Οι ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς της Βαλτιμόρης, με επικεφαλής τον καθηγητή χειρουργικής Μάρτιν Μάκαρι, ανέλυσαν στοιχεία από δεκάδες αμερικανικά νοσοκομεία και κατέληξαν ότι οι 250.000 θάνατοι από ιατρικά σφάλματα/αμέλειες, αποτελούν το 10% των συνολικών θανάτων ανά έτος.
Οι επιστήμονες αποφάνθηκαν, επίσης, στη μελέτη τους, ότι θα μπορούσε κανείς βάσιμα να υποθέσει ότι και στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες συμβαίνει κάτι παρόμοιο, παρά το ότι δεν γίνεται ποτέ γνωστό, όσο για τις αναπτυσσόμενες και περισσότερο φτωχές χώρες, το πρόβλημα θα είναι κατά πολύ μεγαλύτερο, όπως λένε.
Συγκεκριμένα η μελέτη - που δημοσιεύθηκε στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό British Medical JournaΙ- αναφέρει ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του CDC (το αντίστοιχο δικό μας ΚΕΕΛΠΝΟ για την πρόληψη και τον έλεγχο των νοσημάτων), την πρώτη θέση της αιτίας θανάτου στις ΗΠΑ, βρίσκονται οι θάνατοι από καρδιά (περίπου 615.000 ετησίως) και ακολουθούν στην δεύτερη θέση οι θάνατοι από καρκίνο (περίπου 592.000). Στην τέταρτη θέση -μετά τα ιατρικά λάθη- είναι οι θάνατοι από χρόνιες πνευμονοπάθειες (147.000) και στην πέμπτη τα ατυχήματα (133.000).
Οσον αφορά στα λάθη/αμέλειες των γιατρών; Αυτές περιλαμβάνουν τη λανθασμένη διάγνωση, την χορήγηση φαρμάκων στα οποία οι ασθενείς ήταν αλλεργικοί, θανάτους από λοιμώξεις στα νοσοκομεία που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, σφάλματα στις χειρουργικές επεμβάσεις, αλλά και λάθη που αφορούν στα ηλεκτρονικά συστήματα των ιατρικών μηχανημάτων.
Παρ'όλα αυτά τονίστηκε η απουσία αξιόπιστων συστημάτων καταγραφής των θανάτων από ιατρικά σφάλματα, καθώς ακόμη και το αμερικανικό CDC δεν διαθέτει τέτοιο μηχανισμό, έτσι ώστε ο αριθμός των 250.000 θανάτων ετησίως να βασίζεται σε στατιστική εκτίμηση που μπορεί να διαφέρει από την πραγματική, το πιθανότερο δηλαδή, όπως λένε οι ερευνητές, να είναι χαμηλότερο το νούμερο αυτό από το πραγματικό, αφού η μελέτη έγινε μόνο στα νοσοκομεία, ενώ ιατρικά λάθη συμβαίνουν και σε ιδιώτες γιατρούς και ιατρεία.
Οι επιστήμονες που εκπόνησαν την έρευνα, τονίζουν την ανάγκη να υπάρξει λιγότερος φόβος και μεγαλύτερη διαφάνεια και συστηματική καταγραφή στο θέμα του malpractice, έτσι ώστε τα λάθη να μην "θάβονται", αλλά να διευκολύνονται οι γιατροί να μαθαίνουν από αυτά, ώστε να μην τα επαναλαμβάνουν, καθώς - όπως αναφέρουν οι ερευνητές - δεν είναι ρεαλιστικό να εξαλειφθούν τα ανθρώπινα λάθη από την ιατρική, όμως, μπορούν να βελτιωθούν τα ιατρικά πρωτόκολλα και οι νοοτροπίες του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, για να μειωθεί ο αριθμός αυτών των λαθών.
Η μελέτη πάντως αναγνωρίζει ότι βασικό εμπόδιο για μεγαλύτερη διαφάνεια αποτελεί ο φόβος -όχι αβάσιμος- των γιατρών και των νοσοκομείων ότι, αν παραδεχθούν το μοιραίο λάθος τους, τότε θα συρθούν στα δικαστήρια από τους συγγενείς των θανόντων.
Σχόλιο: Αν συνεχίσει όμως η ιατρική αμέλεια και τα λάθη, περισσότεροι άνθρωποι θα χάσουν τη ζωή τους στα χέρια αυτών που περίμεναν ότι θα τους βοηθούσαν. Άρα η ιατρική κοινότητα προτιμά να θυσιάζει ανθρώπους παρά να βρεθεί στα δικαστήρια και να πληρώσει για τα λάθη της.