Η απόφαση του Τράμπ για την Ιερουσαλήμ
"Ακούγεται αιρετικό αλλά κόντρα στο κύμα εκφράζω την άποψη ότι η χθεσινή απόφαση του Αμερικανού Προέδρου είναι ότι καλύτερο έχει συμβεί στο Μεσανατολικό εδώ και δεκαετίες και δημιουργεί σοβαρές ελπίδες για επίλυσή του."
Η αναμενόμενη, για όσους ξέρουν να αναλύσουν σωστά, απόφαση του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τράμπ, να αναγνωρίσει επίσημα την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, δεν αποτέλεσε έκπληξη.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει αποδείξει από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά του, σε αντίθεση με τους πρόσφατους προκατόχους του, ότι τηρεί τις προεκλογικές δεσμεύσεις του και εφαρμόζει αυτά που είχε πει ως υποψήφιος ότι θα κάνει.

Παρόλα αυτά ο κόσμος της διπλωματίας, τα συστημικά μέσα ενημέρωσης διεθνώς, και το ξεπερασμένο, αν και δεν εννοεί να το χωνέψει, σύστημα σε παγκόσμια κλίμακα, εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για την απόφαση και προβλέπουν Αρμαγέδωνα στην Μέση Ανατολή. Πρώτος και καλύτερος βρυχάται ο απολυταρχικός Σουλτάνος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος απειλεί Θεούς και δαίμονες και συγκαλεί διάσκεψη του Ισλάμ για τη δήθεν κρίση.

Οι Παλαιστίνιοι, δυστυχώς, ανακοινώνουν το θάνατο της λύσης των δυο κρατών για το Μεσανατολικό, αγνοώντας επιμελώς την επισήμανση του Αμερικανού Προέδρου, ότι συνεχίζει να υποστηρίζει αυτή τη λύση και σκοπεύει να εργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση, στέλνοντας άμεσα τον Αντιπρόεδρο, Μάϊκ Πένς στην περιοχή. Αγνοούν επίσης τη δέσμευση του Πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, σε αυτή τη διαδικασία και λύση, στο μήνυμά του αμέσως μετά την ομιλία του Προέδρου Τράμπ. Και αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά ότι τους βολεύει πολύ περισσότερο το σημερινό status quo, η διαμάχη και το κλίμα βίας και τρομοκρατίας, έναντι της δημιουργίας ενός κράτους όπου πλέον θα κληθούν να κυβερνήσουν το χάος το οποίο έχουν δημιουργήσει για δεκαετίες. Το μόνιμο θύμα είναι πολύ καλύτερο και ευκολότερο από την ευθύνη και τη διακυβέρνηση.

Όλοι λοιπόν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους δηλώνουν εξοργισμένοι και μιλάνε για ανευθυνότητα, αποδίδοντας σειρά κοσμητικών επιθέτων στον Αμερικανό Πρόεδρο και την απόφασή του.

Εκείνο όμως που δεν μας λένε είναι ποια είναι τα αποτελέσματα της δικής τους συνταγής εδώ και δεκαετίες. Τι προέκυψε από την ευαίσθητη, politically correct, πολιτική διαδοχικών Προέδρων και Κυβερνήσεων στις ΗΠΑ; Κυβερνήσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης; Ειδικών Απεσταλμένων και τόσων άλλων; Από μικρά παιδιά έχουμε μεγαλώσει με το λεγόμενο πρόβλημα της Μέσης Ανατολής. Ακόμη και ως παροιμία έχει επικρατήσει, «νομίζει ότι θα λύσει το Μεσανατολικό», έχουμε συνηθίσει να λέμε για κάτι το οποίο είναι χαμένη υπόθεση. Συμπέρασμα: μηδέν εις το πηλίκο.

Δεν υπάρχουν πολλοί σήμερα στο διεθνές σύστημα και στα μέσα ενημέρωσης που να πηγαίνουν κόντρα στο κύμα. Η πλειοψηφία δίνει μάχη για τη διατήρηση ενός διεφθαρμένου και απαρχαιωμένου status quo. Ο Πρόεδρος Τράμπ είναι η εξαίρεση του κανόνα, και όσοι τολμούν να στηρίξουν τις αποφάσεις του και την πολιτική του θεωρούνται enemies of the state and the holy globalization.

Ακούγεται αιρετικό αλλά κόντρα στο κύμα εκφράζω την άποψη ότι η χθεσινή απόφαση του Αμερικανού Προέδρου είναι ότι καλύτερο έχει συμβεί στο Μεσανατολικό εδώ και δεκαετίες και δημιουργεί σοβαρές ελπίδες για επίλυσή του. Για δεκαετίες αυτό το κομβικό διεθνές πρόβλημα έχει βαλτώσει και τριγυρίζει γύρω, γύρω, μέσα σε ένα κλίμα βίας και τρομοκρατίας. Κάποιος έπρεπε να ξεκολλήσει τη διαδικασία από το βάλτο και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό ήταν ένα συστημικό σοκ. Ο Πρόεδρος Τράμπ με τη χθεσινή απόφασή του παρέχει αυτό το συστημικό σοκ. Ανακάτεψε άγρια την τράπουλα, δημιουργώντας συνθήκες για μια νέα παρτίδα διπλωματικού πόκερ με αξιώσεις επιτυχίας. Η λύση είναι πλέον πιο πιθανή. Η συνέχιση του status quo με το γύρω γύρω όλοι, όχι μόνο δεν οδηγούσε πουθενά, αλλά είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο που η έκρηξη ήταν προ των πυλών.

Το ηλεκτροσόκ εφαρμόστηκε και είχε αργήσει. Τώρα αρχίζει η πραγματική θεραπεία με σοβαρές πιθανότητες αποκατάστασης του ασθενούς.

Κλείνοντας παραθέτω τη χθεσινή τοποθέτηση για το θέμα, ενός επιστήμονα που εκτιμώ βαθύτατα και διαβάζω για χρόνια. Ενός από τους δημιουργούς του κινήματος των radical centrists (σε αυτή τη σχολή ανάλυσης κατατάσσω και τον εαυτό μου) στις διεθνείς σχέσεις του Walter Russell Mead, ο οποίος σχολιάζοντας τη θύελλα που έχει προκαλέσει η απόφαση του Προέδρου Τράμπ είπε.
«Το ότι η απλή δήλωση ενός προφανούς, μακράν καθιερωμένου και παγκοσμίως αντιληπτού γεγονότος, μπορεί να σοκάρει και να αναισθητοποιήσει το διπλωματικό σύμπαν, μας λέει περισσότερα για το διπλωματικό σύμπαν παρά για τον πραγματικό κόσμο».
Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Διεθνολόγος - Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, και μέλος τουThe International Institute of Strategic Studies. Share this: