εγκέφαλος φυσικοί νόμοι
Πριν εκτελέσουμε οποιαδήποτε ενέργεια, για παράδειγμα πριν κρατήσουμε στα χέρια μας ένα οποιοδήποτε αντικείμενο, ο εγκέφαλός μας αξιολογεί την απόστασή του, το βάρος και το σχήμα του. Στη βάση αυτών των φυσικών πληροφοριών προετοιμάζει το μυϊκό μας σύστημα και σχεδιάζει όλες τις κινήσεις που απαιτούνται για να το πιάσουμε. Πώς όμως τα καταφέρνει όλα αυτά χωρίς, φαινομενικά, καμία ιδιαίτερη προσπάθεια και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα;

Από πρόσφατα πειράματα προκύπτει ότι για να εκτελέσουμε οποιαδήποτε συνηθισμένη δραστηριότητα χρειάζεται να έχουμε μια άμεση διαισθητική αντίληψη των φυσικών φαινομένων και για τον σκοπό αυτό ενεργοποιούνται επιλεκτικά ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου μας. Τα συμπεράσματα αυτών των αμερικανικών ερευνών δημοσιεύτηκαν στο Proceedings of National Academy of Sciences ή PNAS.

Καταφεύγοντας σε μη επεμβατικές τεχνικές απεικόνισης του εγκεφάλου, όπως η λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI), οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν ποιες εγκεφαλικές περιοχές ενεργοποιούνται για να μας παρέχουν μια άμεση, διαισθητική εικόνα των φυσικών φαινομένων.

Στο πρώτο από τα τέσσερα πειράματα οι εθελοντές παρακολουθούσαν ένα βίντεο διάρκειας 6 δευτερολέπτων, στο οποίο εμφανιζόταν ένας πύργος από τουβλάκια διαφορετικού χρώματος (μπλε, κίτρινα και λευκα). Τα τουβλάκια που τον συγκροτούν είχαν τοποθετηθεί με τρόπο ώστε ο πύργος να είναι ασταθής και να πέφτει σε μια επιφάνεια η οποία ήταν η μισή κόκκινη και η μισή πράσινη.

Κατόπιν ζητούσαν από κάθε εθελοντή να φανταστεί σε ποια από τις δύο έγχρωμες επιφάνειες θα πέσει ο πύργος (απάντηση που σχετίζεται με τη φυσική) ή, εναλλακτικά, να πει αν ο πύργος αποτελείται από περισσότερα κίτρινα ή μπλε τουβλάκια, αγνοώντας τα λευκά (απάντηση που σχετίζεται με την οπτική).

Από την ανάλυση των εικόνων του εγκεφάλου των εθελοντών μέσω μαγνητικού τομογράφου προέκυψε ότι ενεργοποιούνταν περισσότερο 11 περιοχές του εγκεφαλικού φλοιού κατά τη διάρκεια των απαντήσεων που σχετίζονται με τη φυσική δυναμική και όχι με την οπτική αντίληψη (βλ. παραπάνω σχετική φωτογραφία).

Αυτές οι φλοιικές περιοχές λοιπόν θα πρέπει να ενεργοποιούνται όποτε ο εγκέφαλός μας καταλήγει σε απλά και άμεσα συμπεράσματα σχετικά με τις φυσικές-δυναμικές ιδιότητες των φαινομένων.

Ενα δεύτερο πείραμα επέτρεψε στους ερευνητές να επιβεβαιώσουν ότι η νευρωνική ενεργοποίηση διαφορετικών φλοιικών δομών είναι όντως το αποτέλεσμα μιας διεργασίας υπολογισμού των φυσικών ιδιοτήτων των αντικειμένων και όχι π.χ. μιας αφαιρετικής νοητικής αναπαράστασής τους ή μεγαλύτερης εστίασης της προσοχής σε ορισμένα φαινόμενα.

Το τρίτο και τέταρτο πείραμα συνέβαλαν στον πιο λεπτομερή ανατομικά εντοπισμό αυτών των δομών.

Ειδικότερα πέντε από τις 11 φλοιικές δομές που ενεργοποιούνται φαίνεται πως παίζουν αποφασιστικό ρόλο σε κάθε άμεσο συμπέρασμά μας σχετικά με τον φυσικό κόσμο, επιπλέον αυτές οι εγκεφαλικές δομές παίζουν αποφασιστικό ρόλο στον σχεδιασμό των κινήσεων του σώματος μας και στη χρήση εργαλείων.

Η σημασία αυτής της έρευνας είναι ότι μας προσφέρει μια πρώτη ανατομική προσέγγιση της διαισθητικής φυσικής αντίληψης του κόσμου που μας περιβάλλει.

Ωστόσο, όπως συμβαίνει με κάθε πρωτοποριακή μελέτη, γεννά περισσότερα ερωτήματα απ' όσα επιλύει.

Οπως παραδέχεται ο Jason Fischer, βασικός πρωταγωνιστής αυτών των ερευνών: «Αυτή τη στιγμή, ο κυριότερος περιορισμός είναι ότι δεν γνωρίζουμε ακόμη το πώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους αυτές οι εγκεφαλικές περιοχές ή το αν είναι εξειδικευμένες σε διαφορετικές πτυχές των άμεσων φυσικών συμπερασμάτων μας».