Υπό το νέο ειρηνευτικό σχέδιο του προέδρου Τραμπ, θα δοθεί περιορισμένη αυτονομία στους Παλαιστίνιους σε μία Παλαιστινιακή πατρίδα που αποτελείται από πολλαπλούς μη-όμορους θύλακες διασκορπισμένους στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα. Η κυβέρνηση του Ισραήλ θα διατηρήσει τον έλεγχο ασφαλείας επί των Παλαιστινιακών θυλάκων και θα συνεχίσει να ελέγχει τα Παλαιστινιακά σύνορα, τον εναέριο χώρο, τους υπόγειους υδροφορείς, τα θαλάσσια ύδατα, και το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Θα επιτραπεί στο Ισραήλ να προσαρτήσει την Κοιλάδα του Ιορδάνη και τις Εβραϊκές κοινότητες στη Δυτική Όχθη. Στους Παλαιστίνιους θα επιτραπεί να επιλέξουν τους ηγέτες της νέας τους πατρίδας, αλλά δεν θα έχουν πολιτικά δικαιώματα στο Ισραήλ, το κράτος που στην πραγματικότητα θα τους εξουσιάζει.
Χάρτης ενός μελλοντικού Παλαιστινιακού κράτους υπό το σχέδιο της κυβέρνησης Τραμπ
Το σχέδιο του προέδρου Τραμπ για φυλετικό έλεγχο και διαχωρισμό θα έπρεπε να ακούγεται ανησυχητικά οικείο. Θα έπρεπε αμέσως να φέρει στον νου τις πατρίδες Μπαντού, που ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος του Νοτιοαφρικανικού «μεγάλου απαρτχάιντ». «Μικρό (ή ασήμαντο) απαρτχάιντ» ήταν ο όρος που χρησιμοποιήθηκε για τον φυλετικό διαχωρισμό στα λεωφορεία και τις δημόσιες εγκαταστάσεις, και το «μέγα απαρτχάιντ» αναφερόταν στους πολλούς νόμους που επέβαλλαν τον χωροταξικό και πολιτικό διαχωρισμό μεταξύ μαύρων και λευκών Νοτιοαφρικανών.
Οι πατρίδες Μπαντού, που ήταν το κλειδί του χωροταξικού και πολιτικού διαχωρισμού φυλετικών ομάδων, είχαν την προέλευσή τους στους Νόμους Γης του 1913 και του 1936 που δημιούργησαν αποκλειστικές περιοχές για τον γηγενή μαύρο πληθυσμό. Έπειτα το 1970, ο Νόμος Υπηκοοότητας των Πατρίδων Μπαντού έκανε τον γηγενή πληθυσμό πολίτες των Μπαντουστάν τους, στερώντας από τους μαύρους Νοτιοαφρικανούς τα πολιτικά δικαιώματα στη λευκή Νότια Αφρική. Η Νοτιοαφρικανική κυβέρνηση δημιούργησε τις πατρίδες Μπαντού για να ισχυριστεί ότι η Νότιος Αφρική, ένα κράτος με πλειοψηφικά μαύρο πληθυσμό, ήταν στην πραγματικότητα κράτος με πλειοψηφία λευκών κατοίκων. Οι πατρίδες Μπαντού ήταν μια πολιτική ταχυδακτυλουργία· μια ανεπαρκώς καλυμμένη προσπάθεια να δοθεί στην ρατσιστική εθνική εξουσία το προσωπείο της δημοκρατικής ευυποληψίας.
Χάρτης του κράτους του Ισραήλ υπό το σχέδιο της κυβέρνησης Τραμπ
Όπως το μέγα απαρτχάιντ της Νοτίου Αφρικής, το σχέδιο του Τραμπ διαχωρίζει φυσικά και πολιτικά τους Παλαιστίνιους τοποθετώντας τους σε μια μη-συνεχόμενη πατρίδα (Περιοχές Α και Β και Γάζα), και ανακηρύσσοντάς τους πολίτες αυτής της πατρίδας. Όπως το Ντιοαφρικανικό μέγα απαρτχάιντ, το σχέδιο του Τραμπ δίνει στις Παλαιστινιακές πατρίδες αυτονομία επί κοινωνικών θεμάτων όπως η εκπαίδευση και η περίθαλψη, ενώ κρίσιμοι τομείς όπως το εμπόριο, η μετανάστευση, και η ασφάλεια θα παραμείνουν υπό Ισραηλινό έλεγχο. Όπως το Νοτιοαφρικανικό μέγα απαρτχάιντ, το σχέδιο του Τραμπ είναι μια πολιτική ταχυδακτυλουργία: μια ανεπαρκώς καλυμμένη προσπάθεια να γίνει ο ισχυρισμός ότι το Ισραήλ, ένα κράτος που έχει την εξουσία επί περίπου του ίδιου αριθμού Εβραίων και Παλαιστίνιων, είναι στην πραγματικότητα ένα κράτος με Εβραϊκή πλειοψηφία. Επίσης όπως στη Νότια Αφρική, η κυβέρνηση Τραμπ ισχυρίζεται ότι οι πατρίδες είναι μια προσωρινή λύση. Όταν ο γηγενής πληθυσμός αποδείξει ότι είναι έτοιμος για να κυβερνήσει εαυτόν, θα τους δοθεί μια μέρα κάτι που να θυμίζει κράτος.
Χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό από οικονομικά καρότα και μαστίγια, κάποια από τα οποία είχαν αποκαλυφθεί τον περασμένο Ιούνιο στο οικονομικό συνέδριο στο Μπαχρέιν, η κυβέρνηση Τραμπ θα προσπαθήσει να εξαναγκάσει τους Παλαιστίνιους να αποδεχτούν το «ειρηνευτικό σχέδιο» και να κηρύξουν αυτονομία μέσα στις πατρίδες τους, όπως η κυβέρνηση του απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής προσπάθησε κάποτε να εξαναγκάσει τον γηγενή μαύρο πληθυσμό να κηρύξει αυτονομία μέσα στα Μπαντουστάν του. Ενώ οι «συνεργαζόμενοι» ηγέτες κάποιων Μπαντουστάν όντως κήρυξαν ανεξαρτησία, το μέγα απαρτχάιντ της Νοτίου Αφρικής εν τέλει απέτυχε διότι οι τοπικοί ηγέτες, συμπεριλαμβανόμενων του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου και του θρυλικού Νέλσον Μαντέλα, διεξήγαν μια αποφασιστική και δυναμική διεθνή καμπάνια εναντίον του απαρτχάιντ.
Το ειρηνευτικό σχέδιο του Ντόναλντ Τραμπ δεν μπορεί, και δεν πρέπει να εφαρμοστεί, διότι δίνει στους Ισραηλινούς την ψευδαίσθηση της ασφάλειας ενώ στην πραγματικότητα τους παγιδεύει μέσα σε ένα ασταθές καθεστώς που βασίζεται στην φυλετική καταπίεση. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να εφαρμοστεί, διότι παραβιάζει βάναυσα τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια του Παλαιστινιακού λαού και πολύ πιθανόν να αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας υπό το Καταστατικό της Ρώμης (1988). Δεν μπορεί και δεν πρέπει να εφαρμοστεί διότι όταν κοιτάξουμε πέρα από τη διακόσμηση, προκύπτει ότι «Η Συμφωνία του Αιώνα» δεν είναι παρά το Απαρτχάιντ.
Πηγή: Sheena Anne Arackal - Mondoweiss
Μετάφραση/Επιμέλεια: Ανδρέας Κοσιάρης
Σχόλιο: Δείτε επίσης,