Η Γαλλία είναι αυτή η παράξενη χώρα που δεν σταμάτησε να συνεργάζεται με διάφορους εισβολείς πριν εξεγερθεί στην αρχή δειλά, μετά πάντα γενναία. Χωρίς να σκεφτεί σήμερα, μόλις εγκατέλειψε το σύνθημα των προγόνων της, το οποίο αναμφίβολα θα ξαναβρεί σύντομα με δόξα.
ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη
Το 1793, πολύ πριν το « Liberté, Égalité, Fraternité » γίνει το σύνθημα της Γαλλικής Δημοκρατίας, αυτή η ρήση επιβεβαίωνε ότι αυτά τα τρία ιδεώδη αξίζουν περισσότερο από τη ζωή μας.
Όλα τα πολιτικά καθεστώτα, όποια κι αν είναι, δεν έχουν άλλη αποστολή παρά να προστατεύουν τους υπηκόους τους ή πολίτες τους από επιθέσεις που οι δεύτεροι δεν μπορούν να προστατευτούν. Μπορούν να περιορίσουν τις ελευθερίες τους, ενώ ορισμένα καθεστώτα πιστεύουν ότι πρέπει να κάνουν περισσότερο από άλλα.

Ο Βρετανός Thomas Hobbes παραδεχόταν όλα τα εγκλήματα του κράτους, υπό την προϋπόθεση ότι προστάτευε τους υπηκόους του από τις συνέπειες του εμφυλίου πολέμου τις οποίες είχε βιώσει. Ο Γάλλος Montesquieu οραματίστηκε μηχανισμούς για τον έλεγχο του κρατικού λόγου (raison d'État). Μαζί του, όλοι οι οικοδόμοι των σύγχρονων καθεστώτων θεωρούν τις ελευθερίες ως τον ύστατο στόχο των δημοκρατιών.

Κατά τη διάρκεια θανατηφόρων επιδημιών, ορισμένα καθεστώτα θεωρούσαν απαραίτητο να περιορίσουν, ακόμη και να στερήσουν την ελευθερία, σε ένα κομμάτι του λαού τους. Ήταν αποδεκτό, μέχρι την επιδημία Covid-19, ότι οι δημοκρατίες μπορούν κατ 'εξαίρεση να περιορίσουν τα δικαιώματα των μολυσμένων ατόμων, ή ύποπτων ότι έχουν μολυνθεί, προκειμένου να προστατεύσουν τους υγιείς ανθρώπους. Από τώρα και στο εξής, είναι πλέον αναγνωρισμένο ότι μπορούν επίσης να περιορίσουν τις ελευθερίες των τελευταίων, ή ακόμη και να θέτουν σχεδόν ολόκληρο τον πληθυσμό τους σε κατ' οίκον περιορισμό.

Αυτό το νέο πρότυπο δεν συζητήθηκε ποτέ δημοκρατικά. Επιβλήθηκε επειγόντως από τις κυβερνήσεις και έγινε αποδεκτό από τον λαό τους ως μικρότερο κακό.

Με αυτόν τον τρόπο, άλλαξαν έστω και προσωρινά το πολιτικό καθεστώτος, δεδομένου ότι στη δημοκρατία οι πολιτικές αποφάσεις δεν είναι νόμιμες παρά μόνο εάν έχουν συζητηθεί σε αντιπροσωπευτικές συνελεύσεις. Με την ορμή τους, τα έκτακτα καθεστώτα εργάζονται τώρα για να σχεδιάσουν υποχρεωτικά προστατευτικά μέτρα, καθώς και εφαρμογές για κινητές συσκευές που μπορούν να προειδοποιήσουν τους πολίτες τους για την παρουσία ενός μολυσμένου άτομου κοντά τους. Δεν πρόκειται για αποκαλυπτική φαντασία, αλλά για την πραγματικότητα που ζούμε. Αυτή η εξέλιξη βασίζεται αποκλειστικά σε δύο πηγές πληροφοριών. Σύμφωνα με τον καθηγητή Neil Ferguson στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ηνωμένο Βασίλειο και σύμφωνα με τον καθηγητή Anthony Fauci στις Ηνωμένες Πολιτείες, η επιδημία Covid-19 αναμένεται να σκοτώσει συνολικά τουλάχιστον 55 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Κατεγράφησαν μέχρι τώρα 170.000, ήτοι 300 φορές λιγότεροι.

Ο φόβος των επιδημιών είναι γραμμένος μέσα μας. Γνωρίζουμε ότι σε ορισμένες εποχές, σε ορισμένες τοποθεσίες, εξαφάνισαν πολιτισμούς. Γνωρίζουμε επίσης ότι η πρόοδος της ιατρικής δεν θα μας βοηθήσει καθόλου στην αντιμετώπιση νέων ιών, ακριβώς επειδή , δεν είναι ακόμη σε θέση να τους μελετήσει. Ωστόσο, γνωρίζουμε επίσης ότι οι χειρότερες ιογενείς επιδημίες, όπως η ευλογιά στην Αμερική, δεν μπόρεσαν να καταστρέψουν πολιτισμούς. Τα προκολομβιανά κράτη καταστράφηκαν επειδή η ευλογιά βοήθησε τους κατακτητές να το κάνουν. Η πανώλη, αυτή του Ιουστινιανού τον 6ο αιώνα ή η μαύρη πανούκλα του 14ου αιώνα, είναι βακτηριακές ασθένειες που μπορούν να καταπολεμηθούν από την υγιεινή και να ξεπεραστούν με αντιβιοτικά.

Από την αρχή των σύγχρονων δημοκρατιών, ο Μπέντζαμιν Φράνκλιν, ο οποίος ήταν ένας από τους Ιδρυτές Πατέρες των Ηνωμένων Πολιτειών και «αδελφός» του Βολταίρου, έθεσε: «Εκείνοι που θα αποκηρύξουν την βασική Ελευθερία, για να αγοράσουν λίγη προσωρινή ασφάλεια, δεν αξίζουν ούτε την Ελευθερία, ούτε την Ασφάλεια» ("Those who would give up essential Liberty, to purchase a little temporary Safety, deserve neither Liberty nor Safety"), ένα απόφθεγμα που αναμφίβολα ισχύει και για τις επιδημίες.

Πρέπει να το αναγνωρίσουμε: οι κατ 'οίκον περιορισμοί υγιών πληθυσμών «για το καλό τους» είναι ασυμβίβαστοι με το δημοκρατικό ιδεώδες. Δεν πρόκειται για θλίψη για ορισμένες οπισθοδρομήσεις της δημοκρατίας μας, για παράδειγμα ενώπιο της τρομοκρατίας. Επηρέαζαν μόνο μερικούς από εμάς και δεν ενοχλούσαν τους πολλούς. Αλλά να σημειωθεί ότι μόλις θέσαμε, προσωρινά τουλάχιστον, τέλος στη δημοκρατία σε πολλές χώρες ταυτόχρονα. Μια απόφαση που μας αγγίζει όλους και μας φυλακίζει στο σπίτι μας για αόριστο χρονικό διάστημα.

Να αντιπαραβάλουμε τον καλό μας πρόεδρο Μακρόν που προστατεύει την Υγεία των συμπολιτών του με τον κακό πρόεδρο Τραμπ που ευνοεί την Οικονομία δεν είναι παρά μόνο ένα παραπέτασμα καπνού. Η πραγματικότητα είναι ότι μόλις εγκαταλείψαμε την Ελευθερία μας.

Δεν ήταν ούτε μια οικονομική κρίση ούτε ένας πόλεμος που προκάλεσαν αυτή την αναστάτωση. Η Covid-19 είναι μια πολύ λιγότερο θανατηφόρα επιδημία από πολλές προηγούμενες. Η γρίπη του Χονγκ Κονγκ το 1968-70 σκότωσε περισσότερο από ένα εκατομμύριο ανθρώπους, ενώ το AIDS, σε 40 χρόνια, σκότωσε περισσότερο από 32 εκατομμύρια άτομα. Αυτοί οι ιοί δεν άλλαξαν τίποτα πολιτικά μιλώντας. Είναι επομένως πιθανό ότι η πολιτική μας αντίδραση στην τρέχουσα επιδημία αντικατοπτρίζει μια προαπαιτούμενη εξέλιξη σε αυτήν την πραγματικότητα.

Ο γενικευμένος κατ' οίκον περιορισμός δικαιολογήθηκε σε όλες τις χώρες που τον εφαρμόζουν ως απάντηση στην ευθραυστότητα του νοσοκομειακού συστήματος. Ακόμα κι αν είναι ψευδές, η χρήση αυτού του επιχειρήματος καταδεικνύει ότι θεωρούμε την Υγεία μας πιο σημαντική από την Ελευθερία μας, ενώ οι πρόγονοί μας πάντοτε υποστήριζαν ότι οι Ζωές τους ήταν λιγότερο σημαντικές από την Ελευθερία τους.

Αναστέλλοντας τη δημοκρατία μέχρι νεωτέρας, σταματήσαμε να ακολουθούμε τα βήματα των ηρώων μας.

Μετάφραση: Κριστιάν Άκκυριά
Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα)