κόρμπιν
© TweeterΟ Jeremy Corbin σε μία επίσκεψη στον φίλο του Walter Wolfgang, γερμανοεβραίο σοσιαλιστή αγωνιστή και ειρηνιστή.
Το Εβραϊκό κατεστημένο στη Βρετανία και η Ισραηλινή μηχανή προπαγάνδας έχουν συνάψει ένα συμβόλαιο με στόχο τον Jeremy Corbyn, τον αρχηγό του βρετανικού Εργατικού Κόμματος. Το συμβόλιο έχει τεθεί σε ισχύ εδώ και πολύ καιρό, και είναι ξεκάθαρο ότι όσο πιο κοντά στην πρωθυπουργία πλησιάσει ο Corbyn, τόσο πιο σκληρή θα είναι η σύγκρουση.

Κορυφώθηκε την Τρίτη με ένα άρθρο στους Times του αρχιραβίνου της Βρετανίας, Ephraim Mirvis. Ο Mirvis αποφάσισε ότι η ανησυχία που προκαλεί ο Corbyn στους Βρετανούς Εβραίους είναι δικαιολογημένη και γι' αυτό δεν μπορεί να γίνει πρωθυπουργός. Κάλεσε τους Εβραίους να μην ψηφίσουν τους Εργατικούς στις εκλογές της 12ης Δεκεμβρίου.

Γεννημένος στη Νότια Αφρική και απόφοιτος της Har Etzion Yeshiva [θρησκευτική σχολή -σ.σ.] στον οικισμό Alon Shvut [παράνομη ισραηλινή αποικία στη Δυτική 'Οχθη -σ.σ.], ο Mirvis είναι η φωνή των Βρετανών Εβραίων. Στο Κέιπ Τάουν, στο Γιοχάνεσμπουργκ και στο Χαρ Ετζιόν, θα έπρεπε να είχε μάθει τι είναι το απαρτχάιντ και γιατί πρέπει να καταπολεμηθεί. 'Οπως και οι γονείς του εξάλλου, αλλά αμφιβάλλει κανείς αν έβγαλε κάποιο ηθικό μάθημα από τις ανελεύθερες περιοχές στις οποίες ζούσε στη Νότιο Αφρική και τη Δυτική Όχθη.

Σε αντίθεση με τον 'απαίσιο' Corbyn, ο Mirvis δεν βλέπει τίποτα το μεμπτό στη συνεχιζόμενη κατοχή, δεν ταυτίζεται με τον αγώνα για την παλαιστινιακή ελευθερία και δεν συναισθάνεται καμία ομοιότητα ανάμεσα στη Νότιο Αφρική της παιδικής του ηλικίας, το Har Etzion της εφηβείας του και το Ισραήλ του 2019. Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο απορρίπτει τον Corbyn. Οι Εβραίοι της Βρετανίας θέλουν επίσης έναν πρωθυπουργό που να υποστηρίζει το Ισραήλ - δηλαδή, να υποστηρίζει την κατοχή. Ένας πρωθυπουργός που επικρίνει το Ισραήλ είναι γι' αυτούς ένα παράδειγμα του νέου αντισημιτισμού.

Ο Corbyn δεν είναι αντισημίτης. Ποτέ δεν ήταν. Η πραγματική του αμαρτία είναι η σταθερή του θέση ενάντια στην αδικία στον κόσμο, που συμπεριλαμβάνει και την εκδοχή του Ισραήλ. Σήμερα αυτό ονομάζεται αντισημιτισμός. Ο Ούγγρος Viktor Orban, το αυστριακό Κόμμα Ελευθερίας και η άκρα δεξιά στην Ευρώπη δεν αντιπροσωπεύουν τον κίνδυνο για τους Εβραίους. Ο Corbyn είναι ο εχθρός. Η νέα και αποτελεσματική στρατηγική του Ισραήλ και του σιωνιστικού κατεστημένου χαρακτηρίζει αντισημίτη όποιον αναζητά την δικαιοσύνη ενώ κάθε κριτική απέναντι στο Ισραήλ στιγματίζεται ως μίσος κατά των Εβραίων. Ο Corbyn είναι θύμα αυτής της στρατηγικής, η οποία απειλεί να παραλύσει την Ευρώπη και να την κάνει να σιωπά σε ό, τι έχει να κάνει με το Ισραήλ.

Οι Βρετανοί Εβραίοι ίσως να μην έχουν άδικο που ανησυχούν, αλλά σίγουρα μεγαλοποιούν τον κίνδυνο. Υπάρχει σίγουρα αντισημιτισμός και στην αριστερά, αν και λιγότερο από αυτό που παρουσιάζεται. Περίπου οι μισοί Βρετανοί Εβραίοι εξετάζουν το ενδεχόμενο να φύγουν, αν εκλεγεί ο Corbyn. Αφήστε τους να φύγουν. Η δημοσκόπηση που κατέδειξε τον αριθμό αυτό θα μπορούσε πραγματικά να ενθαρρύνει τον αντισημιτισμό: Είναι οι Εβραίοι της Βρετανίας υπό όρους Βρετανοί; Και απέναντι σε ποιόν εκφράζεται η πίστη τους;

Το μέλλον όλων των Βρετανών Εβραίων είναι πολύ πιο ασφαλές από το μέλλον οποιουδήποτε Παλαιστινίου που ζει κάτω από την κατοχή και πιο ασφαλές ακόμη κι απ' αυτό των Αράβων που ζουν στο Ισραήλ. Οι Εβραίοι διώκονται και είναι θύματα διακρίσεων και ρατσισμού λιγότερο από τους Παλαιστίνιους στο Ισραήλ της καρδιάς τους. Επιπλέον, η ισλαμοφοβία στην Ευρώπη είναι πιο διαδεδομένη από τον αντισημιτισμό, αλλά ο κόσμος μιλάει λιγότερο γι' αυτό.

Ο Mirvis δεν παρουσιάζει καμία απόδειξη για τον αντισημιτισμό του Corbyn. Του αρκεί να σημειώσει το γεγονός ότι ο Corbyn αναγνωρίζει ως "φίλους" εκείνους που "υποστηρίζουν τη δολοφονία των Εβραίων" - μία αναφορά στα σχόλια του Corbyn για την Χεζμπολάχ και τη Χαμάς. Ο Corbyn είναι πράγματι ένας πολύ σκληρός επικριτής της κατοχής, στηρίζει το μποϊκοτάζ και συγκρίνει τον αποκλεισμό της Γάζας με την πολιορκία του Στάλινγκραντ και του Λένινγκραντ. Αυτές είναι αντι-ισραηλινές θέσεις, αλλά όχι απαραίτητα αντισημιτικές. Οι Εβραίοι της Βρετανίας διαστρέφουν αυτή τη διαφορά όπως και πολλοί Εβραίοι σε όλο τον κόσμο, σκόπιμα. Κάποιος μπορεί (και πρέπει) να είναι ένας σκληρός επικριτής του Ισραήλ χωρίς να είναι αντισημίτης.

Αν οι Εβραίοι της Βρετανίας και ο αρχιραβίνος τους ήταν πιο ειλικρινείς και θαρραλέοι, θα αναρωτιόνταν: μήπως είναι η βίαιη πολιτική κατοχής του Ισραήλ το ισχυρότερο κίνητρο για τον αντισημιτισμό σήμερα; Υπάρχει αντισημιτισμός, πρέπει να καταπολεμηθεί, αλλά πρέπει επίσης να αναγνωριστεί ότι το Ισραήλ τον τροφοδοτεί με πολλές δικαιολογίες και αιτίες.

Οι Εβραίοι και οι αληθινοί φίλοι του Ισραήλ πρέπει να ελπίζουν στην εκλογή του Corbyn. Είναι ένας πολιτικός που μπορεί να αλλάξει τον διεθνή λόγο για την κατοχή και τον αγώνα εναντίον της. Είναι μια ακτίνα ελπίδας για έναν διαφορετικό κόσμο και για ένα διαφορετικό Ισραήλ - και τι άλλο θα μπορούσαμε να θέλαμε;
[...] "Η συκοφάντηση μιας αριστεράς που έγινε υποτίθεται αντισημιτική ανθεί ταυτόχρονα στη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μόλις οριστεί ο στόχος, αρκεί να βρεθεί μια αδέξια, υπερβολική ή άθλια κρίση στη σελίδα του Facebook ή στο λογαριασμό του Twitter ενός από τα μέλη του πολιτικού ρεύματος που θέλουμε να ατιμάσουμε (το βρετανικό Εργατικό Κόμμα αριθμεί περισσότερα από 500 000 μέλη ). Στη συνέχεια, αναλαμβάνουν τα μέσα ενημέρωσης. Μπορούμε επίσης να προσπαθήσουμε να καταστρέψουμε έναν αντίπαλο αποδίδοντάς του μια αντισημιτική φαντασίωση που του είναι ξένη -του τύπου: η δημοκρατία, η δημοσιογραφία και το χρηματιστικό κεφάλαιο είναι στην υπηρεσία των Εβραίων - μόλις αυτός ο αντίπαλος διατυπώσει μια κριτική για την ολιγαρχία, τα μέσα ενημέρωσης ή τις τράπεζες.

Και τα πράγματα παίρνουν έτσι τον δρόμο τους. "Αν ο [Τζέρεμι] Κόρμπιν εγκατασταθεί στην Ντάουνινγκ Στριτ, θα μπορούσαμε να πούμε ότι, για πρώτη φορά μετά τον Χίτλερ, ένας αντισημίτης κυβερνά μια ευρωπαϊκή χώρα", ισχυρίζεται ο ακαδημαϊκός Αλέν Φινκιελκρότ. Η κατάσταση είναι το ίδιο απειλητική και στις ΗΠΑ αφού, σύμφωνα με τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, με την εκλογή στο Κογκρέσο πολλών αριστερών βουλευτών, "το Δημοκρατικό Κόμμα έγινε ένα αντι-ισραηλινό, ένα αντι-εβραϊκό κόμμα". "Οι Δημοκρατικοί μισούν τον ισραηλινό λαό", προσθέτει. [...]

Serge Halimi, Le Monde Diplomatique, Απρίλης 2019