Jeremy Corbyn
Και διερωτάστε γιατί η ελίτ θέλει να τον ξεφορτωθεί;
Όλοι φαίνονται να βρίσκονται σε κάποιου είδους σύγχυση σχετικά με την πρόσφατη ψηφοφορία για "Brexit": ποιο ήταν το νόημα, ποιοι κρύβονται από πίσω, ποιος θα επωφεληθεί, ποιος θα υποφέρει, κτλ, κτλ.

Πρώτα απ' όλα, η ψήφος για "Brexit" δεν θα αλλάξει τίποτα. Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν ήταν αυτός ο σκοπός, και δεν είναι πραγματικά εφικτό, εκτός κι αν υποθέσουμε ότι η αγγλική 'ελίτ' θα χαρεί να δει τον διαμελισμό του Ηνωμένου Βασιλείου. Η αλήθεια είναι ότι οι βρετανοί πολιτικοί και όλοι οι άλλοι αφανείς τύποι που άσκησαν πιέσεις για την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος απλά δεν μπορούν να επικαλεστούν το Άρθρο 50 της Συνθήκης της Λισσαβόνας και να κηρύξουν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο εγκαταλείπει την ΕΕ. Όπως είδαμε στην πράξη τις τελευταίες μέρες, είναι εξαιρετικά απρόθυμοι να το πράξουν. Και για καλούς λόγους.

Τα κοινοβούλια της Σκωτίας, της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ουαλίας θα πρέπει να συμφωνήσουν κι αυτά με αυτή την θέση προτού καταστεί δυνατή η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ. Η πλειοψηφία του λαού της Σκωτίας και της Βόρειας Ιρλανδίας ψήφησαν εναντίον του 'Brexit', και η πρώτη υπουργός της Σκωτίας έχει δηλώσει ότι η ίδια και το κόμμα της δεν πρόκειται να αποδεχθούν ποτέ την αποχώρηση από την ΕΕ. Αν αυτό συμβεί, θα διεξάγουν ένα ακόμα δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας, που αναμφίβολα θα ψηφιστεί με ένα ηχηρό Ναι (ακριβώς όπως την τελευταία φορά). Και η Βόρια Ιρλανδία μάλλον δεν θα δεχθεί οποιαδήποτε κίνηση αποχώρησης από την ΕΕ λόγω των ζητημάτων που θα εμφανιστούν σε σχέση με την Δημοκρατία της Ιρλανδίας.

Το δημοψήφισμα του 'Brexit' περιέχει την «εντολή» του βρετανικού λαού για αποχώρηση από την ΕΕ. Το 52% του πληθυσμού που ψήφισε για αποχώρηση όμως, το έκανε κυρίως λόγω της συστηματικής εκστρατείας εκφοβισμού σχετικά με το Ισλαμικό Κράτος και το προσφυγικό, της οποίας υπήρξαν καθημερινά θύματα τα τελευταία 4 χρόνια. Και φυσικά, τόσο το Ισλαμικό Κράτος όσο και οι εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που προσπαθούν να εισέλθουν στην Ευρώπη, είναι άμεσα αποτελέσματα του πολέμου που διεξάγουν στη Συρία δια αντιπροσώπων οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Έχοντας έτσι δημιουργήσει τις συνθήκες υπό τις οποίες η πλειοψηφία των Βρετανών να επιθυμεί έξοδο από την ΕΕ, και στην συνέχεια επιτρέποντας τους να εκφράσουν δημοσίως την επιθυμία τους, η αγγλο-ελίτ χρησιμοποιεί τώρα αυτή την κατασκευασμένη «εντολή» ως απειλή εναντίον της κεντρικής εξουσίας της ΕΕ (Γερμανία και Γαλλία) για την πιθανή καταστροφή της Ένωσης. Και εδώ αναθέτουμε μερικά, όχι πολύ γνωστά στοιχεία σχετικά με το πραγματικό κέντρο εξουσίας στην ΕΕ.

Η Γερμανία ελέγχει την πολιτική γραμμή, τη συναλλαγματική ισοτιμία, τα ομόλογα, τα επιτόκια.

Οι γερμανοί έχουν δημιουργήσει μια νομισματική πολιτική (χαμηλού χρέους, χαμηλού ελλείμματος, ισχυρού νομίσματος) που ταιριάζει απόλυτα με την οικονομία τους (ισχυρή και ανταγωνιστική, διότι οι ΗΠΑ χρειάζονται τις προμηθεύτριες χώρες να έχουν τέτοια οικονομία, καθώς και η Ιαπωνία).

Παράλληλα, αυτή η φιλο-γερμανική νομισματική πολιτική καταπνίγει άλλες ευρωπαϊκές χώρες που δεν μπορούν να είναι ανταγωνιστικές στις διεθνείς αγορές (το ευρώ είναι πολύ ισχυρό) και δεν μπορούν να βελτιώσουν την οικονομία τους.

Άρα, το κύριο θύμα μιας ευρωπαϊκής διάλυσης θα είναι η Γερμανία.

Δεδομένου ότι το Λονδίνο κατέχει τεράστια οικονομική δύναμη, μια αποχώρηση από την ΕΕ θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στο σύνολο του ευρωπαϊκού έργου. Η αγγλο-ελίτ εξαναγκάζει δηλαδή την Γερμανία να: 1) «ανοίξει» το ευρωπαϊκό μπλοκ και το τεράστιο ανθρώπινο και οικονομικό του δυναμικό στον ακόμα πιο επιθετικό αγγλο-αμερικανικό καπιταλισμό (ως παράδειγμα αναφέρουμε το προτεινόμενο από την Αμερική TTIP, που ακόμα κι ο γάλλος πρωθυπουργός, Manuel Valls, απόρριψε πρόσφατα), και 2) να κόψει οποιεσδήποτε επαφές με την Ρωσία, αλλιώς η Βρετανία θα αποχωρήσει από την Ένωση προκαλώντας τεράστιο πλήγμα στις υπόλοιπες χώρες. Είναι το είδος πρότασης, «θα είστε καταδικασμένοι είτε δεχτείτε είτε όχι» που εδώ και αιώνες υπήρξε το σήμα κατατεθέν της αγγλο-αμερικανικής πολιτικής.

Αλλά, η πολιτική χειραγώγηση και οι απειλές προς Γαλλία και Γερμανία είναι μόνο ένας από τους στόχους του 'Brexit'. Δεύτερος, κι εξίσου σημαντικός στόχος είναι η δημιουργία επαρκούς χάους στην βρετανική πολιτική σκηνή ώστε να καταστεί δυνατή η ανατροπή του ηγέτη των Εργατικών, Jeremy Corbyn. Το κομμάτι αυτό του σχεδίου έχει ήδη δρομολογηθεί με την ήττα του Corbyn στην ψήφο εμπιστοσύνης του κόμματος του. Και φυσικά δεν υπάρχει καμιά εξήγηση ως προς το γιατί ο Corbyn δεν είναι πλέον κατάλληλος να ηγηθεί το κόμμα του μετά την νίκη του 'Brexit'. Απλά πρέπει να αποχωρήσει.

Άρα, αυτό που βιώνουμε είναι ένα «μαλακό πραξικόπημα» εναντίον του Corbyn από το αγγλο-αμερικανικό «καθεστώς», που βρίσκεται εδώ και καιρό στα σκαριά (από τότε που ο Corbyn εξελέγη ηγέτης των Εργατικών με συντριπτική πλειοψηφία). Φυσικά ένα μεγάλο ποσοστό των μελών του κόμματος του ακόμα στηρίζουν τον Corbyn επειδή από πάντα υπήρξε υποστηριχτής των απλών ανθρώπων και τα συμφέροντα τους αντί της κυβέρνησης, των τραπεζών και του ληστρικού καπιταλισμού. Μολαταύτα, οι διεθνείς μεγαλο-επιχειρήσεις και οι μεγαλο-τράπεζες λένε ότι ο Corbyn είναι παρελθόν, κι ας παν στα κομμάτια η βούληση και τα συμφέροντα του λαού.

Εν ολίγοις, είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι το δημοψήφισμα για έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ (υπό τον εκφοβισμό για ροές προσφύγων που θα ρημάξουν την αγγλική κουλτούρα) έχει ως αποτέλεσμα:
  • την επέκταση της αγγλο-αμερικανικής πολιτικής και την εκμετάλλευση των ευρωπαίων πολιτών από τον εταιρικό καπιταλισμό
  • την απομάκρυνση από την εξουσία του ηγέτη της βρετανικής αντιπολίτευσης που για μια ζωή αγωνίζεται ακούραστα εναντίον αυτής της εκμετάλλευσης και κατά των πολέμων που δημιουργούν τους πρόσφυγες
Ενδιαφέρον, ναι, αλλά δεν προκαλεί καμιά έκπληξη αφού προέρχεται από τους ψυχοπαθείς στις θέσεις εξουσίας της Ουάσινγκτον και του Λονδίνου.

Corbyn stop the war
Έχετε δει ποτέ τον Cameron ή τον Blair να εκφωνούν ομιλία σε αντιπολεμικές διαδηλώσεις;