clinton conspiracy theorist
Ας μην ανεχόμαστε εξωφρενικές θεωρίες συνωμοσίας
Παρόλο που το ευρύ κοινό μπορεί να βρίσκεται υπό την ψευδαίσθηση ότι η Ρωσία δεν είναι παρά μια «περιφερειακή δύναμη», η τρομακτική αλήθεια έχει αποκαλυφθεί: η Ρωσία είναι μια παγκόσμια ηγεμονία με την ασυναγώνιστη δύναμη να αποφασίζει ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ. Ναι, πολύ σωστά, ολόκληρη η εξαιρετική Αμερική, ο λαός της και τα πολιτικά και οικονομικά ιδρύματα της δεν είναι παρά πιόνια της ρωσικής κυβέρνησης, πηλός προπλασμάτων στα χέρια του τύραννου Πούτιν.

Αυτός ο συγκλονιστικός ισχυρισμός έχει επαναληφτεί πάμπολλες φορές τους τελευταίους μήνες από την εκστρατεία της Χίλαρι Κλίντον και πολλούς δημοκρατικούς, για να μην αναφέρουμε τα κορυφαία ΜΜΕ και στις δυο άκρες του Ατλαντικού. Οι αποδείξεις τους, τόσο αναμφισβήτητες όσο και ο ισχυρισμός τους, αποτελείται από επανειλημμένες δηλώσεις από την Χίλαρι και τα τσιράκια της που δηλώνουν ότι ο Πούτιν και ο Τραμπ είναι φιλαράκια και ότι ο Πούτιν έχει αποκτήσει παράνομη πρόσβαση στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του δημοκρατικού κόμματος και τα δημοσιοποιεί ώστε να δίνει άσχημη εντύπωση στη Χίλαρι. Κι εκεί που δεν περιμέναμε να χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο η κατάσταση, τώρα μας λένε ότι μπορεί να έχει διακυβευτεί και το FBI. Ναι, καλά ακούσατε, όχι μόνο οι Κόκκινοι βρίσκονται κάτω από το κρεβάτι του FBI, αλλά ο επικεφαλής του FBI ο ίδιος μπορεί να κοιμάται με έναν από αυτούς.

Πράγματι, ο τρόπος ζωής μας βρίσκεται σε κίνδυνο από αυτήν την ρεβανσιστική Κόκκινη Απειλή. Πρέπει να λάβουμε άμεση δράση. Ψηφίστε τη Χίλαρι αλλιώς θα μιλάτε ρωσικά μέχρι τα Χριστούγεννα.

Επιστρέφοντας στην πραγματικότητα...

Την περασμένη εβδομάδα, το FBI σόκαρε τους πάντες ανακοινώνοντας ότι θα άνοιγαν εκ νέου την υπόθεση πιθανού κατηγορητηρίου για την Χίλαρι Κλίντον για κατάχρηση της θέσης της ως Γραμματέας του Κράτους. Η επιλογή των λέξεων στο γράμμα που στάλθηκε στο κογκρέσο ήταν ασαφής και προκάλεσε αμέσως αντιδράσεις και κατηγορίες εναντίον του FBI πως σκοπό του ήταν να συκοφαντήσει την Χίλαρι και να επηρεάσει τους ψηφοφόρους. Ακολούθησαν κατηγορίες από τους δημοκρατικούς ότι το FBI αποκρύπτει «εκρηκτικές» πληροφορίες σχετικά με τις φερόμενες σχέσεις του Τραμπ με τον Πούτιν.

Ο επικεφαλής της Γερουσίας Μειοψηφίας, Χάρι Ριντ, πρωτοστάτησε της πολιτικής αντίδρασης όταν επίπληξε τον επικεφαλή του FBI Τζέιμς Κόμεϊ, λέγοντας: «Είναι σαφές ότι έχετε εκρηκτικές πληροφορίες σχετικά με τους στενούς δεσμούς και τον συντονισμό μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ, τους στενούς συμβούλους του και την ρωσική κυβέρνηση - ένα ξένο συμφέρον ανοιχτά εχθρικό προς τις ΗΠΑ, το οποίο εξυμνεί ο Τραμπ σε κάθε ευκαιρία. Το κοινό έχει το δικαίωμα να γνωρίζει αυτές τις πληροφορίες».

Προσέξτε ότι ο Ριντ κατηγορεί προσωπικά τον Κόμεϊ για πολιτικές σκοπιμότητες. Πριν λίγες μέρες το FBI απάντησε στην κατηγορία αναιρώντας την ήρεμα, με ανακοίνωση μέσω των New York Times ότι δεν έχει βρει καμιά ένδειξη που να δείχνει «άμεση σύνδεση ανάμεσα στον κο Τραμπ και την ρωσική κυβέρνηση». Οι ανώνυμοι αξιωματούχοι του FBI δήλωσαν επίσης ότι πιστεύουν πως «η παράνομη πρόσβαση στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο των δημοκρατικών είχε ως στόχο την αναστάτωση των προεδρικών εκλογών, όχι την εκλογή του κου Τραμπ».

Αυτή η μη-προκατειλημμένη επιβεβαίωση ότι δεν υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στον Πούτιν και τον Τραμπ δίνει αποτελεσματικό τέλος στην εκστρατεία της Κλίντον να αποφύγει τις αποκαλύψεις των διαρροών προβάλλοντες τες ως έργο των ρώσων και θεωρώντας την όποια αναφορά στο περιεχόμενο τους ως «αντιαμερικανική δραστηριότητα». Η Χίλαρι πόνταρε στο «Μπορεί εγώ να είμαι εγκληματίας, αλλά ο Τραμπ είναι προδότης». Το FBI τώρα λέει το αντίθετο.

Αυτός ο ισχυρισμός για την σχέση Τραμπ-Πούτιν ήταν και το τελευταίο χαρτί της Χίλαρι. Ποιος αμφιβάλλει πλέον, μετά την ανακοίνωση του Κόμεϊ την περασμένη Παρασκευή, ότι οι «θεοί» της Wall Street και το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα τώρα ευνοούν τον Τραμπ αντί την Κλίντον; Ακόμα κι οι επίσημες δημοσκοπήσεις έχουν αρχίσει να αντικατοπτρίζουν αυτό το γεγονός.

Αμφιβάλλω ότι τα κίνητρα του Κόμεϊ είναι να σώσει τον εαυτό του σε περίπτωση που μελλοντικές αποκαλύψεις θα τον ενοχοποιούσαν, εάν η Κλίντον ψηφιζόταν πρόεδρος. Μέχρι στιγμής, ο Κόμεϊ, όχι μια, αλλά δυο φορές, εξαπέλυσε τορπίλες εναντίον του καραβιού της Κλίντον. Και δεν θα το έκανε αυτό αν δεν γνώριζε ότι έχει την στήριξη κάποιου υψηλά ιστάμενου.

Υποψιάζομαι ότι ένας μεγάλος αριθμός ατόμων της αμερικανικής ελίτ (τα αφεντικά του Κόμεϊ) έχουν πεισθεί ότι η Χίλαρι παρακαβάλησε το καλάμι, κι ότι η αυτοκρατορία των Κλίντον έχει κατοχυρωθεί πολύ στις ΗΠΑ και τον κόσμο ώστε να εδραιώσει την δύναμη της αν παραδώσουν στην Χίλαρι την προεδρία. Μπορούν να ανεχτούν το γεγονός ότι παρέδωσε μυστικά εθνικής ασφάλειας στην Σαουδική Αραβία γιατί «είμαστε όλοι hermanos άλλωστε», αλλά στην παθολογική υστερία της να κερδίσει την λαϊκή υποστήριξη που ευνοεί τον Τραμπ, οδηγεί τις ΗΠΑ σε μια παγίδα όπου η Ρωσία (ή οποιαδήποτε άλλη χώρα) μπορεί να αποκαλύψει ότι η συνταγματική κρίση που επί του παρόντος επηρεάζει την Αμερική, είναι εξολοκλήρου εσωτερική υπόθεση.

Πιθανότατα να γνωρίζουν και την πραγματική κατάσταση σχετικά με την κακή της υγεία. Ξέρουν επίσης ότι αυτές οι διαρροές δεν έχουν να κάνουν με παράνομη πρόσβαση στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο των δημοκρατικών - είναι απλά διαρροές, ίσως από κοντινό της πρόσωπο, ίσως μια ομάδα ατόμων από το δικό της περιβάλλον. Ως εκ τούτων, η Χίλαρι στο Λευκό Οίκο θα αποτελέσει πρόβλημα γι' αυτούς. Ο Τραμπ από την άλλη, δεν έχει διασυνδέσεις στην Ουάσινγκτον, είναι πρωτάρης στο πολιτικό παιχνίδι και θα χαρεί τόσο πολύ αν καταφέρει να καθίσει στην προεδρική καρέκλα που θα τους είναι πολύ πιο εύκολο να τον φέρουν υπό τον πλήρη έλεγχο τους. Ή έτσι ελπίζουν.

Αυτό το αδιέξοδο αντιμετωπίζουν όλες οι αυτοκρατορίες: την αναπόφευκτη διαφθορά να στοιβάζεται πάνω σε περισσότερη διαφθορά, μέχρι κατάρρευσης. Με την Κίνα και τη Ρωσία να βγαίνουν από τον περιορισμό που τους υποβλήθηκε, οι κάτοχοι των ΗΠΑ θα χάσουν την «εξαιρετική» τους θέση έτσι κι αλλιώς, με ή χωρίς την Χίλαρι στον Λευκό Οίκο, αλλά μπορεί να κερδίσουν μια αναβολή της κατάρρευσης διατηρώντας τη «μάσκα της φυσιολογικότητας» για λίγο περισσότερο, ακόμα και με την μέχρι τούδε απίθανη, και όντως αποκρουστική, εικόνα του Τραμπ ως πρόεδρο.