ΜΜΕ βολιβία
Τα ΜΜΕ δεν τολμούν να χρησιμοποιήσουν τη λέξη "πραξικόπημα"
Το γεγονός ότι ο πρόεδρος της Βολιβίας, Έβο Μοράλες παραιτήθηκε, δεν αναιρεί το γεγονός ότι στη Βολιβία έλαβε χώρα στρατιωτικό πραξικόπημα στις 10 Νοεμβρίου. Ο Μοράλες αναγκάστηκε από τον στρατό να παραιτηθεί. Όμως, τα περισσότερα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ απέφυγαν να χρησιμοποιήσουν τη λέξη πραξικόπημα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το έκαναν «γαργάρα» όταν ο Χουάν Γκουαϊδό αναγνωρίστηκε ως προσωρινός πρόεδρος της Βενεζουέλας από τις ΗΠΑ.

Ο Καναδός συγγραφέας και ακτιβιστής Nino Pagliccia υποστηρίζει, μάλιστα, ότι οι ΗΠΑ είχαν γράψει το ίδιο σενάριο και για τις δύο αυτές χώρες της Λατινικής Αμερικής, εξαπολύοντας αυτό που αποκαλεί «υβριδικό πόλεμο», με σκοπό την αλλαγή καθεστώτος, ειδικότερα την ανατροπή μιας σοσιαλιστικής κυβέρνησης από μια νεοφιλελεύθερη και φιλοαμερικανική.

Τόσο η Βολιβία, όσο και η Βενεζουέλα έχουν πολλά κοινά. Θέλησαν να ανεξαρτητοποιηθούν και να ακολουθήσουν μια σοσιαλιστική πορεία με σκοπό να ξεφύγουν από τον αποικιοκρατικού τύπου αυταρχισμό της μακρόχρονης αμερικανικής παρέμβασης στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και την οικονομική εκμετάλλευση που υφίσταντο από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους.

Και οι δύο χώρες κατάφεραν να μειώσουν τη φτώχεια και να επιτύχουν οικονομική ανάπτυξη με την κοινωνικοποίηση ή την κρατικοποίηση των φυσικών τους πόρων. (Πετρέλαιο για τη Βενεζουέλα και τεράστια κοιτάσματα λιθίου* για τη Βολιβία).

Το πραγματικό κατά κεφαλήν εισόδημα των Βολιβιανών, έχει αυξηθεί σε βαθμό διπλάσιο από τις υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, από το 2006, όταν και ανέλαβε ο Έβο Μοράλες.

Το σενάριο του υβριδικού πολέμου για τον Pagliccia περιλαμβάνει τουλάχιστον τρία βασικά στοιχεία ή βήματα, αν θέλετε.

Στην πρώτη γραμμή είναι οι καταγγελίες σε βάρος μιας σοσιαλιστικής κυβέρνησης, που είναι κατά κανόνα, αβάσιμες και ψευδείς. Έπεται η επιστράτευση των λεγόμενων «μετριοπαθών ομάδων», που διεισδύουν ως σφήνα στους καθιερωμένους θεσμούς της τοπικής κοινωνίας για να σπείρουν διχόνοια και να πυροδοτήσουν βίαιες αντιδράσεις και τέλος το πραξικόπημα.

Για το τελευταίο πρέπει να πειστούν οι ένοπλες δυνάμεις μιας χώρας - ή έστω η ηγεσία και τα στελέχη τους- να καταπατήσουν το σύνταγμα και να στραφούν κατά της κυβέρνησης και του λαού.

Όλα αυτά τα παραπάνω στοιχεία μπορεί συχνά να λειτουργούν ταυτόχρονα. Ανά πάσα στιγμή δε, μπορεί να γίνουν συμπληρωματικές ενέργειες για να επισπευσθούν τα όσα ορίζει το σενάριο του υβριδικού πολέμου.

Για παράδειγμα, μπορεί να επιβληθούν κυρώσεις για τη δημιουργία ελλείψεων και οικονομικών περιορισμών που θα δημιουργήσουν περαιτέρω δυσκολίες στον πληθυσμό ή παράλληλες πολιτικές οντότητες μπορεί να δημιουργηθούν για να υπονομεύσουν τις νόμιμες.

Στην περίπτωση της Βολιβίας το σενάριο του υβριδικού πολέμου ακολουθήθηκε, κατά γράμμα, ενώ στη Βενεζουέλα είχαμε τόσο οικονομικό πόλεμο με τις κυρώσεις, όσο και κατασκευασμένους στις ΗΠΑ πολιτικούς, όπως ο Χουάν Γκουαϊδό.

Όταν κατέστη σαφές ότι ο Μοράλες κέρδισε τις εκλογές, ο χαμένος υποψήφιος της αντιπολίτευσης, Carlos Mesa, ισχυρίστηκε ότι είχε διαπραχθεί εκλογική απάτη και ότι δεν θα αναγνώριζε τα αποτελέσματα των εκλογών.

Η λανθασμένη παρέμβαση του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (OAS) που δημοσίευσε «προκαταρκτικές παρατηρήσεις» για τις προεδρικές εκλογές της 20ης Οκτωβρίου, πριν από την τελική καταμέτρηση των ψήφων υποδεικνύοντας ένα δεύτερο γύρο εκλογών ήταν ένας θετικός παράγοντας σε αυτή την αξίωση της αντιπολίτευσης.

Δεν υπήρχε καταγγελία για αποτροπή των ψηφοφόρων να πάνε στα εκλογικά κέντρα ή ότι εκβιάστηκαν για να ψηφίσουν τον Μοράλες ή κάποια άλλη πράξη νοθείας. Την συμπέραναν επειδή η «ψαλίδα» μεταξύ νικητή και ηττημένου άνοιγε, όσο η νύχτα περνούσε. Κάτι που βέβαια έχει πολύ απλή εξήγηση, γεωγραφική. Ο Μοράλες είχε πολύ μεγαλύτερη υποστήριξη στις αγροτικές περιοχές, οι οποίες ενσωματώνονταν στο αποτέλεσμα με καθυστέρηση.

Και η παρέμβαση του Καναδά που αποκάλεσε παράνομο τον πρόεδρο της Βολιβίας έριξε λάδι στη φωτιά, σύμφωνα με τον Pagliccia, που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συνενοχής της Οτάβα ή συνέργειας με την Ουάσιγκτον για να ανατραπεί ο Μοράλες.

Στις 30 Απριλίου γράφαμε, εξάλλου, για το στρατιωτικό πραξικόπημα που βρισκόταν σε εξέλιξη στη Βενεζουέλα.
«Τις εξελίξεις πυροδότησε το κάλεσμα του Γκουαϊδό, νωρίτερα σήμερα, σε πολίτες και στρατιωτικούς να προχωρήσουν αύριο, Πρωτομαγιά, στην «τελική φάση» του σχεδίου του για την απομάκρυνση του προέδρου Νικολάς Μαδούρο.

Σύμφωνα με κάποιες αναφορές, μια ομάδα από τη μυστική υπηρεσία της Βενεζουέλας απελευθέρωσε τον Λεοπόλδο Λόπεζ από τον κατ 'οίκον περιορισμό νωρίς σήμερα το πρωί. Ο Λόπεζ μαζί με τον Γκουαϊδό και αξιωματικούς από διαφορετικούς κλάδους των ενόπλων δυνάμεων μπλόκαραν την εθνική οδό Altamira στο ανατολικό Καράκας κοντά στην αεροπορική βάση La Carlota.

Στη συνέχεια κυκλοφόρησαν βίντεο σχετικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καλώντας κι άλλους αξιωματικούς να συμμετάσχουν στην εξέγερση και τους υποστηρικτές τους να βγουν στους δρόμους.

Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας αντέδρασε αμέσως, καταδικάζοντας την απόπειρα πραξικοπήματος που προέβλεψε ότι θα αποτύχει».
Ο πρώην πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες, στον οποίο χορηγήθηκε πολιτικό άσυλο στο Μεξικό, δήλωσε σήμερα, μόλις έφθασε στο Μεξικό, ότι η «μάχη συνεχίζεται» διαβεβαιώνοντας ότι δεν θα σταματήσει να «ασχολείται με την πολιτική».

«Δεν θα αλλάξω εξαιτίας αυτού του πραξικοπήματος» τόνισε καταγγέλλοντας ότι το σπίτι του λεηλατήθηκε. όπως επίσης κι εκείνο της αδελφής του.

*Η Βολιβία δεν έχει ακόμα καταφέρει να έχει δεσπόζουσα θέση στην παραγωγή λιθίου , που είναι η πρώτη ύλη για την παραγωγή μπαταριών. Είναι όμως η χώρα στην οποία βρίσκεται η μεγαλύτερη αλυκή του κόσμου που καλύπτει 10.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και υπολογίζεται πως έχει το 15% των μη εξορυγμένων παγκοσμίως πόρων λιθίου. Ένα πειραματικό κρατικό εργοστάσιο το Yacimientos de Litio Bolivianos ή YLB, παρήγαγε περίπου 250 τόνους λιθίου το 2018, όμως ο στόχος του Μοράλες ήταν να παράξει περί τους 150.000 τόνους την επόμενη πενταετία, σε συνεργασία με γερμανικές και κινεζικές εταιρείες, με τις οποίες είχε υπογράψει συμφωνίες.