Police state
Αγαπητοί αναγνώστες και κριτικοί,

Είναι καιρός να μιλήσουμε λίγο γι' αυτά που συμβαίνουν εδώ στον πλανήτη μας, την κατοικία μας. Την όμορφη μπλε, πράσινη και χρυσή σφαίρα μας που περιστρέφεται μέσα στο βελούδινο μαύρο του διαστήματος σε συγχρονισμό με τα άλλα αδέλφια της, τους πλανήτες, και το γονικό της άστρο: τον ήλιο μας που δίνει ζωή. Υπέροχη εικόνα, δεν είναι; Ποιητική ακόμα. Κι όμως, όλες αυτές οι πολύπλοκες διεργασίες που εμπλέκονται στο δώρο της ζωής φαίνεται ότι επί του παρόντος βρίσκονται υπό απειλή από την πιο ενδιαφέρουσα εξελικτική κατηγορίατης ιστορίας μας: τους homo schizoidius.

Όλοι γνωρίζουμε ότι κάτι πάει στραβά στον κόσμο μας. Αρκεί να λάβουμε υπόψη την υστερία που διαδίδεται σαν μάστιγα. Πιο πρόσφατα είδαμε ένα καθηγητή στη Γαλλία να μαχαιρώνει τον εαυτό του και να ισχυρίζεται ότι δέχθηκε τρομοκρατικό κτύπημα. Μετά τη σύλληψη του, τον έστειλαν σε ψυχιατρείο. Αυτός ο τύπος δίδασκε και ασκούσε επιρροή σε παιδιά για 20 χρόνια! Κι έπειτα είχαμε το ξεπέρασμα των ορίων: μια σερβιτόρα σε ένα μπαρ κάλεσε την αστυνομία γιατί πέρασε το σταντ του μικροφώνου για όπλο! Ένα μέλος του συγκροτήματος το μετέφερε εντός του μπαρ για να το στήσει για την παράσταση που θα έδιναν το βράδυ. Έκλεισαν δρόμους, έφτασαν άντρες των ΜΑΤ, και θα μπορούσαν να σκοτωθεί άνθρωποι - συμπεριλαμβανομένης και της εν λόγω σερβιτόρας που δεν είχε χρησιμοποιήσει το μυαλό της καθόλου. Πόσοι άνθρωποι στις μέρες μας έχουν καλέσει μπάτσους στις ΗΠΑ για να βοηθούν σε μια κατάσταση και κατέληξαν να τρώνε σφαίρες, είτε αυτοί είτε κάποιο δικό τους πρόσωπο; Αν αυτή η γκαρσόνα κατέχει τόσο ελάχιστη κοινή λογική θα πρέπει να μην διαιωνίσει το είδος της στα σίγουρα!

Αυτά τα δύο περιστατικά όμως ακολουθούν εκατοντάδες άλλα παρόμοια από τότε που δημιουργήθηκε και πυροδοτήθηκε η υστερία μετά την επίθεση στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να διαβάσετε τους τίτλους υπό την κατηγορία «Παιδί της Κοινωνίας» του SOTT για να λάβετε μια καλή εικόνα σχετικά με το που πηγαίνουν τα πράγματα. Είχατε φανταστεί ποτέ ότι θα είχαμε στρατιωτικοποιημένη αστυνομία; Στους δρόμους μας; Στα σχολεία μας; Να συλλαμβάνουν και να κακοποιούν τα παιδιά μας; Τους ηλικιωμένους μας; Τους φίλους και συγγενείς μας με διανοητικές διαταραχές; Είχατε φανταστεί ποτέ ότι θα χορηγούσαμε φάρμακα στα παιδιά μας γιατί συμπεριφέρονται σαν φυσιολογικά παιδιά; Ότι τα παιδιά μας στο κολλέγιο ή το πανεπιστήμιο θα είχαν χρέη για μια ζωή μόνο και μόνο επειδή ήθελαν παιδεία; Ότι η κυβέρνηση μας θα παρέμβαινε βίαια στις υποθέσεις άλλων χωρών με αποτέλεσμα την δημιουργία χιλιάδων προσφύγων που δεν έχουν που να πάνε; Ότι οι ενέργειες της κυβέρνησης μας θα είχαν εμπνεύσει τόσο μίσος εναντίον μας απ' όλο τον κόσμο που θα κινδύνευαν οι ζωές μας στα ίδια μας τα σπίτια; Αυτό το τελευταίο, σύμφωνα με τους κυβερνητικούς ηγέτες μας: βρισκόμαστε σε κίνδυνο στην πατρίδα μας λόγω των «ριζοσπαστικών τρομοκρατών». Το πρόβλημα φαίνεται να είναι ότι περισσότεροι άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από στρατιωτικοποιημένους μπάτσους, που είναι εξίσου υστερικοί και βλέπουν όπλα σε σταντ μικροφώνων, και τους ανθρώπους και τα κατοικίδια τους ως εχθρό. Είχατε φανταστεί ποτέ ότι θα επιτρέπαμε να συμβαίνουν τέτοια πράγματα; Στο σημείο που θα ζητούσαμε μια τέτοια επηρμένη δύναμη να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας γιατί είμαστε τόσο τρομοκρατημένοι από κάποιο άλλον; Μήπως χρειάζεται να απαριθμήσω τις περιπτώσεις; Αν δεν διαβάζετε το SOTT.net μάλλον δεν γνωρίζετε τι συμβαίνει, αλλά αν είστε αναγνώστες μας, σίγουρα είστε γνώστες γιατί συλλέγουμε αυτού του είδους τα γεγονότα.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση, σχεδόν 80% των αμερικάνων πιστεύει ότι μια τρομοκρατική επίθεση είναι «πολύ ή κάπως πιθανή τους επόμενους μήνες». Οι αμερικάνοι επίσης φαίνεται ότι συμφωνούν και 70% απ' αυτούς θεωρούν την τρομοκρατική ομάδα του Ισλαμικού Κράτους σημαντική απειλή για την ασφάλεια των ΗΠΑ και πιστεύουν ότι η μάχη εναντίον τους δεν πάει καλά.

Βλέπουμε επίσης μια τάση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου οι άνθρωποι ασχολούνται με πιο σοβαρά θέματα αντί για τρίχες. Αν ρίξετε μια ματιά στη λίστα με τα πιο συζητημένα θέματα του 2015 σε αυτό το άρθρο θα δείτε ότι η τρομοκρατία κυριαρχεί στα περισσότερα από τα θέματα. Ο συγγραφέας αυτού του άρθρου πιστεύει ότι αυτό σημαίνει πως οι άνθρωποι «αφυπνίζονται» και αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι «η ελίτ είναι μεθυσμένη πίσω από το τιμόνι και αναπτύσσει αντί να κόβει ταχύτητα». Αλλά αυτό είναι που συμβαίνει; Ίσως αυτό που φαίνεται στην πραγματικότητα είναι ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χρησιμοποιούνται για να σκορπίσουν τον τρόμο ή ότι οι τρομοκρατημένοι άνθρωποι διαδίδουν την δική τους κατάσταση σε όλους στο δίκτυο τους;

Εν τω μεταξύ, ο Dan Sanchez επισημαίνει το αυτονόητο:
Αυτό που με τρομοκράτησε ήταν η αντίδραση όλων των ανθρώπων που δεν έχουν την ικανότητα για τέτοια αναλογική αντίληψη: αυτούς που παρακολούθησαν τις ειδήσεις από τη Γαλλία και πανικοβλήθηκαν, σκεπτόμενοι ότι θα είναι οι επόμενοι. Όσο απομακρυσμένο κι αν ήταν το γεγονός, οι επιθέσεις στο Παρίσι εξαπέλυσαν ένα κύμα φόβου στην Αμερική και το κάλεσμα για αύξηση των αστυνομικών δυνάμεων, όπως επίσης κι ένα συνακόλουθο κύμα αντι-μουσουλμανικού μίσους και δίψα για πόλεμο.

Κι όσο κι αν φημίζονται για τον εκλεπτυσμό τους οι γάλλοι, κι αυτοί επέτρεψαν στον παράλογο φόβο να τους κυριαρχήσει. Και υπό την κυριαρχία του, επέτρεψαν στο κράτος να καταπατήσει τη ζωή και την ελευθερία τους. Η στάση του κοινού αντικατοπτρίζεται στα λόγια μιας νεαρής γαλλίδας που το μήνυμα της στην κυβέρνηση ήταν, «Κάντε ότι θέλετε, αλλά κρατήστε με ασφαλή». Με αυτή την εντολή, η Γαλλία κλιμάκωσε τους άσκοπους βομβαρδισμούς της που δημιουργούν τρομοκράτες σε συριακές πόλεις γεμάτες αμάχους...

Όταν είδα αυτές τις αντιδράσεις μου ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι η οικογένεια μου κι εγώ είμαστε περιτριγυρισμένοι από ανθρώπινα ζώα και πόσο επικίνδυνη είναι η θέση αυτή. Συνειδητοποίησα ότι, όταν μια επίθεση τέτοιας κλίμακας που προκαλεί τέτοιο σοκ ξανασυμβεί σε αμερικανικά εδάφη, τα άτομα γύρω μου με τη νοοτροπία αγέλης θα κραυγάζουν εκκωφαντικά για πόλεμο. Και τα άτομα με νοοτροπία κοπαδιού θα αφηνιάσουν ζητώντας από το κράτος ασφάλεια, βελάζοντας «σας παρακαλούμε, σας παρακαλούμε, κουρέψετε τις εναπομείναντες ελευθερίες μας!»

Δεν με τρομοκρατούν οι τρομοκράτες, δηλαδή, δεν είμαι τρομοκρατημένος. Αντίθετα, με τρομάζουν οι τρομοκρατημένοι. Με τρομοκρατούν οι τρομοκρατημένες μάζες που τόσο εύκολα χειραγωγούνται από τους τρομοκράτες, τις κυβερνήσεις, τα ΜΜΕ και τον ενισχυμένο από τα διάφορα μέσα φόβο που επιτρέπει στη χώρα μας [ΗΠΑ] να γλιστρήσει στον απολυταρχισμό και σ' ένα πόλεμο χωρίς τελειωμό.
Ίσως να αναρωτιέστε, γιατί είναι τρομακτική αυτή η κατάσταση; Είναι προφανές. Απλά ρίξτε μια ματιά στην ιστορία. Θυμηθείτε τι συνέβη στον κόσμο μας χάρη αυτού του είδους των ενεργειών στη Γερμανία κατά τη δεκαετία του '30 και του '40 του περασμένου αιώνα. Άπαξ και περάσατε αυτή τη γραμμή, είναι πολύ πιο πιθανό να βιώσετε το θάνατο και την καταστροφή μέσα στο ίδιο σας το σπίτι με την οικογένεια σας απ' ότι θα γινόταν εάν δεν είχατε παραχωρήσει τις ελευθερίες σας σε μια συμμορία ψυχοπαθών με δίψα για δύναμη και την άγρια λαχτάρα για παγκόσμια κυριαρχία. Τα παιδιά σας θα σταλούν στο μέτωπο, τροφή για τα κανόνια. Εσείς και η οικογένεια σας θα πεινάτε για να στηρίξετε την «πολεμική προσπάθεια». Κι αν δεν συμφωνείτε με όλα αυτά είναι πιθανόν να σας πυροβολήσουν για προδοσία.

Με λίγα λόγια, ο κόσμος μας έχει υποστεί υστερία - και αυτό για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό και ακολουθώντας μια πολύ γνωστή διαδικασία. Το 2007 έκανα μια έρευνα σε μια κατάσταση που ονομάζεται transmarginal inhibition ή ΤΜΙ. Η ΤΜΙ περιγράφει την αντίδραση του οργανισμού σε πολύ ισχυρά ερεθίσματα. Ο Ιβάν Πάβλοφ ανακάλυψε ότι οι οργανισμοί είχαν διάφορα επίπεδα ανοχής. Ο ίδιος ανέφερε ότι «η πιο βασική κληρονομική διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους ήταν το πόσο γρήγορα έφτανε κάποιος στο σημείο να καταρρεύσει και ότι αυτοί που καταρρέουν γρήγορα έχουν ένα ριζικά διαφορετικό τύπο νευρικού συστήματος». Η ειρωνεία είναι ότι το δημοφιλής ακρώνυμο ΤΜΙ (στα αγγλικά = Too Much Information) σημαίνει καταιγισμός πληροφοριών, που μπορεί να αποτελεί κοινό παράγοντα για transmarginal inhibition στο σημερινό μας πολιτισμό. Επομένως, μέσω της μελέτης μου ανακάλυψα τι συμβαίνει γύρω μας: οι ίδιες μέθοδοι που ανακάλυψε/ανάπτυξε ο Ιβάν Πάβλοφ και οι οποίες προκαλούν στρες μέχρι κατάρρευσης στους σκύλους, χρησιμοποιούνται ανά τον κόσμο στον ανθρώπινο πληθυσμό. Αυτές είναι οι 4 μέθοδοι:
1) Το πρώτο είδος στρες ήταν απλά η αύξηση της έντασης του σήματος στο οποίο είχε αρχικά προγραμματιστεί ο σκύλος. Εάν αυτό εξακολουθούσε να αυξάνεται, σε κάποιο σημείο, όταν το σήμα ήταν πιο δυνατό από το σύστημα του, ο σκύλος θα άρχιζε να καταρρέει.
Αυτό το πρώτο εύκολα το διακρίνουμε: προσπαθούν να στρεσάρουν τους πάντες μέσω φόβου άρα εξακολουθούν να πατούν διαρκώς το κουμπί του φόβου. Όχι μόνο υποτίθεται πως πρέπει να φοβόμαστε τους τρομοκράτες, πρέπει επίσης να φοβόμαστε ότι αν κάνουμε κάτι που δεν συμφωνεί με τις επικρατούσες αρχές, θα καταλήξουμε θύματα βασανιστηρίων στο Γκουαντάναμο.

Φυσικά, υπάρχει το μακροχρόνιο στρες που επιβάλλεται για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στον αμερικανικό πληθυσμό: η οικονομική ανασφάλεια. Αυτό έχει φτάσει τον κόσμο κοντά στο σημείο κατάρρευσης! Αλλά παρατηρούμε ότι αυτοί που διαθέτουν αδύνατο σύστημα κατάρρευσαν γρήγορα, ακριβώς μετά την πτώση των Δίδυμων Πύργων. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί ακόμα και να είχαν καταρρεύσει πριν το 911, υποκύπτοντας στην προεδρική εκστρατεία του Μπους. Ήταν υποστηριχτές του Μπους εξαρχής.

Το επόμενο:
2) Ο δεύτερος τρόπος για επίτευξη της κατάρρευσης ήταν να αυξήσουν το χρόνο ανάμεσα στο σήμα και την άφιξη της τροφής. Αν ένας σκύλος ήταν προδιατεθειμένος να λάβει την τροφή του πέντε δευτερόλεπτα μετά το προειδοποιητικό σήμα, κι έπειτα αυτή η χρονική περίοδος αυξανόταν, τα λιγότερο ισορροπημένα σκυλιά παρουσίαζαν σημάδια ανησυχίας και μη φυσιολογικής συμπεριφοράς. Ο Πάβλοφ ανακάλυψε ότι οι εγκέφαλοι των σκύλων επαναστατούσαν ενάντια σε οποιαδήποτε ασυνήθιστα μακρά περίοδο αναμονής υπό την πίεση του στρες. Η κατάρρευση προέκυπτε όταν ο σκύλος έπρεπε να ασκήσει είτε πολύ δυνατή είτε πολύ παρατεταμένη αυτοσυγκράτηση. (Οι άνθρωποι επίσης βιώνουν την παρατεταμένη αναμονή υπό την πίεση του στρες εξουθενωτική: χειρότερη από το γεγονός που προκάλεσε το στρες).
Αυτό είναι ενδιαφέρον. Το βλέπουμε εν δράση ξανά και ξανά τα τελευταία 13 χρόνια. Τότε όταν είχαμε τον Μπους και τον Σαντάμ, ακούγαμε συνέχεια: «Θα βομβαρδίσουμε το Ιράκ...» σύντομα. Ξανά και ξανά και ξανά τα πάρε δώθε για τα όπλα μαζικής καταστροφής και όλες αυτές τις ανοησίες. Ωσότου ξεκίνησε ο πόλεμος, πολλά άτομα ήταν ενθουσιασμένα και τον υποστήριζαν εντελώς, γιατί τα επίπεδα του στρες τους είχαν φτάσει τα όρια τους. Όσο γι' αυτούς που ήταν εναντίον του πολέμου, πολλοί απ' αυτούς μπορεί απλά να είχαν αγχωθεί πάρα πολύ για να νοιαστούν.

Αυτή τη στιγμή το ίδιο πράγμα συμβαίνει πάλι με τη Συρία, την Τουρκία, τη Ρωσία και ποιος ξέρει τι άλλο. Όλοι γνωρίζουν τι είναι πιθανόν να συμβεί: ένας 3ος παγκόσμιος πόλεμος, αλλά το στρες της αναμονής έχει καταβάλει τους πάντες. Το θέμα είναι ότι αυτοί που κινούν τα νήματα πίσω από τον Ομπάμα το γνωρίζουν. Αυτό είναι το σχέδιο τους! Να εξασθενήσουν τον κόσμο με το στρες της αναμονής, το ζεστό και το κρύο, τα Όχι και τα Ναι, τα «θα συμβεί... ίσως αύριο... την ερχόμενη βδομάδα... τον επόμενο μήνα... ίσως και όχι.»

Αυτού του είδους το πράγμα τρελαίνει το σύστημα. Πόσοι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν αυτό το στρες; Όχι πολλοί, νομίζω. Ακόμα και κάποιοι προοδευτικοί τύποι τρελάθηκαν εντελώς και άλλαξαν στρατόπεδο.
3) Ο τρίτος τρόπος για να επιφέρουν κατάρρευση ήταν με το να συγχύσουν τους σκύλους προκαλώντας ανωμαλίες στο προδιατεθειμένο σήμα. Εάν θετικά και αρνητικά σήματα δίδονταν το ένα μετά το άλλο (ναι, όχι, ναι, όχι, κτλ.), ο πεινασμένος σκύλος θα βρισκόταν σε αβεβαιότητα ως προς το τι θα συνέβαινε στη συνέχεια, κι αυτό διατάρασσε τη φυσιολογική ισορροπία των νεύρων. Το ίδιο ισχύει επίσης και για τους ανθρώπους.
Κι αυτή την τακτική την αναγνωρίζουμε στα σίγουρα: η προπαγάνδα, τα συγκεχυμένα μηνύματα, σήμερα αυτός ο τύπος είναι καλός, αύριο είναι κακός, σήμερα μισούμε τη Ρωσία, αύριο ο Πούτιν κι ο Ομπάμα παίζουν μαζί γκολφ. Σήμερα η Αλ Κάιντα είναι οι κακοί, την επομένη είναι «μετριοπαθείς τρομοκράτες». Ξανά και ξανά. Είμαι σίγουρη ότι θα μπορούσαν να αναφερθούν χιλιάδες παραδείγματα. Και φυσικά αυτό το τελευταίο χρησιμοποιείται εναντίον της Ρωσίας η οποία για χρόνια τώρα είναι ο αμερικανικός μπαμπούλας. Πολύ λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να αναγνωρίσουν ότι η Αμερική αξιώνεται το ηθικό έρεισμα που δεν διαθέτει, ενώ η Ρωσία πράττει με βάση αυτό το ηθικό έρεισμα με συνείδηση και αποφασιστικότητα. Είναι πολύ δύσκολο να το κατανοήσει αυτό ένα καλά προγραμματισμένο μυαλό.
4) Ο τέταρτος τρόπος με τον οποίο μπορεί να προκληθεί ψυχολογική κατάρρευση σε ένα σκύλο είναι με την αποσταθεροποίηση της φυσικής του κατάστασης με κάποιο τρόπο, είτε με την υποβολή του σε μεγάλης διάρκειας εργασία, ή προκαλώντας του γαστρο-εντερικές διαταραχές, πυρετό, διαταράσσοντας την ισορροπία των αδένων του, υποβάλλοντας τον σε χειρουργική επέμβαση, κτλ.
Αυτή η τεχνική είναι ύπουλη και τρομακτική. Είναι η μέθοδος που χρησιμοποιείται εναντίον αυτών που διαθέτουν ισχυρή κράση, υψηλή νοημοσύνη, που αντιστέκονται στο να εξουσιάζονται και να ελέγχονται. Γι' αυτό το λόγο καταστρέφουν την υγεία σας. Κι αυτό το σκοπό εξυπηρετούν οι φαρμακευτικές εταιρίες. Αυτός είναι ο λόγος που η «τυπική αμερικανική διατροφή», που είναι τόσο μη θρεπτική που δεν είναι καν αστείο, μπήκε στο παιχνίδι. Αυτό τον σκοπό εξυπηρετεί η Monsanto και τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα της. Και βέβαια, αν είστε έξυπνοι και μπορείτε να δείτε τον προγραμματισμό στην ολότητα του, θα διαπιστώσετε ότι αυτό τον σκοπό καλύπτει και η αντι-καπνιστική εκστρατεία. Απλά αποσταθεροποιείστε την υγεία του κοσμάκη, αφαιρέστε μια ουσία που τον βοηθά στην καταπολέμηση του στρες, και θα είναι απείρως πιο επιρρεπής στην κατάρρευση και έτοιμος να κυριαρχηθεί. Και ποιος ξέρει αν δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα κάποιου είδους ηλεκτρομαγνητική τεχνολογία που στέλνει κύματα που διαταράσσουν τα ανθρώπινα συστήματα οργάνων. Και τι γίνεται με τους πύργους κινητής τηλεφωνίας; Και ίσως τη διάδοση διάφορων παθογόνων οργανισμών σε διάφορες πόλεις σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα;
WTC 11 septembre 2001
© Inconnu
Είμαστε καταδικασμένοι. Εύχομαι να μπορούσα να σας δώσω μια καλύτερη απάντηση από το να πω απλά προσπαθήστε να αφυπνίσετε τους ανθρώπους και ενημερώστε τους για την πραγματικότητα. Τα προηγούμενα χρόνια το πρόβλημα ήταν ότι υπήρχαν πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν ήθελαν να ταράξουν τα νερά. Και πάρα πολλοί άνθρωποι που ήταν τόσο στρεσαρισμένοι μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους που τους ήταν εύκολο να πιστέψουν την εξήγηση των νεοσυντηρητικών εκείνη τη μέρα. Τώρα βλέπουμε ότι ο προγραμματισμός έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Ο αριθμός των ανθρώπων που κατάφεραν να αντισταθούν την κατάρρευση από την Transmarginal Inhibition που εφαρμόζεται στις μάζες της ανθρωπότητας καθημερινά μειώνεται διαρκώς, και ο αριθμός αυτών που «έσπασαν» αυξάνεται, με δυνατότερη φωνή. Είναι σαν να έχουν ήδη τελειώσει όλα και αυτό που μας έμεινε είναι το κλάμα.
«Φυσικά οι άνθρωποι δεν θέλουν πόλεμο. Σε τελευταία ανάλυση όμως, είναι οι ηγέτες της χώρας που καθορίζουν την πολιτική, και είναι πάντα απλή υπόθεση να παρασύρουν τους ανθρώπους μαζί τους είτε πρόκειται για μια δημοκρατία, μια φασιστική δικτατορία, ή ένα κοινοβούλιο, ή μια κομμουνιστική δικτατορία. Με φωνή ή χωρίς φωνή, οι άνθρωποι πάντα μπορούν να τεθούν υπό τις προσταγές των ηγετών. Αυτό είναι εύκολο. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να τους πείτε ότι έχουν γίνει στόχοι επίθεσης, και καταδικάστε τους ειρηνόφιλους για έλλειψη πατριωτισμού και έκθεση της χώρας σε μεγαλύτερο κίνδυνο». - Χέρμαν Γκαίρινγκ στη δίκη της Νυρεμβέργης.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να βρούμε στρατηγικές που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε το στρες, γιατί οι ψυχοπαθείς που προσπαθούν να γίνουν οι κακοί αφέντες μας ετοιμάζονται, αυτή τη στιγμή, να κάνουν το μεγάλο βήμα τους. Αποκαλύπτονται γι' αυτοί που είναι στη διεθνή σκηνή και πολλοί άνθρωποι αφυπνίζονται απότομα και βίαια και πραγματικά δεν έχουν τα μέσα για να κατανοήσουν τι συμβαίνει, τι σημαίνουν όλα αυτά. Φέρνω στο μυαλό μου εκείνη την ηλίθια σερβιτόρα που θα μπορούσε να είχε επιφέρει το θάνατο και την καταστροφή της, καθώς και πολλών άλλων λόγω της ανοησίας της - της απόλυτης βλακείας της και της έλλειψης οποιασδήποτε λογικής.

Οι δυτικοί λαοί έχουν κυριαρχηθεί από φρενίτιδα και ο φόβος τους τροφοδοτείται από τις κυβερνήσεις τους, όχι από μουσουλμάνους.
Σύμφωνα με μια ανάλυση του New America Foundation, οι μουσουλμανικές τρομοκρατικές επιθέσεις στις ΗΠΑ έχουν οδηγήσει στο θάνατο 45 ατόμων από τις επιθέσεις της 911. Παρόλο που οι 45 θάνατοι είναι αρκετοί, ο φόβος του ισλαμικού εξτρεμισμού που σαρώνει το έθνος αυτή τη στιγμή είναι αντικειμενικά υπερβολικός.
Ο σκοπός όλων αυτών είναι η δημιουργία διχόνοιας, η πρόκληση φόβου και περισσότερου φόβου ώστε να αποτρέψουν τους ανθρώπους από το να συνειδητοποιήσουν ότι οι πραγματικοί εχθροί τους βρίσκονται σε κυβερνητικά γραφεία - το 1% που αποτελείται από συγκεκριμένους τύπους ψυχοπάθειας, που έχουν ανεβεί στην κορυφή και είναι διατεθειμένοι να κάνουν ότι χρειαστεί για να αποκτήσουν περισσότερη εξουσία και να έχουν τον έλεγχο.

Για οποιαδήποτε ελπίδα αλλαγής, οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν το φαινόμενο της ψυχοπάθειας ώστε να ενωθούν εναντίον αυτής της αληθινής απειλής, αντί να καταστρέφουν ο ένας τον άλλο και τον πλανήτη.

Για πολλούς, ίσως τους περισσότερους ανθρώπους, οι κακοί βρίσκονται σε φυλακές ή τρώγλες. Δεν μπορούν να θεωρήσουν καλοντυμένα άτομα με χρήματα ως κακούς. Αλλά οι επιτυχημένοι ψυχοπαθείς δεν καταλήγουν σε φυλακές ή τρώγλες. Μπορεί να είναι τραπεζίτες, ιατροί, επαγγελματίες κάθε τομέα, πολιτικοί, ακόμα και ηγέτες κρατών.

Όταν το κακό διαπράττεται εναντίον ατόμων άλλων εθνών και φυλών, συνήθως οι άνθρωποι κάνουν τα στραβά μάτια, ιδιαίτερα όταν οι ηγέτες τους το δικαιολογούν. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ οι ιδιοκτήτες σκλάβων δικαιολογούσαν τη δουλεία για πολλές δεκαετίες, παρόλο που η αμερικανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας ανακηρύττει ότι «Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι». Πιο πρόσφατα, αιτιολογήθηκαν οι εκατοντάδες χιλιάδες θάνατοι ιρακινών αμάχων προκειμένου να δικαιολογηθεί η αμερικανική εισβολή και κατοχή της χώρας τους. Η δικαιολογία τους ντύνεται σε φράσεις όπως, «Δεν ξεκινήσαμε εμείς αυτό τον πόλεμο», λες και οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκρών ιρακινών ήταν υπεύθυνοι για τις επιθέσεις της 911 στη χώρα μας. Ο Νόαμ Τσόμσκι αναλύει αυτό το φαινόμενο εν συντομία στο βιβλίο του, What we Say Goes: Conversations on U.S. Power in a Changing World [Αυτό που λέμε ισχύει: Συζητήσεις για τη Δύναμη των ΗΠΑ σε ένα Κόσμο που Αλλάζει]:
Όταν κατακτάς κάποιους και τους καταπιέζεις, πρέπει να έχεις κάποιο λόγο. Δεν μπορείς απλά να πεις, «είμαι κάθαρμα και θέλω να τους κλέψω». Πρέπει να πεις ότι είναι για το καλό τους, ότι τους αξίζει, ή ότι στην πραγματικότητα η κατάσταση είναι προς όφελος τους. Αυτή ήταν η στάση των ιδιοκτήτων σκλάβων. Οι περισσότεροι δεν είπαν, «Κοιτάξτε, θα υποδουλώσω αυτούς τους ανθρώπους γιατί θέλω εύκολα εκμεταλλεύσιμο φτηνό εργατικό προσωπικό για δικό μου κέρδος».
Εάν ή όχι, και πόση ζημιά μπορεί να προκαλέσει ένας ψυχοπαθής, εξαρτάται από τις συγκυρίες. Η Μάρθα Στάουτ εξηγεί:
Eάν έχετε γεννηθεί την κατάλληλη εποχή, με πρόσβαση στην οικογενειακή περιουσία και έχετε το ταλέντο να χειρίζεστε την έχθρα των άλλων ανθρώπων και την αίσθηση τους πως είναι αδικημένοι, μπορείτε να κανονίσετε το θάνατο μεγάλου αριθμού ανυποψίαστων ατόμων. Με αρκετά χρήματα, μπορείτε να το καταφέρετε αυτό εξ αποστάσεως, ενώ εσείς κάθεστε άνετα και ασφαλείς και παρακολουθείτε ικανοποιημένοι.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, κακά άτομα ή κλίκες μπορούν να πάρουν τον έλεγχο ολόκληρου κράτους, και τότε η καταστροφή που μπορούν να προκαλέσουν είναι συχνά τεράστια, στη μορφή γενοκτονίας ή άλλων μαζικών δολοφονιών. Ο Τζέιμς Πέτρας εξηγεί στο βιβλίο του Rulers and Ruled in the U.S. Empire [Οι κυβερνώντες και οι κυβερνώμενοι στην αμερικανική αυτοκρατορία]:
Οι επεξηγήσεις γενοκτονιών που εστιάζονται στην «παράλογη μαζική συμπεριφορά» παραβλέπουν τη σημασία της χειραγώγησης από την ελίτ, αγκυρωμένη στο κράτος, την οικονομία και την κοινωνία των πολιτών. Σε καμιά από τις γενοκτονίες του εικοστού και εικοστού πρώτου αιώνα δεν ήταν σε θέση οι «μάζες» να τις ξεκινήσουν, να τις οργανώσουν και να τις καθοδηγήσουν, παρόλο που σίγουρα, τμήματα των κατώτερων τάξεων εκτέλεσαν τις πολιτικές γραμμές.
Σήμερα, οι ριζοσπαστικές ναζιστικές δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ συναντούνται από υποκρίσεις ψευδευλαβή τρόμου από πολιτικούς και αναλυτές, που ισχυρίζονται ότι είναι σοκαρισμένοι με αυτά που λέει. Αν είναι δυνατόν! Ο Τραμπ απλά διατυπώνει αυτά με τα οποία οι ίδιοι οι πολιτικοί διαποτίζουν τις μάζες. Όπως γράφει ο Andre Damon:
Οι χαζομάρες που ξεστομίζει αυτός ο ηλίθιος φασίστας εκφράζουν μόνο σε πιο συμπυκνωμένη μορφή την αδιάκοπη υστερία που ακούει κάποιος κάθε μέρα από τα ΜΜΕ. Η διαφορά ανάμεσα στον Τραμπ και κάποιον παρουσιαστή του CNN είναι απλά ζήτημα βαθμού. Είναι το προϊόν ενός άρρωστου πολιτικού συστήματος.

Όσο για τον Ομπάμα, στην ομιλία του στο έθνος την Κυριακή, ο πρόεδρος τοποθετήθηκε ως κριτικός των ρεπουμπλικάνων που καλούν για τη στοχοποίηση μουσουλμάνων. Κι όμως, η κυβέρνηση Ομπάμα είναι υπεύθυνη για την συνέχιση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής στην Μέση Ανατολή που κατάστρεψε ολόκληρα έθνη, και από την οποία τουλάχιστον ένα εκατομμύριο άνθρωποι, ως επί το πλείστον μουσουλμάνοι, έχασαν τη ζωή τους...

Κατά τη διάρκεια κάθε ιμπεριαλιστικού πολέμου, η κυρίαρχη τάξη επιδιώκει να καλλιεργήσει τα πιο ξεπερασμένα και ρατσιστικά αισθήματα. Ο «πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία», ο οποίος οδήγησε στον θάνατο τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου μουσουλμάνων, δεν είναι διαφορετικός αφού δημιουργεί ένα περιβάλλον στο οποίο η ρατσιστική υστερία προωθείται ανελέητα από τα ΜΜΕ.
Σε πολλές δυτικές χώρες σήμερα, ο καπιταλισμός στην ουσία του είναι απλά μια καλύτερη λέξη για το φασισμό. Και αυτά τα άτομα που συντηρούν και βγάζουν τα προς το ζην τους διαδίδοντας την ψευδαίσθηση της ελεύθερης αγοράς, των δίκαιων πολέμων, των ανθρωπιστικών επεμβάσεων, κτλ, είτε είναι οι ίδιοι ψυχοπαθείς σε θέσεις εξουσίας ή τόσο βαθιά διεφθαρμένοι από τον ψυχοπαθητικό τρόπο σκέψης που θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι ψυχοπαθείς - για όλα τα βάσανα και την καταστροφή που προκαλούν σε άλλους. Εάν και έως ότου οι άνθρωποι αναγνωρίσουν το πρόβλημα γι' αυτό που είναι, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα βιώσει μια παρατεταμένη, αργή, τρομακτική οδύνη.

Η ηθική και η ανθρωπιά δεν μπορούν να αντέξουν για πολύ τους βασανισμούς αυτού του κακού. Η γνώση της φύσης του - και της ύπουλης επίδρασης του σε άτομα και ομάδες - είναι το μόνο αντίδοτο.

Διαδώστε τη γνώση, όχι τον φόβο. Και μην φοβάστε ποτέ την αλήθεια.