Μια αυτοκρατορία ωφελεί μόνο το 1%
Άρα, τι οδήγησε τους αμερικανούς να ψηφίσουν είτε τον Τραμπ ή την Χίλαρι στις εκλογές; Αν ρωτήσετε τα ΜΜΕ ή οποιονδήποτε υποστηριχτή της Χίλαρι,πολύ πιθανόν να σας πουν ότι είχε να κάνει με θέματα όπως αξίες του φιλελευθερισμού και κοινωνική δικαιοσύνη. Θα σας πουν επίσης ότι τους υποστηριχτές του Τραμπ τους υποκινεί κυρίως ο ρατσισμός, ο σεξισμός και το μίσος. Στην πραγματικότητα, οι ψηφοφόροι του Τραμπ ενδιαφέρονται εξίσου για την κοινωνική αδικία. Ως γεγονός, αυτό το θέμα βρίσκεται πίσω από τις πιο δημοφιλείς ψηφοφορίες ανά τον κόσμο επί του παρόντος. Η ειρωνεία είναι ότι το ενδιαφέρον των υποστηρικτών του Τραμπ για κοινωνική δικαίωση ήταν αναμφισβήτητα μεγαλύτερο από αυτό των φιλελεύθερων που ψήφισαν την Χίλαρι, επειδή η κοινωνική δικαιοσύνη που οδήγησε εκατομμύρια να ψηφίσουν τον Τραμπ είναι πολύ διαφορετική από την «κοινωνική δικαιοσύνη» για την οποία ενδιαφέρονται οι υποστηρικτές της Χίλαρι.
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ένα σαφή διαχωρισμό: τα άτομα που αποτελούν την εργατική τάξη των ΗΠΑ και τους οικονομικά πιο ευκατάστατους. Οι περισσότεροι αμερικάνοι που ψήφισαν Τραμπ προέρχονται από την εργατική τάξη, και το έπραξαν γιατί αισθάνονται τις αρνητικές επιπτώσεις των 8 ετών «φιλελεύθερης» οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Ομπάμα που διατηρήθηκε αμετάβλητη από την «συντηρητική» πολιτική της εποχής του Μπους (ίσως να αναρωτιέστε γιατί συμβαίνει αυτό και πως λειτουργεί - νύξη: δεν παίρνει τις αποφάσεις ο πρόεδρος). Η ίδια πολιτική συνέπεσε με το κραχ του 2008 και τις τραπεζικές «διασώσεις» που είχαν ως αποτέλεσμα να χάσουν τα σπίτια τους εκατομμύρια αμερικάνοι και να χαθούν πολλές θέσεις εργασίας, συνθήκες που έπληξαν δυσανάλογα τους φτωχούς.
Αυτή η ίδια περιθωριοποίηση των πλέον ευάλωτων ομάδων της κοινωνίας βρισκόταν και πίσω από την ψήφο για Brexit στη Βρετανία στις αρχές του έτους. Τόσο η ψήφος των βρετανών για αποχώρηση από την ΕΕ όσο και η ψήφος των αμερικάνων υπέρ του Τραμπ δεν είχαν να κάνουν με τον ρατσισμό και τη ξενοφοβία, αλλά ήταν ψήφοι εναντίον των νεοφιλελεύθερων κατεστημένων υπό των οποίων οι φτωχοί είδαν το βιοτικό τους επίπεδο να μειώνεται περεταίρω και τους πολέμους και το θάνατο να αυξάνονται παγκοσμίως.
Μια επισήμανση για τη δικομματική φύση αυτών των ψήφων διαμαρτυρίας: στις ΗΠΑ απόρριψαν την ονομαζόμενη «αριστερή» υποψήφια, ενώ στη Βρετανία η ψήφος διαμαρτυρίας σημειώθηκε υπό την ονομαζόμενη «δεξιά» κυβέρνηση των συντηρητικών. Δηλαδή, οι υποτιθέμενες ιδεολογικές δομές της «δεξιάς» ή της «αριστεράς» των δυτικών δημοκρατιών απλά δεν υπάρχουν πια. Έχουν αντικατασταθεί από τον συνδυασμό νεοφιλελευθερισμού και νεοσυντηρητισμού, δυο φανταχτερές λέξεις που περιγράφουν ιδεολογίες που από κοινού συνθέτουν το έργο της «ελίτ» για διακρατική παγκοσμιοποίηση και κυριαρχία επί των πόρων του πλανήτη από τις εταιρίες και τους πολιτικούς τους φίλους μέσω της «προβολής» της αμερικανικής στρατιωτικής δύναμης σε όλο τον κόσμο.
Όταν οι περιθωριοποιημένοι αμερικάνοι είδαν τον Τραμπ ως την μόνη εναλλακτική λύση απέναντι στη Χίλαρι, τον ακολούθησαν χωρίς περεταίρω σκέψη. Επιπλέον, με βάση τα στοιχεία δημοσκοπήσεων για τους εκλογείς, φαίνεται ότι δεν ήταν μόνο οι φτωχοί που απέρριψαν τη Χίλαρι και όλα όσα στηρίζει, αλλά και το 54% των λευκών ανδρών αποφοίτων κολεγίου ψήφισε Τραμπ. Κατανεμημένα ανά κατηγορία εισοδήματος, ενώ το 52% των ψηφοφόρων που κερδίζει λιγότερο από $ 50.000 το χρόνο ψήφισε Χίλαρι, και το 41% ψήφισε Τραμπ, από το 64% των αμερικανών ψηφοφόρων που κερδίζουν περισσότερα από $ 50.000 το χρόνο, το 49% επέλεξε Τραμπ, και το 47% τη Χίλαρι. Άρα φαίνεται ότι το κίνητρο σε αυτές τις εκλογές δεν ήταν - όπως μας λένε - το «οποιοσδήποτε, εκτός από τον Τραμπ», αλλά το «οποιοσδήποτε, εκτός από τη Χίλαρι».
Το γεγονός ότι σχεδόν όλοι οι υποστηριχτές της Χίλαρι, συμπεριλαμβανομένης μιας μεγάλης πλειοψηφίας ενδιαφερομένων παρατηρητών σε όλο τον κόσμο (κυρίως στην Ευρώπη), αντέδρασαν στη νίκη του Τραμπ με φρίκη και απογοήτευση, είναι ένδειξη της επιτυχίας αυτού του ψέματος που μας πούλησαν τα δυτικά ΜΜΕ. Αυτοί οι άνθρωποι εκφράζουν τώρα σοκ με την ξαφνική και «ρατσιστική» στροφή τόσων πολλών αμερικάνων, ή διερωτούνται πως τους ξέφυγε αυτή η βαρβαρότητα που παραμόνευε στην καρδιά της «σπουδαιότερης δημοκρατίας στον κόσμο». Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι είναι τώρα αναγκασμένοι να χρησιμοποιήσουν μια επίσης ανόητη αφήγηση για να εξηγήσουν το γεγονός ότι η πλειοψηφία των γυναικών ψηφοφόρων υποστήριξαν τον Τραμπ. Δεδομένων των σχολίων του Τραμπ για τις γυναίκες, όλες αυτές τις γυναίκες θα πρέπει τώρα να τις θεωρούν διανοητικά ανάπηρες!
Μια τέτοια «θεώρηση» είναι άκρως μυωπική. Για οποιαδήποτε γυναίκα που πρέπει να εργάζεται σε τρεις δουλειές και ακόμα δεν μπορεί να θρέψει ικανοποιητικά τα παιδιά της, ή να διαθέτει αρκετό εισόδημα ώστε να αισθάνεται ότι το βιοτικό της επίπεδο είναι αξιοπρεπές, δεν θα της είναι δύσκολο να παραβλέψει τα σεξιστικά σχόλια ή την ρατσιστική υπερβολή ενός πιθανού προέδρου, εάν αυτός υπόσχεται να απευθυνθεί στα σοβαρά θέματα που την αφορούν, και να βάλει τέλος στις κλεπτοκρατικές πολιτικές που ακολουθεί ο Ομπάμα (και η Χίλαρι και η κυβέρνηση Μπους).
Προφανώς, είναι απίθανο ένα μεγάλο μέρος αυτής της κατώτερης τάξης στις ΗΠΑ να είναι γνωστικοί πολιτικοί αναλυτές με βαθιά κατανόηση της φύσης της άπληστης νεοφιλελεύθερης/νεοσυντηρητικής ατζέντας. Αυτό που κατανοούν όμως είναι ότι εάν τα πρότυπα διαβίωσης τους άρχισαν να μειώνονται υπό κάποια κυβέρνηση, τότε ευθύνη φέρει η εν λόγω κυβέρνηση και η αλλαγή επιβάλλεται. Το ερώτημα του κατά πόσον ή όχι ο Ομπάμα και η Χίλαρι και η παθοκρατία που αντιπροσωπεύουν είναι τα αίτια της φτώχειας στις ΗΠΑ (και είναι) δεν έχει σημασία για το σημείο που θέλω να θέσω: η κατώτερη τάξη που ψήφισε τον Τραμπ δεν το έκανε επειδή είναι «χαζοί ρατσιστές», αλλά γιατί είναι οι πιο περιθωριοποιημένοι και οι φτωχότεροι στην αμερικανική κοινωνία, και ο Τραμπ (ειλικρινά ή μη) προσφέρθηκε να τους βοηθήσει. Η αντίληψη τους, ενώ απλοϊκή, είναι πολύ πιο διορατική από αυτήν των «προοδευτικών», «νεοφιλελεύθερων» υποστηρικτών της Χίλαρι, πολλοί από τους οποίους την ψήφισαν απλά και μόνο επειδή δεν ήταν ο Τραμπ, και γιατί ως μια ραφιναρισμένη φιγούρα του κατεστημένου (και γυναίκα συν των άλλων!) μπορούσαν να βασιστούν πάνω της για να τους εξασφαλίσει την παραπλανημένη, αποστασιοποιημένη, και προστατευτική κοσμοθεωρία τους.
Οι νεοφιλελεύθεροι της Χίλαρι
Οι περισσότεροι υποστηρικτές της Χίλαρι είναι λευκοί και προέρχονται από την μεσαία και ανώτερη κοινωνική τάξη, ανάμεσα τους και πολλοί νεαροί millennials ή άτομα κάτω των 35 ετών. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μεγαλώσει σε μια αποκλειστική ατμόσφαιρα παραισθήσεων, την «ανοιχτή κοινωνία» της πολύπολιτισμικότητας όπου οι «προοδευτικές» κοινωνικές και πολιτισμικές τους αξίες απορρίπτουν κάθε ιδέα παραδοσιακών αξίων, αξιών οι οποίες ωθούν το άτομο να νοιάζεται για κάποιον άλλο εκτός από τον εαυτό του και την «ομάδα» του. Είναι πολύ ειρωνικό το πώς όλοι αυτοί οι φιλελεύθεροι, που μιλούν ασταμάτητα για «συμμετοχή όλων» και «μικροεπιθετικότητες» είναι αυτοί που τώρα προκαλούν τις αναταραχές στους δρόμους, εκτοξεύοντας προσβλητικές κατηγορίες και διαπράττοντας πραγματική επιθετικότητα εναντίον των υποστηρικτών του Τραμπ.
Πρόκειται για ανθρώπους των οποίων η θέση σχετικής κοινωνικής και οικονομικής ασφάλειας σε συνδυασμό με την άγνοια για τα επίπεδα φτώχειας στις ΗΠΑ και την βία που επιβάλλει ανά τον κόσμο ο αμερικανικό στρατός, τους επιτρέπει να εξακολουθούν να πιστεύουν στο Αμερικανικό Όνειρο και έχουν την ελευθερία να αγχώνονται για πιο αφηρημένα και «πολιτιστικά» ζητήματα. Ζητήματα όπως τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, τα δικαιώματα των γυναικών (αλλά όχι τα δικαιώματα των φτωχών αμερικανών γυναικών ή των γυναικών από τη Συρία ή τη Λιβύη) και «φιλελεύθερες αξίες» όπου ο καθένας είναι ελεύθερος να είναι όσο εγωκεντρικός και αδαής επιθυμεί.
Η μεγαλύτερη συγκέντρωση υποστηρικτών για την Χίλαρι προήλθε από την Ουάσινγκτον. Απλά δείτε τις παρακάτω εικόνες για μια γραφική απεικόνιση της ριζικής αποσύνδεσης που υπάρχει ανάμεσα στην ελίτ της Ουάσινγκτον και σχεδόν το 75% των υπόλοιπων αμερικανών που είτε ψήφισαν τον Τραμπ ή δεν ψήφισαν καθόλου.
Είναι να αναρωτιέται κανείς για τη νοημοσύνη των ονομαζόμενων millennials και των υποστηρικτών της Χίλαρι γενικά. Μια σύντομη διάρκεια ζωής ναρκισσιστικής ποπ κουλτούρας φαίνεται να τους έχει αφήσει χωρίς κανένα μετρητή για μαλακίες. Ως ένδειξη: τις τελευταίες μέρες οι millennialς έχυσαν ωκεανούς δακρύων για τον Τραμπ και τους ρατσιστές ακόλουθους του, κι όμως, 20 χρόνια πριν, ο πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, «αριστερός φιλελεύθερος» και ορκισμένος σεξιστής (και βιαστής, λένε κάποιοι) είπε σχεδόν το ίδιο πράγμα σχετικά με την παράνομη μετανάστευση. Άρα, γιατί αγχώνεστε τώρα; Μήπως είναι απλά το γεγονός ότι ο Τραμπ εκφράζει ανοιχτά την αγένεια του και τον ρατσισμό του αντί να τα κρύβει πίσω από μια καλογυαλισμένη «δημοκρατική» πρόσοψη, όπως κάνει η Χίλαρι και η παρέα της; Ή μήπως είναι γιατί οι περισσότεροι millennials ήταν 10 χρονών εκείνη την εποχή και δεν ενδιαφέρονται καθόλου για ιστορία; Αν ναι, τότε η εκλογή του Τραμπ δεν μπορεί παρά να είναι κάτι καλό για την Αμερική.
Οι millennials του Λευκού Οίκου καθώς ο Ομπάμα καλωσορίζει τον Τραμπ στο Λευκό Οίκο. Αν ακούσετε προσεκτικά θα διακρίνετε τον ήχο του μικρότερου βιολιού στον κόσμο.
Για όλους εκείνους λοιπόν που ψήφισαν τη Χίλαρι γιατί ανησυχούν ότι ο φασισμός θα έρθει στις ΗΠΑ, σας έχω νέα: δεν θα τον φέρει ο Τραμπ τον φασισμό. Όταν φτάσει ο φασισμός στις ΗΠΑ δεν θα φορεί το μανδύα του άξεστου δημαγωγού που ενστερνίζεται οπισθοδρομικές πολιτικές. Θα φτάσει τυλιγμένος με την σημαία των «φιλελεύθερων» και «προοδευτικών» αρχών του 21ου αιώνα, ασπαζόμενος από μια κυβέρνηση που σφαγιάζει εκατομμύρια ανθρώπους άλλων κρατών στο όνομα της ελευθερίας και της δημοκρατίας, ενώ απολαμβάνει την δουλοπρεπή λατρεία ενός κοπαδιού εγωκεντρικών, υπεροπτικών, επίδοξων ουτοπικών φιλανθρωπιστών. Άρα, μην κοροϊδεύετε τους εαυτούς σας ότι ο αμερικανικός φασισμός διαφαίνεται στον ορίζοντα λόγω του προέδρου Τραμπ. Εδώ και δεκαετίες τώρα είναι το ψωμοτύρι σας.
Σχόλια Αναγνωστών