© Sputnik / Mikhail Alaeddin
Ο Ντόναλντ Τραμπ μόλις αντιλήφθηκε πως ο συριακός στρατός θα ξεκινήσει, επιτέλους, την επιχείρηση απελευθέρωσης της επαρχίας Ιντλίμπ από τα υπολείμματα των τρομοκρατών, έσπευσε να καλέσει τη Ρωσία να επέμβει ώστε να αποτρέψει τη Δαμασκό από «αυτό το σοβαρό ανθρωπιστικό λάθος».
«Ο πρόεδρος Άσαντ δεν πρέπει να επιτεθεί απερίσκεπτα στο Ιντλίμπ. Οι Ρώσοι και οι Ιρανοί θα έκαναν μεγάλο ανθρωπιστικό λάθος αν συμμετάσχουν σε μια εν δυνάμει ανθρώπινη τραγωδία. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι μπορούν να σκοτωθούν. Μην επιτρέψετε να συμβεί αυτό», γράφει ο Τραμπ στο Twitter.
Ω καιροί, ω ήθη... Εκείνοι που μόλις ένα χρόνο πριν ισοπέδωσαν μια άλλη μεγαπόλη, τη Ράκκα, βομβαρδίζοντας πυκνοκατοικημένες συνοικίες, φορούν τώρα τη μάσκα του «ανθρωπιστή». Και για να αποτρέψουν το «ανθρωπιστικό λάθος», συσσώρευσαν στον περσικό και την Ανατολική Μεσόγειο μια τεράστια αρμάδα. Οι ινστρούκτορες των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, έχουν επιλέξει τους συριακούς στόχους που θα πλήξουν αν τα στρατεύματα του Άσαντ τολμήσουν και ρίξουν χημικά, μας εξιστορεί το CNN.
Σχόλιο: Υπουργός Εξωτερικών Συρίας: Όλα τα χημικά όπλα της χώρας έχουν καταστραφεί
«Θα ήθελα να επιβεβαιώσω ότι η Συρία δεν έχει χημικά όπλα αφού έχουν καταστραφεί από τη στιγμή που η χώρα μπήκε στον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων. Την ίδια στιγμή, ο στόλος των ΗΠΑ απομάκρυνε από τη Συρία όλες τις χημικές ουσίες και τα όπλα τα οποία καταστράφηκαν στη Μεσόγειο», δήλωσε ο Μουάλεμ μιλώντας σε δημοσιογράφους, κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο περιοδικό International Life.
Οι αμερικανικές απειλές δεν θα αλλάξουν τα σχέδια της Δαμασκού να απελευθερώσει την επαρχία Ιντλίμπ από τους τρομοκράτες, τονίζει ο ΥΠΕΞ της Συρίας, Βαλίντ Μουαλέμ και διευκρινίζει πως ηγεσία και κοινωνία της χώρας του ήθελαν να ολοκληρώσουν την περίοδο της διένεξης αλλά η επέμβαση των δυτικών χωρών, κυρίως των ΗΠΑ δυσκολεύουν τη διαδικασία.
Συχνά - πυκνά πίσω από τις βαρύγδουπες διακηρύξεις και απειλές, οι Αμερικανοί επιδιώκουν να κρύψουν τη γύμνια τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, την ήττα των σχεδιασμών τους στην ανατροπή του καθεστώτος της Δαμασκού και του διαμελισμού της χώρας. Φωνάζουν λοιπόν, προκαταρκτικά, για να πάνε ίσως σε ένα συμβιβασμό που δεν θα φαίνεται προς τα έξω ως τέτοιος.
Την άποψη αυτή στηρίζει και ο ρώσος ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής, Στανισλάβ Ταράσοφ. Είναι ολοφάνερο, λέει, ότι ο συριακός στρατός εκ των πραγμάτων ετοιμάζεται να ξεκαθαρίσει την τελευταία και μοναδική επαρχία της Συρίας που είναι ακόμα στα χέρια των εξτρεμιστών. Γίνεται εντατική συνεννόηση στρατιωτικών εκπροσώπων Ρωσίας, Ιράν και Τουρκίας με τις ένοπλες δυνάμεις του προέδρου Άσαντ. Οι ΗΠΑ επίσης μαζεύουν τριγύρω δυνάμεις. Κατανοούν ότι τα περί ρίψης χημικών από το συριακό στρατό είναι σαθρά επιχειρήματα. Φωνασκούν αλλά δεν αρχίζουν βομβαρδισμούς. Επιδιώκουν να πάνε σε κάποιο συμβιβασμό.
Ο ρόλος της Μόσχας εδώ μπορεί να αποδειχτεί για άλλη μια φορά καθοριστικός. Όπως τονίζει ο βαθύς γνώστης, μελετητής των εξελίξεων στην περιοχή αυτή, Συμεών Μπογκτοσάροφ, οι Σύριοι μετά από τόσα χρόνια πολέμου δεν εμπιστεύονται πλέον ούτε Ιρανούς ούτε ακόμα πιο πολύ τους Τούρκους. Οι έχθρες μεταξύ διαφόρων θρησκευτικών ομάδων συνέβαλλαν τα μέγιστα στην απώλεια εμπιστοσύνης προς όλους τους παίκτες της περιοχής. Η μόνη αξιόπιστη δύναμη παραμένει η Ρωσία που εκλήθη εκεί επίσημα, και το κυριότερο, είναι πάνω και έξω από θρησκευτικές έριδες. Η συνεπής στάση της Μόσχας στο διάστημα της στρατιωτικής παρουσίας της εκεί και κυρίως η αποτελεσματικότητα στην αποτροπή της διάλυσης της χώρας τους την έχει κάνει ιδιαίτερα δημοφιλή σε όλα τα στρώματα και φυλετικές ομάδες μέσα στη Συρία, εκτιμά ο Μπογκτοσάροφ.
Έρχονται λοιπόν τώρα οι αμερικανοί να χύσουν κροκοδείλια δάκρυα. Αν και κατανοούν πως στο Ιντλίμπ πρέπει να δοθεί ένα τέλος.
«Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο Ιντλίμπ δεν μπορεί να συνεχιστεί επ' άπειρον», τονίζει ο ρώσος ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, θυμίζοντας πως πέρα από τις συνεχείς δολοφονίες πολιτών που κάνουν οι εξστρεμιστές, αποτελούν και την πηγή εκτόξευσης αμέτρητου αριθμού μη επανδρωμένων ιπτάμενων αντικειμένων με στόχο να πλήξουν τη ρωσική αεροπορική βάση στο Χμειμίμ, έξω από τη Λατάκεια.
Το θέμα απελευθέρωσης του Ιντλίμπ είναι το βασικό που θα συζητηθεί στη νέα συνάντηση κορυφής των ηγετών Ρωσίας, Ιράν, Τουρκίας που γίνεται στην Τεχεράνη στις 7 Σεπτεμβρίου.
Τις εξελίξεις που δεν είναι προς όφελός τους θέλουν να προκαταλάβουν οι Αμερικανοί και να πλασαριστούν δημιουργώντας τετελεσμένα.
Ο στρατιωτικός αναλυτής, καθηγητής στο πανεπιστήμιο «Πλεχάνοφ» της Μόσχας, Αντρέι Κόσκιν, εκτιμά πως η Ουάσιγκτον επιχειρεί να δημιουργήσει μιά κάποια ζώνη απαγόρευσης των πτήσεων από τη Μονμπίτζα ως την Ντερ Ε Ζορ, αφού έχουν κατανοήσει ότι η αντίσταση των τρομοκρατικών ομάδων που η ίδια συντηρούσε, εκμηδενίζεται. Εδώ ξεσκεπάζεται και η ουσία της πολιτικής των ΗΠΑ, που είναι η δημιουργία αστάθειας στη Συρία για να επιτευχθεί ο στόχος ανατροπής του Άσαντ. Η προσπάθεια λοιπόν να δημιουργήσουν ζώνη απαγόρευσης των πτήσεων και στη συνέχεια και αποκοπής εδαφικού τμήματος της χώρας, όπου είναι πιθανό να επιδιώξουν να στήσουν ένα κράτος-μόρφωμα, είναι ο σχεδιασμός διαμελισμού της Συρίας στην πράξη, θεωρεί ο Κόσκιν.
Πολλά και διάφορα σχεδίασαν οι ΗΠΑ στη Συρία τα τελευταία χρόνια. Η αποτελεσματική παρέμβαση της Ρωσίας, η ανατροπή των σχεδών πετυχημένων δυτικών στόχων το Φθινόπωρο του 2015, έχει κάνει τους σχεδιαστές να βυσσοδομούν.
Ατελείωτος ο κατάλογος των επανειλημμένων κυρώσεων που ψηφίζουν οι αμερικανοί γερουσιαστές-λομπίστες, κατά της Ρωσίας. Πόσες φορές δεν μεταδόθηκε πως η Μόσχα ανταλλάσσει π.χ. τη Συρία για να αρθούν οι κυρώσεις σε βάρος της;
Πόσες φορές ακούσαμε τα «αποκλειστικά» παραμύθια των αμερικανικών ΜΜΕ για συμφωνία «κάτω από το τραπέζι» Μόσχας-Ουάσιγκτον για ξεπούλημα του Ιράν με αντίτιμο την επιστροφή της Ουκρανίας στην επιρροή της Ρωσίας;
Πέρασε τόσο διάστημα, είδε κανείς να πηγαίνει η Μόσχα σε ότι γράφουν οι άλλοι για λογαριασμό της;
Η απομάκρυνση από τον μονοπολικό κόσμο που κάποιοι στις ΗΠΑ θεώρησαν ότι πέτυχαν εσαεί μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, η μετάβαση σε ένα νέο κόσμο, με πολλά κέντρα εξουσίας, δεν μπορεί παρά να είναι έξω από τους σχεδιασμούς των νεοφιλελεύθερων καταστροφέων των τελευταίων δεκαετιών. Ωστόσο, η μετάβαση δεν είναι μόνο δύσκολη αλλά και επικίνδυνη. Σε αυτή τη φάση βρίσκεται τώρα η ανθρωπότητα αλλά πρέπει να βρει τη δύναμη να την ξεπεράσει με την ελπίδα της αποφυγής μιας γενικότερης σύρραξης. Στη Μόσχα, μετά από την πρόσκαιρη «κοιλιά» της άκρατης αποθέωσης οτιδήποτε δυτικού, από τα μέσα της δεκαετίας 2000, όταν διαπίστωσαν τον κίνδυνο διάλυσης και της ρωσικής ομοσπονδίας, «ανασκουμπώθηκαν» και εφθασαν στις αποτελεσματικές αντιδράσεις που ξάφνιασαν πολλούς στον κόσμο, πριν απ' ολα τους εμπνευστές των σχεδιασμών αυτών.
Η Συρία τώρα, η Ουκρανία νωρίτερα και πιο πριν η Γεωργία κ.α., ήταν και παραμένουν τμήματα ενός γενικότερου σχεδιασμού δημιουργίας δακτυλίου απομόνωσης της Ρωσίας και στην μετέπειτα φάση μετά και τα πολλαπλά κτυπήματα μισθοφόρων τρομοκρατών, της κατάρρευσης της.
Εν τέλει, φέρω στη μνήμη μου τα λόγια της πάλαι ποτέ ΥΠΕΞ, Μάντλιν Ολμπράιτ, για τον αμύθητο πλούτο της Σιβηρίας: Ρίξτε μια μάτια στον πλούτο αυτό. Είναι άδικο να ανήκει σε μια μόνο χώρα, τη Ρωσία. Θεωρώ ότι πρέπει να ανήκει σε όλο το... δημοκρατικό κόσμο! Έτσι...
Όχι, όχι, δεν συμπλήρωσε ότι «εμείς είμαστε το κέντρο» του δημοκρατικού κόσμου, άρα πρέπει να ανήκει σε μας. Αυτή ήταν μια δίκη μου «αυθαίρετη» σκέψη... ότι θα μπορούσε να βρίσκεται στο κεφάλι της αμερικανίδας εκπροσώπου των αμερικανικών ιδεωδών...
Σχόλιο: Δείτε επίσης,