Επιστήμη του ΠνεύματοςS


Pi

Τεστ νοημοσύνης για σκύλους

σκύλος
Η νοημοσύνη των σκύλων μπορεί όπως φαίνεται να μετρηθεί
Οι σκύλοι έχουν νοημοσύνη που, όπως και στους ανθρώπους, μπορεί να μετρηθεί με τα κατάλληλα τεστ IQ, σύμφωνα με μια νέα βρετανική έρευνα. Το τεστ μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση της επιδημιολογίας των σκύλων.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου και της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (LSE), με επικεφαλής τη δρ. Ρόζαλιντ Αρντεν και τον δρ. Μαρκ Ανταμς, δημιούργησαν ένα πρωτότυπο τεστ, που χρησιμοποίησαν για να αξιολογήσουν την εξυπνάδα 68 σκυλιών. Το τεστ διήρκεσε σχεδόν μια ώρα για κάθε ζώο, περίπου όσο και για έναν άνθρωπο.

Το τεστ περιλάμβανε δοκιμασίες προσανατολισμού, διάκρισης ανάμεσα σε διαφορετικές ποσότητες τροφής, ικανότητας να ακολουθούν την χειρονομία ενός ανθρώπου που έδειχνε ένα αντικείμενο κ.α. Όπως διαπιστώθηκε, αν ένας σκύλος τα κατάφερνε καλά σε μια δοκιμασία, έτεινε να είναι εξίσου καλός και στις υπόλοιπες. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στους ανθρώπους που κάνουν τεστ «γενικής νοημοσύνης» (IQ). Οπως είπε η Αρντεν, «όπως οι άνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους στην ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, έτσι και οι σκύλοι, ακόμη και της ίδιας ράτσας».

Σχόλιο: Δείτε επίσης,


Black Cat 2

Οι ιδιοκτήτες σκύλων είναι πιο ευτυχισμένοι και ενσυνείδητοι από τους ιδιοκτήτες γάτων

Dog and cat
© Rex Features
Η συζήτηση γύρω από τα σκυλιά και τις γάτες και ποιο κατοικίδιο είναι καλύτερο από το άλλο, έχει ταλαιπωρήσει πολύ κόσμο, και για να είμαστε ειλικρινείς, είναι αχρείαστη -ο καθένας επιλέγει το ζώο που ταιριάζει στον χαρακτήρα του και το οποίο μπορεί να μεγαλώσει με μεγαλύτερη αγάπη. Ωστόσο, κάποιοι δεν το βάζουν κάτω και επιχειρούν να δώσουν απαντήσεις στο ερώτημα "σκύλος ή γάτα;".

Ειδικότερα, επιστήμονες από το Manhattanville College της Νέας Υόρκης κάλεσαν 263 ανθρώπους ηλικίας 19 έως 68 ετών, να συμμετάσχουν σε σχετική έρευνα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ίσως, οι σκύλοι να έχουν περισσότερα "καλά" να δώσουν στα αφεντικά τους, σε σχέση με τις γάτες.

Οι συμμετέχοντες στην έρευνα, κλήθηκαν να απαντήσουν σε μια σειρά από ερωτήσεις, σχετικές με την ιδιοκτησία ζώων, την προσωπικότητά τους και την ευημερία τους, συμπληρώνοντας ένα online ερωτηματολόγιο. Περίπου το 64% των ερωτηθέντων είχαν κατοικίδιο. Από αυτούς, το 94% είχε είτε γάτα (41%), είτε σκύλο (53%).

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αν και οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων δεν διέφεραν από τους μη ιδιοκτήτες κατοικίδιων, στις απαντήσεις τους σχετικά με την ευτυχία, τα αρνητικά συναισθήματα ή τις στρατηγικές ρύθμισης των συναισθημάτων, όσοι είχαν ένα ζωάκι στο πλάι τους, δήλωναν "πιο ικανοποιημένοι από τη ζωή τους", όπως γράφουν σχετικά.

Σχόλιο: Το δεσμό αγάπης ανθρώπων και σκύλων ενισχύει η ωκυτοκίνη


Magic Hat

Tο κουτί «πρώτων ψυχολογικών βοηθειών»

first aid
Από την παιδική ηλικία μαθαίνουμε πως να φροντίζουμε τις σωματικές πληγές και τον σωματικό πόνο. Αν πέσουμε και χτυπήσουμε το γόνατο μας, αν κόψουμε το δάχτυλο μας, αν κάψουμε το χέρι μας, ξέρουμε τις πρώτες βοήθειες για να το φροντίσουμε. Αν είναι κάτι πιο σοβαρό, θα απευθυνθούμε σε ένα γιατρό ή στο νοσοκομείο. Αν δεν το φροντίσουμε, ίσως μολυνθεί, ίσως χειροτερέψει. Τι γίνεται όμως με τον ψυχικό πόνο και τις «ψυχολογικές πληγές»;

Έρευνες υποστηρίζουν ότι όταν βιώνουμε συναισθηματικό πόνο ενεργοποιούνται οι ίδιες περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται όταν νιώθουμε σωματικό πόνο. Εξελικτικά υποστηρίζεται ότι αναπτύχθηκε ένα νευρικό σύστημα για τον πόνο, είτε αυτός είναι συναισθηματικός, είτε σωματικός. Βέβαια ο πόνος είναι συνήθως μια σύνθετη εμπειρία, σωματική και συναισθηματική. Αν χτυπήσω, θα πονέσω, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να θυμώσω, να φοβηθώ. Από την άλλη όταν βιώνουμε έναν ψυχικό πόνο, ταυτόχρονα μπορεί να έχουμε και σωματικά συμπτώματα. Δέχθηκα μια απόρριψη, συναισθηματικά ένιωσα απογοήτευση, στενοχώρια, αλλά και σωματικά μπορεί να έχω πονοκέφαλο ή πόνο στο στομάχι.

Ωστόσο μπορεί για τον σωματικό πόνο να παίρνουμε ένα παυσίπονο, αυτό δεν φαίνεται μακροπρόθεσμα να βοηθά στον συναισθηματικό πόνο, καθώς μπορεί ο πονοκέφαλος να περάσει, αλλά η στενοχώρια, η απογοήτευση, ο φόβος δεν θα απαλυνθούν με αυτό.

Οι μη φροντισμένες ψυχολογικές πληγές, όπως και οι σωματικές, μπορεί να χειροτερέψουν, ακόμη και να προκαλέσουν άλλες πληγές. Για παράδειγμα, αν δεν φροντίσουμε τον συναισθηματικό πόνο που προκαλείται από μια αποτυχία, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλή αυτοεκτίμηση, σε μια αρνητική αντιμετώπιση της ζωής, στην απουσία διεκδικητικότητας και προσπαθειών, σε χαμένες ευκαιρίες, απογοήτευση, ίσως και σε κατάθλιψη. Μια απόρριψη μπορεί να οδηγήσει σε ανασφάλεια, αποφυγή, απομόνωση, μοναξιά.

Παρότι τείνουμε να μην δίνουμε την απαραίτητη σημασία στον συναισθηματικό πόνο, αυτός μπορεί να έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην ζωή μας. Έτσι είναι σημαντικό μάθουμε τους καλύτερους, αποτελεσματικότερους για τον καθένα τρόπους να τον φροντίζουμε.

Σχόλιο: Μπορεί να έχετε ακούσει πολλές φορές να λένε ότι «αν δεν φροντίσεις τον εαυτό σου πρώτα, πως θα φροντίσεις άλλους;» Σύγχρονες μελέτες στη ψυχολογία όμως φαίνεται να υποδεικνύουν ότι μαθαίνουμε την αυτό-φροντίδα με το να δίνουμε φροντίδα στους ανθρώπους του περιβάλλοντος μας. Αυτούς που το αξίζουν φυσικά.


Magic Wand

Flotation tanks: Πλέοντας σε πελάγη ηρεμίας

flotation tanks
Οταν έκλεισα το τηλέφωνο μετά τη συνομιλία που είχα με τον Τρέβορ Αρτσερ, καθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ, είχα μπερδευτεί περισσότερο από ό,τι διαβάζοντας ένα σχετικό άρθρο στους New York Times για τα flotation tanks: τους θαλάμους επίπλευσης, όπως αναφέρονται στα ελληνικά, αν και εδώ σ' εμάς δεν καταγράφεται κάποια τάση για διαδεδομένη χρήση τους. Πρόκειται για δεξαμενές που μόλις χωράς να μπεις μέσα, το νερό φθάνει σε ύψος 25-30 πόντων, σε αυτό έχουν προστεθεί άλατα Epsom, δηλαδή θειικό μαγνήσιο, μέχρι κορεσμού και αυτό σε κρατάει στην επιφάνεια είτε το θέλεις είτε όχι, κάτι ανάλογο με το γνωστό φαινόμενο στη Νεκρά Θάλασσα. Υπάρχει καπάκι και μπαίνοντας, συνήθως γυμνός εντελώς, φορώντας μόνο ωτασπίδες, κλείνεσαι μέσα. Πατώντας ένα ειδικό κουμπί παύει να υπάρχει φως, σταματά η όποια μουσική και επικρατεί απόλυτο σκοτάδι. Μένεις εκεί να επιπλέεις, σχεδόν σε πλήρη ακινησία, συνήθως για 45-60 λεπτά, αν και υπάρχουν και οι διηγήσεις των «φανατικών» που έχουν μείνει σε αυτή την κατάσταση για αρκετές ώρες. Ενα σήμα πάντως σε ειδοποιεί για τη συμπλήρωση του χρόνου και όταν βγεις χρειάζεσαι ένα καλό μπάνιο με σαπούνι αλλά και ξίδι για να φύγουν εντελώς τα άλατα από το δέρμα. Από εκεί και πέρα, για το πώς αισθάνεσαι οι διηγήσεις δίνουν και παίρνουν.

Heart

Τα ευτυχισμένα ζευγάρια μαλώνουν διαφορετικά από τα άλλα

ζευγάρι
Δεν υπάρχει ζευγάρι που να μη τσακώνεται, είναι όμως ο τρόπος που μαλώνεις με τον σύντροφό σου που καθορίζει αν η σχέση σας θα κρατήσει.

«Αντί να επιτίθενται στον χαρακτήρα του άλλου, τα ευτυχισμένα ζευγάρια δεν ξεπερνούν τα όρια και εκφράζουν τα δικά τους συναισθήματα» λέει η ψυχοθεραπεύτρια Vikki Stark, διευθύντρια του Sedona Counseling Center του Μοντρεάλ στη Huffington Post. «Δεν πειράζει να πεις "Είμαι έξαλλος μαζί σου αυτή τη στιγμή!", αλλά πειράζει αν πεις "Είσαι απαίσιος, θα έπρεπε να ντρέπεσαι που λέγεσαι άνθρωπος"».

Τι άλλο κάνει τους τσακωμούς των ευτυχισμένων ζευγαριών να ξεχωρίζουν; Παρακάτω η Stark μαζί με άλλους ειδικούς στον τομέα των σχέσεων μοιράζονται μαζί μας οχτώ τρόπους που χρησιμοποιούν τα ευτυχισμένα ζευγάρια όταν τσακώνονται -και δεν χρησιμοποιούν οι υπόλοιποι.

1. Δεν αποφεύγουν τους τσακωμούς

Τα ζευγάρια που συνήθως μένουν για πάντα (ή έστω για πολλά χρόνια) μαζί, δεν φοβούνται να κάνουν «δύσκολες» συζητήσεις με τους συντρόφους τους. Κάνουν τις μεγάλες, τρομακτικές ερωτήσεις το συντομότερο δυνατό («Θα κάνουμε ποτέ παιδιά και αν ναι, πότε πιστεύεις πως θα το κάνουμε;», «Τι θα κάνουμε αν σε πάρουν σε εκείνη τη δουλειά στην άλλη πόλη; Δεν θέλω να μετακομίσω εκεί»), ώστε να μη δημιουργηθούν σημαντικότερα προβλήματα στο μέλλον, λέει η Diane Sawaya Cloutier, ειδική στον τομέα των σχέσεων και συγγραφέας σχετικών βιβλίων.

«Όταν τα θέματα-ταμπού ή τα άβολα θέματα δεν τίθενται υπό συζήτηση, μπορούν να μετατρέψουν ένα ανούσιο ζήτημα σε δράμα επικών διαστάσεων, κάτι που δεν θα είχε συμβεί αν είχαν ξεκαθαριστεί από την αρχή», λέει. «Τα ζευγάρια που συζητούν τα πάντα μπορούν να χειριστούν τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν στο μέλλον».

Σχόλιο: Αγάπη: Δυο ερωτήσεις αρκούν;

8 πράγματα που δεν πρέπει να πούμε ποτέ εν ώρα καυγά στο σύντροφο μας

Ισχύς εν τη ενώσει: Ζευγάρια μπορούν πιο εύκολα να αλλάξουν κακές συνήθειες μαζί παρά από μόνοι τους


Butterfly

Ο θάνατος μάθημα ζωής για νευροχειρούργο με καρκίνο σε τελικό στάδιο

Kalanithi
Ο Δρ Paul Kalanithi στο Νοσοκομείο του Στάνφορντ το 2014. O Kalanithi πέθανε το Μάρτιο, 22 μήνες αφού είχε διαγνωστεί με καρκίνο του πνεύμονα
Στα 36 του χρόνια ο νευροχειρουργός Paul Kalanithi είχε ένα μεταπτυχιακό στην αγγλική λογοτεχνία και είχε κερδίσει το σημαντικότερο βραβείο σχετικά με την έρευνα στην νευροεπιστήμη. Ήταν παντρεμένος και θεωρείτο ένας από τους πιο σημαντικούς καθηγητές του Stanford University.

Τότε, ανακάλυψε ότι πάσχει από καρκίνο στους πνεύμονες (στάδιο 4).

«Η διάγνωση ήταν άμεση. Στην εκπαίδευσή μου στη νευροχειρουργική, είχα εξετάσει εκατοντάδες ακτινογραφίες συναδέλφων για να δω αν μία εγχείρηση θα μπορούσε να βοηθήσει. Έγραφα στο αρχείο "ευρέως μεταστατική ασθένεια, κανένας λόγος για εγχείρηση" και συνέχιζα την ζωή μου, έγραψε στο βιβλίο του When Breath Becomes Air, το οποίο δημοσιεύτηκε αυτόν τον μήνα. Να σημειωθεί ότι ο Kalanithi πέθανε τον Μάρτιο του 2015.

Στο βιβλίο αυτό, ο Kalanithi καταγράφει τις σκέψεις του από τον τελευταίο 1,5 χρόνο ζωής του, συμπεριλαμβανομένου και την αναζήτηση της απάντησης σε μία από τις πιο σημαντικές υπαρξιακές ερωτήσεις: «Τι κάνει την ανθρώπινη ζωή σημαντική, ακόμα και όταν υπάρχει η άμεση απειλή του θανάτου;»

Αυτές είναι μερικές σκέψεις του Kalanithi.

1. Από εσένα εξαρτάται αν θα ανακαλύψεις τι αξίζει.

«Η "παγίδα" της ασθένειας είναι ότι όσο την βιώνεις, οι αξίες σου συνεχώς αλλάζουν. Θα προσπαθήσεις να βρεις τι έχει σημασία για εσένα και θα συνεχίσεις να το ψάχνεις

Όταν ο Kalanithi έμαθε ότι είναι άρρωστος πίεσε την γιατρό του να είναι συγκεκριμένη σχετικά με την πρόγνωσή του.

«Εάν είχε αίσθηση του πόσος χρόνος μου απομένει, θα ήταν πιο εύκολο. Αν είχα 2 χρόνια, θα έγραφα. Αν είχα 10 χρόνια θα επέστρεφα στην ιατρική.»

Αντί να ενδώσει η γιατρός του, του είπε να βρει τις αξίες του και όλα αυτά που είναι σημαντικά για εκείνον.

Σχόλιο: Τα 5 πράγματα που μετανιώνουν περισσότερο οι άνθρωποι που βρίσκονται μπροστά στο θάνατο

Ένα μοναδικό βίντεο: Τι είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους;

Ο εγκέφαλος μας αλλάζει οριστικά όταν πιστεύουμε ότι αντιμετωπίζουμε το θάνατο

Υπάρχει ζωή μετά; Επιθανάτιες εμπειρίες & κοσμική συνείδηση


Bulb

Για κάποιους ανθρώπους είναι πιο εύκολη η εκμάθηση ξένων γλωσσών

ξένες γλώσσες
Οι καναδοί ερευνητές επισημαίνουν ότι η εγκεφαλική δικτύωση δεν είναι ο μόνος παράγοντας που επηρεάζει την ικανότητα του ατόμου να μάθει μια ξένη γλώσσα, επειδή ο εγκέφαλος μπορεί να διαμορφωθεί από την ίδια της διαδικασία της μάθησης και τις εμπειρίες της ζωής.
Απάντηση στο ερώτημα γιατί ορισμένοι άνθρωποι μαθαίνουν ευκολότερα μια ξένη γλώσσα από άλλους δίνει καναδική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of Neuroscience.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου «McGill» στο Μόντρεαλ αποδίδουν την επιτυχία ή αποτυχία στην εκμάθηση ξένων γλωσσών στις διαφορές στην ισχύ των συνδέσεων μεταξύ συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου.

Οι επιστήμονες εξηγούν ότι ακόμα και όταν ο εγκέφαλος μας ξεκουράζεται, διαφορετικές περιοχές του επικοινωνούν μεταξύ τους. Η ισχύς αυτών των συνδέσεων ποικίλει μεταξύ των ανθρώπων και παλαιότερες μελέτες είχαν δείξει ότι οι διαφορές αυτές αποτυπώνονται στις λεκτικές ικανότητες.

Στο πλαίσιο της μελέτης, οι καναδοί ερευνητές υπέβαλλαν σε εγκεφαλική απεικόνιση 15 ενήλικες αγγλόφωνους πριν ξεκινήσουν ένα εντατικό πρόγραμμα 12 εβδομάδων εκμάθησης γαλλικών. Οι λεκτικές ικανότητες των εθελοντών ελέγχθηκαν σε προφορικό και γραπτό επίπεδο, πριν και μετά το πρόγραμμα.

Εκείνοι που είχαν μεγαλύτερη βελτίωση στην μάθηση των γαλλικών στο τέλος του προγράμματος είχαν ισχυρότερες συνδέσεις μεταξύ αριστερού πρόσθιου νησιδιακού φλοιού και μετωπιαίας καλύπτρας, που παίζει ρόλο στην λεκτική ευφράδεια, και αριστερής άνω κροταφικής έλικας, που είναι σημαντικό τμήμα του γλωσσικού δικτύου.

Σχόλιο: Όσοι μαθαίνουν ξένες γλώσσες διαθέτουν καλύτερη νοητική υγεία μέχρι τα γεράματα

Η μάθηση δεύτερης γλώσσας κατά την προσχολική ηλικία εμπλουτίζει την κοσμοαντίληψη των παιδιών


Family

Τα κύτταρα του σώματος μεταφέρουν γενετικές πληροφορίες απευθείας στα σπερματοζωάρια

sperm reproduction biology
Οι μελετητές για να βρουν τη σύνδεση μεταξύ γονέα και τέκνου εστίασαν στο σπέρμα
To 2013, ένας παχύσαρκος άνδρας εισήχθη στο νοσοκομείο Hvidovre στη Δανία για να μικρύνει το στομάχι του. Δεν ήταν κάτι περισσότερο από μια βαριατρική επέμβαση, με μία όμως εξαίρεση. Μια εβδομάδα πριν από την εγχείρηση ο άνδρας παρείχε δείγμα σπέρματος σε Δανούς επιστήμονες. Μια εβδομάδα μετά, ξανάδωσε δείγμα. Ενα έτος αργότερα, δώρησε ένα τρίτο δείγμα.

Οι Δανοί διερευνούσαν μια «γαργαλιστική» αλλά αμφιλεγόμενη υπόθεση: ότι οι εμπειρίες ενός άνδρα μπορούν να αλλάξουν το σπέρμα του και ακολούθως αυτές οι αλλαγές... αλλάζουν τα παιδιά του. Αυτή η ιδέα αντιτίθεται στη συμβατική αντίληψη περί κληρονομικότητας: ότι δηλαδή οι γονείς μεταφέρουν στα παιδιά τους μόνο γονίδια. Οι άνθρωποι κληρονομούν γονίδια που τους προδιαθέτουν ή όχι για παχυσαρκία, άγχος ή καρκίνο. Εάν οι γονείς κάποιου ήταν στην πραγματικότητα παχύσαρκοι ή διαρκώς αγχωμένοι δεν «ξαναγράφουν» τα γονίδια.

Παρ' όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια, ένας αριθμός πειραμάτων σε ζώα έρχονται να ταράξουν τα θεμέλια της συμβατικής σκέψης περί κληρονομικότητας, εκτιμώντας ότι συμβαίνει και κάτι επιπλέον.

Σχόλιο: Σε πολλούς παλαιούς και σύγχρονους πολιτισμούς θεωρείται ότι οι πράξεις των προγόνων μας μπορούν να επιδρούν στη δική μας ζωή, ότι μια «αμαρτία» (ή μια καλή πράξη) μπορεί πραγματικά να είναι κληρονομική, το γνωστό, «Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα». Προηγουμένως είχε αποδειχθεί ότι η συμπεριφορά μας μπορεί πράγματι να επηρεαστεί από γεγονότα που συνέβησαν σε προηγούμενα γενιές και που μεταβιβάζονται σε εμάς μέσω γενετικής μνήμης. Ωστόσο, η έρευνα που αναφέρεται στο άρθρο αυτό πηγαίνει ένα βήμα πιο μπροστά. Εδώ, δεν κληρονομούμαι μόνο τις πληροφορίες των συμβάντων σε παλαιότερες γενιές, αλλά και τις άμεσες συνθήκες της ζωής τους.

Επιγενετική κληρονομικότητα: Τα παιδιά μας κληρονομούν τις επιπτώσεις των εμπειριών μας


Briefcase

Η πίεση από τα αφεντικά μπορεί να μας κάνει να εργαζόμαστε σκληρότερα αλλά οι συνολικές επιδόσεις δεν βελτιώνονται

εργαζόμενοι
Σύμφωνα με νέα ολλανδική μελέτη, υπάρχουν όρια στο πόσο καλά μπορούμε να κάνουμε συγκεκριμένες εργασίες, τα οποία δεν αλλάζουν ούτε με την πίεση ούτε με τα bonus
Επιστήμονες από την Ολλανδία σάρωσαν εγκεφάλους από μια ομάδα ανθρώπων, καθώς εκτελούσαν εργασίες που βασίζονταν στον υπολογιστή, μετρώντας την ικανότητά τους να αξιολογούν πληροφορίες κάτω από διαφορετικές συνθήκες, σε μια προσπάθεια να καταλάβουν αν η πίεση που δέχονταν από τα αφεντικά ή τα κίνητρα μπορούσαν να ενισχύσουν την εκτέλεση των καθηκόντων τους.

Σύμφωνα με την έρευνα, ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει ένα όριο στο πόσο καλά μπορεί να εκτελέσει ορισμένα καθήκοντα, και οι επιδόσεις των εργαζομένων σε ορισμένες δουλειές δεν μπορούν να ενισχυθούν μέσω της πίεσης από κάποιον ανώτερο στην εργασία ή μέσω χρηματικών κινήτρων.

Τα αποτελέσματα από τις σαρώσεις έδειξαν πως η εφαρμογή κοινωνικής πίεσης έκανε τους ανθρώπους να εργαστούν σκληρότερα, αλλά οι συνολικές τους επιδόσεις δεν βελτιώθηκαν. Αυτό, συγκεκριμένα, παρατηρήθηκε όταν οι συμμετέχοντες πραγματοποίησαν εργασίες που απαιτούσαν επαγρύπνηση και προσοχή.

H μελέτη πραγματοποιήθηκε από το ολλανδικό Πανεπιστήμιο Erasmus και το τμήμα Διοικητικής Λογιστικής Διαχείρισης Ελέγχου με επικεφαλής τον καθηγητή Frank Hartman. Όπως σημειώνεται σε σχετικό δημοσίευμα, ο Hartman λέει σχετικά με τα ευρήματά του:

Better Earth

«Blue Monday» σήμερα: Η πιο μελαγχολική ημέρα του χρόνου;

keep calm blue monday
Η «Blue Monday», όπως λέγεται διεθνώς, θεωρείται η πιο μελαγχολική ημέρα του χρόνου. Σύμφωνα με τους υποστηρικτές της θεωρίας, είναι η ημέρα κατά την οποία οι άνθρωποι κατακλύζονται από δυσάρεστα, μελαγχολικά συναισθήματα περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ημέρα του χρόνου.

Σύμφωνα πάλι με την επικρατούσα θεωρία, ο όρος «Blue Monday» προέρχεται από την «Blauer Montag» του Μεσαίωνα, την ημέρα ξεκούρασης των βαφέων υφασμάτων. Την εποχή εκείνη, οι τεχνίτες χρησιμοποιούσαν φυσικά χρώματα και συνήθιζαν να βάφουν τα υφάσματα την Κυριακή, αφήνοντάς τα να στεγνώσουν τη Δευτέρα.

Η χημική αντίδραση που προκαλούσε ο αέρας και το διάλυμα έκαναν το ύφασμα μπλε. Οσο στέγνωνε το ύφασμα οι τεχνίτες δεν είχαν να κάνουν τίποτε άλλο παρά να περιμένουν. Ετσι η Δευτέρα μετατράπηκε σε αντι-παραγωγική μέρα, συνεπώς και μέρα ξεκούρασης.

Ωστόσο, όπως γράφει ο Independent, άραγε, υπάρχει κάποια επιστημονική βάση στη «Blue Monday»;

Σχόλιο: Δεν αξίζει να τα βάψετε... μπλε σήμερα λόγω μιας δεισιδαιμονίας ή μιας ύποπτης μαθηματικής εξίσωσης. Αν νιώθετε λίγο πεσμένοι όμως, διαβάστε τα ακόλουθα: