Blue Whale Challenge
Ο πανευρωπαϊκός συναγερμός για το άκρως επικίνδυνο διαδικτυακό «παιχνίδι» υπό την, κατά τα άλλα αθώα, ονομασία, «Blue Whale» («Γαλάζια φάλαινα»), ήρθε, ως συνήθως, μάλλον αργά.

'Ηδη, η Ρωσία, από όπου ξεκίνησε, καθώς και η Ουκρανία και άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, όπου έφτασε, μετρούν θύματα μεταξύ παιδιών, με αρκετές αυτοκτονίες ευάλωτων εφήβων. Τώρα, το «παιχνίδι» έχει περάσει και στην Δύση και η κατάσταση μοιάζει μάλλον μη αναστρέψιμη, με τους γονείς, ως είθισται (και) σε αυτές τις περιπτώσεις, να αποτελούν την πρώτη και τελευταία «γραμμή άμυνας».

To νέο, διεστραμμένο διαδικτυακό «παιχνίδι» αυτοκτονιών έχει κάνει το τελευταίο διάστημα την εμφάνισή του και στην Ευρώπη, με ειδικούς να προειδοποιούν τα παιδιά να κλείσουν τα αυτιά τους στις «σειρήνες» του διαδικτύου και τους γονείς να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά για να τα προφυλάξουν.

Το «παιχνίδι» τους «προσφέρει» επικίνδυνες «περιπέτειες» - «αποστολές», που ξεκινούν από αυτοτραυματισμούς και φτάνουν μέχρι και την αυτοκτονία. Η εφημερίδα «Κομσομόλσκαγια Πράβντα» αποκωδικοποίησε τον τρόπο λειτουργίας αυτού του επικίνδυνου «παιχνιδιού», το οποίο εμφανίζεται επίσης με ονομασίες όπως «Η Θάλασσα των φαλαινών» και «'Ηρεμο σπίτι».

Από την αρχή ακόμη «προτείνουν» στα παιδιά να πάρουν ένα ξυράφι και να χαράξουν πάνω τους μια «θεματική» φράση, όπως «θάλασσα των φαλαινών», «F57», «F58» ή μια φάλαινα.

Το επόμενο «στάδιο» είναι ο αυτοτραυματισμός (δημιουργία μώλωπα, κι άλλες χαρακιές κλπ), η θέαση βίντεο με αυτοκτονίες κλπ. Υπάρχουν περίπου 50 τέτοιου είδους αρρωστημένες «αποστολές» σε αυτό το φρικτό «παιχνίδι».

Η τελευταία είναι κοινή σε όλες τις εκδοχές: «Αυτοκτόνησε»...

Όταν τα παιδιά πατούν σε ένα «hashtag» όπως τα παραπάνω, τότε βρίσκεται αυτομάτως σε μια τέτοια «ομάδα». Αμέσως το αναλαμβάνει ένας «επόπτης», ο οποίος του δίνει αρχικά κάποιες εντολές για να διαπιστώσει το θάρρος του. Επίσης, αλληλογραφεί μαζί του για να διαπιστώσει την οικογενειακή του κατάσταση.

Ενίοτε τους ζητούν να δώσουν και στοιχεία του τόπου όπου ζουν.

Οι «επόπτες» - «καθοδηγητές» μπορούν να αλλάξουν κατά την διάρκεια του «παιχνιδιού». Όταν «μπλοκάρονται» για οποιονδήποτε λόγο, επιστρέφουν με διαφορετικά διαδικτυακά «ονόματα».

Αν το ίδιο το δίκτυο «μπλοκάρει» όλο το το«παιχνίδι», τότε δημιουργείται νέος λογαριασμός και μέσω αυτού ξαναβρίσκουν το θύμα τους.

Η εγκατάλειψη του «παιχνιδιού» είναι δυνατή, αλλά δύσκολη. Αν το θύμα ανακοινώσει ότι φεύγει από την «ομάδα» αρχίζουν οι απειλές. Μέχρι στιγμής δεν έχουν φτάσει στην υλοποίηση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει η εφημερίδα, οι «ομάδες θανάτου» θεωρούνται υπεύθυνες για 130 αυτοκτονίες παιδιών μέσα σε ένα εξάμηνο στην Ρωσία.

Tον περασμένο Νοέμβριο, οι 15χρονοι Ντενίς και Κάτια, τσακώθηκαν με τους γονείς του και έφυγαν για το εξοχικό σε ένα κοντινό χωριό. Όταν τους βρήκε η αστυνομία τα παιδιά άρχισαν να πυροβολούν, ανεβάζοντας, ταυτόχρονα, αστείες εικόνες στο «V Kontakte» και αλληλογραφώντας με γνωστούς τους. Τελικά, ο Ντενίς σκότωσε την Κάτια και αυτοκτόνησε. Η 16χρονη Veronika Volkova και η 15χρονη Yulia Konstantinova «βούτηξαν» από τη στέγη μιας πολυκατοικίας.

Σύμφωνα με ρωσικά ΜΜΕ ένας 21χρονος «διαχειριστής» της ομάδας συνελήφθη λόγω υποψιών ότι προέτρεπε έφηβους στην αυτοκτονία. Ο Philip Budeikin βρέθηκε αντιμέτωπος με κατηγορίες οργάνωσης οκτώ ομάδων που προτρέπουν σε αυτοκτονίες.

«Ένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν θα αυτοκτονούσε, αλλά αν έχουν πρόβλημα στο κεφάλι είναι καλύτερο να πεθάνουν τώρα παρά να πιάσουν το τιμόνι ενός φορτηγό και, πιστεύοντας ότι η ζωή τους είναι άθλια, να πέσουν πάνω σε δεκάδες ανθρώπους» φέρεται να δήλωσε ο ίδιος στους αστυνομικούς.

Το γεγονός ότι ανάλογες ομάδες δημιουργούνται ή «μεταναστεύουν» πλέον και σε δίκτυα όπως το instagram και το twitter, καθιστούν την παρακολούθησή τους εξαιρετικά δύσκολη.