balkans on fire
Σύμφωνα με τον Σέρβο πολιτικό επιστήμονα Zelico Cvijanovic και άρθρο του στην σερβική εφημερίδα pravda.rs, «Η εισβολή του «Θάτσι» (οπλαρχηγός του UCK και τώρα πρωθυπουργός στο Κόσοβο) και των «παλικαριών του UCK» στο σκοπιανό χωριό Gošnice, «φωνάζει» από χιλιόμετρα μακριά, ποιο ακριβώς σκοπό «εξυπηρετούσε». Το γεγονός αυτό καταδεικνύει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, τονίζει ο Cvijanovic, ότι «οι Αμερικανοί έχουν επιστρέψει ξανά στα Βαλκάνια» έχοντας σκοπό να σταματήσουν την ρωσική επέλαση στην περιοχή.

Ο λόγος της επιστροφής των Αμερικανών προήλθε από την δυσπιστία ότι η Γερμανία δεν είναι τελικά σε θέση να «σταματήσει» την επέλαση των Ρώσων στην Μαύρη Θάλασσα και στα ίδια τα Βαλκάνια. Αμερικανικό non paper «αναφέρει» σχέδιο για μια ταυτόχρονη πολυποίκιλη «επίθεση» σε τέσσερις πιθανές χώρες «αντίστασης» στα Βαλκάνια .

Εδώ ο Σέρβος επιστήμονας αναφέρει πρώτα την Ελλάδα, λέγοντας ότι ο Αλέξης Τσίπρας αποκήρυξε το ρωσικό φυσικό αέριο, ενώ την αναμενόμενη προσφορά από την Ουάσινγκτον (για το ίδιο θέμα) δεν μπορεί να την αρνηθεί!

Στην συνέχεια αναφέρεται στην αμερικανική επιχείρηση «αντικατάστασης» του Σκοπιανού πρωθυπουργού Νικόλα Γκρουέφσκι, η οποία ευρίσκεται στο προπαρασκευαστικό της στάδιο, αναμένοντας απλώς τις κάμερες των τηλεοπτικών συνεργείων που θα «καταγράψουν τα γεγονότα» .

Ο Μίλοραντ Ντόντικ (ηγέτης των Σερβοβοσνίων) στην Βοσνία, είναι το επόμενο θύμα της Ουάσιγκτον. Ο ίδιος είναι ήδη στοχοποιημένος, όντας θύμα της «αμερικανικής συνωμοσίας», που «ανέτρεψε» με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και μεθόδους, τον Μιλόσεβιτς παλαιότερα. Ο Σερβοβόσνιος ηγέτης (που γνωρίζει πολύ καλά ότι με την τοποθέτηση του υπερ της Ρωσίας) έχει πάρει ένα «δρόμο» χωρίς επιστροφή.

Τέλος, στόχος των Αμερικανών είναι και η ίδια η Σερβία, η οποία προς το παρόν απέχει πολύ από το να «αλλάξει κυβέρνηση», αλλά έχει ήδη εισέλθει σε ένα σημείο στο οποίο μπορούμε να μιλήσουμε για «ενδεχόμενα σοβαρά χτυπήματα με οικονομικές κυρώσεις», (λόγω της ουδέτερης, προς φιλορωσικής στάσης της) .

Εντάξει, οι Αμερικανοί «ήρθαν στα Βαλκάνια, αλλά τι θα φέρουν; αναρωτιέται ο αρθρογράφος. Οι Αμερικανοί ήρθαν πρωτίστως για να «ξηλώσουν» τον άξονα που διέρχεται κάθετα των Κεντρικών Βαλκανίων «Από την Αθήνα προς την Βουδαπέστη», δίνοντας προτεραιότητα σε διαδικασίες πολιτικής αποσύνθεσης, ενώ την ίδια στιγμή, προκρίνεται σαφώς η συνένωση των Τιράνων- Πρίστινας, γύρω από την ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας.

Αυτό ακριβώς το σχέδιο έχει προκριθεί και ενεργοποιηθεί τώρα λόγω της ευθείας αντίστασης της Ρωσίας. Το αμερικανικό σχέδιο είναι εναντίον της ρωσικής διείσδυσης που στρέφεται προς τα Βαλκάνια, δίνοντας προτεραιότητα και αυξάνοντας παράλληλα τους φόβους της Ευρώπης για την ύπαρξη της «Μεγάλης Αλβανίας», με επικεφαλής το σχέδιο της δημιουργίας ενός «γεω-στρατηγικού χάους» από την Ουάσιγκτον, το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει πόλεμο στην νοτιοανατολική Ευρώπη.

Οι φόβοι αυτοί ενθαρρύνουν την πολιτική της Ουάσινγκτον προς το Κοσσυφοπέδιο και την Αλβανία αφενός, αλλά και στην Ουκρανία από την άλλη πλευρά. Δηλαδή, περίπου ότι ακολουθήθηκε στην περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου θα ακολουθηθεί πιθανότατα και στην περίπτωση των Ουκρανών.

Η ιδέα της Ουκρανίας ως ενός ενιαίου ισχυρού κράτους μπόρεσε να αντισταθμίσει την επιρροή της Ρωσίας για περίπου δυόμισι δεκαετίες από την ανεξαρτησία της, ενώ οι ΗΠΑ την ίδια στιγμή «επιστρέφουν» στα Βαλκάνια με το σχέδιο που είχαν ετοιμάσει για Τίρανα και Πρίστινα εδώ και πολλά χρόνια .

Ως εκ τούτου, η δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας, καθώς και το όνειρο της εδαφικής συνένωσης όλων των Αλβανών σε βάρος των τεσσάρων γειτονικών Ορθοδόξων χωρών, μπορεί να είναι ένα όνειρο για τον Αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα και τον Χασίμ Θάτσι, αλλά πιο πολύ είναι ένα χρήσιμο σχέδιο για «εκείνους» στην Ουάσιγκτον, ειδικά με την δημιουργία «σημείων πίεσης» και χάους σε ολόκληρη την περιοχή.

Στο σημείο αυτό, ο Zelico Cvijanovic, μιλά για αντι-ρωσική κινητοποίηση σήμερα στην ίδια την χώρα του την Σερβία, η οποία λαμβάνει χώρα σε τρία επίπεδα. Το πρώτο είναι οι πολιτικές συγκεντρώσεις της φιλοδυτικής αντιπολίτευσης, οι οποίες μέχρι στιγμής απέδωσαν μικρά ποσοστά επιτυχίας. Η δεύτερη είναι οι κοινωνικές συγκεντρώσεις , στις οποίες εστιάζεται η παρουσία του πολιτικού ακτιβιστή Σάσα Γιάνκοβιτς, ο οποίος κινητοποιεί ένα ευρύ μέτωπο από μη κυβερνητικές οργανώσεις, διανοούμενους, για τον ίδιο σκοπό. Η τρίτη είναι η «δημιουργία» πολιτικών προστριβών και αναταραχής μεταξύ του Προέδρου της χώρας και του πρωθυπουργού με σκοπό την δυσλειτουργία της κυβέρνησης και της χώρας.

Η Σερβία καλείται να αποφασίσει τάχιστα στη συνέχεια το ακριβώς θα πρέπει να πράξει διότι θα βρεθεί αντιμέτωπη με την αμερικανική ερμηνεία της δημιουργίας της Μεγάλης Αλβανίας ως μέσο ανάφλεξης στα Βαλκάνια. Φαίνεται αποκαλυπτικό, αλλά σίγουρα όλα σήμερα αποτελούν σερβική επιλογή, καταλήγει ο αρθρογράφος.

Σύμφωνα με ανάλυση στο pentapostagma.gr, το παιχνίδι που «παίζεται» αυτήν την στιγμή στα Βαλκάνια και στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλο. Αυτό το παιχνίδι έχει να κάνει με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Ρωσίας στην περιοχή, τίποτα άλλο.