερινά μέσα, ικανά να αποθηκεύουν τεράστιους όγκους πληροφορίας, έχουν την τάση να χαλούν/ φθίνουν με το πέρασμα του χρόνου.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον ωστόσο το αλλάζουν αυτό, δημιουργώντας μία μέθοδο αποθήκευσης ψηφιακών δεδομένων που είναι ικανή να διασφαλίσει την επιβίωση των δεδομένων για δισεκατομμύρια χρόνια.

Μέσω νανοδομημένου γυαλιού, οι επιστήμονες του ORC (Optoelectronics Research Centre) ανέπτυξαν διαδικασίες καταγραφής και ανάκτηση 5D ψηφιακών δεδομένων μέσω γραφής λέιζερ φεμτοδευτερολέπτου (1/1.000.000.000.000.000 του δευτερολέπτου).

Η μέθοδος αυτή επιτρέπει άνευ προηγουμένου δυνατότητες αποθήκευσης, της τάξης των 360 TB (terabytes) ανά δίσκο, θερμική σταθερότητα μέχρι και 1.000 βαθμών Κελσίου και...πρακτικά αιώνια «ζωή» σε θερμοκρασία δωματίου (ενδεικτικά , στους 190 βαθμούς Κελσίου υπολογίζεται στα...13,8 δισεκατομμύρια χρόνια!), ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην ψηφιακή αποθήκευση αρχείων. Ως μια πολύ σταθερή και ασφαλής μορφή φορητής μνήμης, η τεχνολογία αυτή θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε οργανισμούς με μεγάλους όγκους αρχείων, όπως εθνικά αρχεία, μουσεία και βιβλιοθήκες.

Η τεχνολογία επεδείχθη πρώτα πειραματικά το 2013, όταν ένα ψηφιακό αντίγραφο αρχείου κειμένου των 300 KB κατεγράφη με επιτυχία σε 5D. Πλέον, σε αυτή τη μορφή έχουν αποθηκευτεί η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η «Οπτική» του Νεύτωνα, η Magna Carta και η Βίβλος - σε κόπιες που θεωρείται ότι μπορούν να «επιζήσουν» και μετά το τέλος της ανθρωπότητας. Ένα αντίγραφο της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κωδικοποιημένο σε 5D παρουσιάστηκε πρόσφατα στην UNESCO.

Jupiter

Ο Χάροντας, το φεγγάρι του Πλούτωνα, είχε κάποτε ωκεανό

Χάρων
Πολλές άλλες σελήνες του Ηλιακού μας Συστήματα, και μάλιστα κάποιες που βρίσκονται πλησιέστερα στον Ήλιο, διατηρούν ακόμη και σήμερα ωκεανούς ύδατος σε υγρή μορφή κάτω από την επιφάνειά τους.
Οι εικόνες από το αμερικανικό διαστημόπλοιο Νέοι Ορίζοντες (New Horizons) υποδηλώνουν πως ο Χάροντας, η μεγαλύτερη από τις σελήνες γύρω από τον Πλούτωνα, στο απώτερο παρελθόν του είχε ένα μεγάλο κοίτασμα από νερό σε υγρή μορφή κάτω από ένα στρώμα πάγου, το οποίο κατά την επέκτασή του προκάλεσε μετασχηματισμούς στις επιφάνειά του, ανακοίνωσε χθες η διαστημική υπηρεσία Nasa.

Η επιφάνεια του Χάροντα, όπως προκύπτει από τις παρατηρήσεις και τις φωτογραφίες που ελήφθησαν από την ειδική κάμερα σάρωσης μεγάλης ακτίνας (Long-Range Reconnaissance Imager) που διαθέτει το διαστημόπλοιο, σε απόσταση 78.700 χλμ στις 14 Ιουλίου 2015, παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά ενός συστήματος τεκτονικών ρηγμάτων, με κορυφογραμμές, γκρεμούς και βαθιές κοιλάδες.

Κατ' ουσίαν, τα φαράγγια που έχουν παρατηρηθεί στον Ισημερινό του Χάροντα είναι από τα πιο επιμήκη που υπάρχουν στο Ηλιακό Σύστημα. Εκτείνονται τουλάχιστον σε απόσταση 1.800 χλμ και σε πολλά σημεία το βάθος τους φθάνει και τα 7,5 χλμ. Συγκριτικά, το Γκραντ Κάνιον στο Κολοράντο έχει έκταση 446 χλμ και μέγιστο βάθος 1,6 χλμ.

Το τεκτονικό τοπίο του Χάροντα υποδεικνύει πως η σελήνη τούτη κατά το παρελθόν διεστάλη κι αυτό δικαιολογεί τα ρήγματα στην επιφάνειά της. Η εξωτερική της επιφάνεια έχει σχηματισθεί κατά κύριο λόγο από τους πάγους.

Σχόλιο: Δείτε επίσης,


Camera

Τα πορτρέτα των ήχων: Πρωτοποριακή τεχνική οπτικοποιεί ακουστικά κύματα

ακουστικό κύμα
© Linden GledhillΕτσι καταγράφεται στον φωτογραφικό φακό ένα ακουστικό κύμα
Ο Λίντεν Γκλέντχιλείναι ένας Βρετανός βιοχημικός, φωτογράφος με ειδίκευση σε επιστημονικά θέματα και εφευρέτης. Ο Γκλέντιχ συνδυάζει όλες αυτές τις ιδιότητες του και παράγει διαφόρων ειδών πρωτοποριακά έργα τέχνης πολλά εκ των οποίων έχουν κερδίσει βραβεία. Ο Γκλέντχιλ έβαλε με τον εαυτό του ένα στοίχημα που κάποιος θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει... υπερβατικό. Θέλησε να φωτογραφήσει τους ήχους! Σκέφτηκε ένα πιθανό τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να οπτικοποιηθούν οι ήχοι και πιο συγκεκριμένα κάποια ακουστικά κύματα. Το σχέδιο του όχι μόνο στέφθηκε από επιτυχία αλλά το αποτέλεσμα είναι πραγματικά εκπληκτικό.
ακουστικό κύμα
© Linden Gledhill
Για να τα καταφέρει ο Γκλέντχιλ τοποθέτησε πάνω από ένα ηχείο ενσωματωμένο με ενισχυτή μια μεμβράνη και πάνω στη μεμβράνη έβαλε μια λεκάνη με νερό πάνω στο οποίο έπεφτε στροβοσκοπικός φωτισμός. Το ηχητικό σύστημα συνδέθηκε με ένα υπολογιστή το οποίο διέθετε ένα λογισμικό που αναπτύχθηκε για το συγκεκριμένο πείραμα. Στον υπολογιστή ήταν συνδεδεμένη και η φωτογραφική κάμερα του Γκλέντχιλ. με την οποία τραβούσε εικόνες από τις δονήσεις που παράγονταν στην επιφάνεια του νερού από τα ακουστικά κύματα. Τα ακουστικά κύματα εμφανίζονται σε μοναδικές καλειδοσκοπικές εικόνες.
ακουστικό κύμα
© Linden Gledhill

Σχόλιο: Βασικά οι φωτογραφίες παρουσιάζουν την μορφή που παίρνει το νερό ανάλογα με το ηχητικό κύμα και το φωτισμό.


Cow Skull

To DNA των Νεάντερταλ ακόμα επηρεάζει τους σύγχρονους ανθρώπους

Neanderthal man
Νιώθετε κατάθλιψη; Βασανίζεστε από αλλεργίες; Έχετε «κολλήσει» στη νικοτίνη του τσιγάρου; Μπορεί να φταίει ο -βαθιά κρυμμένος- Νεάντερταλ μέσα σας!

Οι επιστήμονες γνωρίζουν από το 2010 ότι οι σύγχρονοι Ευρωπαίοι και Ασιάτες έχουν κληρονομήσει το 1% έως 4% του DNA τους από τα «ξαδέρφια» μας, τους Νεάντερταλ (στην Ευρώπη το ποσοστό είναι γύρω στο 1,5%). Αυτό που γίνεται τώρα αντιληπτό, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, είναι ότι αυτά τα γενετικά κατάλοιπα συνεχίζουν να ασκούν μέχρι σήμερα μια αφανή, αλλά όχι ασήμαντη, επιρροή στον οργανισμό και στην υγεία των σύγχρονων ανθρώπων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον εξελικτικό γενετιστή Τζον Κάπρα, επίκουρο καθηγητή βιολογίας του Πανεπιστημίου Βάντερμπιλτ στο Τενεσί, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Science, βρήκαν συσχετίσεις ανάμεσα στα κληρονομημένα από τους Νεάντερταλ γονίδια και σε σύγχρονες ασθένειες, όπως του δέρματος, του ανοσοποιητικού συστήματος, του μεταβολισμού, της καρδιάς, του αίματος, των νεύρων, ακόμη και ψυχικές, όπως η κατάθλιψη.

Αν κανείς έχει στο DNA του τέτοια γονίδια Νεάντερταλ, τότε π.χ. κινδυνεύει περισσότερο κατά περίπου 2% να εμφανίσει κατάθλιψη και κατά 1,4% να πάθει έμφραγμα.

Σχόλιο: Όταν οι Νεάντερταλ και οι σύγχρονοι άνθρωποι έγιναν ζευγάρι


Chalkboard

Δικαίωση για τον Αϊνστάιν η επιβεβαίωση της ύπαρξης βαρυτικών κυμάτων

βαρυτικά κύματα
Η επιτάχυνση αντικειμένων μεγάλης μάζας δημιουργεί κυματισμούς στον ίδιο τον χωροχρόνο
Ακριβώς πριν από 100 χρόνια, ο πατέρας της Σχετικότητας προέβλεψε την ύπαρξή αυτού του παράξενου φαινομένου, αργότερα όμως άλλαξε γνώμη και μάλιστα αρκετές φορές. Ακριβώς εκατό χρόνια μετά, το αμερικανικό πείραμα LIGO φαίνεται πως επιβεβαίωσε τον Άλμπερτ Αϊνσάιν για τα περίφημα βαρυτικά κύματα.

«Κυρίες και κύριοι, ανιχνεύσαμε βαρυτικά κύματα. Τα καταφέραμε!» ανακοίνωσε πανηγυρικά ο Ντέιβιντ Ρέιτζε, εκτελεστικός διευθυντής του LIGO, μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου του αμερικανικού Εθνικού Ιδρύματος Επιστήμης το απόγευμα της Πέμπτης στην Ουάσινγκτον.

Στις 14 Σεπτεμβρίου, ανέφερε η εκπρόσωπος του πειράματος Γκέιμπι Γκονζάλες, και οι δύο ανιχνευτές LIGO στις ΗΠΑ, οι οποίοι απέχουν μεταξύ τους 3.000 χιλιόμετρα, κατέγραψαν το πολυπόθητο σήμα με διαφορά 7 χιλιοστών του δευτερολέπτου -όσο θα περίμενε κανείς για ένα κύμα που ταξιδεύει με την ταχύτητα του φωτός.

«Μπορεί κανείς να πιστέψει ότι οι παραμορφώσεις είναι αληθινές μόνο αν τις δει σε δύο μέρη που βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους» εξήγησε η Γκονζάλες.

Galaxy

Κατάφεραν για πρώτη φορά να δουν τους γαλαξίες που βρίσκονταν κρυμμένοι πίσω από τον δικό μας

γαλαξίες
Εκατοντάδες κρυμμένοι, αν και γειτονικοί μας γαλαξίες, κατορθώθηκε να παρατηρηθούν για πρώτη φορά, όπως ανακοίνωσαν Αυστραλοί και άλλοι αστρονόμοι (από ΗΠΑ, Ν. Αφρική και Ολλανδία).

Αν και απέχουν «μόνο» 250 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη - σχετικά μικρή απόσταση για τα αστρονομικά δεδομένα- οι εν λόγω γαλαξίες ήταν μέχρι σήμερα αόρατοι εξαιτίας του δικού μας γαλαξία, που εμποδίζει τις αστρονομικές παρατηρήσεις, παρεμβάλλοντας πυκνά στρώματα άστρων και διαστρικής σκόνης.

Όπως είπε ο επικεφαλής ερευνητής, καθηγητής Λίστερ Στέϊβλι-Σμιθ του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας και του Διεθνούς Κέντρου Έρευνας στη Ραδιο-Αστρονομία (ICRAR), «ο γαλαξίας μας είναι πολύ όμορφος φυσικά, αλλά μπλοκάρει τελείως τη θέα των πιο μακρινών γαλαξιών πίσω του».

Με τη βοήθεια του μεγάλου ραδιοτηλεσκοπίου Παρκς, διαμέτρου 64 μέτρων, που λειτουργεί από το 1961, οι αστρονόμοι κατάφεραν να βρουν 883 γαλαξίες, από τους οποίους το ένα τρίτο ήταν άγνωστοι μέχρι σήμερα.

Η ανακάλυψη μπορεί επίσης να ρίξει στο φως στο μυστήριο του λεγόμενου «Μεγάλου Ελκυστή», μιας περιοχής σε απόσταση περίπου 250 εκατ. ετών φωτός, η οποία φαίνεται να έλκει προς το μέρος της τον γαλαξία μας, μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες άλλους γαλαξίες, με μια πανίσχυρη ελκτική δύναμη ισοδύναμη με ένα εκατομμύριο δισεκατομμυρίων Ήλιους.

Bulb

Τα βακτήρια του εντέρου προστατεύουν τις αρκούδες κατά τη χειμερία νάρκη

αρκούδα
Τα « καλοκαιρινά » βακτήρια της μικροχλωρίδας του εντέρου της αρκούδας ενισχύουν την αποθήκευση λίπους στον οργανισμό της, ενώ τα « χειμερινά » οδηγούν στην καύση του
Κατά την διάρκεια των θερμών μηνών οι αρκούδες καταβροχθίζουν μεγάλες ποσότητες τροφής με σκοπό να αυξήσουν το σωματικό τους βάρος ώστε να προετοιμάσουν τον οργανισμό τους για την διαδικασία της χειμερίας νάρκης. Σουηδοί επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι εποχικές αλλαγές που πραγματοποιούνται στα βακτήρια της μικροχλωρίδας του εντέρου των καφέ αρκούδων, τις βοηθούν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της χειμερίας νάρκης.

Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ειδικοί του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ, συνέλεξαν δείγμα ακαθαρσιών από 16 άγριες αρκούδες. Έπειτα από αναλύσεις, εντόπισαν πληθυσμούς εντερικών βακτηρίων οι οποίοι φάνηκε να σχετίζονται με την αποθήκευση λίπους κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και με την καύση του στην συνέχεια κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Μεταφέροντας τα βακτήρια αυτά σε ποντίκια στο εργαστήριο, είδαν ότι τα «καλοκαιρινά» βακτήρια οδηγούσαν σε μεγαλύτερη συσσώρευση λίπους συγκριτικά με τα «χειμερινά».

Wolf

Σπάνιο υποείδος λιονταριών λιονταριών εντοπίστηκε στην Αιθιοπία

λιοντάρια
© Matthew Staver/Bloomberg via Getty Images/Ideal Images
Ένας μέχρι πρότινος άγνωστος πληθυσμός λιονταριών βρέθηκε σε απομακρυσμένο εθνικό πάρκο στην Αιθιοπία.

Σε διερευνητική αποστολή που πραγματοποίησαν, οικολόγοι από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, επιβεβαίωσαν ανέκδοτες ιστορίες από το προσωπικό του πάρκου και ντόπιους, για τα λιοντάρια που ζουν στο Εθνικό Πάρκο Alatash της βορειοδυτικής Αιθιοπίας, κοντά στα σύνορα με το Σουδάν.

«Τα λιοντάρια είναι σίγουρα παρόντα στο Εθνικό Πάρκο Alatash αλλά και στο Εθνικό Πάρκο Dinder. Ωστόσο η παρουσία λιονταριών στα πάρκα αυτά δεν έχει επιβεβαιωθεί σε εθνικό η διεθνές επίπεδο», δήλωσε ο Hans Bauer, επικεφαλής της αποστολής.

«Λαμβάνοντας υπ' όψιν τη σχετική ευκολία με την οποία βρέθηκαν τα σημάδια των λιονταριών στην περιοχή, είναι πολύ πιθανόν να διαμένουν σε ολόκληρη την περιοχή του Alatash και του Dinder», συμπλήρωσε.

Ο Baeur, εκτιμά ότι ο πληθυσμός των λιονταριών που θα μπορούσε να ζει στα εθνικά πάρκα κυμαίνεται από 100 έως 200, λαμβάνοντας υπ' όψιν παράγοντες όπως ο βιότοπος, το έδαφος αλλά και η διαθεσιμότητα των αρπακτικών ζώων στην περιοχή.

Ενώ η ομάδα δεν έχει συναντήσει λιοντάρια, ήταν σε θέση να συλλάβει καθαρές εικόνες από μεγάλα αιλουροειδή κατά την διάρκεια της νύχτας, με ειδικές κάμερες-παγίδες, λέγοντας πως το πιθανότερο σενάριο είναι να πρόκειται για τo σπάνιο υποείδος λιονταριών της Κεντρικής Αφρικής που αναζητούσαν.

Σχόλιο: Κατακραυγή για τον αμερικανό οδοντίατρο που σκότωσε το εμβληματικό λιοντάρι της Ζιμπάμπουε


Magnify

Το γονίδιο C4 ρίχνει φως στις ρίζες της σχιζοφρένειας

συνάψεις
Ορισμένοι άνθρωποι ενδεχομένως να εκδηλώνουν σχιζοφρένεια επειδή μια φυσιολογική διαδικασία της εγκεφαλικής ανάπτυξης διαταράσσεται στην εφηβική και πρώιμη ενήλικη ζωή, υποστηρίζουν ερευνητές του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.

Σύμφωνα με άρθρο του Nature, ομάδα ειδικών με επικεφαλής τον Δρ Στήβεν Μακ Καρολ, επίκουρο καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου, εξηγούν ότι κάθε άτομο διέρχεται την φάση του «κλαδέματος» των εγκεφαλικών συνάψεων καθώς ενηλικιώνονται. Πρόκειται για τη διαδικασία κατά την οποία τα επιπλέον εγκεφαλικά κύτταρα και συνάψεις περιορίζονται στον εγκεφαλικό φλοιό ώστε να αυξηθεί η αποδοτικότητα της εγκεφαλικής λειτουργίας.

Ωστόσο, ένα γονίδιο που συντελεί στο συναπτικό «κλάδεμα» μπορεί να αυξήσει τον ατομικό κίνδυνο σχιζοφρένειας αν συγκεκριμένες μεταλλάξεις διαταράξουν την φυσιολογική διαδικασία.

Το επίμαχο γονίδιο είναι το C4 το οποίο φυσιολογικά δρα ως ρυθμιστής του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς βοηθά στην στόχευση ιών, παθογόνων οργανισμών και «απορριμμάτων» που πρέπει να καταστραφούν από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος.

Παλαιότερες μελέτες είχαν σχετίσει το C4 με την σχιζοφρένεια, με ορισμένους ερευνητές να πιστεύουν ότι η διαταραχή μπορεί να προκαλείται από κάποιους ιούς ή λοιμώξεις. Όμως, η παρούσα μελέτη δείχνει ότι το γονίδιο παίζει καθοριστικό ρόλο στον περιορισμό των συνάψεων ανιχνεύοντας τις συνάψεις που πρέπει να εξαλειφθούν.

Σχόλιο: Τα ιχθυέλαια μπορούν να μειώσουν σημαντικά την εμφάνιση ψυχωσικών διαταραχών