Οι γυναίκες που ακολουθούν μεσογειακή διατροφή με τακτική κατανάλωση έξτρα παρθένου ελαιόλαδου εμφανίζουν μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού, σύμφωνα με μία νέα ισπανική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Μιγκουέλ Μαρτίνεθ-Γκονθάλεθ του Πανεπιστημίου της Ναβάρα, στην Παμπλόνα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό JAMA Internal Medicine, συνέκριναν δύο εκδοχές της μεσογειακής διατροφής, μία με πολύ ελαιόλαδο και μία με πολλούς ξηρούς καρπούς.

Στην έρευνα συμμετείχαν περίπου 4.300 γυναίκες με μέση ηλικία 67 ετών, οι οποίες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: Μία που κατανάλωνε ένα λίτρο έξτρα παρθένου ελαιόλαδου την εβδομάδα και μία ομάδα που έτρωγε 30 γραμμάρια ξηρών καρπών ημερησίως. Μία τρίτη ομάδα ελέγχου ακολουθούσε μία δίαιτα χαμηλών λιπαρών.

Στη διάρκεια πέντε ετών υπήρξαν 35 διαγνωσμένες περιπτώσεις καρκίνου των μαστών. Οι γυναίκες της πρώτης ομάδας με το ελαιόλαδο είχαν κατά μέσο όρο 68% μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης του συγκεκριμένου καρκίνου, σε σχέση με όσες έτρωγαν χαμηλά λιπαρά. Οι γυναίκες που έτρωγαν ξηρούς καρπούς, δεν εμφάνισαν κάποια αξιοσημείωτη μείωση του σχετικού κινδύνου.

Αν τα ζώα και τα φυτά εξαφανιστούν, η ζωή στη Γη θα συνεχιστεί με τα βακτήρια. Αν τα βακτήρια εξαφανιστούν, η ζωή τελείωσε. Οι απαραίτητοι αυτοί συγκάτοικοι άλλοτε βοηθούν, άλλοτε επιτίθενται και τώρα... προσλαμβάνονται!
Υπάρχουν από καταβολής κόσμου, αλλά αντιληφθήκαμε την παρουσία τους μόλις πριν μερικά δευτερόλεπτα γεωλογικού χρόνου. Δεν τα βλέπουμε, αλλά είμαστε το σπίτι τους. Η αριθμητική υπεροχή τους είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά στη συντριπτική πλειονότητά τους είναι φίλοι μας. Αγνοούμε τα ονόματα πολλών από αυτά, αλλά εκείνα μας βοηθούν να επιβιώνουμε. Στην πραγματικότητα, αν δεν υπήρχαν δεν μπορούσαμε να είχαμε υπάρξει ούτε εμείς. Και η Γη θα ήταν εντελώς διαφορετική.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε τα βακτήρια στο μυαλό μας σαν εχθρούς. Αλλά αυτό είναι μια πολύ περιορισμένη οπτική. Υπάρχουν πράγματι είδη που μπορούν να μας σκοτώσουν, και μάλιστα έχουν εφεύρει ιδιαίτερα ευφυείς τρόπους να μας ξεγελούν και να πετυχαίνουν τον σκοπό τους. Δίπλα όμως στη μειονότητα των «κακών» βακτηρίων υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος «καλών» βακτηρίων με ζωοποιό δράση. Για την ακρίβεια, χωρίς την παρουσία τους δεν θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να επιβιώσουμε. Η σχέση ανθρώπου-βακτηρίων έχει ωστόσο περάσει τώρα σε μια νέα εποχή, καθώς έχει γίνει πλέον σχέση «συνεργασίας»: ορδές βακτηρίων έχουν επιστρατευτεί για να δώσουν λύσεις εκεί που ο άνθρωπος δυσκολευόταν. Θα συναντήσετε αυτούς τους δυναμικούς «στρατούς» σε εργοστάσια, σε μονάδες παραγωγής ενέργειας ή σε μολυσμένες ακτές...
«Αν απαλλάξουμε τη Γη από όλους τους ανώτερους οργανισμούς, τα βακτήρια όχι μόνο δεν θα πεθάνουν, αλλά θα συνεχίσουν να ζουν και να βασιλεύουν κυριεύοντας όλους τους ελεύθερους θώκους. Αν όμως επιχειρούσαμε να απαλλάξουμε τη Γη από τα βακτήρια, αυτό θα σήμαινε τον ακαριαίο θάνατο όλων των ανώτερων οργανισμών, των φυτών, των ζώων και φυσικά των ανθρώπων!».

Τα παραπάνω δεν είναι υπερβολές ενός φανατικού των βακτηρίων, αλλά η εμπεριστατωμένη άποψη ενός ανθρώπου που έχει αφιερώσει τη ζωή του στη μελέτη των αξιοθαύμαστων αυτών οργανισμών. Ο καθηγητής Πατρίκ Φορτέρ (Patrick Forterre) είναι διευθυντής του Τμήματος Μικροβιολογίας, στη Μονάδα Μοριακής Βιολογίας των Εξτρεμοφίλων, του Ινστιτούτου Παστέρ στο Παρίσι. Γνωρίζει λοιπόν καλύτερα απ' όλους μας ότι αυτοί οι αόρατοι στο γυμνό μάτι οργανισμοί βρίσκονται εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια στο επίκεντρο των εξελίξεων, είτε αυτές αφορούν τη γεωλογική ιστορία του πλανήτη μας είτε τη δημιουργία της ζωής όπως την ξέρουμε σήμερα. Στην πραγματικότητα, τα βακτήρια συνεχίζουν ακάθεκτα ένα έργο που άρχισαν πριν από 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια και του οποίου πολύ πρόσφατη προσθήκη είμαστε και εμείς οι άνθρωποι.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, έχοντας ως οδηγό το άρθρο του γάλλου καθηγητή και της συνεργάτιδάς του Σιμονέτα Γκριμπάλντο (Simonetta Gribaldo) στην επιθεώρηση HFSP Journal με τίτλο «Η προέλευση της σύγχρονης επίγειας ζωής» («The origin of modern terrestrial life»), στο οποίο συμπυκνώνεται η σύγχρονη άποψη για την προέλευση της ζωής.

Προκαταρκτικά στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η νόσος Αλτσχάιμερ είναι δυνατόν να μεταδοθεί από άνθρωπο σε άνθρωπο, παρουσίασε ομάδα βρετανών ειδικών σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Nature. Οι επιστήμονες διευκρινίζουν ότι αυτό μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκειας μιας ιατρικής διαδικασίας, όπως χειρουργική επέμβαση, και όχι ζώντας με ή φροντίζοντας κάποιον που πάσχει από την ασθένεια.

Πιο αναλυτικά, ο καθηγητής Τζον Κόλιντζ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (UCL) και οι συνεργάτες του βασίζουν τη νέα αυτή θεωρία περί μεταδοτικής νόσου μετά από νεκροψία εγκεφάλου οκτώ ασθενών, οι οποίοι είχαν πεθάνει πρόσφατα από τη νόσο Κρόϊτσφελντ-Γιάκομπ, γνωστή και ως νόσο των «τρελών αγελάδων».

Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι, επτά από τους οκτώ νεκρούς είχαν συγκεντρώσεις β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο τους, πρωτεΐνη χαρακτηριστική της νόσου Αλτσχάιμερ.

Ωστόσο, οι συγκεκριμένοι ασθενείς είχαν πεθάνει σχετικά νέοι (36 έως 51 ετών), πράγμα που δεν δικαιολογούσε την αυξημένη παρουσία του β-αμυλοειδούς, με δεδομένο μάλιστα ότι κανείς δεν είχε ιστορικό εμφάνισης νόσου Αλτσχάιμερ στην οικογένειά του. Κανείς δεν είχε εκδηλώσει νόσο Αλτσχάιμερ, αλλά στους μισούς η παθολογική εικόνα του εγκεφάλου τους έδειχνε πιθανό ότι θα είχαν εμφανίσει νόσο Αλτσχάιμερ, αν προηγουμένως δεν είχαν πεθάνει από τη νόσο Κρόϊτσφελντ-Γιάκομπ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όλοι οι ασθενείς είχαν κολλήσει τη νόσο των «τρελών αγελάδων» από μολυσμένες ενδομυικές ενέσεις με ανθρώπινες αυξητικές ορμόνες που είχαν κάνει όταν ήταν παιδιά (το 1985 οι ορμόνες αυτές καταργήθηκαν και αντικαταστάθηκαν από συνθετικές).

Η βιταμίνη Ε είναι ένα λιποδιαλυτό αντιοξειδωτικό, το οποίο προσλαμβάνεται μέσω της τροφής. Το πιο γνωστό όφελος της βιταμίνης Ε είναι η προστασία που μας παρέχει ενάντια σε τοξίνες, όπως αυτές της ατμοσφαιρικής μόλυνσης, των παθήσεων των ματιών (όπως ο καταρράκτης), ο διαβήτης, αλλά και νευρολογικές παθήσεις, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ.

Τα οφέλη της βιταμίνης Ε πηγάζουν από τις αντιοξειδωτικές της ιδιότητες. Τα αντιοξειδωτικά καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες, τις ασταθείς ενώσεις που προκαλούν βλάβες στις κυτταρικές δομές. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα δυναμώνει όταν καταναλώνουμε βιταμίνη Ε. Ακόμα ένα σημαντικό όφελος αυτής της βιταμίνης είναι ότι μειώνει τα επίπεδα χοληστερίνης, όπως και τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

Η βιταμίνη Ε αραιώνει το αίμα, που κι αυτό είναι ακόμα ένα σημαντικό όφελος για την υγεία, καθώς με αυτόν τον τρόπο τα αιμοπετάλια δεν συσσωρεύονται. Επίσης, όταν έχουμε υψηλά επίπεδα βιταμίνης Ε, βρισκόμαστε σε μικρότερο κίνδυνο να υποφέρουμε από ηλίαση, όπως και στεφανιαίας καρδιακής νόσου.

Άλλη μία γνωστή ευεργετική ιδιότητα της βιταμίνης Ε είναι η φροντίδα που παρέχει στο δέρμα και τα μαλλιά μας, ξανά, λόγω των αντιοξειδωτικών της. Καθώς βοηθάει στην καλή κυκλοφορία του αίματος στο κεφάλι, η βιταμίνη Ε καταπολεμά την κούραση και δυναμώνει τα τριχοειδικά τοιχώματα, τρέφοντας τα κύτταρα.

Η παλαιολιθική διατροφή, πιο συχνά αναφερόμενη ως διατροφή Paleo ή δίαιτα των άνθρωπων των σπηλαίων, είναι μια σύγχρονη διατροφή που βασίζεται σε αυτά που οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι πρόγονοί μας έτρωγαν για πάνω από δεκάδες χιλιάδες χρόνια πριν.

Η ηγετική ιδέα πίσω από αυτή τη δίαιτα είναι ότι η γενετική μας κατασκευή ευνοεί περισσότερο αυτά που έτρωγαν οι άνθρωποι πριν από χιλιάδες χρόνια από ότι αυτά που τρώμε σήμερα, ειδικά με όλα τα τεχνητά πρόσθετα, γλυκαντικές ουσίες και κεκορεσμένα λίπη στη διατροφή του σήμερα.^[1]

Η ιστορία

Η διατροφή των ανθρώπων των σπηλαίων, έχουν δείξει οι επιστημονικές μελέτες, ότι βασιζόταν για χιλιάδες χρόνια στην κατανάλωση φυτών και άγριων θηραμάτων. Στη δεκαετία του 1970, ο γαστρεντερολόγος Walter L. Voegtlin διαπιστώνει για πρώτη φορά αυτή τη δίαιτα της "εποχής του λίθου". Το 1975, δημοσίευσε τη διατριβή του με τίτλο "Η Δίαιτα της Λίθινης Εποχής: Με βάση την εις βάθος μελέτη της Ανθρώπινης Οικολογίας και τη Διατροφή του Ανθρώπου" και δήλωσε ότι η παλαιολιθική διατροφή ήταν μια σαρκοφάγος διατροφή και ότι οι άνθρωποι του σήμερα εξακολουθούν να είναι σαρκοφάγα ζώα ^[2]. Τα συμπεράσματα του Voegtlin βασίστηκαν στις πεποιθήσεις του, ότι η σύγχρονη κατανάλωση τροφής στην εποχή μας, είναι ο κορυφαίος παράγοντας για εντερικά και πεπτικά προβλήματα, όπως η νόσος του Crohn και το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.

10 χρόνια αργότερα, οι S. Boyd Eaton και Melvin Konner, δημοσίευσαν ένα έγγραφο στην New England Journal of Medicine, υποστηρίζοντας πλήρως την παλαιολιθική διατροφή. Αυτό το έγγραφο έφερε την παλαιολιθική δίαιτα στο ιατρικό προσκήνιο. Μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια, το ντουέτο έγραψε μερικά βιβλία σχετικά με τη διατροφή Paleo, η οποία τελικά πήρε την επικρατούσα μορφή της ^[3]. Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο δεκαετιών, πολλοί επιστήμονες, γιατροί, διατροφολόγοι και άλλοι επαγγελματίες της υγείας θα υιοθετήσουν αυτή τη δίαιτα μέσα από βιβλία, βίντεο, εφημερίδες, ιστοσελίδες και πολλά άλλα. Ωστόσο, υπήρξαν και κάποιες μικρές αποκλίσεις κατά τη διάρκεια των χρόνων, καθώς η τεχνολογία έχει προχωρήσει και οι έρευνες από τότε δεν έχουν σταματήσει...

Πώς λειτουργεί η Παλαιολιθική Διατροφή;

Στη θεωρία, η δίαιτα λειτουργεί απλά με την εξέταση ως προς το τι τρόφιμα ένας άνθρωπος των σπηλαίων έτρωγε πριν από 10.000 χρόνια. Εξαλείψτε όλες τις τροφές που δεν ήταν διαθέσιμες τότε, όπως τα επεξεργασμένα τρόφιμα και συμπεριλάβετε μόνο τρόφιμα, όπως το άπαχο κρέας, τα λαχανικά, τα φρούτα, και υγιή λιπαρά που προέρχονται από ορισμένες πηγές ξηρών καρπών. Για τις αυστηρότερες μορφές της Paleo, το νερό είναι το μόνο αποδεκτό υγρό! Ωστόσο, υπάρχουν λιγότερο αυστηρές μορφές της διατροφής αυτής που σας επιτρέπει να καταναλώνουν άλλα ποτά όπως ο καφές ^[4].

Η μεσογειακή διατροφή είναι ικανή να μειώσει τον κίνδυνο εκδήλωσης εμφράγματος ή εγκεφαλικού επεισοδίου εξίσου αποτελεσματικά με τις στατίνες, υποστηρίζουν τρεις βρετανοί ερευνητές σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο Prescriber.

Ο καρδιολόγος Δρ Ασιμ Μαλοτρα, ο καθηγητής Σάιμον Κέιπγουελ και ο Δρ Τσααντ Ναγκπολ, θεωρούν ότι ο μεσογειακός τρόπος διατροφής είναι το ίδιο αποτελεσματικός στην ενίσχυση της καρδιαγγειακής υγείας με τις στατίνες, οι οποίες χορηγούνται σε εκατομμύρια άτομα, παγκοσμίως, για τον έλεγχο της χοληστερόλης και κατ' επέκταση του καρδιαγγειακού κινδύνου.

Προτείνουν, λοιπόν, την αντικατάσταση της θεραπείας με στατίνες, με τον συνδυασμό μεσογειακής διατροφής, γυμναστικής και διακοπής του καπνίσματος. Επιπλέον, προτείνουν στους γιατρούς να ενημερώνουν τους ασθενείς για τα υπέρ και τα κατά των στατίνων και στη συνέχεια να συναποφασίζουν για την αναγκαιότητά τους.

Σύμφωνα με τις ισχύουσες κατευθυντήριες οδηγίες, κάθε άτομο που διατρέχει 10% αυξημένο κίνδυνο να υποστεί έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο σε ορίζοντα δεκαετίας συστήνεται να πάρει στατίνη.

Οι τρεις βρετανοί ειδικοί αντιτείνουν ότι, επειδή το 80% των καρδιακών συμβαμάτων προκαλείται από τον τρόπο ζωής (ανθυγιεινή διατροφή, έλλειψη σωματικής άσκησης, κάπνισμα κ.α.), ο σχετικός κίνδυνος θα μπορούσε να μειωθεί χωρίς φάρμακα, απλώς με τροποποίηση των κακών συνηθειών.

Επιπλέον, υποστηρίζουν ότι μόνο ένα περιορισμένο ποσοστών ασθενών ωφελούνται πραγματικά από τις στατίνες, οι οποίες συνοδεύονται από αρκετές και σημαντικές παρενέργειες, όπως μυικά άλγη (στο 5% έως 10% των χρηστών) και διαβήτη (στο 1%).

Τις μούμιες που φυλάσσονται στο αρχαιολογικό μουσείο του Καϊρου σκέφτηκε να μελετήσει Αμερικανός καρδιολόγος, θέλοντας να διαβάσει τα μυστικά των Φαραώ.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Guardian, ο Αμερικανός καρδιολόγος ,Greg Thomas σε επίσκεψη του στο αρχαιολογικό μουσείο του Καϊρου, παρατήρησε ότι η μούμια του Φαραώ Μερνεπτάχ, ανέγραφε στην επεξηγηματική της καρτέλα, πως ο Φαραώ πέθανε από αρτηριοσκλήρωση.

Φυσικά η αιτία θανάτου του Φαραώ εξέπληξε τον γιατρό, καθώς όπως είναι γνωστό η νόσος πλήττει καπνιστές, παχύσαρκους και άτομα που κάνουν καθιστική ζωή, δηλαδή συμπτώματα του σύγχρονου ανθρώπου.

Κάπως έτσι συνέλαβε την ιδέα να μελετήσει δεκάδες μούμιες του μουσείου με αποτέλεσμα να καταλήξει σε ένα σοκαριστικό συμπέρασμα: Πολλές από τις μούμιες, είχαν βουλωμένες αρτηρίες! Μάλιστα το ποσοστό των ασθενών ανερχόταν σε περίπου 40%, ακριβώς το ίδιο με των σύγχρονων ανθρώπων. Συγκεκριμένα, ο Thomas μαζί με την ομάδα του, έκαναν ακτινογραφίες CT στις μούμιες, τις οποίες κατόπιν, διάβασαν με τη βοήθεια της 3D τεχνολογίας.

Η ανακάλυψη αυτή οδήγησε στο συμπέρασμα, σύμφωνα με τον επιστήμονα, πως δεν είναι ο σύγχρονος τρόπος ζωής που οδηγεί στην αρτηριοσκλήρωση, όπως μέχρι τώρα πίστευαν οι επιστήμονες.

Στη συνέχεια ο δρ. Thomas και η ομάδα του, έκαναν τα σύγχρονα ιατρικά τεστ σε μούμιες όλου του πλανήτη, μεταξύ άλλων σε κάποιες που έχουν βρεθεί στο Περού, στη Μογγολία και συνεχίζουν με νέες αιγυπτιακές μούμιες που βρίσκονται στο Μουσείο Neues στο Βερολίνο.

Τον ευεργετικό ρόλο του μαγνησίου στον οργανισμό μας κατέγραψε τελευταία έρευνα που έγινε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.

Σύμφωνα με αυτή, η πρόσληψη μαγνησίου μειώνει το κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη έως και 33%, ενώ -όπως φαίνεται- καταπολεμά την κατάθλιψη και τις ημικρανίες.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η έλλειψη μαγνησίου από τον οργανισμό μας εκδηλώνεται με μια σειρά συμπτωμάτων όπως είναι η υπέρταση, το αίσθημα της ατονίας, τα προβλήματα στον ύπνο και η τάση για έμετο. Ενώ, όπως τονίζουν, έντονα είναι και τα συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους.

Οι επιστήμονες συμβουλεύουν να έχουμε μια ισορροπημένη διατροφή και να προσέξουμε, ώστε ο οργανισμός μας να λαμβάνει το απαραίτητο μαγνήσιο σε καθημερινή βάση όπως και τις υπόλοιπες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.

Πηγές μαγνησίου αποτελούν τα αμύγδαλα, τα φιστίκια και τα κάσιους από του ξηρούς καρπούς ενώ, από τα λαχανικά καλό θα είναι να συμπεριλάβουμε στη διατροφή μας το σπανάκι, το αβοκάντο και τα μαύρα φασόλια. Τέλος, από τους υδατάνθρακες ιδανικοί είναι τα δημητριακά, το ψωμί, οι πατάτες και το ρύζι ενώ στις πρωτεΐνες το βρίσκουμε στο γιαούρτι και στο γάλα σόγιας.

Οι εξετάσεις στη σορό γυναίκας που πέθανε στη Σιέρα Λεόνε έδειξαν ότι είχε προσβληθεί από τον ιό Έμπολα, πριν καν συμπληρωθεί μια εβδομάδα αφότου ο τελευταίος άνθρωπος που είχε επιβεβαιωθεί πως έπασχε από την ασθένεια έλαβε εξιτήριο από το νοσοκομείο.

Ο νέος θάνατος, εάν επιβεβαιωθεί ότι οφείλεται στον ιό, θα σημάνει μια σημαντική υπαναχώρηση των προσπαθειών να τερματιστεί η 18μηνη επιδημία στη δυτική Αφρική κατά τη διάρκεια της οποίας μολύνθηκαν πάνω από 28.000 άνθρωποι, εκ των οποίων το ένα τρίτο και πλέον απεβίωσε.

Η 67χρονη γυναίκα, κάτοικος της περιοχής Κάμπια, κοντά στα σύνορα ανάμεσα στη Σιέρα Λεόνε και τη Γουινέα, υπέκυψε το Σάββατο.

Ο επικεφαλής των υγειονομικών υπηρεσιών της Σιέρα Λεόνε δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters ότι δύο δείγματα που συλλέχθηκαν και υποβλήθηκαν σε εργαστηριακές εξετάσεις στην Κάμπια έδειξαν πως η γυναίκα είχε μολυνθεί από τον Έμπολα. Πάντως, πρόσθεσε ότι γίνονται περαιτέρω εξετάσεις στη Μακένι, τη μεγαλύτερη πόλη της Βόρειας Επαρχίας, και στην πρωτεύουσα Φριτάουν.

«Είμαστε ιδιαίτερα ανήσυχοι διότι στην Κάμπια δεν είχε καταγραφεί επιβεβαιωμένο κρούσμα του Έμπολα επί 50 ημέρες, κάτι που υποδεικνύει πως υπάρχει πιθανότητα να πρόκειται για λάθος», ανέφερε ο Κάργκμπο.

Τα εγκεφαλικά κύτταρα των ασθενών με νόσο Πάρκινσον εξαντλούνται από υπεδραστηριοποίηση σε σημείο που πεθαίνουν πρόωρα, υποστηρίζουν καναδοί ερευνητές ρίχνοντας νέο φως στον βιολογικό μηχανισμό της νευροεκφυλιστικής νόσου.

Όπως αναφέρεται σε άρθρο του επιστημονικού εντύπου Current Biology, επιστημονική ομάδα των Τμημάτων Φαρμακολογίας και Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, με επικεφαλής τον καθηγητή Λουί-Ερίκ Τριντό, έκαναν πειράματα με εγκεφαλικά κύτταρα ποντικιών και διαπίστωσαν ότι, εν αντιθέσει με άλλους νευρώνες, τα κύτταρα που προσβάλλονται από τη νόσο Πάρκινσον είναι πιο περίπλοκα και έχουν περισσότερες διακλαδώσεις από τα υγιή, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν υπερδραστηριότητα.

Οι νευρώνες αυτοί έχουν επίσης πολύ μεγαλύτερες ενεργειακές απαιτήσεις, παράγοντας αντίστοιχα περισσότερα υποπροϊόντα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η συσσώρευση αυτών των κυτταρικών «αποβλήτων», που εμποδίζουν τον καθαρισμό του εγκεφάλου, πυροδοτούν τον θάνατο των κυττάρων και τη νόσο.

«Όπως ένας κινητήρας που δουλεύει συνεχώς σε υψηλή ταχύτητα, αυτοί οι νευρώνες χρειάζονται να παραγάγουν μια απίστευτη ποσότητα ενέργειας για να λειτουργήσουν. Φαίνεται έτσι να εξαντλούνται και τελικά να πεθαίνουν», εξηγεί ο δρ Τριντό.