τουρκικό πλοίο
Τα διεθνή ύδατα της ανατολικής Μεσογείου εξαντλούνται σε ελεύθερο χώρο, καθώς γεμίζουν από τα πλοία του 6ου αμερικανικού στόλου, τη ρωσική αρμάδα, τα υποβρύχια του Ηνωμένου Βασιλείου, τις γαλλικές φρεγάτες και άλλα πολεμικά σκάφη. Η κρίση στη Συρία και η αντιπαλότητα για τα αποθέματα των υδρογονανθράκων αποτελούν τις κύριες αιτίες αυτής της άνευ προηγουμένου στρατιωτικής ναυτικής συγκέντρωσης και δραστηριότητας στη Μεσόγειο.

Οι αυξανόμενες εντάσεις και οι ναυτικές κινήσεις των ΗΠΑ και της Ρωσίας έχουν αναζωπυρώσει τη συζήτηση στην Τουρκία για μια μόνιμη ναυτική βάση στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου. Σύμφωνα με δημοσιεύματα που διέρρευσαν στα τουρκικά ΜΜΕ, το τουρκικό ναυτικό υπέβαλε έκθεση και σύσταση στο υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας για την επείγουσα ανάγκη δημιουργίας μιας ναυτικής βάσης και ζητά να ξεκινήσουν έργα, προκειμένου τα πλοία του τουρκικού πολεμικού ναυτικού να ελλιμενίζονται σε βάση που θα κτιστεί σε «κατάλληλο μέρος».

Η έκθεση σημειώνει ότι - πέρα από τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της (κατεχόμενης) Βόρειας Κύπρου - μια τέτοια ναυτική βάση θα προστατεύει επίσης τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο, θα αποτρέπει τις παραβιάσεις των θαλάσσιων ενεργειακών ζωνών της και θα εξοπλίζει την (κατεχόμενη) Βόρεια Κύπρο και την Τουρκία με ισχυρότερα μέσα σε τυχόν διαπραγματεύσεις που μπορεί να επαναληφθούν.

Η σύσταση του τουρκικού ναυτικού υπογραμμίζει ότι η προτεινόμενη ναυτική βάση θα πρέπει να μοντελοποιηθεί στα πρότυπα της βρετανικής ναυτικής βάσης στην Κύπρο, καθώς η Τουρκία ήθελε και θέλει την Κύπρο, ως ένα προκεχωρημένο φυλάκιο ελέγχου ολόκληρης της Ανατολικής Μεσογείου.

Η Τουρκία, άλλωστε, πραγματοποιεί την επιχείρηση «Μεσογειακή Ασπίδα», από το 2006 για να υπερασπιστεί τα εθνικά της συμφέροντα στην ανατολική Μεσόγειο.

Η συγκεκριμένη επιχείρηση που διεξάγεται στο πλαίσιο της επιχείρησης «Active Endeavour» του ΝΑΤΟ παρέχει συνεχή περιπολία από τουρκικά ναυτικά υποβρύχια, επιφανειακά πλοία και αεροπλάνα στον κόλπο Iskenderun και νότια της Κύπρου. Αυτή τη στιγμή, ένα υποβρύχιο, μια φρεγάτα και δύο περιπολικά σκάφη πραγματοποιούν επιτήρηση ανατολικά του νησιού. Επιπλέον, μια τουρκική κορβέτα λειτουργεί σε συνεργασία με τις δυνάμεις του ΟΗΕ στο Λίβανο για να ανιχνεύσει τυχόν είσοδο απαγορευμένων όπλων και εξοπλισμού στα λιβανικά ύδατα.

Για να μην εγκαταλείψει τα σχέδιά της στην αποκλειστική οικονομική ζώνη και να επιτρέψει μια τετελεσμένη πρακτική στην υφαλοκρηπίδα, όπως γράφει ο Metin Gurcan στο Al Monitor, η Τουρκία έχει αναπτύξει εδώ και αρκετό καιρό μια σημαντική ναυτική δύναμη δύο υποβρυχίων και 14 πολεμικών πλοίων στην ανατολική Μεσόγειο.

Αυτή η δύναμη υποστηρίζεται επί του παρόντος από τους λιμένες Iskenderun και Mersin. Αλλά, επί του παρόντος, το τουρκικό ναυτικό πρέπει να μοιράζεται αυτά τα λιμάνια με πολιτικά πλοία, περιορίζοντας έτσι την επαναφορά, τη συντήρηση, τις επισκευές και την υποστήριξη που μπορούν να παράσχουν στο τουρκικό ναυτικό.

Η πλησιέστερη κύρια ναυτική βάση των Τούρκων είναι στο Aksaz, το οποίο βρίσκεται στη νοτιοανατολική ακτή του Αιγαίου Πελάγους στη Μαρμαρίδα (απέναντι από τη Ρόδο).

Οι Τούρκοι πιστεύουν ότι η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να απομονώσουν την Άγκυρα στην ανατολική Μεσόγειο, η οποία θα πρέπει να ανταγωνιστεί από τη μια πλευρά τη Ρωσία και από την άλλη την Κύπρο, το Ισραήλ, την Ελλάδα και την Αίγυπτο, για αυτό και θα χρειαστεί να μάθουν να επιβιώνουν μόνοι τους. Στην κατεύθυνση αυτή μια ναυτική βάση στα κατεχομένα φαντάζει ως λύση.

«Μπορεί να μην υπάρχει στρατιωτική λογική για τη δημιουργία μιας ναυτικής βάσης που να απέχει μόνο 40 μίλια από τη ναυτική βάση του Iskenderun, αλλά οι γεωπολιτικές πραγματικότητες το απαιτούν. Προς το παρόν, δεν έχει αποφασιστεί εάν η προτεινόμενη βάση θα είναι λειτουργική ή εφοδιαστική, ή μια εξελιγμένη βάση με εγκαταστάσεις πρόσβασης / απόρριψης περιοχής (A2 / AD). Φυσικά, η απουσία τεχνολογικής και τεχνικής υποδομής στην Κύπρο για την υλοποίηση ενός τέτοιου έργου θα αυξήσει το κόστος της δημιουργίας μιας τέτοιας βάσης» δήλωσε στον Al-Monitor υπό τον όρο της ανωνυμίας ανώτερος Τούρκος αξιωματούχος, ο οποίος πρόσθεσε ότι: «εάν δημιουργηθεί μια τέτοια βάση, πιστεύω ότι θα είναι έξω από την Αμμόχωστο και είμαι σίγουρος ότι είναι σχεδόν βέβαιο ότι το τουρκικό ναυτικό που θα αναπτυχθεί εκεί θα εξασφαλίσει την κυριαρχία της περιοχής με φρεγάτες υψηλής ποιότητας, αντιπυραυλικά όπλα, όπλα κατά των υποβρυχίων ενώ δεν θα εκπλαγώ, αν θα περιλαμβάνει επίσης συμβατικά υποβρύχια με υψηλό επίπεδο αποτροπής».

Εκτός από τα σχέδια μόνιμης ναυτικής βάσης, η Τουρκία εξετάζει επίσης την επανενεργοποίηση ενός μη στρατιωτικού αερολιμένα που είναι σήμερα εκτός χρήσης. Το αεροδρόμιο, που βρίσκεται στο Gecitkale (Λευκόνοικο), θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των δραστηριοτήτων του τουρκικού στρατού στη Μεσόγειο. Παρόλο που συζητείται αυτό το σχέδιο, δεν έχει κινηθεί ακόμη καμία ενέργεια.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Γενί Σαφάκ», το αεροδρόμιο Λευκονοίκου προσφέρεται για να καλύψει τις ανάγκες της Τουρκίας για αεροπορική βάση στα κατεχόμενα.

Το δημοσίευμα της 27ης Αυγούστου, φέρει τον τίτλο «Επειγόντως ναυτική βάση στο νησί» και σημειώνει ότι η ανατολική Μεσόγειος έγινε μια από τις πιο κρίσιμες (σημαντικές) περιοχές στον κόσμο από άποψης ενέργειας και στρατιωτικής ασφάλειας. Σύμφωνα με τη «Γενί Σαφάκ», θα μειωθεί η αντίδραση σε κάθε είδους επιχειρήσεις στην περιοχή -περιλαμβανομένων και των ανθρωπιστικών αποστολών- ενώ (μια τουρκική ναυτική βάση) θα αποτελέσει την απάντηση στην αντίθετη με το διεθνές δίκαιο -όπως υποστηρίζεται στο δημοσίευμα- αμυντική και στρατιωτική συνεργασία της «ε/κ διοίκησης της νότιας Κύπρου». Θα δείξει, επίσης, για ακόμη μια φορά, με ξεκάθαρο τρόπο στη διεθνή κοινότητα την αποφασιστικότητα της Τουρκίας και του ψευδοκράτους σε θέματα δικαιωμάτων τους.

Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι η Άγκυρα - ανησυχώντας για τις ρωσικές δραστηριότητες και τις επιχειρήσεις του ελληνικού, κυπριακού, ισραηλινού και αιγυπτιακού μπλοκ - σύντομα θα λάβει ορισμένα μέτρα για να υπερασπιστεί αυτό που θεωρεί πως ανήκει στα κυριαρχικά της δικαιώματα.

Με τη σειρά του, αυτό, θα κλιμακώσει περαιτέρω τις τρέχουσες εντάσεις στην ανατολική Μεσόγειο ενώ αναμένεται η κρίσιμη μάχη στο Ιντλίμπ της Συρίας, όπου και εκεί η Τουρκία βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο.