Η θειαμίνη ή βιταμίνη Β1 είναι βιταμίνη του συμπλέγματος Β. Ο κύριος ρόλος της είναι η μετατροπή της γλυκόζης στο αίμα σε ενέργεια. Βοηθά επίσης στην πέψη των πρωτεϊνών και των λιπών.
θειαμίνη
Η θειαμίνη είναι απαραίτητη για τη σωστή απελευθέρωση υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι και συντελεί στη σωστή καρδιαγγειακή, νευρική και μυϊκή λειτουργία.

Βρίσκεται σε τροφές όπως το χοιρινό, τα αυγά, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί και τα δημητριακά ολικής αλέσεως.

Η συνιστώμενη δόση είναι περίπου 1,1 χιλιοστόγραμμα / ημέρα για τις γυναίκες και 1,5 χιλιοστόγραμμα / ημέρα για τους άνδρες.

Δείτε παρακάτω τα «σιωπηλά» συμπτώματα της έλλειψης θειαμίνης.

Κόπωση / προβλήματα μνήμης: Η θειαμίνη είναι απαραίτητη για την παραγωγή ενέργειας από τα θρεπτικά συστατικά. Τη χρειάζονται επίσης τα ένζυμα που εμπλέκονται στο μεταβολισμό της γλυκόζης στον εγκέφαλο, η οποία είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική λειτουργία των νευρώνων και των εγκεφαλικών κυττάρων.

Μυϊκή αδυναμία / απώλεια βάρους: Η έλλειψη θειαμίνης είναι γνωστή και ως νόσος Μπέρι - μπέρι, η οποία εκδηλώνεται με περιφερική νευροπάθεια, διαταραχές του πεπτικού συστήματος όπως ανορεξία, δυσκοιλιότητα και απώλεια βάρους, καθώς και καρδιαγγειακά προβλήματα που μπορεί να οδηγήσουν σε καρδιακή ανεπάρκεια, ακόμη και στο θάνατο.

Απώλεια όρεξης: Η θειαμίνη παίζει ρόλο στο υποθάλαμο, τον αδένα του εγκεφάλου που ελέγχει την όρεξη και την πείνα. Όταν υπάρχει ανεπάρκεια θειαμίνης, ο εγκέφαλος πιστεύει ότι είναι πλήρης και προκαλείται απώλεια όρεξης.

Πίνετε αλκοόλ: Για όσους πίνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ, οι επιπτώσεις στην υγεία είναι πολλαπλάσιες, καθώς το αλκοόλ μειώνει την απορρόφηση της θειαμίνης. Οι αλκοολικοί διατρέχουν υψηλό κίνδυνο ανεπάρκειας θειαμίνης λόγω κακής διατροφής, αυξημένων αναγκών σε θειαμίνη για τον μεταβολισμό του αλκοόλ και αυξημένης απώλειας θειαμίνης στα ούρα.

Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα σε χέρια και πόδια: Οι αλκοολικοί, οι χρήστες ουσιών, όσοι πάσχουν από σοβαρά προβλήματα του πεπτικού και οι πάσχοντες από AIDS κινδυνεύουν από το σύνδρομο Wernicke-Korsakoff, το οποίο περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων που προκύπτουν από ανεπάρκεια θειαμίνης. Στα συμπτώματα της κατάστασης περιλαμβάνεται η απώλεια του συντονισμού των μυών και οι διαταραχές στη βάδιση.

Φάρμακα: Όσοι λαμβάνουν διουρητικά κινδυνεύουν περισσότερο να χάσουν πολλή θειαμίνη μέσω των ούρων. Σχετική μελέτη διαπίστωσε ότι το 33% των πασχόντων από συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια είχαν ανεπάρκεια θειαμίνης, ποσοστό που στους υγιείς ανερχόταν στο 12%.

Διαβήτης: Οι πάσχοντες από διαβήτη, τόσο τύπου 1 όσο και τύπου 2, είναι πιο πιθανό να έχουν ανεπάρκεια θειαμίνης. Μελέτη έδειξε ότι ποσοστό 8% των διαβητικών έχει ήπια ανεπάρκεια θειαμίνης, ενώ το 32% μέτρια ανεπάρκεια. Ο λόγος είναι ότι τα νεφρά των διαβητικών αποβάλουν μεγαλύτερες ποσότητες θειαμίνης.

Βαριατρική επέμβαση: Μπορεί να προκαλέσει δυσαπορρόφηση θρεπτικών συστατικών και ανεπάρκεια θειαμίνης, οδηγώντας σε μπέρι-μπέρι ή εγκεφαλοπάθεια Wernicke. Οι περισσότεροι ασθενείς που υποβάλλονται σε επέμβαση απώλειας βάρους, παίρνουν συμπληρώματα, που περιλαμβάνουν και θειαμίνη.

Χαμηλή συγκέντρωση στα ούρα: Μια εξέταση ούρων δείχνει πόση θειαμίνη παίρνετε από τις τροφές, αλλά και πόση αποθηκεύει το σώμα σας. Ανεπαρκής πρόσληψη θειαμίνης είναι αυτή που δεν ξεπερνάει το 0,1 χιλιοστόγραμμα την ημέρα.

Χαμηλή συγκέντρωση στο αίμα: Τα επίπεδα θειαμίνης μπορούν να μετρηθούν και με εξέταση αίματος. Επειδή το σώμα αποθηκεύει περιορισμένη ποσότητα θειαμίνης, η ανεπάρκεια μπορεί να προκληθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, ακόμη και εντός 10 ημερών.

Διάρροιες και εμετoί βρέφους: Όταν η γυναίκα έχει ανεπάρκεια θειαμίνης στο στάδιο του θηλασμού, το μωρό εκδηλώνει ανησυχητικά συμπτώματα, όπως λαχάνιασμα, δέρμα που μελανιάζει, διάρροιες και εμετούς.