Σχόλιο: Για να κατανοήσετε καλύτερα τις δυνάμεις που κρύβονται πίσω από τη νέα σύγκρουση που εμφανίστηκε στον Καύκασο μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας, όταν το Αζερμπαϊτζάν άρχισε να βομβαρδίζει το Ναγκόρνο-Καραμπάχ την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2020, διαβάστε το ακόλουθο κύριο άρθρο μας από το 2017
Η δημοσιογράφος Dilyana Gaytandzhieva απολύθηκε από την βουλγαρική εφημερίδα Trud μετά από άρθρο της που περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η CIA (και άλλοι) διεξάγει μια συγκεκαλυμμένη επιχείρηση όπου εταιρίες άμυνας συνεργάτες των ΗΠΑ προμηθεύονται όπλα από βουλγαρικούς και άλλους κατασκευαστές όπλων της Ανατολικής Ευρώπης και τα στέλλουν σε τρομοκρατικές ομάδες ανά τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των αλ Κάιντα/αλ Νούσρα/Ισλαμικού Κράτους στη Συρία.
Ενώ βρισκόταν στο Χαλέπι τον Δεκέμβριο του 2016, η Gaytandzhieva είχε πρόσβαση σε υπόγειους χώρους αποθήκευσης όπλων που ανήκαν στην ομάδα αλ Νούσρα, τους τρομοκράτες που εκδιώχτηκαν από το Χαλέπι από τον Συριακό στρατό και τις ρωσικές επιδρομές. Στους αποθηκευτικούς αυτούς χώρους, η Gaytandzhieva ανακάλυψε κιβώτια όπλων που είχαν πάνω τους αριθμούς αεροπορικών πτήσεων, λίστες πακεταρίσματος και άλλες σημάνσεις που αποδείκνυαν ότι προέρχονταν από κατασκευαστές στη Βουλγαρία.
Πιο πρόσφατα, η Gaytandzhieva έλαβε έγγραφα από ανώνυμη πηγή, τα οποία περιλαμβάνουν επικοινωνία ανάμεσα στο υπουργείο εξωτερικών της Βουλγαρίας και την πρεσβεία του Αζερμπαϊτζάν στη Βουλγαρία. Τα έγγραφα που διέρρευσαν αποκαλύπτουν με λεπτομέρεια την αγορά και μετακίνηση όπλων προς και από χώρες της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής. Τα όπλα τα παραλάμβανε και τα μετέφερνε στους προορισμούς τους η εθνική αεροπορική εταιρία του Αζερμπαϊτζάν, Silk Way Airlines, υπό διπλωματική Αζέρι κάλυψη ώστε να αποφευχθεί ο έλεγχος.
Σύμφωνα με τα έγγραφα, η Silk Way παρείχε πτήσεις μεταφοράς όπλων υπό διπλωματική κάλυψη σε ιδιωτικές εταιρίες και κατασκευαστές όπλων από τις ΗΠΑ, τα Βαλκάνια και το Ισραήλ, όπως επίσης και στους στρατούς της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Ειδικής Διοίκησης Επιχειρήσεων των ΗΠΑ (USSCOM). Οι στρατοί της Γερμανίας και της Δανίας στο Αφγανιστάν και ο Σουηδικός στρατός στο Ιράκ έχουν επίσης επωφεληθεί από τις υπηρεσίες του Silk Way, όπως δείχνουν τα έγγραφα.
Tα έγγραφα αποκαλύπτουν επίσης ότι ο επίσημος προορισμός αυτών των πτήσεων δεν ήταν ο πραγματικός προορισμός τους, καθώς οι πτήσεις πραγματοποιούσαν μη αναγκαίες πολύωρες στάσεις σε τρίτες χώρες, αφήνοντας ανοιχτή την πιθανότητα ότι εκφόρτωναν τα όπλα εκεί. Για παράδειγμα, τον Δεκέμβριο του 2015, η Silk Way πραγματοποίησε 14 πτήσεις μεταφέροντας 40 τόνους όπλα σε κάθε πτήση από την αεροπορική βάση Νοσόσναγια του Αζερμπαϊτζάν στην Οστράβα της Τσεχίας και πίσω στη Νοσόσναγια. Στην επιστροφή από την Τσεχία όμως, όλα τα αεροπλάνα προσγειώθηκαν στην στρατιωτική βάση Οβντα στο νότιο Ισραήλ κι έμειναν εκεί για πολλές ώρες προτού επιστρέψουν στο Αζερμπαϊτζάν.
Αυτή τη χρονιά, πραγματοποιήθηκαν άλλες 5 πτήσεις από τη Σερβία στο Αζερμπαϊτζάν μέσω Ισραήλ. Κάθε πτήση μετέφερε 44 τόνους όπλα, συμπεριλαμβανομένων τσεχικών συστημάτων εκτόξευσης πολλαπλών πυραύλων RM-70/85 από τη δεκαετία του 70. Ο πωλητής ήταν η εταιρία MSM Martin στη Σερβία και ο αγοραστής η Elbit Systems, στο Ισραήλ. Κάθε ένα από τα συστήματα RM-70/85 ζυγίζει περίπου 33 τόνους. Τι τα θέλει το Ισραήλ, μέχρι και 10 τέτοια συστήματα της δεκαετίας του 70, που δεν είναι καν συμβατά με τον στρατό του Ισραήλ που είναι όσο εκσυγχρονισμένος όσο ο στρατός του ΝΑΤΟ;
Όταν τα αεροπλάνα της Silk Air δεν ήταν διαθέσιμα, χρησιμοποιήθηκαν αεροπλάνα της πολεμικής αεροπορίας του Αζερμπαϊτζάν. Για παράδειγμα, στις 12 Μαΐου του 2015, ένα σκάφος της πολεμικής αεροπορίας τους μετάφερε 18 τόνους αντιαρματικών ρουκετοβόλων από τη Βουλγαρία στο Αζερμπαϊτζάν. Επίσημος «πωλητής» των όπλων ήταν η Αμερικανική εταιρία άμυνας Purple Shovel. Επίσημος «αγοραστής» ήταν το υπουργείο άμυνας του Αζερμπαϊτζάν. Κατασκευαστής ήταν το στρατιωτικό εργοστάσιο VMZ της Βουλγαρίας. Κι όμως, τα αντιαρματικά ρουκετοβόλα δεν έφτασαν ποτέ στο Αζερμπαϊτζάν. Αντί αυτού, εκφορτώθηκαν στην αεροπορική βάση Ιντζιρλίκ της Τουρκίας, η οποία φιλοξενεί συμπλήρωμα της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ.
Τι συμβαίνει εδώ; Φαίνεται ότι το Πεντάγωνο δίνει δισεκατομμύρια από τα χρήματα των αμερικανών φορολογουμένων σε αμερικανικές «εταιρίες άμυνας» οι οποίες έπειτα αγοράζουν όπλα από Βούλγαρους ή άλλους κατασκευαστές όπλων στα Βαλκάνια. Οι εταιρίες άμυνας τότε «πουλούν» τα όπλα στην κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν, η οποία στη συνέχεια στέλλει ένα αεροπλάνο της Silk Way να παραλάβει την «παραγγελία» τους. Στη συνέχεια η Silk Way μεταφέρει τα όπλα στον πραγματικό προορισμό που επιθυμεί το Πεντάγωνο, στην προκειμένη περίπτωση, σε μια αμερικανική αεροπορική βάση στα σύνορα με τη Συρία, απ' όπου τα όπλα μπορούν να παραδοθούν στους «σύριους αντάρτες» και το Ισλαμικό Κράτος.
Η Purple Shovel ήταν επίσης άμεσα εμπλεκόμενη στο γελοίο σχέδιο της κυβέρνησης Ομπάμα το 2015 να «εκπαιδεύσει και να εξοπλίσει μετριοπαθείς σύριους αντάρτες», που είχε ως αποτέλεσμα 4 ή 5 «αντάρτες» να είναι έτοιμοι για μάχη. Η αφήγηση είναι ότι η Purple Shovel δυσκολευόταν να βρει τις χιλιάδες καινούργια αντιαρματικά ρουκετοβόλα (μεταξύ άλλων) που το Πεντάγωνο ήθελε να στείλει στους «αντάρτες», και κατέληξε να αγοράζει μοντέλα της δεκαετίας του 80 από ένα κατασκευαστή όπλων στην Βουλγαρία. Το Πεντάγωνο είχε τις επιφυλάξεις του σχετικά με αυτά τα ξεπερασμένα πυρομαχικά και η Purple Shovel ήταν υπεύθυνη να τα δοκιμάσει και να μάθει να τα χρησιμοποιεί, προτού τα στείλουν στους αμερικανούς στρατιώτες, οι οποίοι θα δίδασκαν έπειτα τους «αντάρτες» πώς να τα χρησιμοποιήσουν εναντίων του άμαχου πληθυσμού της Συρίας. Αυτό έπραττε ένας εκπαιδευτής της Purple Shovel σε πεδίο βολής στη Βουλγαρία στις 6 Ιουνίου του 2015, όταν ένα από τα ρουκετοβόλα εξερράγη σκοτώνοντας τον.
Το Πεντάγωνο είχε επίσης αναθέσει στην Purple Shovel την απόκτηση 700 ρωσικών πυραύλων Konkurs για τους «σύριους αντάρτες». Τα Konkurs είναι αντιαρματικά όπλα που κατευθύνονται από ένα συνημμένο σύρμα και μπορούν να χτυπήσουν έναν στόχο μέχρι και δυόμισι μίλια μακριά. Το πρόβλημα ήταν ότι κανείς δεν είχε αυτούς τους πυραύλους, εκτός από τη Λευκορωσία. Η Λευκορωσία, ισχυρός σύμμαχος της Ρωσίας, βρίσκεται σε έναν κατάλογο χωρών των ΗΠΑ με απαγορεύσεις ή ειδικούς περιορισμούς στις αγοραπωλησίες όπλων. Όπως και να έχει, το Πεντάγωνο έδωσε το πράσινο φως στην πώληση σε αυτή την περίπτωση.
Κι άλλες αμερικανικές εταιρίες άμυνας συμμετείχαν σ' αυτό το παράνομο πρόγραμμα οπλισμού τζιχαντιστών. Η κύρια εταιρία άμυνας Orbital ATK μετέφερε οπλισμό στο Αφγανιστάν σε 6 διπλωματικές πτήσεις της Silk Way κατά τον Ιούνιο και Αύγουστο του 2015. Η διαδρομή ήταν: Αζερμπαϊτζάν - Βοσνία Ερζεγοβίνη - Αζερμπαϊτζάν - Αφγανιστάν. Η Orbital ATK ήταν ο «πωλητής» των βοσνιακών όπλων και η αστυνομία του Αφγανιστάν ο «αγοραστής».
Γιατί όμως η κυβέρνηση του Αφγανιστάν να μην αγοράσει τον οπλισμό απευθείας και αντιθέτως, έμπλεξε την αμερικανική εταιρία άμυνας, την κυβέρνηση και την εθνική αεροπορική εταιρία του Αζερμπαϊτζάν; Ούτε είναι σαφές γιατί η αστυνομική δύναμη του Αφγανιστάν δεν αγόρασε τα όπλα απευθείας από αμερικανούς κατασκευαστές μέσω του Πενταγώνου. Σίγουρα η αφγανική αστυνομία θα προτιμούσε να χρησιμοποιήσει τον ανώτερο αμερικανικό οπλισμό και οι κατασκευαστές όπλων στις ΗΠΑ σίγουρα θα το εκτιμούσαν. Στην τελική, δεν μπορούμε φυσικά να είμαστε σίγουροι ότι η αφγανική αστυνομία έλαβε ποτέ αυτά τα όπλα. Ίσως οι τύποι στα μαύρα ελικόπτερα να γνωρίζουν κάτι στο θέμα.
Μια άλλη μεγαλοεταιρία άμυνας των ΗΠΑ, η Chemring Military Products, εμφανίζεται στα έγγραφα ως συχνός χρήστης της Silk Ways για μεταφορά όπλων. Μια συγκεκριμένη πτήση στις 18 Οκτωβρίου του 2016 μετέφερε 15.5 τόνους ρουκέτες 122 χιλιοστών που είχαν αγοραστεί από την Chemring στο Βελιγράδι. Επίσημος προορισμός ήταν η Καμπούλ του Αφγανιστάν, αλλά η πτήση προσπέρασε το Αφγανιστάν και προσγειώθηκε στη Λαχόρη του Πακιστάν, όπου έμεινε για δυο ώρες προτού επιστρέψει στο Αφγανιστάν. Μια πιθανή εξήγηση για αυτήν την αναίτια πτήση των 1,000χιλιομέτρων είναι ότι τα όπλα ξεφορτώθηκαν στο Πακιστάν, κάτι που με τη σειρά του μπορεί να υποδεικνύει ότι η είδηση πως «Το Πακιστάν Οπλίζει τους Ταλιμπάν» είναι αβάσιμη. Ένας πιο ακριβής τίτλος ειδήσεων θα ήταν: «Οι εταιρίες άμυνας των ΗΠΑ οπλίζουν τους Ταλιμπάν μέσω Πακιστάν για να δικαιολογήσουν την συνεχιζόμενη στρατιωτική παρουσία τους στο Αφγανιστάν, ώστε να είναι εμπόδιο στην οικονομική ανάπτυξη της Κίνας και της Ρωσίας».
Δεν πρέπει να μας προκαλέσει έκπληξη το γεγονός ότι η αεροπορική εταιρία Silk Way είναι επίσης πολύ δημοφιλείς τόσο με τη Σαουδική Αραβία όσο και με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Και οι δυο χώρες εμφανίζονται στα έγγραφα ως τακτικοί χρήστες αυτού του δικτύου λαθρεμπορίας όπλων. Στην περίπτωση της Σαουδικής Αραβίας, αναφέρονται 23 πτήσεις από τη Βουλγαρία και τη Σερβία στο βασίλειο μέσω του Αζερμπαϊτζάν. Στις 28 Απριλίου και 12 Μαΐου του τρέχοντος έτους, οι Σαουδάραβες παράγγειλαν 2 διπλωματικές πτήσεις από το Αζερμπαϊτζάν στη Βουλγαρία και έπειτα στη Τζέντα και τη Μπραζαβίλ της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, όπου φερόμενος «αγοραστής» ήταν η Ρεπουμπλικανική Φρουρά του Κονγκό. Οι τόνοι όλμων και αντιαρματικών χειροβομβίδων στις δυο πτήσεις, έτυχε να «καθυστερήσουν» στην Τζέντα για δωδεκάμισι και δεκατέσσερις ώρες αντίστοιχα. Τον περασμένο Ιούνιο, ο ιρακινός στρατός ανακάλυψε αυτά τα ίδια όπλα σε αποθήκη του Ισλαμικού Κράτους στη Μοσούλη. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο σαουδαραβικός στρατός δεν χρησιμοποιεί αυτού του είδους τον οπλισμό, αφού εξοπλίζεται από το ΝΑΤΟ.
Τα έγγραφα που διέρρευσαν δείχνουν επίσης 3 πτήσεις της Silk Way τον Μάρτιο και τον Απρίλιο αυτού του έτους να κάνουν τη διαδρομή Αζερμπαϊτζάν - Βουλγαρία - Αμπού Ντάμπι, ΗΑΕ. Κάθε αεροπλάνο μετέφερε 10.8 τόνους κεφαλών για τους αντιαρματικούς πυραύλους RPG-7s. Εξαγωγέας ήταν η βουλγαρική εταιρία Samel-90, εισαγωγέας η 'al-Tuff LLC' των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, η οποία τυχαίνει να είναι θυγατρική της προαναφερόμενης αμερικανικής εταιρίας άμυνας, Orbital ATK. Και πάλι θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτά τα όπλα δεν συμμορφώνονται με την στρατιωτική υποδομή των ΟΑΕ, την οποία επίσης εξοπλίζει το ΝΑΤΟ. Δηλαδή, αυτά τα όπλα δεν προορίζονταν για χρήση από το στρατό των ΗΑΕ.
Αν οποιοσδήποτε εξακολουθεί να αναρωτιέται γιατί το Ισλαμικό Κράτος κατάφερε σχεδόν να νικήσει τον Συριακό Στρατό σκοτώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες άμαχους στην πορεία προτού παρενέβη η Ρωσία, τώρα ξέρετε.
Σχόλιο: Φαίνεται πως κι η Ελλάδα, όπως και κάποιες κυπριακές εταιρείες, εμπλέκονται επίσης σε αυτό το παράνομο δίκτυο λαθρεμπορίου όπλων σε τζιχαντιστές, σύμφωνα με τα διαρρεύσαντα έγγραφα.