Ο Ερντογάν υπολόγισε σωστά ότι η ΕΕ δεν θέλει να έχει καμία σχέση με τη χώρα του, και ότι η Τουρκία δεν είναι σε θέση να εκμαιεύσει άλλα οφέλη από το Ευρωπαϊκό μπλοκ μετά το δημοψήφισμα του Brexit. Έτσι αναπροσάρμοσε την εξωτερική πολιτική του κράτους του ώστε αυτή να ευθυγραμμιστεί με τον πολυπολικό κόσμο αντί της ΕΕ. Αυτό φάνηκε και από την πρόσφατη είδηση που φέρει την Τουρκία έστω και καθυστερημένα να ανακηρύσσει την Al Nusra τρομοκρατική οργάνωση και το άνοιγμα μυστικών συνομιλιών συμφιλίωσης με τη Συρία, παρά το γεγονός ότι εξακολουθούν να επαναλαμβάνουν για τις εντυπώσεις την επωδό του "ο Άσαντ πρέπει να φύγει". Επιπλέον, η Τουρκία αποτελεί μέρος του υπό δημιουργία συνασπισμού της Ρωσίας με περιφερειακές δυνάμεις που αντιτίθενται στην τολμηρή προσπάθεια των ΗΠΑ να χαράξουν με στρατιωτικά μέσα ένα "δεύτερο γεωπολιτικό Ισραήλ», αυτό του «Κουρδιστάν». Όχι μόνο αυτό, αλλά η Τουρκία και η Ρωσία επανέφεραν στο προσκήνιο την ολοκλήρωση του τεράστιου έργου του Βαλκανικού Αγωγού (Balkan Stream), ο οποίος όταν συνδυάζεται με τα συμπληρωματικά έργα υποδομών της Κίνας όπου σιδηροδρομικές γραμμές υψηλής ταχύτητας θα δημιουργήσουν ένα Βαλκανικό Δρόμο του Μεταξιού από την Βουδαπέστη ως τον Πειραιά, αποτελεί ίσως το πιο φιλόδοξο πολυπολικό άνοιγμα προς την Ευρώπη που έχει ποτέ επιχειρηθεί.
Οι ΗΠΑ έχουν να χάσουν πολλά από τα στρατηγικά κέρδη που αποκόμισαν την τελευταία δεκαετία αν κάποια από αυτές τις πολυπολικές αντεπιθέσεις πετύχει, πόσο μάλλον αν πετύχουν όλες. Γι 'αυτό και απεγνωσμένα οργάνωσαν αυτή την έσχατη προσπάθεια να διαφυλάξουν την μονοπολική τους ηγεμονία. Προσπάθησαν όσο καλύτερα μπορούσαν, όμως οι κινήσεις των ΗΠΑ ήταν ολοφάνερες. Ακόμη και ο πιστός σύμμαχος της Συρίας, το Ιράν -το οποίο σε άλλη περίπτωση θα περίμενε κανείς να ενδιαφέρεται για την πτώση του Ερντογάν- εξέφρασε την υποστήριξή του για την "γενναία υπεράσπιση της δημοκρατίας" εκ μέρους της Τουρκίας με ένα tweet του Υπουργού Εξωτερικών Zarif. Αν και η δήλωση αυτή φαίνεται κάπως οξύμωρη, μολαταύτα αποδεικνύει ότι ο πιο δραστήριος και ουσιαστικός σύμμαχος της Συριακής κυβέρνησης κατανοεί τις μεγάλα συμφέροντα που παίζονται στο παιχνίδι αυτό, και έτσι παρέχει την στήριξή του στον Ερντογάν (όσο συγκλονιστικό και αν αυτό μπορεί να φαίνεται σε πολλούς), επειδή βλέπει την μεγάλη εικόνα όπως αυτή αναφέρθηκε αναλυτικά παραπάνω.
Ως μια πρόβλεψη για το κλείσιμο, είναι πολύ πιθανό ότι η Τουρκία θα επιταχύνει την πολυπολική αναστροφή της, αποδεχόμενη το Ευρασιατικό της πεπρωμένο. Όχι όμως χωρίς επικείμενες προκλήσεις από αμερικανικά σχέδια Υβριδικού Πολέμου - μια ανανεωμένη κουρδική εξέγερση, αριστερή τρομοκρατία, μια Έγχρωμη Επανάσταση, επιθέσεις από το Daesh, δημιουργία τεχνητών προκλήσεων στη θάλασσα με εργαλείο την Ελλάδα, κατασκευασμένες προβοκάτσιες με άλλους γείτονες της Τουρκίας, έναν εμφύλιο πόλεμο, ή/και μια ακόμα ανίσχυρη απόπειρα πραξικοπήματος - ώστε το κράτος που υφίσταται προοδευτική Ισλαμοποίηση εμπνευσμένη από την αντίστοιχη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας- να βρεθεί σε τέτοιο χάος ώστε να καταστεί αδύνατο για εταίρους της νέας πολυπολικότητας να κάνουν οποιαδήποτε ουσιαστική χρήση του Τουρκικού εδάφους στην κοινή προσπάθειά τους να διαλύσουν την μονοπολική παγκόσμια τάξη.
Σχόλια Αναγνωστών