Μάλιστα, ο πρώην σύμβουλος του Τραμπ, Μάικλ Φλιν είχε παραδεχτεί ότι προσπάθησε να λάβει την στήριξη της Ρωσίας προς την κυβέρνηση του Ισραήλ, κατά των Παλαιστινίων και η Ρωσία αρνήθηκε. Ο Πούτιν είπε όχι στο αίτημα του Φλιν, το οποίο είχε γίνει για λογαριασμό του Ισραήλ.
Και φυσικά δεν ήταν μια πρωτοβουλία του Φλιν, αλλά απαίτηση του Αμερικανού προέδρου, ο οποίος όπως κατέθεσε χθες ο Ρόμπερτ Μιούλερ προέβη σε μια σειρά ενεργειών που συνιστούν παρακώλυση του έργου της δικαιοσύνης.
Στην αρχή της κατάθεσής του ενώπιον της πρώτης επιτροπής, ο Μιούλερ έριξε, στην ουσία, μία βόμβα όταν ρωτήθηκε για το αν «ο λόγος για τον οποίο δεν άσκησε ποινική δίωξη ήταν μία νομική γνωμοδότηση του υπουργείου Δικαιοσύνης, σύμφωνα με την οποία, δεν μπορείς να ασκήσεις ποινική δίωξη, σε βάρος ενός εν ενεργεία προέδρου;»
«Αυτό είναι σωστό» απάντησε, λακωνικά και κατηγορηματικά.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμία αμφιβολία ότι υπήρξε παρακώλυση της δικαιοσύνης από τον Τραμπ, όμως πόσο σοβαρό είναι το σκάνδαλο Russiagate που αφορά την προεκλογική εκστρατεία του 2016 για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ;
Πρώτον, δεν υπήρχε και δεν υπάρχει καμία μεγάλη «δημοκρατία» στη χώρα αυτή για να την υπονομεύσει η Ρωσία.
Ο εγχώριος πλούτος και οι δομές εξουσίας, η ολιγαρχία και η πλουτοκρατία στο εσωτερικό της ήταν αυτές που θέλησαν να γίνει ο δισεκατομμυριούχος και φοροφυγάς Τραμπ πρόεδρος αντί της Κλίντον.
Δεύτερον, άλλα κράτη, όπως το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία, έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία στην άσκηση της αμερικανικής πολιτικής, σε σχέση με τη Ρωσία.
Κι αν η Μόσχα επέδρασε κατά την αμερικανική προεκλογική περίοδο, το Ισραήλ επιδρά συνεχώς, όπως έδειξε η μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ και η αναγνώριση του ισραηλινού ελέγχου στα Υψίπεδα του Γκολάν, που βρίσκονται στην Συρία.
Ακόμα και οι Ισραηλινοί δημοσιογράφοι στην Ουάσιγκτον διαπιστώνουν πόσο πολλή και υπερβολική είναι η αγάπη του Λευκού Οίκου προς τη χώρα τους και δεν την αφήνουν πλέον, ασχολίαστη.
Όταν ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών αποκαλεί μία βουλευτή της χώρας του -την Ιλχάν Ομάρ- υπέρμαχο του αντισημιτισμού και της ζητά να του ζητήσει συγγνώμη προσωπικά, αλλά και στο Ισραήλ, είναι σίγουρα πάρα πολύ, ακόμη και για τους Ισραηλινούς.
Έτσι, το Ισραήλ είναι πάντα πρώτο στις αμερικανικές ειδήσεις ενώ συχνά εξαφανίζονται οι ειδήσεις που δεν είναι κολακευτικές, όπως συνέβη με την υπόθεση του Τζέφρι Επστάιν, -του δισεκατομμυριούχου φίλου των Τραμπ και Κλίντον που κατηγορείται για σωματεμπορία και παιδεραστία- ο οποίος φαίνεται πως είχε σχέσεις και ρόλο στην ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών: τη Μοσάντ, ως διπλός πράκτορας.
Στα μέσα μαζικής ενημέρωσης η ιστορία του Epstein θάφτηκε σχεδόν αμέσως, κάτω από τη νέα ρατσιστική έκρηξη του Τραμπ που ζήτησε από τις γυναίκες πολιτικούς και μέλη του Κογκρέσου να επιστρέψουν εκεί, από όπου προέρχονται.
Είναι απίθανο η κατασκοπεία και τα εγκλήματα του Epstein θα διερευνηθούν, επειδή περιλαμβάνουν και το εβραϊκό κράτος χώρια τη συμμετοχή πολιτικών από αμφότερα τα κόμματα των ΗΠΑ και άλλα δημόσια και ισχυρά πρόσωπα της χώρας.
Το «βαθύ κράτος» της Αμερικής θα κάνει την ιστορία του Επστάιν να ξεχαστεί.
Τα αποδεικτικά στοιχεία ότι ο Επστάιν λειτουργούσε ως πράκτορας της Μοσάντ, με δωροδοκίες και εκβιασμούς εξεχόντων προσώπων προκειμένου να ενεργήσουν εξ ονόματος του Ισραήλ, προέρχονται τόσο από τη δήλωση του πρώην υπουργού και εισαγγελέα του Μαϊάμι Άλεξ Ακόστα: «μου είπαν ότι ο Επστάιν ανήκε σε υπηρεσία πληροφοριών και να τον αφήσω ήσυχο», όσο και από άλλα ευρήματα ξένων μυστικών υπηρεσιών αντικατασκοπείας.
Επιπλέον, η έλλειψη πηγών για το εισόδημα του Epstein υποδηλώνει μάλλον ότι υποστηριζόταν από μια κυβερνητική υπηρεσία κάποιου είδους. Είχε κρύψει στο πολυτελές σπίτι του στο Μανχάταν πολλά χρήματα, διαμάντια και ένα αυστριακό διαβατήριο. Τα διαμάντια θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν πληρωμή σε είδος από το Ισραήλ, ενώ και η ύπαρξη του διαβατηρίου είναι ενδιαφέρουσα. Το διαβατήριο, που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1980, ήταν φαινομενικά αυθεντικό με μια φωτογραφία του Epstein και ένα πλαστό όνομα.
Γιατί η Αυστρία; Επειδή η Αυστρία ήταν τότε πολιτικά ουδέτερη και το διαβατήριο θα ήταν καλό για ταξίδια οπουδήποτε. Την προτιμούσαν πολύ οι μυστικές υπηρεσίες ή οι πράκτορες που ήθελαν να ταξιδεύουν ανώνυμα.
Όμως, το ότι ο Epstein συνδεόταν με το Ισραήλ και όχι με κάποια άλλη υπηρεσία πληροφοριών οφείλεται, κυρίως, στη σχέση του με την Ghislaine Maxwell, της οποίας ο πατέρας Ρόμπερτ, ήταν Τσέχος Εβραίος που πολιτογραφήθηκε Βρετανός πολίτης, ο οποίος σύμφωνα με την CIA και άλλες υπηρεσίες πληροφοριών ήταν πράκτορας της Mossad.
Αφού πέθανε κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες, έγινε με δημόσια δαπάνη η κηδεία του στο Ισραήλ, όπου παραβρέθηκαν όλοι οι σημερινοί και πρώην επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών του εβραϊκού κράτους, καθώς και ο πρωθυπουργός της χώρας, Γιτζάκ Σαμίρ.
Η Ghislaine ήταν σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες στενή φίλη του Epstein και τον «προμήθευε» με νεαρά κορίτσια.
Όπως το έθεσε ο Noam Chomsky, η ισραηλινή παρέμβαση στην αμερικανική πολιτική «υπερβαίνει κατά πολύ» οτιδήποτε έχει κάνει η Ρωσία.
Και δεν είναι τυχαίο που το Ισραήλ έχει καθιερώσει ένα πολυτελές τουρ σε όλα τα νεοεκλεγέντα μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου στην Ιερουσαλήμ με όλα τα έξοδα πληρωμένα.
Το ταξίδι στο Ισραήλ είναι εκ των ων ουκ άνευ και τα περισσότερα μέλη του Κογκρέσου το έχουν κάνει.
Σχόλιο: Όλοι οι πρόεδροι των ΗΠΑ τα τελευταία περίπου 80 χρόνια υπήρξαν μαριονέτες στα χέρια του ισραηλινού «λόμπι».
Διαβάστε επίσης, Τζέφρι Επστάιν και οι φρικτές αποκαλύψεις για το «παιδονήσι» του