trump netanyahu
Την επόμενη μέρα της δολοφονίας του ιρανού διοικητή, Κασέμ Σολεϊμανί από αμερικανικά πυρά, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ έδωσε συνέντευξη Τύπου, όπου εξήγησε τη δράση του, λέγοντας: «Αναλάβαμε δράση χθες το βράδυ για να σταματήσουμε ένα πόλεμο. Εμείς δεν αναλαμβάνουμε δράση για να ξεκινήσουμε ένα πόλεμο».
Σε ποιον πόλεμο αναφερόταν ο Τραμπ;

Κατά την προετοιμασία των αμερικανικών προεδρικών εκλογών του 2016, η πολιτική του Τραμπ «Η Αμερική Πάνω Απ' Όλα» φόβισε τους ισραηλινούς επειδή γι' αυτούς σήμαινε απομονωτισμό και την πιθανή δίωξη τους από τη Μέση Ανατολή. Όπως όλοι γνωρίζουν (ή τουλάχιστον, όλοι στο Ισραήλ) εάν οι ΗΠΑ αποχωρήσουν από τη Μέση Ανατολή, αμέσως μετά το Ισραήλ θα κατακλυστεί από ορδές μουσουλμάνων και δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να χρησιμοποιήσει την 'Επιλογή Σαμψών' ώστε να πάρει μαζί του όσους περισσότερους άραβες εχθρούς του μπορεί.

Ως κάποιο σημείο, οι φόβοι αυτοί καταπραΰνθηκαν με την απόφαση του Τραμπ να αποσυρθεί από την πυρηνική συμφωνία του Ιράν, τις κυρώσεις εναντίον της Τεχεράνης και την μετακόμιση της αμερικανικής πρεσβείας στο Ισραήλ στα Ιεροσόλυμα. Φυσικά, αυτές οι χάρες προς το Ισραήλ είχαν αγοραστεί εκ των προτέρων, σε μεγάλο βαθμό, μέσω δωρεών αξίας $25 εκ. κατά την προεκλογική καμπάνια του Τραμπ (η μεγαλύτερη δωρεά κατά την προεκλογική εκστρατεία του 2016 από τον εβραίο μεγιστάνα των καζίνο Σέλντον Άντελσον). Μετά την εκλογή του Τραμπ, ο Άντελσον έδωσε άλλα $5 εκ. για την προεδρική ορκωμοσία, τη μεγαλύτερη δωρεά που έγινε ποτέ για ορκωμοσία. Σύμφωνα με τον αμερικανό πολιτικό Νιουτ Γκίνγκριτς, η κύρια αρχή/έννοια του Άντελσον είναι το Ισραήλ, και δεδομένου ότι το 2013 ο Άντελσον δήλωσε ότι οι ΗΠΑ «πρέπει να ρίξουν μια πυρηνική βόμβα στο Ιράν», τείνω να πιστέψω τον Γκίνγκριτς.

Ο παθολογικός φόβος του Ισραήλ όμως, ότι θα τον εγκαταλείψουν τα γκογίμ, είναι βαθειά ριζωμένος και αδύνατο να διαλυθεί. Χωρίς αμφιβολία ξαναζωντάνεψε μετά από μια συνέντευξη που έδωσε ο Τραμπ το Νοέμβριο του 2018 στην εφημερίδα Washington Post. Όταν ο Τραμπ ρωτήθηκε εάν θα επιβληθούν κυρώσεις στη Σαουδική Αραβία για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι, απάντησε:
«Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να διατηρήσουμε τις καλές σχέσεις με το Ριάντ. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε τη Σαουδική Αραβία ως σύμμαχο, εάν θα παραμείνουμε σε εκείνη την περιοχή. Θα παραμείνουμε στη Μέση Ανατολή; Ένας λόγος για να μείνουμε είναι το Ισραήλ. Το πετρέλαιο δεν είναι πλέον σημαντικός λόγος επειδή παράγουμε περισσότερο πετρέλαιο τώρα από ποτέ άλλοτε. Οπότε έχουμε φτάσει στο σημείο που δεν χρειάζεται να βρισκόμαστε εκεί».
Η εισβολή και καταστροφή του Ιράκ το 2003 και η απομάκρυνση του Σαντάμ Χουσεΐν ήταν μια εκστρατεία που οργανώθηκε από τους Αμερικανούς / Ισραηλινούς νέοσυντηρητικούς για να ξεφορτωθούν μια για πάντα (μεταξύ άλλων) τον Μπααθισμό, μία ιδεολογία που επιδίωκε να ενώσει αρκετά έθνη της Μέσης Ανατολής υπό [θεωρητικά] ένα κοσμικό, σοσιαλιστικό παν-αραβισμό (μια σοβαρή απειλή για το Ισραήλ). Παρόλο που το χάος που εξαπλώθηκε από την αμερικανική εισβολή και κατοχή πέτυχε αυτόν τον στόχο, άνοιξε επίσης το δρόμο στο Ιράν να αυξήσει την επιρροή του ως προς τους σιίτες μουσουλμάνους του Ιράκ - οι οποίοι αποτελούν το 65% του πληθυσμού της χώρας αυτής - και οι οποίοι βρίσκονταν υπό έλεγχο από τον Σαντάμ, ένα σουνίτη μουσουλμάνο (το Ιράν αποτελείται από 90% σιίτες). Τα τελευταία 10 χρόνια, αυτή η αυξανόμενη ιρανική επιρροή έχει οδηγήσει σε όλο και πιο έντονες εκκλήσεις από το Ισραήλ ότι «κάτι πρέπει να γίνει» σχετικά με το Ιράν.

Τον τελευταίο χρόνο είδαμε επανειλημμένες ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές εναντίον λεγόμενων «ιρανικών στρατιωτικών στόχων» σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένων αρκετών ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών στη Συρία, το Ιράκ και το Λίβανο, πολλαπλές συντονισμένες επιθέσεις σε πετρελαιοφόρα στον Περσικό Κόλπο - για τις οποίες αρχικά κατηγορήθηκε το Ιράν αλλά δεν οδήγησαν σε πόλεμο διότι τοπικές έρευνες «αποδείχτηκαν μη καταληκτικές» - όπως επίσης μια πιθανή ισραηλινή επιχείρηση υπό ψευδή σημαία με στόχο μεγάλα διυλιστήρια πετρελαίου στη Σαουδική Αραβία (για την οποία πάλι κατηγορήθηκε το Ιράν).

Ο πρωταρχικός λόγος για το αυξανόμενο άγχος του Ισραήλ σχετικά με το Ιράν είναι η σημαντική πρόοδος που έχει σημειώσει το Ιράν στη διαμόρφωση πολιτικών και στρατιωτικών συμμαχιών στο Ιράκ (άμεσο αποτέλεσμα της καταστροφής της χώρας από τις ΗΠΑ, έμπνευση του Ισραήλ) και στην ευρύτερη περιοχή, και το γεγονός ότι είναι σήμερα η μόνη χώρα στην περιοχή με το ανθρώπινο και στρατιωτικό δυναμικό (και την πρόθεση) να θέσει σε κίνδυνο την επιθυμία του εβραϊκού κράτους για περιφερειακή ηγεμονία.

Διπλωματικές επικοινωνίες που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και χρονολογούνται από το 2014-15, αναφέρουν λεπτομερώς την έκταση της επιρροής του Ιράν στο εσωτερικό της ιρακινής κυβέρνησης, δείχνοντας πώς οι Ιρανοί αξιωματούχοι μυστικών υπηρεσιών οικειοποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό το υπουργικό συμβούλιο της ιρακινής κυβέρνησης, διείσδυσαν στη στρατιωτική τους ηγεσία και μάλιστα εισήλθαν σε ένα δίκτυο πηγών που κάποτε διαχειριζόταν η CIA. Στα 4-5 χρόνια που ακολούθησαν, η ιρανική επιρροή έχει μάλλον αυξηθεί και, από ισραηλινής πλευράς, έχει φτάσει την «κόκκινη γραμμή» όπου το Ιράκ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως έδαφος για επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ.

Δεδομένων των προαναφερομένων και τα λόγια του Τραμπ ότι «υπάρχουν όλο και λιγότεροι λόγοι» για τις ΗΠΑ να παραμείνουν στη Μέση Ανατολή, όπως και τη ψήφο του Ιράκ όπου ζητούν επισήμως την απομάκρυνση των αμερικανικών δυνάμεων από τη χώρα, είναι πιθανό ότι η δολοφονία του Σολεϊμανί ήταν μια διαπραγματευμένη (από τον Τραμπ) εναλλακτική λύση σε μια σχετικά επικείμενη, μεγάλης κλίμακας ισραηλινή επίθεση σε ιρανικές θέσεις στο Ιράκ και ενδεχομένως στο ίδιο το Ιράν. Μια τέτοια επίθεση θα μπορούσε να προκαλέσει έναν πραγματικό πόλεμο μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν, κάτι που αναπόφευκτα θα έμπλεκε και τις ΗΠΑ. Προτείνω ότι αυτό εννοούσε ο Τραμπ όταν είπε ότι «δράσαμε χθες το βράδυ για να σταματήσουμε έναν πόλεμο».

Υπό αυτό το σενάριο, δημόσιες δηλώσεις των αξιωματούχων της διοίκησης Τραμπ ότι η δολοφονία του Σολεϊμανί ήταν απαραίτητη για να σταματήσουν «σημαντικές επιθέσειςκατά των Αμερικανών» στην περιοχή μπορούν να θεωρηθούν ως αναγκαία ψέματα για να καλύψουν την αλήθεια: ότι αντί να προστατεύσει τα άμεσα συμφέροντά της, η αμερικανική κυβέρνηση ενέργησε για να εμποδίσει το Ισραήλ να κάνει κάτι επικίνδυνα παράλογο που θα απειλούσε τη ζωή εκατομμυρίων στη Μέση Ανατολή και πέραν αυτής.

Τα λεγόμενα των αμερικανών αξιωματούχων τους Ιρανούς ομολόγους τους αμέσως μετά τη δολοφονία φαίνεται να ταιριάζουν σε αυτό το σενάριο. Ο αναπληρωτής διοικητής των Ιρανών Επαναστατικών Φρουρών Αλί Φανταβί δήλωσε στην ιρανική κρατική τηλεόραση το επόμενο πρωί ότι «οι Αμερικανοί κατέφυγαν σε διπλωματικά μέτρα». Ο Φανταβί είπε ότι η Ουάσινγκτον ζήτησε από την Τεχεράνη να απαντήσει «ανάλογα». Μάλιστα «είπαν ότι, αν θέλετε να εκδικηθείτε, θα πρέπει να εκδικηθείτε ανάλογα με αυτό που εμείς πράξαμε », γεγονός που καθιστά όλη την κατάσταση ως ένα βρώμικο γεωπολιτικό παιχνίδι.

Αλλά και πάλι, είναι πιθανό ότι κάτι περισσότερο από απλός γεωπολιτικός πραγματισμός παρακινεί ορισμένα μέλη της διοίκησης του Τράμπ ...
pompeo israel iran
Μείνετε συντονισμένοι...